Joahim Peiper's meerdere

[Motorway]

Dit is nu juist het punt. Door ontoelaatbare verhoormethoden in Schwäbisch Hall is het verkregen bewijs twijfelachtig geworden. Als later eerder afgelegde verklaringen werden teruggenomen of veranderd kwam dit de geloofwaardigheid ook niet ten goede. Daarnaast speelden kameraadschap - maar ook persoonlijke vetes - een grote rol. Dus mochten er spijtoptanten zijn geweest die - jaren na de oorlog - toch nog eerlijk alles hadden/hebben opgebiecht, werd en wordt dit toch nog steeds in twijfel getrokken.

Over die verhoormethoden:
http://lexikon.idgr.de/a/a_s/aschenauer ... rudolf.php

1948 vertrat Aschenauer fast 700 im Landsberger Kriegsverbrecher-Gefängnis einsitzende Häftlinge als Rechtsbeistand. Besonders spektakulär waren seine Aktionen im Zusammenhang mit dem "Malmedy-Prozeß", wo er offenbar durch ihn selbst vorbereitete eidesstattliche Erklärungen wortgleichen Inhalts von vielen der Inhaftierten unterzeichnen ließ. Darin werden Folterungen durch die US-Vernehmungsbeamten behauptet ( u.a. "ausgeschlagene Zähne" sowie "gequetschte Hoden"), um zu Geständnissen zu gelangen. Diese Unterstellungen werden durch mehrere US-Kommissionen, zuletzt eine Kommission des US-Senats, geprüft und schließlich als nicht haltbar zurückgewiesen. Trotz der gründlichen Arbeit der Kommissionen gelingt es dennoch, mit dieser Kampagne die amerikanische Prozessführung zu diskreditieren.

Vet gedrukte gedeelte door mij.

Ook leuk van historynet:
gevonden op een blog http://stevegilliard.blogspot.com/2005/ ... borne.html

But somehow she neglects to mention McCarthy's first moment in the national spotlight. That was his infamous 1949 campaign on behalf of Nazi S.S. officers who were convicted of war crimes for the massacre of American troops in the town of Malmedy during the Battle of the Bulge. On their orders, 83 American prisoners of war had been murdered by Waffen S.S. machine-gunners. The S.S. officers were sentenced to death, but McCarthy insisted that the entire case was a frame-up, with confessions obtained by horrific torture. He intervened in Senate hearings on the case and lied repeatedly during his defense of the Nazi murderers. His most spectacular claim was that the American investigators had crushed the testicles of German prisoners as an interrogation technique. McCarthy was later shown to have served as the pawn of neo-Nazi and communist provocateurs who were using the Malmedy case to whip up anti-American sentiment in postwar Germany. The main source for his false charges concerning Malmedy was a Germany lawyer named Rudolf Aschenauer, whose closest ties were to the postwar Nazi underground and to American right-wing isolationists, but who has also been identified as a communist agent. Aschenauer testified at U.S. Senate hearings in Germany that he had passed information about Malmedy to McCarthy. The S.S. officers were guilty, as the Senate report confirmed -- although most of them later got their death sentences commuted in a gesture to former Nazi officials who aided the West in the Cold War. But McCarthy had succeeded in his larger purpose, winning publicity for himself and casting a negative light on the war-crimes trials.

[Harro]

Dat is allemaal al in dit topic aan de orde geweest. Punt is dat de Simpson commissie tot de conclusie kwam dat er wel ontoelaatbare verhoormethoden zijn gebruikt zoals valse beloften, psychische druk en dwang, maar dat daarbij geen fysiek geweld is gebruikt. Maar de methoden die wel ontoelaatbaar waren, waren voor Simpson voldoende om de bekentenissen uit Schwäbisch Hall te verwerpen en de opgelegde doodstraffen om te zetten in levenslang. Ook McCarthy en Aschenauer zijn eerder in dit topic al voorbij gekomen...

De verhalen over mishandelingen tijdens de verhoren in Schwäbisch Hall kwamen van de Duitse advocaat Rudolf Aschenauer, die de SS-gevangenen verdedigde. Hij hielp het verhaal de wereld in dat de ondervragers in de Schwäbisch Hall gevangenis voor een belangrijk deel Duitse joden waren die in 1939 naar Amerika gevlucht waren voor de nazi's en dat ze met veel plezier hun SS gevangenen folterden. De protesten uit Amerika kwamen uit de grote Duitse immigrantengemeenschap, waar de geruchten gretig gehoor vonden. Niet alleen in de Duitse gemeenschap maar in het hele blanke, conservatieve deel van de Amerikaanse samenleving was antisemitisme destijds nog de gewoonste zaak van de wereld. De Amerikaanse senator Joe McCarthey zag wel politiek gewin in deze zaak en begon een campagne. Vanwege de aanhoudende gedruchten werd in 1948 de Simpson commissie in het leven geroepen, onder leiding van de Texaanse hoogste rechter Gordon Simpson. In 1949 sloten zei hun onderzoek af met de conclusie dat er wel psychische druk en dwang was gebruikt om tot bekentenissen te komen maar dat er geen sprake was geweest van lichamelijke mishandeling. McCarthy nam geen genoegen met het onderzoek en eiste dat de ondervragers een leugendetector test zouden ondergaan. Het waren immers joden en dus in zijn ogen onbetrouwbaar. Eerder had hij zich juist verzet tegen een zelfde test voor de SS gevangenen.

Ter aanvulling schreef ik op pagina twee van dit topic...

Met die "puinhoop" doel ik op de aanpak van het proces. De daders van de moorden waren leden van Kampfgruppe Peiper. Geen twijfel mogelijk. Dat het moord was staat ook vast: ruim veertig nekschoten zijn het bewijs. Maar de aanklagers zochten onder de gevangen leden van de Leibstandarte niet naar de werkelijke daders omdat dit lang zou duren. Daarom verzonnen ze dat de hele divisie van hogerhand bevel had gekregen om geen gevangenen te maken. Daardoor konden ze simpelweg alle gevangenen veroordelen. Het door jou geciteerde fragment uit een eerdere post van mij slaat daar ook op: de Amerikaanse getuigen wezen "daders" aan onder uiterst dubieuse omstandigheden. Daarom vind ik de rechtsgang inderdaad ongeloofwaardig. Maar de betrouwbaarheid van de getuigen heeft niets temaken met de manier waarop verdachten verhoord zijn dus het ontgaat mij welk verband je zoekt tussen mijn mening over de getuigen en de ondervragers. De Simpson commissie maakte in 1949 duidelijk dat de ondervragers ongeoorloofde methoden gebruikten om de gevangenen tot een bekentenis te dwingen: valse beloften, psychische druk, etc. Om die reden werd na dat onderzoek besloten alle doodstraffen om te zetten in levenslang. Maar er zijn absoluut geen bewijzen voor fysieke mishandeling (foltering, marteling) en dit was dan ook geen onderdeel van de beslissing tot strafvermindering. Wel is bekend dat alle veroordeelden via Rudolf Aschenauer beschreven hoe die mishandeling zouden hebben plaatsgevonden maar het is hoogst opmerkelijk dat al die verklaringen woordelijk vrijwel gelijk aan elkaar zijn. Ik vermoed daarom dat het verklaringen zijn die Aschenauer en zijn medewerkers opstelden en slechts door de veroordeelden ondertekend dienden te worden.

[Mike S.]

Nadeel van deze commissies is dat ze inderdaad hebben kunnen aantonen dat er ontoelaatbare verhoormethoden zijn gebruikt, maar aan de andere kant het gebruik van fysiek geweld niet zo zwaar rekenden. Voor de goede orde: ik wil hier duidelijk stellen dat er weldegelijk fysiek geweld is gebruikt in de vorm van slagen, schoppen, duwen e.d. Meerdere veteranen van Kampfgruppe Peiper die Schwäbisch Hall en het proces hebben meegemaakt, verklaren dit in persoonlijke gesprekken/correspondentie. Echter fysieke 'folteringen' - met langdurige gevolgen - zoals Aschenauer en volgelingen verklaarden waren niet aan de orde. Psychische foltering in verschillende vormen was weldegelijk aanwezig. Dit is een van de hoofd-oorzaken waarom velen de (gedicteerde) verklaringen ondertekenden.
Zelfs nadat verschillende commissies de veroordelingen en verhoormethoden opnieuw hadden beoordeeld, bleven nog 6 doodstraffen overeind - waaronder die van Peiper. Pas nadat de (politieke-)situatie door protesten uit Binnen-en Buitenland onhoudbaar werd, werden in 1951 de resterende doodstraffen in levenslang omgezet.

[koos24]

Ik vind dit een draad van hoge kwaliteit, en ik wil de volgende vraag stellen aan Harro & Mike S.

Er doen tientallen verhalen de ronde over de moord op het kruispunt in Baugnez, wat vinden jullie als Ardennenkenners het verhaal dat, in jullie ogen, de waarheid het meest benaderd?

[Wouter]

Ja, maar zijn er geen amerikaanse overlevenden?
Ik vind het ook zowiezo een schande dat Joachim Peiper maar een erg korte gevangenisstraf heeft gekregen.
Het is natuurlijk wel goed dat leden van het vroegere franse verzet hem na de oorlog nog op zijn nummer hebben gezet.

Hij is wel zwaar gestraft, maar kijk wat er van overbleef
Peiper werd in 1946 berecht en wegens oorlogsmisdaden ter door veroordeeld.
Werd vervolgens omgezet in levenslang, en daarna 35 jaar gevangenisstraf.
In 1956 kwam hij vrij, de 10 jaar die hij gezeten heeft zat hij grotendeels alleen in de cel.
Toch vind ik dat hij had moeten rotten in de cel.

[Dodo]

Maar als Peiper géén bevel heeft gegeven tot de liquidatie van de US POW's, wie heeft er dan wél het bevel gegeven? Wie is dan de meest logische verdachte?

Kwam het door, zoals Peiper zelf ook zei, de haat van zijn soldaten jegens de Amerikanen?

En het klopt níet dat de mannen trouw waren aan Peiper? Wat mij niet zou verbazen als ik zo de verslagen van Peiper's daden lees bij wanneer hij Panzer-officier is.

Want als Peiper geen controle meer had over zijn soldaten lijkt het mij het meest logische dat het in een opwelling is gebeurd.

[Harro]

De vraag is natuurlijk of er bevel is gegeven. Ik denk dat in eerste instantie de Duitse grenadiers in een paniekrefelex geschoten hebben en daarna de overlevenden vermoord hebben omdat ze in deze fase van de oorlog wel begrepen dat het bijna over was en dat ze van de getuigen af moesten om een rekening in de nabije toekomst te voorkomen. Op welk niveau daartoe besloten werd is moeilijk te bepalen. Als het bevel tot het vermoorden van de overlevenden door een hoge officier dan ga ik uit van Sturmbannführer Poetschke.

[Dodo]

En waarom Poetschke? Ik heb gezocht op het internet, maar ik kon nergens een beschrijving vinden van deze persoon. Ik ben wel benieuwd waarom juist deze persoon past in het profiel van de officier die dit bevel uitvorderde.

[Mike S.]

Wouter:
"rotten in de cel" ? Hou er wel rekening mee dat voor geen enkele aanklacht tegen Peiper onomstotelijk bewijs is geleverd dat hij ergens bevel voor heeft gegeven. Als eindverantwoordlijke voor de acties van mannen onder zijn bevel is hij - naar mijn mening - voldoende gestraft.

Dodo:
Waarom Poetschke? omdat deze als eninge kommandant van Peiper's staf aantoonbaar in de buurt is geweest. Peiper zelf met Diefenthal en Fischer waren al richting Ligneuville verdwenen. Gruhle - Peipers eigenlijke adjudant - bungelde ergens achteraan. Het was ook Poetschke die bevel gaf aan zijn Kradschützen-/Erkundungszugführer Ochmann om benzine en nog bruikbare US voertuigen te rekwireren en daarvoor Am.krijgsgevangen te gebruiken. Verder is er ook nog een verklaring van een overlevende op 18.December 1944(kopie in min bezit): "One of these Germans had an iron cross around his neck. The only insignia I noticed was this iron cross. HE TOLD US to go into the field across a fence near the road".
Het ijzeren kruis moet dus zijn een Ritterkreuz - Poetschke had deze hoge onderscheiding op 4.Juni 1944 al ontvangen. Daarnaast was Poetschke de engelse taal machtig. Daarnaast verklaarden beide - Peiper en Gruhle - in gesprekken met de Assistant Commander WCP Landsberg Joseph Williams tijdens hun gevangenschap in Landsberg - dat Poetschke het bevel zou hebben gegeven(telefoongesprek met Williams in 2006)

Daaruit kan/mag je concluderen dat - als er een iemand is die past in het profiel van die bepaalde officier - er geen betere optie is dan Werner Poetschke!

Ik hoop dat dit je vraag beantwoord.

[Dodo]

Jazeker, heel erg bedankt Mike S!