door Kleine Feldmaus » 29 aug 2006, 17:23
Het is geen garantie want niet alle fotopapier is gemerkt op de achterkant.
Wat je kan doen is de foto onder UV licht houden, als het oplicht dan is het nieuwer papier.
Na 1960 werd fotopapier verbeterd met een chemisch goedje zodat het witter/lichter eruit zag en om bruining van het fotopapier over de jaren te voorkomen.
Als je dit dus onder blacklight/UV houdt dan licht het op door de chemische bewerking in het papier.
Geeft het geen licht is het vrijwel zeker papier van voor 1960.
Een aantal papiermerken bestonden al voor 1930 en bv ook nog na 1960, maar je kan aan de vorm van het merkje zien uit welke tijd deze komt.
Duitse afdrukken:
De meeste gebruikte papiersoort in Duitsland was Leonar en Agfa.
Agfa ging na 1960 samen met Gevaert, dus als er achterop Agfa-Gevaert staat is het een naoorlogse afdruk.
Agfa-Lupex of Agfa-Brovira is voor 1945, maar hier zitten ook weer verschillen in het merkje
(ook voor de papiergradatie, een of twee lijnen eronder, of helemaal geen).
(bij briefkaarten staat er alleen Agfa (zonder lijnen).
Agfa na 1945 heeft vaak ook een lijn boven de naam, of er staat alleen Agfa met boven en onder lijnen.
Leonar staat voor 1930 in twee rechthoekige kaders, voor 1945 alleen het woord Leonar, Leonar met een L erachter, of met een L en cirkel erachter
en na die tijd een veel complexer logo omdat ze samengingen met een ander bedrijf, is me even ontschoten welke)
Voigtländer komt ook vaak voor, vooral bij briefkaarten, deze zijn van voor 1945.
Buitenlandse afdrukken:
Argenta, Gevaert-Ridax en Kodak kwamen vrijwel niet in Duitsland voor, wel in het buitenland.
Afdrukken uit de Mediterranee zie je meestal op Ferrania papier.
En specifiek uit Frankrijk op Velox papier.(met cirkel erom of alleen het woord Velox).
Er zijn nog meer merkjes van voor 1945, maar die zie je minder vaak, zoals Mimosa, Selo of Ortho-Brom.
Maar ja, lang niet alle fotos hebben een papiermerkje, dus dan moet je toch afgaan op de UV test, je gevoel etc.
Het is geen garantie want niet alle fotopapier is gemerkt op de achterkant.
Wat je kan doen is de foto onder UV licht houden, als het oplicht dan is het nieuwer papier.
Na 1960 werd fotopapier verbeterd met een chemisch goedje zodat het witter/lichter eruit zag en om bruining van het fotopapier over de jaren te voorkomen.
Als je dit dus onder blacklight/UV houdt dan licht het op door de chemische bewerking in het papier.
Geeft het geen licht is het vrijwel zeker papier van voor 1960.
Een aantal papiermerken bestonden al voor 1930 en bv ook nog na 1960, maar je kan aan de vorm van het merkje zien uit welke tijd deze komt.
Duitse afdrukken:
De meeste gebruikte papiersoort in Duitsland was Leonar en Agfa.
Agfa ging na 1960 samen met Gevaert, dus als er achterop Agfa-Gevaert staat is het een naoorlogse afdruk.
Agfa-Lupex of Agfa-Brovira is voor 1945, maar hier zitten ook weer verschillen in het merkje
(ook voor de papiergradatie, een of twee lijnen eronder, of helemaal geen).
(bij briefkaarten staat er alleen Agfa (zonder lijnen).
Agfa na 1945 heeft vaak ook een lijn boven de naam, of er staat alleen Agfa met boven en onder lijnen.
Leonar staat voor 1930 in twee rechthoekige kaders, voor 1945 alleen het woord Leonar, Leonar met een L erachter, of met een L en cirkel erachter
en na die tijd een veel complexer logo omdat ze samengingen met een ander bedrijf, is me even ontschoten welke)
Voigtländer komt ook vaak voor, vooral bij briefkaarten, deze zijn van voor 1945.
Buitenlandse afdrukken:
Argenta, Gevaert-Ridax en Kodak kwamen vrijwel niet in Duitsland voor, wel in het buitenland.
Afdrukken uit de Mediterranee zie je meestal op Ferrania papier.
En specifiek uit Frankrijk op Velox papier.(met cirkel erom of alleen het woord Velox).
Er zijn nog meer merkjes van voor 1945, maar die zie je minder vaak, zoals Mimosa, Selo of Ortho-Brom.
Maar ja, lang niet alle fotos hebben een papiermerkje, dus dan moet je toch afgaan op de UV test, je gevoel etc.