wo2forum.nl

door **Arjen** » 19 nov 2002, 10:30

dvaupell schreef: De realiteit is echter dat men zich over het algemeen zo overtuigd van zijn eigen gelijk is dat dit direct tot werkelijkheid wordt verheven.
Als iemand er een iets andere mening op nahoudt wil men die ander overtuigen. Als die ander niet wil luisteren, dan moet ie maar voelen.

Da's meestal de angst dat de ander jou mening niet ziet dat je ervoor laat kiezen andermans mening niet te zien....
Of val ik nu in herhalingen?

door **dvaupell** » 19 nov 2002, 09:43

In beide bovenstaande visies kan ik mij wel vinden.

Beide meningen zijn in mijn ogen ook niet strijdig met elkaar.
Als iedereen zich met liefde en respect voor het leven en elkaar zou opstellen, zouden (grote) conflicten niet meer voorkomen.

De realiteit is echter dat men zich over het algemeen zo overtuigd van zijn eigen gelijk is dat dit direct tot werkelijkheid wordt verheven.
Als iemand er een iets andere mening op nahoudt wil men die ander overtuigen. Als die ander niet wil luisteren, dan moet ie maar voelen.

We (de maatschappij) doen er te weinig aan om mensen respect voor andere meningen en respect voor het leven bij te brengen.

Dat is een van de redenen dat ik het bestaan van dit forum toejuich.
Het forum doet aan kennisoverdracht en discussie over één van de grootste conflicten aller tijden, WO2 en moderne grote en kleine moderne problemen. Heel belangrijk.

door **PPL** » 19 nov 2002, 08:52

benmaf schreef:Want volgens mij is het de bedoeling van het leven dat je je laat leiden door je liefde ipv je angst.

Je moet je imho laten leiden door de realiteit.
Helaas is de realitiet dat het leven gevaarlijk is.
Dat komt mede door vervaging van normen en waarden, en omdat de mens steeds minder geneigd is rekening met elkaar te houden.

Ik krijg de indruk dat de maatschappij steeds meer is opgebouwd rond het motto "ikke, ikke ikke... en de rest kan stikken"
En dat is het echte probleem wat we hebben.
Het is puur egoïsme om jezelf altijd maar voorop te plaatsen.
(Waarmee ik niet wil zeggen dat je geen mening mag hebben, of daar niet voor mag opkomen).
Vanuit dat egoïsme denken mensen af en toe wel eens een raar soort recht te hebben om alle midddelen beschikbaar in te zetten om dat ego te beschermen.
(Vanuit hun visie dan wel te verstaan)

door **Arjen** » 18 nov 2002, 20:44

Ik weet niet of dat wel zo verstandig geweest was idd; zo heb ik daar nog nooit over na gedacht.Dank je wel voor dit inzicht.
Want feitelijk is wat ik dus deed door mijn angst voor die situaties de overhand te laten krijgen, minder liefde tonen aan mijn vrienden.

Maar ik heb nooit bedoeld te zeggen dat ik de mensheid in het algemeen opgegeven heb...ik zeg alleen heel simpel dat de mensheid in het algemeen te vaak haar laffe/liefdeloze/bange kant aan mij laat zien of beter: aan zichzelf laat zien en daarmee creeer je nog meer angst en dan creeer je een soort cirkeltje dat vanzelf tot een explosief einde vol angst en haat en pijn zal komen, tenzij we elkaar weer wat meer durven liefhebben..of is dit allemaal te generaliserend?

Want volgens mij is het de bedoeling van het leven dat je je laat leiden door je liefde ipv je angst.

door **dvaupell** » 18 nov 2002, 13:41

Hmm. Ik snap wel wat je bedoelt...

Was het VERSTANDIG geweest als je vrienden waren gaan meeknokken ?
Ik bedoel, zou de zaak dan niet nog verder zijn geëscaleerd ?

Deze ervaring heeft je doen besluiten de hoop voor de mensheid in het algemeen op te geven ?

door **Arjen** » 18 nov 2002, 13:30

Niet genoeg om iemand gevenb en te bang zijn is hetzelfde da's nou juist het hele punt.

door **dvaupell** » 18 nov 2002, 11:55

Ja - Dat zijn geen leuke ervaringen. Al kun je je afvragen of je vrienden niet genoeg om je gaven of dat ze gewoon te bang waren.

Uitsmijter - Dat lijkt me helemaal niet zo'n fijn beroep.
Als de klanten gezellig zijn, heb je geen werk en als ze vervelend zijn moet je ze de tent uitgooien.
Bovendien moet je altijd werken als alle anderen vrij zijn...

Ik snap de frustratie.

door **Arjen** » 18 nov 2002, 10:35

Ik ben jarenlang onbetaald uitsmijter geweest, heb traangas over me heen gekregen, ben bedreigd met messen, loden pijpen, bakstenen en pistolen omdat ik niet bang ben om te zeggen dat iedereen tof is.
En ik heb slechts 1 maal pijn geleden hierom...omdat de mensen die toen ruzie kwamen maken alleen door de deur kwamen lopen en gelijk met geweld begonnen..overigens een rascistische actie van een groepje marokkaanse joneren in gouda...en ja ik ben ook bang, ik ben alleen niet bang om dat te erkennen.
En weet je wat mij het meest pijn heeft gedaan?
Dat ik temidden van vrienden die ik beschermde nog alleen stond tegenover alle geweld.
En dat is de reden dat ik gestopt ben, wederom angst..angst om teveel te geven voor die mensen die zo duidelijk niets om mij geven.
Begrijp je ?
En dat is volgens mij waar het allemaal om draait.

door **dvaupell** » 18 nov 2002, 08:40

Het zijn mooie woorden, Benmaf.

Ben je al eens in de situatie geweest waarin jij 'je kop uit je kraag kon steken en ingrijpen' ? Ik kan me natuurlijk vergissen, maar je mooie woorden klinken in mijn oren nogal theoretisch (en poetisch)

Is jouw advies nu om in een situatie waarin je getuige bent van een klop-partij om in te grijpen door middel van het uit elkaar halen van de vechtenden, om hen verbaal te overtuigen van het feit dat ze niet moeten vechten of om hen door mooie woorden te laten inzien dat ze eigenlijk van elkaar - als medemensen - moeten houden ?

door **Arjen** » 16 nov 2002, 00:49

En angst zal de angst in stand houden.
Want jouw angst is hun angst is zijn angst.

door **Proos** » 15 nov 2002, 17:45

benmaf schreef:<knip>dus steek je kop uit je kraag en voel en leef en heb lief.

Tja, maar als dan 't puntje bij 't paaltje komt overwint je levensdrang denk ik zo. Er zijn slechts weinig dapperen onder ons. Maar of 't echt dapper is, misschien is impulsief een beter woord

door **Arjen** » 15 nov 2002, 15:36

dvaupell schreef:De kans dat je één persoon vindt die samen met jou wil ingrijpen is nihil.

Je kunt dus weinig doen zonder je eigen leven in de waagschaal te stellen.
Het is verschrikkelijk, maar niemand gaat graag dood (of wil pijn leiden) voor een ander.

En angst zal de angst in stand houden.
Want jouw angst is hun angst is zijn angst.

dus steek je kop uit je kraag en voel en leef en heb lief.

door **dvaupell** » 15 nov 2002, 14:43

We hebben hier te maken met een zo driftig karakter, zo explosief.

Je kunt in zo'n geval alleen maar interveniëren als je met meer mensen bent en als collectief kunt optreden.
De kans dat je één persoon vindt die samen met jou wil ingrijpen is nihil.

Je kunt dus weinig doen zonder je eigen leven in de waagschaal te stellen.
Het is verschrikkelijk, maar niemand gaat graag dood (of wil pijn leiden) voor een ander.

door **Proos** » 28 okt 2002, 21:05

Nou, die dader in Venlo is door blijven schoppen terwijl het slachtoffer al neerlag. Met alle geweld schoppen en met veel aggressie. Dat ie daarna nog is gaan shoppen bij die winkel geeft volgens mij aan hij het zelf gewoon de normaalste zaak van de wereld vindt.

Volgens mij rent die niet weg als je erop af gaat!

door **Arjen** » 28 okt 2002, 18:42

alle helden zijn dood!

Maar serieus; meestal wanneer je ergens tussen beide komt zal de agressor het op een lopen zetten, behalve wanneer het om een emotionele kwestie gaat.
Of zijn dat alleen mijn ervaringen als ex-uitsmijter?

wo2forum.nl

De mensheid...

Plaats een reactie

Weergave uitklappen Voorafgaande berichten: De mensheid...