Het communisme is een goed systeem

[Sjoerd]

Een paar woorden per post is niet zo'n ramp hoor, zolang je maar niet hele posts in hoofdletters gaat typen.

tip: als je iets wilt benadrukken kan je dat het beste extra dik typen door op de dikgedrukte B bij het typevenster te klikken en als je het woord af hebt nog een keer daarop klikken.

[de ernstige man]

Ik denk dat (in ieder geval voor nederland) een sociaal-democratisch systeem het best is, de economie is belangrijk, zolang faciliteiten als de zorg maar beschikbaar blijven voor iedereen. Ik vind het Amerikaanse systeem in ieder geval niet erg goed, omdat arme mensen minder toegang hebben tot zorg enzo. Bovendien denk ik (zoals al vaker is gezegd) dat het erg gek is dat een hersenchirurg evenveel verdient als een vuilnisman bijvoorbeeld.(niet dat vuilnisman zijn dom of slecht werk is, ik waardeer vuilnismannen...)

[Sjoerd]

ik waardeer vuilnismannen

Ik denk dat je daar tevens het fundamentele verschil tussen communisme en kapitalisme te pakken hebt:
Kapitalisme beoordeeld en beloond mensen naar prestatie terwijl communisme dit doet op basis van waardering van de persoon zelf.

Een communist redeneert: als ik ziek ben wil ik naar een dokter, maar ik wil ook graag dat mijn afval wordt opgehaald, ik waardeer een arts en vuilnisman allebei evenveel dus moeten ze evenveel verdienen.

Een kapitalist zegt: als ik ziek ben wil ik naar de dokter, die man heeft jaren gestudeerd om mij te helpen, maar ik wil ook graag dat mijn afval wordt opgehaald. De vuilnisman heeft echter bijna geen opleiding gehad. Ik waardeer de dokter en de vuilnisman evenveel maar de dokter heeft meer moeite gedaan om arts te worden dus verdient hij daar meer geld voor.

Dat laatste lijkt me eerlijker en beter aangezien het prestaties en inzet beloond waar je bij het communisme toch je geld wel krijgt, en geen cent meer voor langere studie en dus meer moeite.

[Tim]

Dat laatste lijkt me eerlijker en beter aangezien het prestaties en inzet beloond waar je bij het communisme toch je geld wel krijgt, en geen cent meer voor langere studie en dus meer moeite.

Daarbij komt nog dat als je in het communisme er voor koos om wél te studeren, dat je dat nog niet in dank werd afgenomen ook. Denk maar aan wat er met de intellectuelen, leraren en professoren is gebeurd onder Mao. Waar ze echter geen rekening mee hielden is dat je zo het niveau van je land naar beneden haalt, bvb aan wetenschappelijke kennis. En dat heeft dan weer zijn gevolgen in de landbouw en industrie.

[Proos]

Het is een beetje doorgeslagen, de arbeider werd juist méér gewaardeerd en verheerlijkt, omdat hij een symbool was van de onderdrukten onder het oud-kapitalistische systeem. Deze onderdrukking en slechte situatie waarin de arbeiders verkeerden was ook de katalysator van de revoluties, die uiteindelijk niet (zoals verwacht) spontaan ontstonden, maar werden opgeroepen.

[de ernstige man]

Daarbij komt nog dat als je in het communisme er voor koos om wél te studeren, dat je dat nog niet in dank werd afgenomen ook. Denk maar aan wat er met de intellectuelen, leraren en professoren is gebeurd onder Mao. Waar ze echter geen rekening mee hielden is dat je zo het niveau van je land naar beneden haalt, bvb aan wetenschappelijke kennis. En dat heeft dan weer zijn gevolgen in de landbouw en industrie.

Waarom had Rusland dan heel goede zeer gewaardeerde kerngeleerden en strategen, vliegtuig ontwerpers enz.
Dat ligt denk ik aan het doel van het onderzoek, als de Overheid het een goed onderzoek vond (vandaar dus veel militair onderzoek) dan werd het gesteund en hadden de onderzoekers een bijna oneindig budget (misschien de reden dat de Sovjet-unie "failliet" ging?).

[Arjen]

nee nee; de chirurg krijgt meerbetaald omdat ie 1 van de weinigen is die dat vak kan beoefenen (door die jarenlange studie).
Vraag en aanbod remember?

Los hiervan wilde ik benadrukken dat je in het communisme (waarschijnlijk) veel bevlogener mensen hebt dan hier gezien het simpele feit dat de meeste mensen die studies hier afronden meer practijk gericht (lees: werkgericht) zijndan in het communisme; daar kun je gewoon je passie volgen.
Dat is een groot verschil.
Ook op politiek niveau gebeurd dit overigens; in een democratisch systeem moet je zo verschrikkelijk lang bezig zijn om je goede motieven in de regering te brengen dat je basically een soort van "powerhungry" moet zijn om het vol te houden; anders had je jezelf toch allang bezig gaan houden met de dingen waar je van houd.
Wat eigenlijk als gevolg heeft dat democratie niet kan slagen.

Maar goed; ik placht wel vaker te zeggen: ik ben maf natuurlijk....