Steen in Oosterpark

[Lucid]

Ik vind dat iedereen recht heeft op het uiten van zijn mening, ook als het om pedofielen of extreemrechtsen gaat. Zolang ze hun mening onderbouwen, vind ik het prima.
In het Oosterpark in Amsterdam heb je een spreeksteen, waarop je kan staan en je mening kan verkondigen. Onlangs had de extreemrechtse Michiel Smit een toespraak op de steen. Een meute extreemlinkse actievoerders zorgen er weer eens voor dat Smit positief in het nieuws kwam, door hem te overschreeuwen terwijl hij de discussie wilde aangaan. Hierna nam een Volkert de Graaf-lookalike het woord, waarin hij in een herr Flick-accent Verdonk een fascist noemde. Hij kon daar zonder gewetensbezwaren zijn mening verkondigen, terwijl hij iemand anders dit recht ontnomen had.

Wat vinden jullie van deze actievoerders? Mag je vinden dat je eigen mening meer waard is dan die van iemand anders, terwijl die andere de discussie wil voeren met argumenten (al is hij een racist en denkt hij nogal ongenuanceerd)?

[wittmann]

ik vind het extreem-linkse volk sowieso onsympatiek
en net zo fout als extreem rechts.
ze willen altijd persee hun mening aan anderen opdringen
terwijl ik vind dat iedereen zelf mag weten wat hij denkt.
vooral bij deze toespraak zo kinderachter gaan doen en vervolgens
zelf wel gewoon een toespraak houden vind ik erg matig.
dat keur ik erg af.

Groeten Ruud

[Arjen]

Ik ben het in zoverre met jullie eens, dat ik de extreme uitingsvormen beide verkeerd vind. Mijn gedachtegoed is echter zo links dat ik de meeste linkse mensen nog rechts vind. Op dit moment ben ik echter op een kruispunt in mijn leven. Ik vraag me namelijk af of het "uberhaupt wel ethisch is om je mening te verkondigen aan een publiek. De reden van het uiten van je gedachten is ofwel het krijgen van repliek, dan wel het verkrijgen van bijval. Gezien het in het geval van "de spreeksteen" nooit zal gaan om het krijgen van repliek moet het gaan om het krijgen van bijval.

Nadat ik tot deze conclusie gekomen ben vind ik het in ieder geval onethisch dat deze gang van zaken bij "de spreeksteen" toegestaan wordt. Dit gezien ik niet het idee heb dat men bij de spreeksteen de kans zal krijgen om de spreker van gedegen repliek te voorzien. Hierdoor is het zo dat eventuele be"invloedbare geesten niet verdedigd zullen kunnen worden tegen eventueel schadelijk gedachtegoed.

Ter overweging heb ik in deze gedacht aan het meer ge"educeerde karakter van Michiel Smit's woorden. Een ander van gelijk niveau zal zich niet vlug onder de toehoorders bevinden (Alhoewel in Michiel Smits geval een stuk vlugger dan in het geval van andere, meer genuanceerde, geesten.). Door deze situatie lijkt het me niet ethisch dus.

[779]

Iedereen heeft zijn recht op meningsuiting. Alleen jammer dat die spreker dat niet gunde aan dhr. Smit. Ookal ben je het niet met iemand eens, die 'Volkert van der G look-a-like' spreekt gedurende 5 minuten, maar zegt eigenlijk helemaal niets. Ontneemt anderen het recht op meningsuiting en maakt anderen belachelijk. Deze man komt op mij over als een extremistische ideoloog die bij iedereen splinters in het oog ziet, behalve de balk in eigen oog.

779

[THOR]

Tja,die extreem-linkse lui.
Je hebt ze in diverse type`s:van kinderachtig tot gevaarlijk.
Die kinderachtige type`s waren laatst weer eens bezig,ze probeerden een uitzending van rondom 10 te verstoren vanwege het feit dat men daar over extreem-rechts had.
Heel kinderachtig en laf!

[Lucid]

Nadat ik tot deze conclusie gekomen ben vind ik het in ieder geval onethisch dat deze gang van zaken bij "de spreeksteen" toegestaan wordt. Dit gezien ik niet het idee heb dat men bij de spreeksteen de kans zal krijgen om de spreker van gedegen repliek te voorzien.

Dat zou wel de bedoeling moeten zijn. Je kan achteraf vragen stellen, en als je vindt dat je mening niet genoeg aan bod is geweest, kun je zelf op die steen gaan staan. Als de spreker geen vragen wil beantwoorden, dan maakt hij waarschijnlijk een erg slechte indruk bij de mensen die hij wilde overtuigen van zijn gelijk.

Door deze situatie lijkt het me niet ethisch dus.

Hoe denk je over lezingen, Arjen? Ik zie weinig verschil tussen een lezing en die steen. Je kan bij beide spreekgelegenheden achteraf vragen stellen, maar er staat wel iemand op een verhoging die veel meer aan het woord is, en gepresenteerd wordt als een deskundige. Eigenlijk lijkt iemand bij een lezing meer gelijk te hebben dan bij die steen, want iedereen kan op die steen kruipen, maar niet iedereen krijgt een podium en een zaal geregeld.

Hierdoor is het zo dat eventuele be"invloedbare geesten niet verdedigd zullen kunnen worden tegen eventueel schadelijk gedachtegoed.

Ik vind dat het vormen van een mening de verantwoordelijkheid van de beïnvloedbare geesten zelf is, al is die mening in mijn optiek helemaal verkeerd. Als mensen beïnvloedbaar zijn, worden ze naast Smit ook door heel veel andere mensen beïnvloed. De keuze zullen ze toch zelf moeten maken. Ik vind natuurlijk wel dat ik kritiek op hun keuze mag hebben.

[Arjen]

Ik weet eerlijk gezegd niet of hier al te diep op ingaan een goed idee is mbt de strekking van dit topic. Ik ben echter op dit moment van mijn leven op een punt waarop ik serieuze twijfels heb over het delen van gedachten met elkaar. Het rare is dat ik die gedachte nu aan het delen ben .

De reden hiervoor is dat ik van mening ben dat iedereen heel diep v an binnen de waarheid weet en dat iedereen heel diep van binnen wel degelijk alles dat zich om hem of haar heen afspeelt oppikt. Nu is uiteindelijk de vraag waarom de een die informatie als zus en de ander die informatie als zo interpreteerd. Er moet dus een factor zijn die in ieder mens bestaat die die informatie vervormt tot een mening over datgene wat zich om hem of haar heeft afgespeeld.

De manier waarop mensen meningen vormen omtrend zaken is dit: we vergelijken het aan ons referentie kader en al naar gelang daarvan vormen we een beeld van de situatie. Dit is een uiting van het ego. Daarover spreken we ons oordeel uit. Het is erg vreemd om te beseffen dat mensen eigenlijk bijna nooit een waar beeld vormen van het gebeurde, maar het gebeurde vergelijken met een andere situatie en dan zelfs kunnen vergeten wat ze waar hebben genomen om zo een oordeel te vellen. Het doet me beseffen dat hoe kleiner het referentie kader hoe groter de kans de werkelijkheid waar te nemen is.

Als we het zo bekijken, is het dan "uberhaupt wel ethisch om kinderen naar school te sturen?