We kunnen immers alles kant-en-klaar verkrijgen in de supermarkt. Stel je eens voor dat deze "groot kruidenier" zou wegvallen. Het zou betekenen dat jezelf weer je brood moet gaan bakken, soep moet gaan koken of zelf zou moeten gaan slachten. De oudere generatie zou hier waarschijnlijk iets minder moeite mee hebben dan de jongere "patat" generatie.
Zo ben ik meerdere malen in Oost-Europa geweest. Wat mij in deze landen opviel was dat de mensen daar nog steeds dichterbij de natuur staan dan wij. Ik heb daar genoeg mensen gezien, die bij hun buitenhuisje (Datsja) ook een moestuintje hadden. Ook heb ik gezien hoe vele mensen daar naar het bos gingen om bepaalde bosvruchten en paddenstoelen te plukken. Zo ben ik in Bulgarije eens bij iemand thuis geweest die allerlei kruiden droogde, die ze zelf in het bos geplukt had. Blijkbaar was de kennis hiervan bij haar aanwezig. Ik denk dat ten tijde van WOII deze kennis bij veel mensen in Nederland ook nog wel aanwezig was.
Het is inderdaad lastig om groente te verbouwen op een balkonnetje "drie hoog achter" op een flat in de grote stad. Mensen die nog iets van een tuin of erf hadden zouden het geprobeerd kunnen hebben. Wat men toen ook nog veel deed was groenten en fruit inmaken (wekken) in glazen potten zodat men deze wekgroenten in de winter nog kon eten.
Als er ergens iets eetbaars te halen viel dan was dit inderdaad ook in een mum van tijd bij iedereen bekend. Aan je bron moest je dan ook niet teveel ruchtbaarheid geven. Je hebt het al over ruilen. Ruilhandel bestond toen ook zeer zeker. Etenswaren werden soms tegen absurde prijzen geruild.
Interessant om te vernemen dat je in de Verenigde Staten koffiechichorei/koffiestroop kunt kopen. Zouden Nederlandse immigranten van vlak na de oorlog dit product daar geïntroduceerd hebben? De Nederlandse firma Buisman, die koffiestroop e.d. fabriceerde, gaf als reclamestunt elke vertrekkende Nederlandse emigrant zo'n busje "Buisman" mee. De firma Buisman hoopte zo haar afzetmarkt te kunnen vergroten.
