wo2forum.nl

[quote="smaug"]Marloes wrote:
"De Joden moesten hun fietsen inleveren, heel erg gemeen want nu konden ze bijna nergens meer heen want met het OV mochten ze ook niet meer. "

Wat gemeen van die Duitsers zeg !
Kom Nou, ik geloof dat de Joodse bevolking wel andere zorgen had, dan hun fiets![/quote]

Natuurlijk hadden ze nog andere zorgen, maar maakt dat deze zorg minder of maakt dat het minder erg??
Je moet weten hoe belangrijk een fiets toen was.
Tegenwoordig zouden de moffen je verbieden het OV te gebruiken, je fiets, scooter en auto afnemen.
Nou ga dan nog maar eens fijn boodschappen doen...oh en helaas de dichtstbijzijnde winkels zijn ook verboden toegang.
En hoe ga je elke dag naar school en naar je werk?
Dat is toch erg?
Het maakt het leven allemaal NOG moeilijker en daarnaast werkte het isolatie in de hand.

Op 10 mei 1940 vallen de nazi's België binnen. Achttien dagen later wordt de overgave getekend en de regering vlucht naar Londen. Tienduizenden slaan op de vlucht naar Frankrijk waaronder ook ongeveer 5 à 6.000 joden die emigreren naar Zwitserland of naar de Verenigde Staten en zullen zo uit de handen van de nazi's blijven. De bezetter installeert zich en verkrijgt al heel snel de locale medewerking van de collaborerende hierboven reeds geciteerde vooroorlogse extreemrechtse formaties.

De bezetter stelt een militair bestuur in o.l.v. Generaal von Falkenhausen. De burgerlijke vrijheden worden afgeschaft. De anti-joodse politiek van de nazi's wordt nu ook in bezet Europa van toepassing. In de eerste twee jaren van de bezetting werkten de nazi's het wettelijk en administratief 'statuut' van de joden uit. Vrij snel worden de eerste anti-joodse verordeningen uitgevaardigd.

Zes maanden na de capitulatie, in oktober 1940, vaardigden de Duitsers de eerste verordening uit. In totaal zullen tot september 1942 achttien anti-joodse verordeningen door de bezetter worden uitgevaardigd. Die hadden tot doel de joden te identificeren en te registreren, uit het openbaar en economisch leven uit te sluiten en te concentreren met het oog op deportatie. Opvallend is de systematische en coherente manier waarop de bezetter te werk gaat.

In een eerste fase wordt het joods leven in België in kaart gebracht. Een eerste verordening verbood de rituele offerslachting van dieren. Ook moesten alle joden die ouder waren dan vijftien jaar zich laten registreren in het gemeentelijk jodenregister. Op de identiteitskaart werd een stempel 'JOOD-JUIF' aangebracht. In 1942 werden aldus 55.670 mensen in dat steekkaartensysteem geregistreerd. Dat fichesysteem zal voor de Duitsers een belangrijk werkinstrument worden. Niet alleen krijgen ze zo een beeld van de joodse aanwezigheid in België, maar brengt het ook het joodse economisch leven in kaart.

http://users.pandora.be/amarcord/selys/Ajoden01.html

[quote="Marc 82 Recon"]nou leg is uit dan wat jij dan zoal denkt dat de andere zorgen waren in het begin van de oorlog van de joden?[/quote]

[offtopic]Het stellen van een limiet aan eigen kapitaal en de plicht om overig kapitaal te storten bij één bank.
Het verbod voor gemengd onderwijs.
Het verbod voor niet-Joden om Joden in dienst te hebben.
Etcetera etcetera[/offtopic]

[quote="smaug"]Marloes wrote:
"De Joden moesten hun fietsen inleveren, heel erg gemeen want nu konden ze bijna nergens meer heen want met het OV mochten ze ook niet meer. "

Wat gemeen van die Duitsers zeg !
Kom Nou, ik geloof dat de Joodse bevolking wel andere zorgen had, dan hun fiets![/quote]

nou leg is uit dan wat jij dan zoal denkt dat de andere zorgen waren in het begin van de oorlog van de joden?

Marloes wrote:
"De Joden moesten hun fietsen inleveren, heel erg gemeen want nu konden ze bijna nergens meer heen want met het OV mochten ze ook niet meer. "

Wat gemeen van die Duitsers zeg !
Kom Nou, ik geloof dat de Joodse bevolking wel andere zorgen had, dan hun fiets!

bij mijn opa hebben ze zijn verstopte auto's mee genomen :(

Fietsen werden ook in het begin van de oorlog in beslag genomen om dat waaruit ze gemaakt zijn (metaal) te gebruiken voor de oorlogsindustrie
(ook kookpotten kerkklokken ed)

in 1945 pikten ze de fioetsen om zo snel mogelijk weg te komen naar die heimat

De uitbater van de krantenwinkel hier in het dorp, daar heeft een Duitser zijn kleuter-driewieler en mee naar Duitsland genomen. 8)
Jr.

de Duitsers hebben bij m'n opa een geweer op z'n hoofd gezet toen hij z'n fiets niet wilde afstaan. Toen heeft ie hem maar wel gegeven want je kon gewoon niet anders.
Elke x als we nu naar of door Duitsland komen, vraagt hij of we z'n fiets mee terug willen nemen :)

Bij mij opa hadden ze in het begin van de bezetting ook zijn fiets gestolen/ingenomen.Na de bevrijding heeft hij daar nog aangifte voor gedaan(Heb ik nog het document van).

Mijn grootvader heeft tijdens de 5 angstige dagen in mei 1940 ook geprobeerd een fiets te vorderen in naam van het Nederlandse leger, Maar kennelijk zakte dat ding 100 meter verder in elkaar, waardoor hij toch moest lopen.

Fietsen is nu eenmaal prettiger dan marcheren.

Laten we even stoppen met alle geintjes over dit onderwerp en een serieus antwoord geven zoals marloes bijvoorbeeld.

Vergeet overigens niet dat het niet alleen ging om inleveren van de fietsen.
Veel meer goederen werden mee gesleept naar Duitsland bij het terugtrekken.
Op die wijze probeerden soldaten toch nog wat over te houden aan de campagne in Nederland.
Het was immers totaal niet duidelijk wat voor situatie de Duitse soldaten zouden aantreffen bij terugkomst (financiele situatie, gezinsamenstelling, schade aan het huis waar ze voor de oorlog woonden)

Sommige mensen moesten hun Fietsen moest men tijdens de oorlog inleveren, dat was heel erg want de fiets was toen super belangrijk voor mensen.
De Joden moesten hun fietsen inleveren, heel erg gemeen want nu konden ze bijna nergens meer heen want met het OV mochten ze ook niet meer.
Aan het eind van de oorlog gingen de Duitse soldaten ook fietsen op straat afpakken, soms hadden mensen een speciale vergunning voor hun fiets, maar soms maakte dat die soldaten niets uit.
Ze hadden fietsen nodig om ergens heen te kunnen, soldaten moeten veel en lang lopen en daar hebben ze zelden zin in.
En als de Geallieerde soldaten dichtbij komen dan pak je snel een fiets om te vluchten.

Omdat de Duitsers liever met de fiets reden dan steeds te voet moeten gaan.

Tja... de meeste fietsen werden toch wel gebruikt in september 1944 toen elke Duitser/NSB'er (zoek de 10 verschillen) zo snel mogelijk uit ons landje wilden..