wo2forum.nl

heb precies dezelfde herrineringen als jullie

ik vond het vooral leuk om gwoon door de bossen te struinen, de spanning.. wat mijn buurjongen ik altijd deden (het was altijd wij 2 tegen de rest van het plein die veel jonger waren, dus ratio 2:8) was dat wij de vijand gingen besluipen, dan liepen we ze soms gewoon een half uur lang achterna en zaten ze te bespioneren zonder dat ze het doorhadden en dan stormden we erop af.. geweldig

idd vroeger speelde ik altijd buiten oorlogje (tja toen nog geen pc en zo).
Daarna veel oorlog/schiet spellen gespeeld.

Nou en heb ook niks ergs op me geweten.

Tuurlijk zal er altijd een enkeling tussen zitten die het wel doet maar jah snap dan die ouders niet (dat ze zomaar een pistool kunnen pakken) maar denk niet dat het helemaal aan de spellen/opvoeding ligt maar ook groot gedeelte dat de maatschappij gewoon is veranderd. Een stuk harder.

Tim schreef:Waarom zouden kinderen geen oorlogje mogen spelen ?
Ik heb er zelf prachtige herinneringen aan, in mijn grootvader zijn moestuin stond een bunker (!) en daar heb ik me ongelofelijk geamuseerd. Wat was ik onder de indruk van die kogelgaten in de bunker Ik denk zelfs dat ik er zo een grote interesse voor WOII heb op nagehouden.

Dat had mijn Opa ook!..een bunker in het weiland,was weinig van over maar toch gaf het wel een spannend sfeertje..volgens mij moet me broer nog hulsen hebben die daar gevonden zijn .hmm....toch es vragen waar die gebleven zijn

Waarom zouden kinderen geen oorlogje mogen spelen ?
Ik heb er zelf prachtige herinneringen aan, in mijn grootvader zijn moestuin stond een bunker (!) en daar heb ik me ongelofelijk geamuseerd. Wat was ik onder de indruk van die kogelgaten in de bunker Ik denk zelfs dat ik er zo een grote interesse voor WOII heb op nagehouden.

Sjoerd schreef:
En wat verlang ik daar af en toe naar terug...

Daar is nu Re-enacment voor

Van mij mogen meer kinderen oorlogje spelen. Lekker buiten door de bossen rennen en door de modder kruipen zou een hoop kinderen goed doen volgens mij.
(Ik doel hiermee op het toenemend overgewicht bij kinderen.)

Mijn broer en ik speelde ook ieder weekend oorlogje, en we zijn er echt geen psychopaten door geworden.

En wat verlang ik daar af en toe naar terug...

Als je nog geen oorlogje meer zou mogen spelen,wat zou dan nog wel mogen.

Ik denk dat de spellen of de televisieseries op zich het probleem niet zijn. Ik denk dat het probleem meer is dat er geen toezicht meer is van ouders op de kinderen.

Ik heb zelf ook van jongs af aan naar geweldadige programma's gekeken of geweldadige spellen gespeelt. (natuurlijk van niet zo geweldadig op jonge leeftijd, tot geweldadig nu) en heb ook spellen gespeeld waar je met een auto mensen moest overrijden. Toch ben ik er geen rare, gevaarlijke crimineel door geworden. Dit komt doordat mij telkens weer werd benadrukt door mijn ouders dat het niet de realiteit is, dat tv/computers heel anders zijn dan de buitenwereld en dat geweld alleen mag op tv of computers. En dat geweld alleen door slechte mensen wordt gebruikt.

Ik denk dat daar een groot probleem ligt, ik heb ook afgelopen week nog een gesprek gehad met een agent. Ik ben nu bezig met een project over criminele jongeren en die gaf dit aan. Groot probleem is ook de vele éénoudergezinnen, waardoor kinderen veel aandacht tekort komen omdat ouders domweg geen tijd hebben. Want ze moeten werken, koken, wassen, strijken, stoffen etc etc en dan ook nog dat kind opvoeden.

Dat kind wordt dus niet gecorrigeerd, dus neemt hij aan dat het geweld normaal is.


En om terug te komen op oorlogje spelen. Ik denk dat dit heel normaal is. Dat heb ik vroeger ook vele malen gedaan en ben er niet slechter door geworden. Het was altijd hartstikke leuk. En, voor voornamelijk de man, is het ook een vorm van oerdrift. De sterkste zal overleven, nu geld die wet niet echt meer, maar bijvoorbeeld in de oertijd was het eten of gegeten worden. En was oorlogje spelen met je vriendjes een manier om te leren om met vijanden om te gaan, als je er ooit alleen voor stond.

Oorlog spelen was wel geinig ja.....maarja als ut regende speelde ik liever dokterje met de buurmeid

Ik vind dat kinderen best mogen worden opgevoed met het spelen van oorlogje. Ik weet wel zeker dat kinderen er geen schade van oplopen het is gewoon een spel. En wat films en computerspellen betreft vind ik dat mensen wel moeten kijken naar de aanbevolen leeftijd. (dit is een taak van de ouders natuurlijk). In sommige actie films zit een leereffect over oorlog dat het niet altijd leuk (als bijvoorbeeld het hoofdpersonage sterft) is en dat het slecht is.

Of je nu voor of tegen oorlog bent bedenk even dat oorlogje spelen slechts een uiting is van een spel gelijk aan politie en rovertje, indiaan en cowboy enzovoorts. Zolang dat kinderen spelen zijn er dergelijke spelletjes gespeeld en zullen er dergelijke spelletjes gespeeld worden.
Ik denk dat er wel ergere dingen zijn waar we ons druk over kunnen maken.

Ik denk zoals bij veel jonges dat oorlog spelen een van je toffste dingen was die je deed in je kindertijd.Ik weet nog goed dat ik op elk verjaardagsfeestje oorlogje speelde en dus met het legeruniformpje dat ik kocht in een dumpstore, in de bosjes zitten wachten bommetjes gooien met plastik geweren was echt fijn.En zo zie ook je ook een beetje hoe oorlog is als je andere vriendjes gewangen worden en jij als enige overblijft en je moet overgeven.Dat waren de tijden en vroeger had ik ook een ruim assortiment aan speelgoedwapens en dus werdt ik het eerst gekozen in een team of mocht ik altijd kiezen :d

kinderen mogen wel oorlog spelen het is maar een spel
en de meeste kinderen doen dat toch niet op mijn school

Het is zo dat oorlog inherent is aan de mensheid, als fenomeen interessant omdat het naar mijn mening de ware aard van de mens weergeeft. De stelling dat kinderen zich spiegelen aan volwassenen deel ik maar kinderen zijn prima in staat fictie van werkelijkheid te scheiden. Ik vind de discussie rondom games ( This is not a game, this is a combatsimulation! ) dat ze aanzetten tot geweld onzinnig, iemand die tot dit soort geweldadigheden overgaat zou ik als psychisch labiel betitelen! Oorlogje spelen heb ik in mijn jeugd veel gedaan, en tegenwoordig zet ik dit voort in PC-games ( Allied Assault rulez!! ) maar om nou te zeggen dat ik helemaal postal ga..... nou nee!

Oorlog is een verderzetting van politiek, maar met andere middelen - Clausovitz