Amnestie? Ook voor SS-Standartenführer Tony Van Dijck?

[marloes]

Gelukkig denken de meeste oud-verzetslui er anders over. Zij hebben door dat de Waffen-SS vrijwilligers evengrote idealisten waren als zijzelf.

Waar basseer je dit op?

De meesten vochten niet voor of naast de 'moffen', maar vochten voor hun idealisme, tegen 'het rode gevaar'.

Ook al vechten ze volgens jou voor een goed doel, door mee te strijden steun je de aanvaller van je land.
Jouw vijand is mijn vijand, dus ben jij mijn vriend vind ik niet op gaan.

Toch vonden de meeste weerstanders het vanzelfsprekend dat er represailles zouden optreden.

Iets verwachten is heel iets anders dan vanzelfsprekend.

Bij het doden van een Duitser werden de voor en de nadelen steeds sterk afgewogen.

Klopt en door de laffe represailles zijn veel schoften uiteindelijk niet geluiquideert.
Maar uiteindelijk ligt de verantwoordelijkheid bij diegene die de trekker overhaald, het verzet schiet de verrader neer, de moffen de gijzelaars.

Of denk je dat de weerstanders in Lidice niet door hadden wat de burgerbevolking te wachten stond toen ze Heydrich neerschoten?

Heydrich werd niet door het verzet neergeschoten maar door agenten uit Engeland.
Em ik denk zeker dat ze Lidice niet verwacht hadden, represailles waarschijnlijk wel, maar zo bruut en walgelijk niet.
Hoe dan ook, Heydrich moest dood.
Deze ploert was bij de Wahnsee conferentie, van die film waar we het over hadden in een andere topic.
Wie weet hoeveel duizenden mensen zo zijn gered.
Hoe dan ook, het bloed van lidici zit aan de handen van de Duitsers, niet diegene die Heydrich vermoorde.

De meeste weerstanders waren zich er terdege van bewust dat er represailles genomen zouden worden bij acties, en konden zich wel inleven in de bezetter, dat het voor hem broodnodig was represailles te nemen.

Waar haal je dit vandaan?
Ook al wisten verzetslieden dat er na acties soms represailles werden uitgevoerd toch wisten ze dat sommige aanslagen nodig waren.
De meeste verhalen die ik lees hebben het erover dat de verzetslui ook de moffen de schuld gaven van de represailles.
Waarom was het nodig om represailles te nemen?
Zelfs de Duitsers realiseerde zich dat deze zelden werkte en vaak het averechtse effect hadden.

[Peter M]

Gelukkig denken de meeste oud-verzetslui er anders over. Zij hebben door dat de Waffen-SS vrijwilligers evengrote idealisten waren als zijzelf.

Waar basseer je dit op?

Ik kan toch van mezelf zeggen dat ik toch al wel wat gesprekken met ou-verzetslui achter de rug heb. En daarbij niet van de minsten.

Ook al vechten ze volgens jou voor een goed doel, door mee te strijden steun je de aanvaller van je land.
Jouw vijand is mijn vijand, dus ben jij mijn vriend vind ik niet op gaan.

Nooit van 'Liever Moskou dan Berlijn' gehoord? 'Liever' wilt nog niet zeggen 'Graag Berlijn'.

Iets verwachten is heel iets anders dan vanzelfsprekend.

Toch omschrijven de mensen die ik heb gesproken als 'Vanzelfsprekend'. Zoals bijvoorbeeld ook mijn grootmoeder. Haar broer, leider van de Witte Brigade in Oelegem, werd verraden, gefolterd en gefusileerd. Mijn grootmoeder is nog steeds kapot van zijn dood, maar zegt nog steeds 'Dat was nu eenmaal de oorlog'.

De meeste weerstanders waren zich er terdege van bewust dat er represailles genomen zouden worden bij acties, en konden zich wel inleven in de bezetter, dat het voor hem broodnodig was represailles te nemen.


Waar haal je dit vandaan?
Ook al wisten verzetslieden dat er na acties soms represailles werden uitgevoerd toch wisten ze dat sommige aanslagen nodig waren.
De meeste verhalen die ik lees hebben het erover dat de verzetslui ook de moffen de schuld gaven van de represailles.
Waarom was het nodig om represailles te nemen?
Zelfs de Duitsers realiseerde zich dat deze zelden werkte en vaak het averechtse effect hadden.

Wederom: Gesprekken met oud-weerstanders. Spreken met mensen is totaal iets anders dan eens iets lezen.

[marloes]

Ik kan toch van mezelf zeggen dat ik toch al wel wat gesprekken met ou-verzetslui achter de rug heb. En daarbij niet van de minsten.

Ik ben benieuwd wat ze dan precies zeiden, wie dat waren, etc.

Nooit van 'Liever Moskou dan Berlijn' gehoord? 'Liever' wilt nog niet zeggen 'Graag Berlijn'.

Zeg eens niet van die rare dingen.
Natuurlijk heb ik daarvan gehoord, ben niet helemaal debiel.
Vechten tegen moskou betekende automatisch berlijn helpen.
Meeste Nederlanders waren tegen moskou en dachten; laat die nazis en die communisten elkaar maar afmaken, 2 vliegen in een klap.

Toch omschrijven de mensen die ik heb gesproken als 'Vanzelfsprekend'. Zoals bijvoorbeeld ook mijn grootmoeder. Haar broer, leider van de Witte Brigade in Oelegem, werd verraden, gefolterd en gefusileerd. Mijn grootmoeder is nog steeds kapot van zijn dood, maar zegt nog steeds 'Dat was nu eenmaal de oorlog'.

Natuurlijk, maar om represailles vanzelfsprekend te vinden lijkt het alsof het normaal is.

Waar haal je dit vandaan?
Ook al wisten verzetslieden dat er na acties soms represailles werden uitgevoerd toch wisten ze dat sommige aanslagen nodig waren.
De meeste verhalen die ik lees hebben het erover dat de verzetslui ook de moffen de schuld gaven van de represailles.
Waarom was het nodig om represailles te nemen?
Zelfs de Duitsers realiseerde zich dat deze zelden werkte en vaak het averechtse effect hadden.
Wederom: Gesprekken met oud-weerstanders. Spreken met mensen is totaal iets anders dan eens iets lezen.

Nou zeg je weer rare dingen, alsof ik dat niet weet?!
NATUURLIJK is het spreken met zulke mensen anders dan iets lezen.
In hoeverre vonden al die verzetslui die jij sprak het logisch dat de moffen represailles uitvoerden?
Hoe vonden zij het 'broodnodig'?
Wat zeggen ze dan precies?
Het is natuurlijk handig om te zeggen; ik sprak met verzetslui en die vonden dit en dat, maar kom ook eens met bronnen en citeer ze eens letterlijk.

[Peter M]

Even een overzicht van de belangrijkste oud-verzetslui die ik ken:
-Henri Peeters (Geheim Leger), zoon van Andre Peeters, hoofd van NKB/Belgisch Legioen sectie Noorderpolders (Noord-Antwerpen).
- bij de bevrijding van Antwerpen, heeft de bevrijdingsroute van de 11th Arm. Division uitgestippeld.
-Weduwe van Eugène Colson (NKB) (inderdaad, Colson zélf niet), hij is bekender onder de naam 'Harry'. Leider van het verzte in de Haven van Antwerpen.
-Yvonne Ecran (Witte Brigade), Zus van Louis Ecran, na zijn dood werd zij leidster van het verzet in de omgeving van Oelegem.


Henri Peeters zegt over zijn vader, die na 4 maanden foltering en ontbering eerst in de Stadsgevangenis van Antwerpen, dan die van Sint-Gillis bij brussel, terugkeerde. "Hij heeft mij altijd gezegd: 'je weet wat ik heb doorstaan, maar ga daarom de Duitsers nooit haten, dit is een logisch en vanzelfsprekend gebruik door een bezetter/overheid jegens opstandelingen.' "

Yvonne Ecran: "Natuurlijk vond (en vind) ik het erg wat mijn broer doorstaan heeft, en na het horen van het droeve nieuws was ik woedend. Maar ik heb daarna ook steeds aan zijn woorden gedacht 'het hoort erbij'. Zo heb ik ook nooit angst meer gehad om aangehouden te worden. De Duitsers hadden hier nooit zolang standgehouden als er op verzet geen zware straffen stonden."

Nu ben ik nog bezig de verhalen beter te verwerken (er kruipt wat tijd in om telkens je een alinea geschreven te hebben het te laten zien of het wel volledig in orde is) om ze zo snel mogelijk op mijn site te zetten.

[marloes]

Even een overzicht van de belangrijkste oud-verzetslui die ik ken:
-Henri Peeters (Geheim Leger), zoon van Andre Peeters, hoofd van NKB/Belgisch Legioen sectie Noorderpolders (Noord-Antwerpen).
-Robert Vekemans, speelde immens belangrijke rol bij de bevrijding van Antwerpen, heeft de bevrijdingsroute van de 11th Arm. Division uitgestippeld.
-Weduwe van Eugène Colson (NKB) (inderdaad, Colson zélf niet), hij is bekender onder de naam 'Harry'. Leider van het verzte in de Haven van Antwerpen.
-Yvonne Ecran (Witte Brigade), Zus van Louis Ecran, na zijn dood werd zij leidster van het verzet in de omgeving van Oelegem.


Henri Peeters zegt over zijn vader, die na 4 maanden foltering en ontbering eerst in de Stadsgevangenis van Antwerpen, dan die van Sint-Gillis bij brussel, terugkeerde. "Hij heeft mij altijd gezegd: 'je weet wat ik heb doorstaan, maar ga daarom de Duitsers nooit haten, dit is een logisch en vanzelfsprekend gebruik door een bezetter/overheid jegens opstandelingen.' "

Yvonne Ecran: "Natuurlijk vond (en vind) ik het erg wat mijn broer doorstaan heeft, en na het horen van het droeve nieuws was ik woedend. Maar ik heb daarna ook steeds aan zijn woorden gedacht 'het hoort erbij'. Zo heb ik ook nooit angst meer gehad om aangehouden te worden. De Duitsers hadden hier nooit zolang standgehouden als er op verzet geen zware straffen stonden."

Nu ben ik nog bezig de verhalen beter te verwerken (er kruipt wat tijd in om telkens je een alinea geschreven te hebben het te laten zien of het wel volledig in orde is) om ze zo snel mogelijk op mijn site te zetten.

Graag!

[Stijn]

Musser of Moskou, dit was de leus van de NSB. Veel leden en ook veel NIET leden van de NSB voelde een anti-communistische saamhorigheid en meldde zich aan in bij de elitetroeppen, de Waffen-SS. Als je te horen krijgt bij een ras te behoren dat een nieuwe orde zal gaan uitmaken, dan is het niet vreemd te bedenken dat veel mensen zich hiertoe aangetrokken zullen voelen.
Er zou een nieuw Europa ontstaan waarbij Vlamingen, Nederlanders, Noren en Duitsers als broedervolkeren gemeenschappelijk zouden vechten tegen een gemeenschappelijke vijand. Dit soort propaganda trekt in een toch al zo saaie tijd waarin weinig te beleven valt natuurlijk veel mensen. Je kreeg de kans te reizen, de meeste jongemannen waren nooit verder geweest dan de buurtgemeenten.