Helemaal goed !!!
Hij was een achterneef van koning Leopold de III.
Hier is zijn verhaal :
Jean de Sélys had herhaaldelijk om toestemming gevraagd bij zijn R.A.F. superieuren om actie te mogen ondernemen tav het Gestapogebouw, maar kreeg maar geen antwoord en zijn geduld raakte uitgeput.
Jean de Sélys had wekenlang de aanval op het Gestapo gebouw minutieus voorbereid. De Louisalaan was voor het grootste gedeelte beplant met veel groen en bomen, waar vooral bekende oude voorname hotels waren opgetrokken. Het nummer 453 was een vrije recent flatgebouw, gebouwd in 1939, en piekte met haar 12 verdiepingen duidelijk zichtbaar boven alle huizen uit. Het zou een makkelijk doelwit worden.
Een vriend van hem bewoonde dichtbij een appartement, en had hem nauwkeurige inlichtingen verschaft over het doen en laten in nr 453. Ook zijn gevechtsvliegtuig, een Typhoon, was perfect geschikt voor deze gewaagde missie, en met zijn kanonnen die 640 kogels per minuut konden afvuren, moest hij makkelijk het 12 verdiepingen tellende gebouw al vanop 200 meter afstand onder vuur kunnen nemen.
Op de ochtend van die woensdag 20 januari 1943, had Jean de Sélys nog altijd niks vernomen van zijn superieuren, en besloot zijn plan zonder toestemming door te zetten! Hij propte zijn vliegtuig vol met munitie, en ook een pakket met wel duizend Belgische minivlaggetjes, die Belgische schoolkinderen in Londen speciaal voor hem gemaakt hadden. Eveneens nam hij een Belgische vlag en een Union Jack mee. In de vroege ochtend en zette hij met een tweede Typhoon, bestuurd door zijn kameraad Flight Sergeant André Bianco koers naar België.
De twee Typhoons bombardeerden en vernielden tussen Gent en Kortrijk een aantal spoorlijnen, en beschoten goederentreinen en locomotieven, en hun opdracht zat er op. Jean de Sélys dacht even na, het was prachtig weer en het leek hem het beste ogenblik en hij nam zijn besluit: "Nu moet het gebeuren!" Hij beval zijn makker André Bianco, die helemaal niet op de hoogte was van het gewaagde plan van Jean, om alleen terug naar Engeland te keren en Jean de Sélys zette onmiddellijk zijn vlucht verder naar de hoofdstad Brussel!
Erg laag om de luchtafweer te verschalken scheerde hij via Zellik en de voorsteden van Brussel, en zag spoedig het Paleis van Justitie voor zich opdoemen. Om 9u00 's ochtends, maakte hij een bocht over de Poelaertplaats, het Koninklijk Paleis, scheerde laag over de arcaden van de Eeuwfeestpaleizen en verder naar rechts, duidelijk zichtbaar, de paardenrenbaan van Boitsfort.
Van op een hoogte van 2.000 voet, volgde hij de Natielaan (thans Franklin Rooseveltlaan genoemd) tot waar deze samenkwam met de Louisalaan. Het gevechtsvliegtuig dook stijl naar beneden, de weinige toeschouwers keek verbaasd naar boven en dachten eerst dat er een vliegtuig ging neerstorten. Vervolgens vloog hij dan rechttoe rechtaan naar het hoge gebouw van de Gestapo, mikte zijn vizier op de stoeprand en terug optrekkende, liet hij 20 seconden lang onder oorverdovend lawaai zijn dodelijke 20 m/m kannonnen leeg ratelen. Een regen van kogels sloegen in op alle verdiepingen van het gebouw, verbrijzelden alle ramen en gevelstenen en richtte een verschrikkelijke ravage aan.
Op zijn terugweg strooide de Sélys de vlaggetjes uit en dropte hij nog een Belgische en Engelse vlag. Terwijl de Belgische driekleur dichtbij het koninklijk paleis te Laken terechtkwam, laat de Sélys de Union Jack los boven de tuin van zijn nicht, Barones de Villegas de Saint-Pierre.
Hij joeg zijn Typhoon terug naar 2.000 voet en als ondertussen honderden Belgische minivlaggetjes boven de hoofdstad neerdwarrelden, zette Jean de Sélys lichtelijk in paniek maar vervuld van grote vreugde en voldoening, weerom koers naar zijn thuisbasis en landde 35 minuten later veilig op de luchthaven van Manston in Engeland.
Heel goed jongens !!!