En mijn mening over insignes, medailles en rode baretten wordt als gekend verondersteld.....
Mattie.
Re-enactment, 'heiligschennis' of niet?
Moderator: rood
-
Mattie
- Lid
- Berichten: 381
- Lid geworden op: 24 okt 2003, 14:20
- Locatie: Zuid Limbabwe
-
Simon
- Lid
- Berichten: 2823
- Lid geworden op: 24 dec 2003, 17:58
-
Devilmorfose
- Lid
- Berichten: 408
- Lid geworden op: 28 dec 2003, 23:46
-
robin.h
- Lid
- Berichten: 1877
- Lid geworden op: 11 nov 2002, 17:23
- Locatie: Maastricht
- Contacteer:
Re-Enactment OK.
Maar doe het dan wel met Niet-orginele items,orginele items horen in een museum thuis en,niet voor nog eens te gebruiken 60 jaar na dato.
Tenminste dit is mijn mening.
Robin.
Maar doe het dan wel met Niet-orginele items,orginele items horen in een museum thuis en,niet voor nog eens te gebruiken 60 jaar na dato.
Tenminste dit is mijn mening.
Robin.
Mijn nieuwe verzamelsite: " http://www.worldwar2collector.tk "
-
KevinP
- Lid
- Berichten: 1152
- Lid geworden op: 17 jan 2004, 12:09
- Locatie: Nederland
- Contacteer:
Re-enactment is ook niet mijn hobby maar op zich vind ik er niks mis mee. Serieuze re-enactmentgroepen kunnen het grote publiek een interessant beeld geven van een historische periode en mensen informeren.
Re-enactment moet echter vooral gericht zijn op het zo serieus mogelijk verbeelden van de historie, het moet geen oorlogje spelen zijn voor volwassenen. Vele Nederlandse re-enactmentgroepen zijn echter zeer goed bezig met hun hobby en richten zich ook op onderzoek, voorlichting, herdenking, medewerking aan films als figurant en behoud van historiche voertuigen.
Een prima manier om bezig te zijn met een periode die we niet mogen vergeten.
Bij goed re-enactment is het naar mijn mening trouwens belangrijk dat men ook SS of Wehrmacht soldaten uitbeeld. Zolang dit ook op serieuze wijze gebeurt is er niks mis mee.
Re-enactment moet echter vooral gericht zijn op het zo serieus mogelijk verbeelden van de historie, het moet geen oorlogje spelen zijn voor volwassenen. Vele Nederlandse re-enactmentgroepen zijn echter zeer goed bezig met hun hobby en richten zich ook op onderzoek, voorlichting, herdenking, medewerking aan films als figurant en behoud van historiche voertuigen.
Een prima manier om bezig te zijn met een periode die we niet mogen vergeten.
Bij goed re-enactment is het naar mijn mening trouwens belangrijk dat men ook SS of Wehrmacht soldaten uitbeeld. Zolang dit ook op serieuze wijze gebeurt is er niks mis mee.
-
Teije
- Lid
- Berichten: 74
- Lid geworden op: 01 okt 2003, 20:19
- Contacteer:
Eerlijk gezegd heb ik niet echt iets met re-enactment. Door re-enactment wordt de WOII tot iets leuks, amusement gemaakt, terwijl het miljoenen mensen hun leven kostte. Natuurlijk is dat met film ook zo, maar het verschil met de film is dat je op TV bepaalde dingen kunt weglaten. Dat al die acteurs later ook weer opstaan, zie je niet, en daardoor zijn films vooral leerzaam ipv. grappig ofzo...
-
marloes
- Lid
- Berichten: 963
- Lid geworden op: 02 mei 2004, 21:58
Hallo allemaal,
Tegenwoordig spreken veel mensen van twee verschillende 'hobbies'; Reenactment en Living History.
Het eerste is dan vooral het naspelen van veldslagen en het laatste is dan vooral het tot in de details tot leven brengen van geschiedenis.
Beiden vallen of staan met authenticiteit, een groep die dit niet serieus neemt is al snel belachelijk of soms zelfs beledigend voor veteranen, overlevenden en iedereen die geschiedenis belangrijk vinden.
Sommige groepen bestaan uit dikke oude mannetje met lang haar die alleen maar soldaatje willen spelen en bier zuipen, andere groepen bestaan uit mensen die overnachten in schuttersputjes, doormarcheren met kapotte voeten en soldatenvoeder vreten.
Sommige groepen worden gevraagt als ere-wacht bij monumenten of om tentoonstellingen in grote musea aan te vullen, andere groepen worden weggejaagt als ze mee willen rijden in een bevrijdingstocht...
Het grote magische woord is dus...AUTHENTICITIEIT!!!
Je moet kloppen, wat je bij je hebt moet kloppen en wat je zegt moet kloppen.
Dikke oude paras met een paardestaartje kan gewoon niet en ik snap groepen niet die het toelaten.
Voor IEDEREEN is er een authentieke rol te vinden, iets wat je uit kunt beelden zonder dat een kleuter ziet dat je niet klopt.
Het probleem is dat deze gasten die ons zo tegen de borst stuitten ook diegene zijn weinig research doen of moeite steken in verbetering.
Natuurlijk kan je fouten maken of kleding hebben die nog niet helemaal goed zijn, zelfs de beste reenactors/living history gasten zijn op hun eerste evenement nog vaak onauthentiek maar dat duurt vaak niet lang.
Een goede reenactor werkt eraan en wordt steeds beter, dan is een foutje niet erg.
De lapzwansen zijn onauthentiek en blijven dat, wie er ook klaagt.
Wat mij betreft hoort inleven ook bij authenticiteit, weten waar je het over hebt.
Natuurlijk moet je in de meeste gevallen reproducties gebruiken want originelen moet je niet gebruiken...maar van sommige spullen zijn nog zo veel exemplaren dat ze niets kosten en je er in omkomt op beursen en zo.
Dus een echt blikje footpowder of winterhulp lucifers gebruiken lig ik niet wakker van.
Natuurlijk zijn de groepen/individuelen die alleen maar oorlogje willen spelen geen goede reenactors en al helemaal doen ze niet aan living history.
Het in scene zetten van een veldslag kan goed gedaan worden maar is natuurlijk altijd moeilijk en valt totaal niet te vergelijken met hoe het echt was.
Ik heb goede indrukwekkende veldslagen gezien in Engeland waarbij veteranen de reenactors de handen schudden en bedanken terwijl ze roepen dat het zo realistisch was.
Als zij die erbij waren zo'n veldslag goed vinden, wie zijn wij dan om daar iets tegen in te brengen?
Als ik heel eerlijk ben dan kijk ik nogal dubbel naar dit onderwerp, ik geef toe dat ik het gewoon leuk vind, ik ben altijd kind gebleven, vond oorlogje spelen vroeger enorm spannend en hou er nog steeds wel van.
Maar aan de andere kant weet ik nu veel meer en zou ik er bijzonder lang over nadenken om mee te doen aan zo'n veldslag als er publiek bij komt kijken.
Maar ik ben ook weer filmmaker en zonder blikken of blozen maak ik een oorlogsfilm met een schietpartij en daar denkt dan helemaal niemand raar over.
Ook als we een Middeleeuwse veldslag neerzetten (die nog gruwelijker waren dan de gemiddelde ww2 slag) dan staat het publiek massaal te juichen.
Het is dus niet zo simpel en we moeten het maar per veldslag beoordelen.
Die ik tot nu toe gezien heb waren soms goed, soms slecht en soms indrukwekkend.
Ik wil hier niet te veel ingaan op het onderwerp van duitsers bij reenactment want het onderwerp is al zoo vaak besproken op fora en vele yahoogroups.
Hoedanook, de situatie in Landen die daadwerkelijk bezet zijn geweest tijdens de oorlog is anders dan in de landen die dat niet waren.
Dus dat in america alles kan qua ss, gestapo, neerschieten van gevangenen, etc, dat maakt voor ons niets uit.
Hier is het hele onderwerp gevoelig en daar moeten we respect voor hebben ook als je het niet begrijpt.
Langzamerhand zijn we nu in Nederland voorzichtig aan het experimenteren met Duits reenactment, ik zeg wij want ik overleg vaak met de nieuwe duitse groep en voorzie ze van advies over het samenwerken met onze groep.
Ik vind ook dat duits living history nu eens heel voorzichtig geprobeert kan worden maar als mensen daar nog niet aan toe zijn heb ik daar alle begrip voor.
Wij zijn uiteindelijk maar broekies die de oorlog en meestal niet eens de nasleep hebben meegemaakt.
We moeten gewoon voorzichtig en geduldig zijn, al is het maar dat als er een of andere gek rare dingen gaat doen in zo'n duits uniform dat kan betekenen dat Duits reenactment gelijk weer op de plank gezet word voor een paar jaar.
Dus wat je ook vind, het kan of het kan niet, we moeten voorzichtig zijn.
Laten we eerst maar ervoor zorgen dat de gewone Heinz met de pet toegelaten word op evenementen voordat we gaan schreeuwen dat SS ook moet.
Die kan ik persoonlijk missen als kiespijn.
Tot slot, reenactment kan grappig zijn of zo overkomen maar alleen als een slechte groep bezig is.
Het is namelijk een kwestie van kunnen acteren, ik heb mensen horen gillen van de pijn waarbij de rillingen over je rug liepen...en dat was ook gewoon reenactment.
Als de reenactor dat wat hij doet serieus neemt zal het veel beter overkomen.
Bij Living history heb je daar natuurlijk minder last van want je speelt dan gewoon een rol van iemand, en die iemand kan ook best af en toe lol hebben.
Dat kwam tijdens de oorlog namelijk ook voor.
En dan nog even iets over ons.
Wij zijn van de Studie- en Levende Geschiedenis Groep Burgerbevolking 1940/1945 en zoals de naam al suggereert houden wij ons bezig met het burger aspect van de oorlog.
Dus soldaatje spelen komt bij ons eigenlijk al niet voor.
Wij willen wat meer aandacht voor wat de gewone doorsnee burger in Nederland meemaakte tijdens de oorlog.
Wij realiseren ons dat wat wij doen misschien nog geen 1% van de werkelijkheid benadert maar we doen ons best en dat respecteren de mensen die de oorlog hebben meegemaakt.
In ieder geval zijn jullie allemaal welkom onze site eens te bezoeken.
http://www.joeri.net/4045
Tegenwoordig spreken veel mensen van twee verschillende 'hobbies'; Reenactment en Living History.
Het eerste is dan vooral het naspelen van veldslagen en het laatste is dan vooral het tot in de details tot leven brengen van geschiedenis.
Beiden vallen of staan met authenticiteit, een groep die dit niet serieus neemt is al snel belachelijk of soms zelfs beledigend voor veteranen, overlevenden en iedereen die geschiedenis belangrijk vinden.
Sommige groepen bestaan uit dikke oude mannetje met lang haar die alleen maar soldaatje willen spelen en bier zuipen, andere groepen bestaan uit mensen die overnachten in schuttersputjes, doormarcheren met kapotte voeten en soldatenvoeder vreten.
Sommige groepen worden gevraagt als ere-wacht bij monumenten of om tentoonstellingen in grote musea aan te vullen, andere groepen worden weggejaagt als ze mee willen rijden in een bevrijdingstocht...
Het grote magische woord is dus...AUTHENTICITIEIT!!!
Je moet kloppen, wat je bij je hebt moet kloppen en wat je zegt moet kloppen.
Dikke oude paras met een paardestaartje kan gewoon niet en ik snap groepen niet die het toelaten.
Voor IEDEREEN is er een authentieke rol te vinden, iets wat je uit kunt beelden zonder dat een kleuter ziet dat je niet klopt.
Het probleem is dat deze gasten die ons zo tegen de borst stuitten ook diegene zijn weinig research doen of moeite steken in verbetering.
Natuurlijk kan je fouten maken of kleding hebben die nog niet helemaal goed zijn, zelfs de beste reenactors/living history gasten zijn op hun eerste evenement nog vaak onauthentiek maar dat duurt vaak niet lang.
Een goede reenactor werkt eraan en wordt steeds beter, dan is een foutje niet erg.
De lapzwansen zijn onauthentiek en blijven dat, wie er ook klaagt.
Wat mij betreft hoort inleven ook bij authenticiteit, weten waar je het over hebt.
Natuurlijk moet je in de meeste gevallen reproducties gebruiken want originelen moet je niet gebruiken...maar van sommige spullen zijn nog zo veel exemplaren dat ze niets kosten en je er in omkomt op beursen en zo.
Dus een echt blikje footpowder of winterhulp lucifers gebruiken lig ik niet wakker van.
Natuurlijk zijn de groepen/individuelen die alleen maar oorlogje willen spelen geen goede reenactors en al helemaal doen ze niet aan living history.
Het in scene zetten van een veldslag kan goed gedaan worden maar is natuurlijk altijd moeilijk en valt totaal niet te vergelijken met hoe het echt was.
Ik heb goede indrukwekkende veldslagen gezien in Engeland waarbij veteranen de reenactors de handen schudden en bedanken terwijl ze roepen dat het zo realistisch was.
Als zij die erbij waren zo'n veldslag goed vinden, wie zijn wij dan om daar iets tegen in te brengen?
Als ik heel eerlijk ben dan kijk ik nogal dubbel naar dit onderwerp, ik geef toe dat ik het gewoon leuk vind, ik ben altijd kind gebleven, vond oorlogje spelen vroeger enorm spannend en hou er nog steeds wel van.
Maar aan de andere kant weet ik nu veel meer en zou ik er bijzonder lang over nadenken om mee te doen aan zo'n veldslag als er publiek bij komt kijken.
Maar ik ben ook weer filmmaker en zonder blikken of blozen maak ik een oorlogsfilm met een schietpartij en daar denkt dan helemaal niemand raar over.
Ook als we een Middeleeuwse veldslag neerzetten (die nog gruwelijker waren dan de gemiddelde ww2 slag) dan staat het publiek massaal te juichen.
Het is dus niet zo simpel en we moeten het maar per veldslag beoordelen.
Die ik tot nu toe gezien heb waren soms goed, soms slecht en soms indrukwekkend.
Ik wil hier niet te veel ingaan op het onderwerp van duitsers bij reenactment want het onderwerp is al zoo vaak besproken op fora en vele yahoogroups.
Hoedanook, de situatie in Landen die daadwerkelijk bezet zijn geweest tijdens de oorlog is anders dan in de landen die dat niet waren.
Dus dat in america alles kan qua ss, gestapo, neerschieten van gevangenen, etc, dat maakt voor ons niets uit.
Hier is het hele onderwerp gevoelig en daar moeten we respect voor hebben ook als je het niet begrijpt.
Langzamerhand zijn we nu in Nederland voorzichtig aan het experimenteren met Duits reenactment, ik zeg wij want ik overleg vaak met de nieuwe duitse groep en voorzie ze van advies over het samenwerken met onze groep.
Ik vind ook dat duits living history nu eens heel voorzichtig geprobeert kan worden maar als mensen daar nog niet aan toe zijn heb ik daar alle begrip voor.
Wij zijn uiteindelijk maar broekies die de oorlog en meestal niet eens de nasleep hebben meegemaakt.
We moeten gewoon voorzichtig en geduldig zijn, al is het maar dat als er een of andere gek rare dingen gaat doen in zo'n duits uniform dat kan betekenen dat Duits reenactment gelijk weer op de plank gezet word voor een paar jaar.
Dus wat je ook vind, het kan of het kan niet, we moeten voorzichtig zijn.
Laten we eerst maar ervoor zorgen dat de gewone Heinz met de pet toegelaten word op evenementen voordat we gaan schreeuwen dat SS ook moet.
Die kan ik persoonlijk missen als kiespijn.
Tot slot, reenactment kan grappig zijn of zo overkomen maar alleen als een slechte groep bezig is.
Het is namelijk een kwestie van kunnen acteren, ik heb mensen horen gillen van de pijn waarbij de rillingen over je rug liepen...en dat was ook gewoon reenactment.
Als de reenactor dat wat hij doet serieus neemt zal het veel beter overkomen.
Bij Living history heb je daar natuurlijk minder last van want je speelt dan gewoon een rol van iemand, en die iemand kan ook best af en toe lol hebben.
Dat kwam tijdens de oorlog namelijk ook voor.
En dan nog even iets over ons.
Wij zijn van de Studie- en Levende Geschiedenis Groep Burgerbevolking 1940/1945 en zoals de naam al suggereert houden wij ons bezig met het burger aspect van de oorlog.
Dus soldaatje spelen komt bij ons eigenlijk al niet voor.
Wij willen wat meer aandacht voor wat de gewone doorsnee burger in Nederland meemaakte tijdens de oorlog.
Wij realiseren ons dat wat wij doen misschien nog geen 1% van de werkelijkheid benadert maar we doen ons best en dat respecteren de mensen die de oorlog hebben meegemaakt.
In ieder geval zijn jullie allemaal welkom onze site eens te bezoeken.
http://www.joeri.net/4045
"Een volk dat voor tirannen zwicht zal meer dan lijf en goed verliezen... dan dooft het licht"
HM van Randwijk 1909-1966
HM van Randwijk 1909-1966
-
Roel R.
- Lid
- Berichten: 5675
- Lid geworden op: 21 sep 2003, 01:50
- Contacteer: