door LKP » 27 mei 2004, 17:00
Ik denk dat de spellen of de televisieseries op zich het probleem niet zijn. Ik denk dat het probleem meer is dat er geen toezicht meer is van ouders op de kinderen.
Ik heb zelf ook van jongs af aan naar geweldadige programma's gekeken of geweldadige spellen gespeelt. (natuurlijk van niet zo geweldadig op jonge leeftijd, tot geweldadig nu) en heb ook spellen gespeeld waar je met een auto mensen moest overrijden. Toch ben ik er geen rare, gevaarlijke crimineel door geworden. Dit komt doordat mij telkens weer werd benadrukt door mijn ouders dat het niet de realiteit is, dat tv/computers heel anders zijn dan de buitenwereld en dat geweld alleen mag op tv of computers. En dat geweld alleen door slechte mensen wordt gebruikt.
Ik denk dat daar een groot probleem ligt, ik heb ook afgelopen week nog een gesprek gehad met een agent. Ik ben nu bezig met een project over criminele jongeren en die gaf dit aan. Groot probleem is ook de vele éénoudergezinnen, waardoor kinderen veel aandacht tekort komen omdat ouders domweg geen tijd hebben. Want ze moeten werken, koken, wassen, strijken, stoffen etc etc en dan ook nog dat kind opvoeden.
Dat kind wordt dus niet gecorrigeerd, dus neemt hij aan dat het geweld normaal is.
En om terug te komen op oorlogje spelen. Ik denk dat dit heel normaal is. Dat heb ik vroeger ook vele malen gedaan en ben er niet slechter door geworden. Het was altijd hartstikke leuk. En, voor voornamelijk de man, is het ook een vorm van oerdrift. De sterkste zal overleven, nu geld die wet niet echt meer, maar bijvoorbeeld in de oertijd was het eten of gegeten worden. En was oorlogje spelen met je vriendjes een manier om te leren om met vijanden om te gaan, als je er ooit alleen voor stond.
Ik denk dat de spellen of de televisieseries op zich het probleem niet zijn. Ik denk dat het probleem meer is dat er geen toezicht meer is van ouders op de kinderen.
Ik heb zelf ook van jongs af aan naar geweldadige programma's gekeken of geweldadige spellen gespeelt. (natuurlijk van niet zo geweldadig op jonge leeftijd, tot geweldadig nu) en heb ook spellen gespeeld waar je met een auto mensen moest overrijden. Toch ben ik er geen rare, gevaarlijke crimineel door geworden. Dit komt doordat mij telkens weer werd benadrukt door mijn ouders dat het niet de realiteit is, dat tv/computers heel anders zijn dan de buitenwereld en dat geweld alleen mag op tv of computers. En dat geweld alleen door slechte mensen wordt gebruikt.
Ik denk dat daar een groot probleem ligt, ik heb ook afgelopen week nog een gesprek gehad met een agent. Ik ben nu bezig met een project over criminele jongeren en die gaf dit aan. Groot probleem is ook de vele éénoudergezinnen, waardoor kinderen veel aandacht tekort komen omdat ouders domweg geen tijd hebben. Want ze moeten werken, koken, wassen, strijken, stoffen etc etc en dan ook nog dat kind opvoeden.
Dat kind wordt dus niet gecorrigeerd, dus neemt hij aan dat het geweld normaal is.
En om terug te komen op oorlogje spelen. Ik denk dat dit heel normaal is. Dat heb ik vroeger ook vele malen gedaan en ben er niet slechter door geworden. Het was altijd hartstikke leuk. En, voor voornamelijk de man, is het ook een vorm van oerdrift. De sterkste zal overleven, nu geld die wet niet echt meer, maar bijvoorbeeld in de oertijd was het eten of gegeten worden. En was oorlogje spelen met je vriendjes een manier om te leren om met vijanden om te gaan, als je er ooit alleen voor stond.