Esther73nh schreef:Hallo allemaal.
Ik heb wel eens gehoord dat mensen in de oorlog soms uit nood eetbaar onkruid moesten eten. Mijn opa en oma vertelden me dat, zelf hadden ze geen tekort aan eten maar ze wisten wel van anderen die dat hebben moeten doen. Alleen, ik ben zo benieuwd wat die planten dan geweest zijn? Ik hoor alleen over tulpebollen en aardperen maar verder kan ik er niks zinnigs over vinden. Heb zelfs gehoord over een kookboek wat was uitgegeven eetbaar onkruid recepten die mensen zogezegd in de oorlog hebben gebruikt maar dat is weer van 'horen zeggen' en ik kan daar niets over vinden. Weet iemand hier wat over?
Om toch nog even voort te borduren op jouw openingstopic. Ik denk dat je met de brandnetel wel het belangrijkste "onkruid" hebt genoemd wat tijdens WOII (hongerwinter) werd gegeten. Zo rond WOII was het gebruik van (on)kruiden sowieso al meer gebruikelijker dan vandaag de dag. Over het algemeen bezat men ook meer kennis over de werking van deze (on)kruiden. Immers tegen elke kwaal bestond wel een kruid. Vooral oudere mensen hanteren vaak nog van dit soort "huis-, tuin en keukenmiddeltjes". Om er eens één te noemen, om kiespijn te verzachten, stopte men een kruidnagel in de mond.
Veel noodoplossingen van toen, kun je vandaag de dag nog tegenkomen. Vanwege de schaarste van vleesproducten gedurende WOII, lengde men dit aan met sojameel. Vandaag de dag maakt men van hetzelfde sojameel (bonen) vleesvervangende producten voor vegetariërs.
In mijn vorige reactie had ik het over Cichorei, een surrogaat voor koffie. Koffiechichorei was in die dagen (ook voor de oorlog) niet iets onbekends en werd veelal als koffievervanger gebruikt omdat koffie toen een duur importproduct was en dus lang niet voor iedereen betaalbaar was. Ook werd er zg. koffiestroop gemaakt. Koffiestroop is gemaakt van gebrande suiker. Oudere mensen, die hun koffie nog op de traditionele manier zetten, voegen nog wel eens een lepeltje gebrande suiker van de firma "Buisman" aan de koffie toe.
Ook wordt vaak aangenomen dat de winter van 1944/45 (hongerwinter) extreem koud is geweest. Echter uit gegevens van o.a. het KNMI blijkt dat de winter van 1944/45 een kwakkelwinter is geweest. Ze was niet strenger vergeleken met winters van andere jaren. Echter door voedsel- en brandstofschaarste word het gevoel versterkt dat deze winter extreem koud zou zijn geweest. Ook waren de huizen minder goed geïsoleerd dan vandaag de dag.
De periode van oktober tot eind december 1944 was nat en winderig. Rond de Kerst van 1944 daalde de temperatuur onder nul en viel de eerste sneeuw. In januari 1945 was het definitief winter. Nagenoeg de gehele maand vroor het en sneeuwde het regelmatig. De laagste temperatuur toen gemeten was -19,3 graden op 27 januari in Hallum (Friesland). De maand februari was echter veel zachter dan normaal en kende maar één dag met vorst. De maand werd getekend door stormachtige wind en veel neerslag.
Ook de maand maart was mild. Begin maart regende het bijna dagelijks zachtjes, daarna werd het geleidelijk aan meer rustig en zonnig lenteweer.
April was eveneens een wisselvallige voorjaarsmaand. De eerste 6 dagen waren nat en winderig. Daarna werd het weer geleidelijk aan fraaier en zonniger waarvan enkele dagen zelfs met zomerse temperaturen. De hoogste temperatuur werd toen op 17 april gemeten in Maastricht en was 26,1 graden.
[quote="Esther73nh"]Hallo allemaal.
Ik heb wel eens gehoord dat mensen in de oorlog soms uit nood eetbaar onkruid moesten eten. Mijn opa en oma vertelden me dat, zelf hadden ze geen tekort aan eten maar ze wisten wel van anderen die dat hebben moeten doen. Alleen, ik ben zo benieuwd wat die planten dan geweest zijn? Ik hoor alleen over tulpebollen en aardperen maar verder kan ik er niks zinnigs over vinden. Heb zelfs gehoord over een kookboek wat was uitgegeven eetbaar onkruid recepten die mensen zogezegd in de oorlog hebben gebruikt maar dat is weer van 'horen zeggen' en ik kan daar niets over vinden. Weet iemand hier wat over?[/quote]
Om toch nog even voort te borduren op jouw openingstopic. Ik denk dat je met de brandnetel wel het belangrijkste "onkruid" hebt genoemd wat tijdens WOII (hongerwinter) werd gegeten. Zo rond WOII was het gebruik van (on)kruiden sowieso al meer gebruikelijker dan vandaag de dag. Over het algemeen bezat men ook meer kennis over de werking van deze (on)kruiden. Immers tegen elke kwaal bestond wel een kruid. Vooral oudere mensen hanteren vaak nog van dit soort "huis-, tuin en keukenmiddeltjes". Om er eens één te noemen, om kiespijn te verzachten, stopte men een kruidnagel in de mond.
Veel noodoplossingen van toen, kun je vandaag de dag nog tegenkomen. Vanwege de schaarste van vleesproducten gedurende WOII, lengde men dit aan met sojameel. Vandaag de dag maakt men van hetzelfde sojameel (bonen) vleesvervangende producten voor vegetariërs.
In mijn vorige reactie had ik het over Cichorei, een surrogaat voor koffie. Koffiechichorei was in die dagen (ook voor de oorlog) niet iets onbekends en werd veelal als koffievervanger gebruikt omdat koffie toen een duur importproduct was en dus lang niet voor iedereen betaalbaar was. Ook werd er zg. koffiestroop gemaakt. Koffiestroop is gemaakt van gebrande suiker. Oudere mensen, die hun koffie nog op de traditionele manier zetten, voegen nog wel eens een lepeltje gebrande suiker van de firma "Buisman" aan de koffie toe.
Ook wordt vaak aangenomen dat de winter van 1944/45 (hongerwinter) extreem koud is geweest. Echter uit gegevens van o.a. het KNMI blijkt dat de winter van 1944/45 een kwakkelwinter is geweest. Ze was niet strenger vergeleken met winters van andere jaren. Echter door voedsel- en brandstofschaarste word het gevoel versterkt dat deze winter extreem koud zou zijn geweest. Ook waren de huizen minder goed geïsoleerd dan vandaag de dag.
De periode van oktober tot eind december 1944 was nat en winderig. Rond de Kerst van 1944 daalde de temperatuur onder nul en viel de eerste sneeuw. In januari 1945 was het definitief winter. Nagenoeg de gehele maand vroor het en sneeuwde het regelmatig. De laagste temperatuur toen gemeten was -19,3 graden op 27 januari in Hallum (Friesland). De maand februari was echter veel zachter dan normaal en kende maar één dag met vorst. De maand werd getekend door stormachtige wind en veel neerslag.
Ook de maand maart was mild. Begin maart regende het bijna dagelijks zachtjes, daarna werd het geleidelijk aan meer rustig en zonnig lenteweer.
April was eveneens een wisselvallige voorjaarsmaand. De eerste 6 dagen waren nat en winderig. Daarna werd het weer geleidelijk aan fraaier en zonniger waarvan enkele dagen zelfs met zomerse temperaturen. De hoogste temperatuur werd toen op 17 april gemeten in Maastricht en was 26,1 graden.