wo2forum.nl

Stefanie schreef:Beste forumbezoekers,

Ik ben een studente, en ik moet informatie zoeken over de (kans)armoede tijdens WOII.

De dikke Lou de Jong al geprobeerd? Leen de toepasselijke delen en trek je terug op een onbewoond eiland.

Spoorwegstaking 1944
Eind 1944 riep de Nederlandse regering in Londen het spoorwegpersoneel op om te staken. Als vergelding voor deze staking blokkeerde de Duitse bezettingsmacht zes weken lang alle voedseltransporten naar het westen van Nederland. Ook de aanvoer van kolen vanuit het bevrijde zuiden stagneerde. De gevolgen voor het westen van het land waren dramatisch.

Hongerwinter
De Spoorwegstaking van eind 1944 duurde veel langer dan vooraf was gedacht. Hierdoor waren alle voedseltransporten naar het westen van het land geblokkeerd. De winter was streng. Veel mensen leden honger en kou. Het gebrek aan voedsel trof uiteraard ook de Joodse onderduikers. Vooral in de grote steden was het probleem nijpend. Er waren gaarkeukens waar op vertoon van een bonkaart een beetje eten kon worden opgehaald. Veel mensen gingen op de fiets of lopend naar het oosten of noorden van het land om wat eten te bemachtigen.

Hongertochten
Per dag gingen gemiddeld 50.000 mensen met karren en fietsen op hongertocht vanuit de grote steden de provincie in. Vooral vrouwen gingen op eten uit, omdat mannen het risico liepen door de bezetter opgepakt te worden. Wie bij de boeren voedsel had kunnen kopen of ruilen tegen waardevolle spullen, liep het risico dat het voedsel bij terugkeer in de stad in beslag werd genomen. Mensen leefden op suikerbieten en tulpenbollen. Wie onderduikers had, kwam nog erger in de problemen. Illegale groepen probeerden voor eten te zorgen. De Landelijke Organisatie voor Hulp aan Onderduikers kreeg in Noord-Holland en Friesland zoveel medewerking dat de organisatie begin 1945 de verschaffing van extra voedsel voor de hele illegaliteit op zich nam. Honderdduizenden stadsbewoners in het westen werden door de honger getroffen. Vermoedelijk stierven 22.000 mensen de hongerdood.

Het zuiden van Nederland bevrijd
Op 5 september 1944 (Dolle Dinsdag), kwamen er berichten dat de geallieerden al in Breda waren en dat de rest van Nederland nu ook elk moment bevrijd kon worden. Maar de omvang van de geallieerde troepen was op dat moment nog te klein om naar het noorden te kunnen optrekken. Noord-Nederland zou pas in mei 1945 bevrijd worden en moest nog de Hongerwinter doorstaan. De vreugde over het bevrijde zuiden werd al snel overschaduwd door een nijpend voedselgebrek als gevolg van de staking door de Nederlandse Spoorwegen.

bron: Auschwitz.nl

Overigens hadden de spoorwegstakers wel bedongen met de overheid dat hun loon door werd betaald incl. kerstgratificatie.

In de eerste 2 of 3 jaren van de bezetting was het leven relatief normaal te noemen in veel gebieden. Zeker als je niet tot de te deporteren groepen behoorde.

Ik weet van mijn schoonmoeder die vanuit Utrecht op voedseltocht naar Wilp ging, dat er veelal ook gehandeld werd met boeren om aan eten te kunnen komen en dat sommigen daar dus wel degelijk een slaatje uit probeerde te slaan. M.n. linnengoed e.d. ging er van de hand en ook moest zij bijv. naaiwerkzaamheden verrichten.

Van mijn vader weet ik bijv. dat tijdens de hongerwinter, alles wat misschien ook maar enigszins gegeten kon worden ook opgegeten werd. Zo trof hij de restanten van de hond van de buren die bllijkbaar geslacht was op, een gegeven moment op straat aan.
Rokers bleven roken met zelf gemaakte tabak en het rijstepapier uit de bijbel deed dan dienst als vloeitje.
Alles verdween de potkachel in, alle brandbare meubels, alle binnendeuren en sponningen, de bomen uit de laan, bielzen van de tram noem het maar op. Naast het spoor werd gesprokkeld naar steenkooltjes die van de tender afgevallen waren en als de kans zich voordeet waagde men zijn leven om een handje vol kolen te stelen.

Tot zover.

Gr.,
Too Tall

O ja,de spoorwegstaking viel gelijk met Market Garden,de ned.regering in Londen riep die af in de hoop dat duits materieel en soldaten niet per spoor kon worden aangeleverd.Als antwoord verbood de rijkscommisaris het binnenlandse scheepsvervoer,zodat ook via die weg geen voedsel meer aankwam,met alle gevolgen van dien.Toen de scheepsblokkade werd opgeheven was t te laat,schippers durvden niet te varen (bang voor inbeslagname van hun schepen),en tot overmaat van ramp ging het eind december flink vriezen,zodat het water niet meer bevaarbaar werd.

Het voedselprobleem was meer een probleem van transport,dan te weinig voedsel (wat er eigenlijk wel genoeg was,ironisch genoeg).

In feite was er WEL genoeg voedsel,maar als antwoord op de spoorwegstaking in 1944 blokkeerden de duitsers de voedselvoorziening,zodat de bezette gebieden honger moest lijden.

In ieder geval in Nederland hadden mensen op het platteland het véél beter dan mensen uit de stad, zij verbouwden voedsel. Er was niet genoeg voedsel, en dat voelden vooral mensen uit de stad. Er waren bioscopen, en bibliotheken (ik zie geen reden waarom niet..), muziek was er ook, maar dansavonden werden begrensd door de avondklok. De enige mensen die na 20.00 o.i.d. buiten mochten zijn, moesten een bepaald document bij zich dragen (vraag maar om foto's, ik heb een heleboel papieren van een melkvervoerder uit mijn familie). Fietsen werden ook gevorderd, vooral aan het einde van de oorlog (ik heb ook papieren van diezelfde persoon waarin staat dat hij zijn fiets mag houden). Mensen die nog een fiets hadden, gebruikten vaak banden van massief rubber, of helemaal geen. Het kwam ook voor dat mensen banden van bijv. autopeds gebruikten op hun fiets, omdat daar nog luchtbanden opzaten. Mannen van een bepaalde leeftijd konden zich in het begin van de oorlog melden voor de Arbeitseinsatz, arbeid in Duitsland. In het latere deel van de oorlog werd dit gedwongen, en was het dus dwangarbeid (ik heb ook híer weer papieren van). Soms moesten ze werken bij de OT, Organisation Todt, oftewel tankgraven en andere verdedigingswerken graven/bouwen in Nederland (mijn opa moest dit ook doen, hij hoefde later niet meer, en is toen uit Drenthe hierheen - Friesland - gelopen).
Later post ik misschien nog wel wat meer info, ander forumleden wees niet bang mij te corrigeren .

Van welk(e) land/landengroep moet je deze informatie hebben? Ik neem aan dat je onderzoek zich beperkt tot Nederland?

Beste forumbezoekers,

Ik ben een studente, en ik moet informatie zoeken over de (kans)armoede tijdens WOII.
Ik hoop dat jullie mij informatie kunnen geven, want via Google vind ik praktisch niets over (kans)armoede tijdens WOII.
Ik heb een paar vragen, en als u het antwoord op één of meerdere vragen weet, hoop ik dat u me zal verrijken met uw informatie.

Enkele voorbeelden van vragen:
Hoe zat het met de werksituatie van mensen? Wat verdienden ze en wat was hun koopkracht? Was er voldoende voedsel en was er een verschil voor mensen uit de stad of op het platteland? Wat met vaders die krijgsgevangen waren? Hadden hun gezinnen een bron van inkomsten?
Waren alle scholen open tijdens de oorlog? Had iedereen de kans om naar school te gaan of hebben velen geen kans gekregen om zich te ontwikkelen omdat ze in die periode geboren werden? Was er ruimte voor ontplooiing en voor ontspanning? Of juist helemaal niet? Was er bioscoop, muziek, ...? Waren er bibliotheken, enz.?
Als u nog bijkomende vragen en antwoorden weet, mag u me daar ook altijd informatie over geven.

Dank bij voorbaat.

Mvg,
Stefanie