door willysproject » 15 nov 2007, 12:08
Hallo,
Die vraag is zeker te beantwoorden. Antisemitisme was destijds zeker rationeel. De vraag is of men het nu nog onder ogen wil (of durft) zien dat het eens zo was. Reeds voor de geboorte van A. Hitler was Jodenhaat rationeel en wetenschappelijk onderbouwd. Niet enkel in Duitsland, maar in gans West-Europa en de USA. Destijds achtte men het even wetenschappelijk onderbouwd als de huidige theorie van de klimaatsverandering.
Hier een stukje tekst die ik eens m.b.t. een website voorbereid heb. De website is er nog niet, maar daarom post ik het hier al neer. (Mogelijks komt het zelfs nooit op een site daar dit een uitbreiding is in vergelijking met waar de site over zal gaan...)
De geschiedenis heeft ook haar rechten. Elk Europees land is medeschuldig aan de Jodenvervolging. Het is goedkoop, simpel en verkeerd om alles in de schoenen van Duitsland te schuiven. Dit laatste kadert ongetwijfeld steeds in het verrechtvaardigen van alle misdaden die destijds door geallieerde landen werden begaan.
Ongetwijfeld zullen velen onder jullie het onderstaande met veel ongeloof opvatten. Zeker is het ondertussen allemaal achterhaald. Maar daar gaat het niet om. Het gaat om wat men destijds geloofde, van overtuigd was, en wetenschappelijk aangetoond was. In de late middeleeuwen doodde de inquisitie omdat het toen vast stond dat de aarde plat was. Iedereen die het tegendeel durfde aan te nemen werd veroordeeld. Het strookte niet met de aangenomen opvattingen. Ook de inqusiteurs waren rotsvast overtuigd van hun geloof en hun gelijk...
Het enige wat Hitler op onderstaande opvatting en redenering verder gebouwd heeft, was het geloof in een rassenstrijd, een strijd tussen joden en Duitsers -Germanen. Kapitalisme en communisme werden gezien als Joodse werktuigen in die strijd. Het merendeel van de Duitse communistische leiders waren van Joodse afkomst. De afkomst van de familie Rothschild is ook evident.
Bij het bestuderen van het probleem, wordt vaak te weinig rekening gehouden met de algemene tijdsgeest van die tijd. Dit is echter onlosmakelijk verbonden met gans de problematiek. Beschouw dit als een basis om verder te zoeken. Tal van toen vermaarde wetenschappers, die reeds heel wat andere zaken op hun palmares hadden, onderschreven onderstaande theoriën (Fransen, Engelsen, Duitsers, Amerikanen,enz...) Sommigen geloofden er ook niet in... Net zoals sommigen niet in de huidige theorie van klimaatsverandering geloven...
Maar indien het onderstaande nooit zo wijdverspreid was geweest, dan zou de Jodenvervolging nooit zo'n vorm aangenomen hebben. Want, vergeet niet: Duitsland begon de Joden pas omstreeks midden jaren '30 echt te viseren, maar geen enkel ander land wilde de Joden evenmin opnemen. Zelf NA de Tweede Wereldoorlog weigerde Canada een tijd om Joden op te nemen... Vanuit die optiek zijn alle landen (passief) schuldig aan de Jodenvervolging. Het was voor hen een probleem die Duitsland maar
'op zijn manier' moest oplossen...
Nog een andere opmerkelijke getuigenis: Jochannan Samuel, die tot 1938 de leiding had over de Berlijnse joden stelde dat het enige active antisemitisme in Berlijn tot 1933 bedreven werd door niet-nazi's en dat de machtsovername door Hitler aanvankelijk in joodse kringen als een mogelijke verbetering van hun toestand werd ervaren. Het lot van de Franse joden in Frankrijk was destijds niet veel zoveel beter als dat van de joden in Duitsland. De vooroorlogse Franse literatuur zit vol antisemitisme, en dat vooral aan linkerzijde, waar men de woorden jood en kapitalist als synoniemen beschouwde: Fouriers beschrijving van 'de jood' in "
Ischariot" (1808) en Giraudoux's "
Honderduizend Asjkenasim" (1939).
Vele studies zijn het eens dat het geloof in het sociaaldarwinisme aan de basis ligt van de ontwikkeling van de nationaalsocialistische ideologie. Volgens het sociaaldarwinisme zijn mensen onderhevig zijn aan selectieprocessen: individuen, groepen mensen en rassen hebben met natuurlijke selectie te maken zoals Darwin dat voor planten en dieren had beschreven. Darwin zelf wees de toepassing van zijn ideeën op mensen resoluut van de hand: hulp aan zwakkere soortgenoten was volgens hem juist een van de meest hoogstaande menselijke impulsen. Wegens voorgaande reden lag het sociaaldarwinisme aan de basis van de destijds wetenschappelijke onderbouw van de nazi-ideologie.
Het geloof in het ras als bepalende factor van beschavingsniveau was sinds het midden van de negentiende eeuw algemeen verspreid geraakt onder de geletterden van de meeste Europese naties. Léon Poliakov, de pionier in het onderzoek naar antisemitisme en racisme, benadrukte dat de rassenleer minder een Duits dan een Europees verschijnsel was. In zijn “Essai sur l'inégalité des races humaines" (1853-1855) poneerde de Franse schrijver Arthur de Gobineau dat rassen verantwoordelijk waren voor het ontstaan van culturen. Volgens de Gobineau bestond er een natuurlijke scheiding tussen drie verschillende rassen, het Kaukasische (blanke), het Negroïde (zwarte) en het Mongoloïde (gele) ras. Het negeren van deze barrières door rassenvermenging zou leiden tot chaos. Het kaukasische ras kwam volgens hem overeen met de Indo-europese cultuur, ook bekend als de Arische cultuur (Indo-Iraniërs). Rassenvermening in een bepaalde cultuur leidde volgens de Gobineau tot de degeneratie en de ondergang van het superieure ras die het de cultuur stichtte. Dit proces werd semitizatie genoemd, daar de Gobineau van mening was dat de Semitische volkeren het resultaat waren van rassenvermenging tussen de drie rassen.
In de tweede helft van de negentiende eeuw was de Franse filosoof Ernst Renan (1823-1892) er van overtuigd dat de ongelijkheid van de rassen wel degelijk vast stond. Het begrip ras werd gebruikt om een volksaard of mentaliteit aan te duiden, en werd gedefinieerd op grond van linguïstische of biologische criteria. De laatste kregen in de loop van de negentiende eeuw echter wel de overhand. Al voor Hitler werd geboren werd, werd de maatschappij door eugenetici en rassenhygiënisten voorgesteld als een organisme. Eugenetici en rassenhygiënisten waren de dokters die de maatschappij beter konden maken in geval van ziekte. Vreemde elementen, parasieten genoemd, konden het gezonde lichaam ondermijnen. Het militante nationalistische karakter van Duitsland eind negentiende eeuw, zorgde er volgens Poliakov voor dat Duitsland in Europa het bolwerk werd van het zuiverheidideaal. Ook in Frankrijk kwam men aan het einde van de negentiende eeuw op basis van deterministische biologische theorieën tot een symbiose tussen nationalisme en antisemitisme. De rassenkunde maakte destijds deel uit van de antropologie, een wetenschappelijke tak die sinds omstreeks 1860 onder invloed van het darwinisme had losgemaakt van de medische wetenschap.
Moengoman schreef:De vraag waarom werden de joden vervolgd is volgens mij niet te beantwoorden. Want de vraag verondersteld een redelijk antwoord. Ik zie niets redelijks of rationeels in antisemitisme. Die idioot van een lang is daar wel het beste voorbeeld van. Alleen al daarom heeft Okke gelijk om dat bericht te laten staan.
Hallo,
Die vraag is zeker te beantwoorden. Antisemitisme was destijds zeker rationeel. De vraag is of men het nu nog onder ogen wil (of durft) zien dat het eens zo was. Reeds voor de geboorte van A. Hitler was Jodenhaat rationeel en wetenschappelijk onderbouwd. Niet enkel in Duitsland, maar in gans West-Europa en de USA. Destijds achtte men het even wetenschappelijk onderbouwd als de huidige theorie van de klimaatsverandering.
Hier een stukje tekst die ik eens m.b.t. een website voorbereid heb. De website is er nog niet, maar daarom post ik het hier al neer. (Mogelijks komt het zelfs nooit op een site daar dit een uitbreiding is in vergelijking met waar de site over zal gaan...)
De geschiedenis heeft ook haar rechten. Elk Europees land is medeschuldig aan de Jodenvervolging. Het is goedkoop, simpel en verkeerd om alles in de schoenen van Duitsland te schuiven. Dit laatste kadert ongetwijfeld steeds in het verrechtvaardigen van alle misdaden die destijds door geallieerde landen werden begaan.
Ongetwijfeld zullen velen onder jullie het onderstaande met veel ongeloof opvatten. Zeker is het ondertussen allemaal achterhaald. Maar daar gaat het niet om. Het gaat om wat men destijds geloofde, van overtuigd was, en wetenschappelijk aangetoond was. In de late middeleeuwen doodde de inquisitie omdat het toen vast stond dat de aarde plat was. Iedereen die het tegendeel durfde aan te nemen werd veroordeeld. Het strookte niet met de aangenomen opvattingen. Ook de inqusiteurs waren rotsvast overtuigd van hun geloof en hun gelijk...
Het enige wat Hitler op onderstaande opvatting en redenering verder gebouwd heeft, was het geloof in een rassenstrijd, een strijd tussen joden en Duitsers -Germanen. Kapitalisme en communisme werden gezien als Joodse werktuigen in die strijd. Het merendeel van de Duitse communistische leiders waren van Joodse afkomst. De afkomst van de familie Rothschild is ook evident.
Bij het bestuderen van het probleem, wordt vaak te weinig rekening gehouden met de algemene tijdsgeest van die tijd. Dit is echter onlosmakelijk verbonden met gans de problematiek. Beschouw dit als een basis om verder te zoeken. Tal van toen vermaarde wetenschappers, die reeds heel wat andere zaken op hun palmares hadden, onderschreven onderstaande theoriën (Fransen, Engelsen, Duitsers, Amerikanen,enz...) Sommigen geloofden er ook niet in... Net zoals sommigen niet in de huidige theorie van klimaatsverandering geloven... :P Maar indien het onderstaande nooit zo wijdverspreid was geweest, dan zou de Jodenvervolging nooit zo'n vorm aangenomen hebben. Want, vergeet niet: Duitsland begon de Joden pas omstreeks midden jaren '30 echt te viseren, maar geen enkel ander land wilde de Joden evenmin opnemen. Zelf NA de Tweede Wereldoorlog weigerde Canada een tijd om Joden op te nemen... Vanuit die optiek zijn alle landen (passief) schuldig aan de Jodenvervolging. Het was voor hen een probleem die Duitsland maar [i]'op zijn manier'[/i] moest oplossen...
Nog een andere opmerkelijke getuigenis: Jochannan Samuel, die tot 1938 de leiding had over de Berlijnse joden stelde dat het enige active antisemitisme in Berlijn tot 1933 bedreven werd door niet-nazi's en dat de machtsovername door Hitler aanvankelijk in joodse kringen als een mogelijke verbetering van hun toestand werd ervaren. Het lot van de Franse joden in Frankrijk was destijds niet veel zoveel beter als dat van de joden in Duitsland. De vooroorlogse Franse literatuur zit vol antisemitisme, en dat vooral aan linkerzijde, waar men de woorden jood en kapitalist als synoniemen beschouwde: Fouriers beschrijving van 'de jood' in "[i]Ischariot[/i]" (1808) en Giraudoux's "[i]Honderduizend Asjkenasim[/i]" (1939).
[i]Vele studies zijn het eens dat het geloof in het sociaaldarwinisme aan de basis ligt van de ontwikkeling van de nationaalsocialistische ideologie. Volgens het sociaaldarwinisme zijn mensen onderhevig zijn aan selectieprocessen: individuen, groepen mensen en rassen hebben met natuurlijke selectie te maken zoals Darwin dat voor planten en dieren had beschreven. Darwin zelf wees de toepassing van zijn ideeën op mensen resoluut van de hand: hulp aan zwakkere soortgenoten was volgens hem juist een van de meest hoogstaande menselijke impulsen. Wegens voorgaande reden lag het sociaaldarwinisme aan de basis van de destijds wetenschappelijke onderbouw van de nazi-ideologie.
Het geloof in het ras als bepalende factor van beschavingsniveau was sinds het midden van de negentiende eeuw algemeen verspreid geraakt onder de geletterden van de meeste Europese naties. Léon Poliakov, de pionier in het onderzoek naar antisemitisme en racisme, benadrukte dat de rassenleer minder een Duits dan een Europees verschijnsel was. In zijn “Essai sur l'inégalité des races humaines" (1853-1855) poneerde de Franse schrijver Arthur de Gobineau dat rassen verantwoordelijk waren voor het ontstaan van culturen. Volgens de Gobineau bestond er een natuurlijke scheiding tussen drie verschillende rassen, het Kaukasische (blanke), het Negroïde (zwarte) en het Mongoloïde (gele) ras. Het negeren van deze barrières door rassenvermenging zou leiden tot chaos. Het kaukasische ras kwam volgens hem overeen met de Indo-europese cultuur, ook bekend als de Arische cultuur (Indo-Iraniërs). Rassenvermening in een bepaalde cultuur leidde volgens de Gobineau tot de degeneratie en de ondergang van het superieure ras die het de cultuur stichtte. Dit proces werd semitizatie genoemd, daar de Gobineau van mening was dat de Semitische volkeren het resultaat waren van rassenvermenging tussen de drie rassen.
In de tweede helft van de negentiende eeuw was de Franse filosoof Ernst Renan (1823-1892) er van overtuigd dat de ongelijkheid van de rassen wel degelijk vast stond. Het begrip ras werd gebruikt om een volksaard of mentaliteit aan te duiden, en werd gedefinieerd op grond van linguïstische of biologische criteria. De laatste kregen in de loop van de negentiende eeuw echter wel de overhand. Al voor Hitler werd geboren werd, werd de maatschappij door eugenetici en rassenhygiënisten voorgesteld als een organisme. Eugenetici en rassenhygiënisten waren de dokters die de maatschappij beter konden maken in geval van ziekte. Vreemde elementen, parasieten genoemd, konden het gezonde lichaam ondermijnen. Het militante nationalistische karakter van Duitsland eind negentiende eeuw, zorgde er volgens Poliakov voor dat Duitsland in Europa het bolwerk werd van het zuiverheidideaal. Ook in Frankrijk kwam men aan het einde van de negentiende eeuw op basis van deterministische biologische theorieën tot een symbiose tussen nationalisme en antisemitisme. De rassenkunde maakte destijds deel uit van de antropologie, een wetenschappelijke tak die sinds omstreeks 1860 onder invloed van het darwinisme had losgemaakt van de medische wetenschap.[/i]
[quote="Moengoman"]De vraag waarom werden de joden vervolgd is volgens mij niet te beantwoorden. Want de vraag verondersteld een redelijk antwoord. Ik zie niets redelijks of rationeels in antisemitisme. Die idioot van een lang is daar wel het beste voorbeeld van. Alleen al daarom heeft Okke gelijk om dat bericht te laten staan.[/quote]