Arjen schreef:Nee Zhukov, het gaat erom of het daadwerkelijk kan. Is het wel eens in je opgekomen dat die regeringen van al die landen over dit soort zaken afspraken maken om juist deze vrijheid te beperken en net te doen alsof dat niet zo is?
Nee, maar jij verdraait nu deze discussie dermate dat het lijkt alsof ik de hele vraag niet snap. Voor de duidelijkheid, het ging om de vraag of dit land vrij is. Hierop antwoorde ik dat je hier zodanig vrij bent dat je te allen tijden dit land mag verlaten. Dat staat helemaal los van de participatie van andere landen. Feit is en blijft dat je hier vrij bent om te vertrekken wanneer je wilt. Dat je daarvoor wat moeite moet doen en dat wellicht niet alle landen je aan zullen nemen is een gegeven dat niet ter zake doet. Bovendien ben je vrij te vertrekken naar de noordpool ofzo, door geen land geclaimed dus geen regels waaraan jij moet voldoen. Daar kan je naar hartelust in je nakie zelfmoord plegen zonder dat er ook maar een samenleving is die zich er iets van aantrekt.
Jij moet mijn kleine uitleg over schaartse eens lezen wat ik als reactie op Kevin heb geschreven. Er bestaat geen tekort. Dat is een leugen.
Dat is struisvogelpolitiek. Er is geen schaarste... Er is wél schaarste, er is altijd schaarste geweest en er zal altijd schaarste zijn. Hoe kom je erbij dat alles in overvloed aanwezig is? Dat is van verschillende variabelen afhankelijk die je onmogelijk allemaal onder controle kunt houden;
1) het aantal aanwezige goederen
2) het aantal mensen waarover deze goederen verdeeld zouden moeten worden
3) de behoeften van deze mensen
4) het aantal vervangende goederen
1) spreekt voor zich lijkt mij, je kunt niet meer verdelen dan je hebt.
2) idem, je zult zaken moeten verdelen middels een maatstaf die evenredig het aantal personen is
3) je zult rekening moeten houden met de behoeften van mensen. Wanneer iemand een ziekte heeft waartegen een medicijn (bijvoorbeeld een bepaalde plant) beschikbaar is, is het onredelijk het medicijn via de reguliere maatstaf te verdelen en zo anderen zonder die ziekte ook dat medicijn te verschaffen. Dit gaat immers willens en wetens ten koste van de hulpbehoevende.
4) je zult moeten kijken naar de goederen die voor het schaarse goed in de plaats kunnen komen. Wanneer koffie niet onuitputbaar voorradig is, zal thee wellicht een vervanging kunnen vormen.
Pas als je voor een goed deze vier punten in kunt vullen kun je aangeven of er schaarste is of niet. Bovendien is een eeuwigdurende balans zonder regels niet toepasbaar. Hoe zou het volgende voorbeeld opgelost moeten worden volgens jou?
Op het eiland is een beperkt aantal kokosnoten in vergelijking met het aantal bewoners. Dat is schaarste, wetende dat iedereen die kokosnoten als eerste levensbehoefte (namelijk voedsel) nodig heeft. Je schrijft dat jij uit liefde die kokosnoot zou delen, dat siert je, maar er zijn zeker mensen die dat niet zullen doen. Noem deze mensen maar extreem-rechts, wat mij betreft. Dan is je verhaal van balans weg, en hebben de andere inwoners niets wat ze tegen deze persoon beschermt. Immers, zoals je redeneert is het zijn goed recht om te nemen wat hij verlangt, daar niemand anders rechten heeft op die kokosnoot.
Nu ga je natuurlijk stellen dat zonder regels het goede van de mens prevaleert en een dergelijk geval zich niet zal voordoen, maar de geschiedenis heeft al talloze keren het tegendeel bewezen.
