goede duitsers

[okke]

Ik wil dat enkel nog ontopic berichten volgen en dat direct opgehouden wordt met persoonlijke aanvallen.

[Moengoman]

Hier hebben we nog een goede Duitser - zelfs een hele familie:

http://www.go2war2.nl/artikel/1800/De-e ... rstein.htm

[merkloos]

Albert Göring

Broer van de bekende Hermann goring. Hij heeft vele joden het leven gered.
En is vergeten door de tand der tijd.

[Moengoman]

Heb je daar meer over? Dat ruikt naar een familieschandaal en daar ben ik gek op.

[merkloos]

Hier is de link hij is in het engels.

http://www.auschwitz.dk/Albert.htm

[Jim]

John Rabe. Een Duitser die in 1937 in Nanking tussen de 200.000 en 300.000 Chinezen van de Japanners in Nanking redde. Nadat Nanking door de Japanners wordt bezet gaan de troepen 6 weken lang vrije gang en er wordt gemoord verkracht en geplunderd. Na schatting zijn er 300.000 Chinezen vermoord.
Rabe was NSDAP lid maar had in zijn huis en het gebied er omheen Chinezen die op de vlucht waren voor de Jappanners een soort "veiligheids gebied" ingericht. Hij had met hakenkruis vlaggen dat gebied afgebakend. Hoewel geregeld groepen Japanners dit gebied binnen dringen en slachtoffers maken laten ze zich toch wegsturen door Rabe. Rabe hield nauwkeurige dagboek verslagen bij en heeft kopieën van films, die in het geheim zijn gemaakt door een Amerikaanse misionaris, van Japanse misdragingen in zijn bezit.
Als hij terugkeerd en in Duitsland verslag doet, hij is overtuigd dat de Führer de Japanse gedragingen zou veroordelen, wordt hij op een gegeven moment door 2 GESTAPO agenten bezocht. Daarna zwijgt hij verder over de gebeurtenissen in Nanking.
Na de oorlog worden hij en zijn vrouw door de Chinese regering uitgenodigd om in China te komen wonen, nadat hen ten hore is gekomen dat hij in redelijke armoede leeft. Hij besluit om in Duitsland te blijven wonen waar hij in 1950 stierf.

http://geschiedenis.vpro.nl/artikelen/41746773/

[berendbotje56]

Midden jaren zeventig kwamen wij in contact met Joshep Henneböhl (Joep Henneboel).
Hij was een goede bekende van mijn grootouders. Joep Henneboel en zijn vrouw Cissy kenden wij als zeer gelovige en goede mensen.
Joep kwamen wij in contact mee, omdat hij geld ophaalde ( voor geloof ik de restauratie) in de Kerk de Duif aan de Prinsengracht in Amsterdam.
Jarenlang, tot aan de dood van mijn grootouders, hebben wij Joep en Cissy binnen onze familie gehad als zeer goede vrienden.
Wat ik mij nog kan herinneren zijn zijn verhalen. Als aandenken aan Joep hebben wij nog zijn boekje van hem gekregen. Daarnaast is Joep, en dat kan ik nog goed herinneren, toen mijn grootouders ziek waren op audientie bij de Paus geweest. Hiervan hebben wij nog de ansichtkaarten van bewaard. Hij was in elk klooster, waar hij ook kwam een graag geziene gast, daar hij in de 2de wereldoorlog geestelijken van de dood heeft gered. Na zijn verhuizing naar Zundert hebben wij tot eigenlijk aan zijn dood contact met hem gehad.
Via internet probeer ik veel te weten te komen over deze man. Ik kan mij ook nog een dun boekje herinneren met daarin verschillende foto's van onze toemalige koniging Juliana, etc. Ik weet echter niet hoe dat boekje heet. Wij hebben dat ook gehad maar kunnen het na het overlijden van mijn moeder nergens meer vinden. Kan iemand dit boekje zich herinneren.
P.S. Er wordt nergens over dit boekje gesproken.

John Heil.

[Akko]

Oskar Schindler zeker en vast niet vergeten

[Gast]

Oskar Schindler zeker en vast niet vergeten

Wordt op pagina 1 van dit topic genoemd en besproken.

Wie ik wel mis zijn Kurt Gerstein en Wilm Hosenfeld

[brastra]

Midden jaren zeventig kwamen wij in contact met Joshep Henneböhl (Joep Henneboel).
Hij was een goede bekende van mijn grootouders. Joep Henneboel en zijn vrouw Cissy kenden wij als zeer gelovige en goede mensen.
Joep kwamen wij in contact mee, omdat hij geld ophaalde ( voor geloof ik de restauratie) in de Kerk de Duif aan de Prinsengracht in Amsterdam.
Jarenlang, tot aan de dood van mijn grootouders, hebben wij Joep en Cissy binnen onze familie gehad als zeer goede vrienden.
Wat ik mij nog kan herinneren zijn zijn verhalen. Als aandenken aan Joep hebben wij nog zijn boekje van hem gekregen. Daarnaast is Joep, en dat kan ik nog goed herinneren, toen mijn grootouders ziek waren op audientie bij de Paus geweest. Hiervan hebben wij nog de ansichtkaarten van bewaard. Hij was in elk klooster, waar hij ook kwam een graag geziene gast, daar hij in de 2de wereldoorlog geestelijken van de dood heeft gered. Na zijn verhuizing naar Zundert hebben wij tot eigenlijk aan zijn dood contact met hem gehad.
Via internet probeer ik veel te weten te komen over deze man. Ik kan mij ook nog een dun boekje herinneren met daarin verschillende foto's van onze toemalige koniging Juliana, etc. Ik weet echter niet hoe dat boekje heet. Wij hebben dat ook gehad maar kunnen het na het overlijden van mijn moeder nergens meer vinden. Kan iemand dit boekje zich herinneren.
P.S. Er wordt nergens over dit boekje gesproken.

John Heil.

John,

Ik heb Joep Henneboel gekend en heb meer info over hem waaronder het boekje in Duits en Nederlands.
Kan echter geen persoonlijke mail sturen via dit forum naar je.
Geef even aan hoe ik je kan bereiken.

Groeten, Bram

[Jakie]

Volgens mij waren er heel veel goede Duitsers. Maarja... een groot gedeelte volgde hitler in alles.

[Jan Klaassen]

Het overgrote deel deed dat niet (niet in alles) natuurlijk.

[Stefan]

Volgens mij waren er heel veel goede Duitsers. Maarja... een groot gedeelte volgde hitler in alles.

Niet iedere Duitser heeft het nazi regime gesteunt. Ze moesten.

Niet iedere Duitser is "fout" geweest.

[panzer lehr]

Erzijn toch genoegDuitse verzets groepen bekend die de nazi's saboteerden jehad zelfsduitse officieren die informatie aan ze doorspeelden.?

[Gast]

Begrijp daarbij wel dat het een glijdende schaal was: opgezweept door nationalisme steunde een overweldigende meerderheid van de Duitsers de nazi's toen de oorlog in 1939 uitbrak en dit bleef feitelijk zo tot Stalingrad. Zelfs daarna nam de steun voor de nazi's slechts heel langzaam af. Mensen zijn wat dat betreft opportunisten, pas toen Duitsland steeds meer in puin werd geschoten en de geallieerde legers de Duitse grenzen overtrokken keerden de Duitsers zich massaal af van het nazi regime en toen de nazi's uiteindelijk verslagen waren was opeens vrijwel iedereen "altijd al" tegen de nazi's geweest. "We moesten" was het excuus van zowat heel Duitsland, de Wehrmacht voorop. Dezelfde Duitsers die in 1939 stonden te juichen toen Polen werd aangevallen stonden in 1945 te juichen toen Hitler dood bleek te zijn, waarna het grote afschuiven van de schuld begon.

Goede Duitsers waren er absoluut, maar ik wil toch al die mensen die hier roepen dat er toch genoeg verzetsgroepen waren erop wijzen dat er op een totaal van meer dan 60 miljoen inwoners eigenlijk maar verdomd weinig verzet was. Alleen verschool zowat elke Duitser (of wat daar nog van over was in 1945) zich achter het excuus dat niet hij of zij maar die andere 59.999.999 Duitsers fout waren geweest.