Beste Forum,
ik maak een werkstuk over Pearl Harbor en nu is een van mijn deelvragen:
'Waarom viel Japan Amerika aan en hoe verliep de aanval?'
Het tweede gedeelte van de vraag, is makkelijk te beantwoorden, echter uit het eerste gedeelte weet ik niet goed de oorzaken en de aanleiding(en) te onderscheiden.
Kunt u mij in het kort vertellen WAAROM Japan dat deed?
pearl harbor
-
Maximus
- Lid
- Berichten: 363
- Lid geworden op: 04 mar 2003, 01:46
Aanloop tot de aanval op Pearl Harbor
Pearl Harbor wordt Amerikaans
Pearl Harbor, gelegen op het Hawaiiaanse eiland Oahu, werd al in 1884 min of meer Amerikaans grondgebied door een verdrag tussen Hawaii en de VS. De Amerikanen hadden in de jaren daarvoor al hun oog op de eilandengroep laten vallen omdat het een geschikte uitvalsbasis voor handel met het Verre Oosten was en omdat de eilanden de perfecte manier vormden de Amerikaanse interesses in dat gebied te beschermen.
De expansiedrift van Japan
Na de Eerste Wereldoorlog kwam de stabiliteit van de regio in het geding door de expansiedrift van de Japanners, die zelf nauwelijks grondstoffen bezaten en dus afhankelijk waren van andere Aziatische landen. Om hun afhankelijkheid van het buitenland te verminderen, keek Japan naar de mogelijkheid om andere gebieden zoals Mantsjoerije, China, Indochina en Indië (Indonesië), dat toen een Nederlandse kolonie was, te annexeren.
Bovenstaande gebieden hadden een overvloed aan grondstoffen als ijzer, kolen, rijst, rubber en olie, grondstoffen die Japan vrijwel niet bezat. In september 1931 ging Japan tot actie over en lijfde Mantsjoerije in; in 1932 hernoemden ze hun nieuwe 'provincie' Manchukuo.
De VS reageerde in het geheel niet op deze agressieve Japanse aanvallen in het Verre Oosten, hoewel Japan toch meerdere verdragen schond met zijn veroveringstocht. President Herbert Hoover geloofde in vrede met Japan en weigerde niet alleen militair in te grijpen, maar zette zelfs niet aan tot economische sancties.
President Herbert Hoover (1929-1933)
Deze non-actie vergrootte de moed van de Japanners, die van Amerika zwaardere sancties had verwacht. De Volkerenbond veroordeelde de Japanse agressie wel, maar Japan verweerde zich door te zeggen dat Europa al jaren dezelfde kolonisatiemethode gebruikte en daarvoor nooit gestraft was.
De reactie van president Roosevelt
Onder president Roosevelt nam de VS een ietwat andere houding ten opzicht van het Verre Oosten aan: door economische en militaire hulp aan China hoopte Amerika tegenwicht aan Japan te kunnen bieden. In 1935 moest men echter toegeven dat er geen houden meer aan de snelle opbouw van het Japanse leger en de Japanse vloot was.
President Franklin Delano Roosevelt (1933-1945)
In 1937 viel Japan China binnen (waardoor nog meer verdragen geschonden werden) en veroverde Shanghai en Nanking binnen een paar maanden. Weer kwam de Volkerenbond bijeen, maar toen de VS aankondigde eventuele sancties niet te steunen, werd de vergadering na een milde aanklacht tegen Japan snel ontbonden.
Persiflage op de verdragen die Japan schond
In december van 1937 vielen Japanse bommenwerpers een Amerikaans oorlogsschip aan, waardoor 3 doden en 43 gewonden vielen. De VS accepteerde de verontschuldigingen van Japan echter snel, waardoor het voor Japan duidelijk werd dat Amerika zich niet meer met de gebeurtenissen in het Verre Oosten ging bemoeien. Japan kon zonder tegenstand zijn gang gaan.
Roosevelt verordonneert het embargo
Tot 1939 althans, want in juli van dat jaar realiseerde de Secretary of State Cordell Hull zich dat de Amerikaanse exporten de Japanse oorlogsmachine alleen maar liet groeien. Hij begon te dreigen met een algemeen embargo, maar Roosevelt floot hem terug omdat hij bang was dat Japan in het geval van een embargo zijn olie met geweld van Nederlands Indië ging halen.
In 1940 moest Roosevelt, gedwongen door de oorlog in Europa, echter andere beslissingen gaan nemen. Nadat Frankrijk gevallen was en de collaboratie-regering in Vichy Japan uitnodigde de Franse territoria in Azië over te nemen, wist Roosevelt dat Nederlands Indië het volgende doel zou zijn. In september verordonneerde hij een embargo op ijzer en staal om zo de meer gematigden in Japan te overtuigen dat vijandschap met de VS geen goed idee was.
Kaart van Oost-Azië voor de aanval op Pearl Harbor, in 1941
Japan reageerde echter compleet anders: het sloot zich aan bij Duitsland en Italië en tekende een niet-aanvalsverdrag met de Sovjet-Unie, dat grensde aan Mantsjoerije. Nu was Roosevelt gedwongen zwaardere maatregelen te nemen. In juli 1941 bevroor hij de Japanse tegoeden in de VS en kondigde een algemeen embargo af van staal, olie en kerosine.
De laatste stappen naar Pearl Harbor
Dit was een gevoelige slag voor Japan, dat de Amerikaanse grondstoffen hard nodig had voor zijn uitbreidingsplannen in Azië. Gedurende de rest van 1941 onderhandelde Japan met de VS, maar zonder resultaat. Integendeel: de VS begon nu te eisen dat Japan zich terugtrok uit Indochina en China.
Japan begon toe te geven en beloofde, in ruil voor opheffing van de sancties, niet verder zuidwaarts te trekken, de Sovjet-Unie niet aan te vallen, en geen oorlogsverklaring aan de VS af te geven als zij in oorlog zou komen met Duitsland. Ook moest Amerika in ruil hiervoor zijn hulp aan Tsjang Kai-Sjek, de rebellenleider van de Chinezen, stopzetten. Roosevelt weigerde.
In oktober viel de Japanse regering en nam generaal Hideki Tojo, een agressieve militant, de macht over op het eiland. De oorlog begon nu steeds dichterbij te komen. In november 1941 probeerde Japan nog een laatste maal om de VS zover te krijgen de sancties stop te zetten. Roosevelt en Hull weigerden weer, waardoor Japan besloot dat oorlog onvermijdelijk was, en Pearl Harbor was het eerste doelwit.
kort genoeg
Pearl Harbor wordt Amerikaans
Pearl Harbor, gelegen op het Hawaiiaanse eiland Oahu, werd al in 1884 min of meer Amerikaans grondgebied door een verdrag tussen Hawaii en de VS. De Amerikanen hadden in de jaren daarvoor al hun oog op de eilandengroep laten vallen omdat het een geschikte uitvalsbasis voor handel met het Verre Oosten was en omdat de eilanden de perfecte manier vormden de Amerikaanse interesses in dat gebied te beschermen.
De expansiedrift van Japan
Na de Eerste Wereldoorlog kwam de stabiliteit van de regio in het geding door de expansiedrift van de Japanners, die zelf nauwelijks grondstoffen bezaten en dus afhankelijk waren van andere Aziatische landen. Om hun afhankelijkheid van het buitenland te verminderen, keek Japan naar de mogelijkheid om andere gebieden zoals Mantsjoerije, China, Indochina en Indië (Indonesië), dat toen een Nederlandse kolonie was, te annexeren.
Bovenstaande gebieden hadden een overvloed aan grondstoffen als ijzer, kolen, rijst, rubber en olie, grondstoffen die Japan vrijwel niet bezat. In september 1931 ging Japan tot actie over en lijfde Mantsjoerije in; in 1932 hernoemden ze hun nieuwe 'provincie' Manchukuo.
De VS reageerde in het geheel niet op deze agressieve Japanse aanvallen in het Verre Oosten, hoewel Japan toch meerdere verdragen schond met zijn veroveringstocht. President Herbert Hoover geloofde in vrede met Japan en weigerde niet alleen militair in te grijpen, maar zette zelfs niet aan tot economische sancties.
President Herbert Hoover (1929-1933)
Deze non-actie vergrootte de moed van de Japanners, die van Amerika zwaardere sancties had verwacht. De Volkerenbond veroordeelde de Japanse agressie wel, maar Japan verweerde zich door te zeggen dat Europa al jaren dezelfde kolonisatiemethode gebruikte en daarvoor nooit gestraft was.
De reactie van president Roosevelt
Onder president Roosevelt nam de VS een ietwat andere houding ten opzicht van het Verre Oosten aan: door economische en militaire hulp aan China hoopte Amerika tegenwicht aan Japan te kunnen bieden. In 1935 moest men echter toegeven dat er geen houden meer aan de snelle opbouw van het Japanse leger en de Japanse vloot was.
President Franklin Delano Roosevelt (1933-1945)
In 1937 viel Japan China binnen (waardoor nog meer verdragen geschonden werden) en veroverde Shanghai en Nanking binnen een paar maanden. Weer kwam de Volkerenbond bijeen, maar toen de VS aankondigde eventuele sancties niet te steunen, werd de vergadering na een milde aanklacht tegen Japan snel ontbonden.
Persiflage op de verdragen die Japan schond
In december van 1937 vielen Japanse bommenwerpers een Amerikaans oorlogsschip aan, waardoor 3 doden en 43 gewonden vielen. De VS accepteerde de verontschuldigingen van Japan echter snel, waardoor het voor Japan duidelijk werd dat Amerika zich niet meer met de gebeurtenissen in het Verre Oosten ging bemoeien. Japan kon zonder tegenstand zijn gang gaan.
Roosevelt verordonneert het embargo
Tot 1939 althans, want in juli van dat jaar realiseerde de Secretary of State Cordell Hull zich dat de Amerikaanse exporten de Japanse oorlogsmachine alleen maar liet groeien. Hij begon te dreigen met een algemeen embargo, maar Roosevelt floot hem terug omdat hij bang was dat Japan in het geval van een embargo zijn olie met geweld van Nederlands Indië ging halen.
In 1940 moest Roosevelt, gedwongen door de oorlog in Europa, echter andere beslissingen gaan nemen. Nadat Frankrijk gevallen was en de collaboratie-regering in Vichy Japan uitnodigde de Franse territoria in Azië over te nemen, wist Roosevelt dat Nederlands Indië het volgende doel zou zijn. In september verordonneerde hij een embargo op ijzer en staal om zo de meer gematigden in Japan te overtuigen dat vijandschap met de VS geen goed idee was.
Kaart van Oost-Azië voor de aanval op Pearl Harbor, in 1941
Japan reageerde echter compleet anders: het sloot zich aan bij Duitsland en Italië en tekende een niet-aanvalsverdrag met de Sovjet-Unie, dat grensde aan Mantsjoerije. Nu was Roosevelt gedwongen zwaardere maatregelen te nemen. In juli 1941 bevroor hij de Japanse tegoeden in de VS en kondigde een algemeen embargo af van staal, olie en kerosine.
De laatste stappen naar Pearl Harbor
Dit was een gevoelige slag voor Japan, dat de Amerikaanse grondstoffen hard nodig had voor zijn uitbreidingsplannen in Azië. Gedurende de rest van 1941 onderhandelde Japan met de VS, maar zonder resultaat. Integendeel: de VS begon nu te eisen dat Japan zich terugtrok uit Indochina en China.
Japan begon toe te geven en beloofde, in ruil voor opheffing van de sancties, niet verder zuidwaarts te trekken, de Sovjet-Unie niet aan te vallen, en geen oorlogsverklaring aan de VS af te geven als zij in oorlog zou komen met Duitsland. Ook moest Amerika in ruil hiervoor zijn hulp aan Tsjang Kai-Sjek, de rebellenleider van de Chinezen, stopzetten. Roosevelt weigerde.
In oktober viel de Japanse regering en nam generaal Hideki Tojo, een agressieve militant, de macht over op het eiland. De oorlog begon nu steeds dichterbij te komen. In november 1941 probeerde Japan nog een laatste maal om de VS zover te krijgen de sancties stop te zetten. Roosevelt en Hull weigerden weer, waardoor Japan besloot dat oorlog onvermijdelijk was, en Pearl Harbor was het eerste doelwit.
kort genoeg
-
anne-marie
- Lid
- Berichten: 5
- Lid geworden op: 09 mar 2003, 15:20
niet echt origineel
De site die mij is toegestuurd, heb ik zelf al meerdere malen op internet aangetroffen (alleen MET plaatjes, niet alleen onderschrift) Voor de aanval waren en wrijvingen tussen Japan en de Vs, wat ik dus eigenlijk bedoelde met mijn vraag, was: Wat was nu de druppel die de emmer deed overlopen, ofwel: Wat was voor Japan een doorslaggevende gebeurtenis om het plan Pearl Harbour nu echt uit te voeren.
Ik had wat meer verwacht van deze site, dan het kopieeren van stukken tekst die iedereen had kunnen vinden. Verder vind ik het erg onduidelijk uitgelegd hoe je een bericht kunt versturen.
Ik vind het jammer zo een goedkoop antwoord te hebben gekregen.
vriendelijke groet
anne-marie
[quote="Maximus"]Aanloop tot de aanval op Pearl Harbor
Pearl Harbor wordt Amerikaans
Pearl Harbor, gelegen op het Hawaiiaanse eiland Oahu, werd al in 1884 min of meer Amerikaans grondgebied door een verdrag tussen Hawaii en de VS. De Amerikanen hadden in de jaren daarvoor al hun oog op de eilandengroep laten vallen omdat het een geschikte uitvalsbasis voor handel met het Verre Oosten was en omdat de eilanden de perfecte manier vormden de Amerikaanse interesses in dat gebied te beschermen.
De expansiedrift van Japan
Na de Eerste Wereldoorlog kwam de stabiliteit van de regio in het geding door de expansiedrift van de Japanners, die zelf nauwelijks grondstoffen bezaten en dus afhankelijk waren van andere Aziatische landen. Om hun afhankelijkheid van het buitenland te verminderen, keek Japan naar de mogelijkheid om andere gebieden zoals Mantsjoerije, China, Indochina en Indië (Indonesië), dat toen een Nederlandse kolonie was, te annexeren.
Bovenstaande gebieden hadden een overvloed aan grondstoffen als ijzer, kolen, rijst, rubber en olie, grondstoffen die Japan vrijwel niet bezat. In september 1931 ging Japan tot actie over en lijfde Mantsjoerije in; in 1932 hernoemden ze hun nieuwe 'provincie' Manchukuo.
De VS reageerde in het geheel niet op deze agressieve Japanse aanvallen in het Verre Oosten, hoewel Japan toch meerdere verdragen schond met zijn veroveringstocht. President Herbert Hoover geloofde in vrede met Japan en weigerde niet alleen militair in te grijpen, maar zette zelfs niet aan tot economische sancties.
President Herbert Hoover (1929-1933)
Deze non-actie vergrootte de moed van de Japanners, die van Amerika zwaardere sancties had verwacht. De Volkerenbond veroordeelde de Japanse agressie wel, maar Japan verweerde zich door te zeggen dat Europa al jaren dezelfde kolonisatiemethode gebruikte en daarvoor nooit gestraft was.
De reactie van president Roosevelt
Onder president Roosevelt nam de VS een ietwat andere houding ten opzicht van het Verre Oosten aan: door economische en militaire hulp aan China hoopte Amerika tegenwicht aan Japan te kunnen bieden. In 1935 moest men echter toegeven dat er geen houden meer aan de snelle opbouw van het Japanse leger en de Japanse vloot was.
President Franklin Delano Roosevelt (1933-1945)
In 1937 viel Japan China binnen (waardoor nog meer verdragen geschonden werden) en veroverde Shanghai en Nanking binnen een paar maanden. Weer kwam de Volkerenbond bijeen, maar toen de VS aankondigde eventuele sancties niet te steunen, werd de vergadering na een milde aanklacht tegen Japan snel ontbonden.
Persiflage op de verdragen die Japan schond
In december van 1937 vielen Japanse bommenwerpers een Amerikaans oorlogsschip aan, waardoor 3 doden en 43 gewonden vielen. De VS accepteerde de verontschuldigingen van Japan echter snel, waardoor het voor Japan duidelijk werd dat Amerika zich niet meer met de gebeurtenissen in het Verre Oosten ging bemoeien. Japan kon zonder tegenstand zijn gang gaan.
Roosevelt verordonneert het embargo
Tot 1939 althans, want in juli van dat jaar realiseerde de Secretary of State Cordell Hull zich dat de Amerikaanse exporten de Japanse oorlogsmachine alleen maar liet groeien. Hij begon te dreigen met een algemeen embargo, maar Roosevelt floot hem terug omdat hij bang was dat Japan in het geval van een embargo zijn olie met geweld van Nederlands Indië ging halen.
In 1940 moest Roosevelt, gedwongen door de oorlog in Europa, echter andere beslissingen gaan nemen. Nadat Frankrijk gevallen was en de collaboratie-regering in Vichy Japan uitnodigde de Franse territoria in Azië over te nemen, wist Roosevelt dat Nederlands Indië het volgende doel zou zijn. In september verordonneerde hij een embargo op ijzer en staal om zo de meer gematigden in Japan te overtuigen dat vijandschap met de VS geen goed idee was.
Kaart van Oost-Azië voor de aanval op Pearl Harbor, in 1941
Japan reageerde echter compleet anders: het sloot zich aan bij Duitsland en Italië en tekende een niet-aanvalsverdrag met de Sovjet-Unie, dat grensde aan Mantsjoerije. Nu was Roosevelt gedwongen zwaardere maatregelen te nemen. In juli 1941 bevroor hij de Japanse tegoeden in de VS en kondigde een algemeen embargo af van staal, olie en kerosine.
De laatste stappen naar Pearl Harbor
Dit was een gevoelige slag voor Japan, dat de Amerikaanse grondstoffen hard nodig had voor zijn uitbreidingsplannen in Azië. Gedurende de rest van 1941 onderhandelde Japan met de VS, maar zonder resultaat. Integendeel: de VS begon nu te eisen dat Japan zich terugtrok uit Indochina en China.
Japan begon toe te geven en beloofde, in ruil voor opheffing van de sancties, niet verder zuidwaarts te trekken, de Sovjet-Unie niet aan te vallen, en geen oorlogsverklaring aan de VS af te geven als zij in oorlog zou komen met Duitsland. Ook moest Amerika in ruil hiervoor zijn hulp aan Tsjang Kai-Sjek, de rebellenleider van de Chinezen, stopzetten. Roosevelt weigerde.
In oktober viel de Japanse regering en nam generaal Hideki Tojo, een agressieve militant, de macht over op het eiland. De oorlog begon nu steeds dichterbij te komen. In november 1941 probeerde Japan nog een laatste maal om de VS zover te krijgen de sancties stop te zetten. Roosevelt en Hull weigerden weer, waardoor Japan besloot dat oorlog onvermijdelijk was, en Pearl Harbor was het eerste doelwit.
kort genoeg [/quote]
Ik had wat meer verwacht van deze site, dan het kopieeren van stukken tekst die iedereen had kunnen vinden. Verder vind ik het erg onduidelijk uitgelegd hoe je een bericht kunt versturen.
Ik vind het jammer zo een goedkoop antwoord te hebben gekregen.
vriendelijke groet
anne-marie
[quote="Maximus"]Aanloop tot de aanval op Pearl Harbor
Pearl Harbor wordt Amerikaans
Pearl Harbor, gelegen op het Hawaiiaanse eiland Oahu, werd al in 1884 min of meer Amerikaans grondgebied door een verdrag tussen Hawaii en de VS. De Amerikanen hadden in de jaren daarvoor al hun oog op de eilandengroep laten vallen omdat het een geschikte uitvalsbasis voor handel met het Verre Oosten was en omdat de eilanden de perfecte manier vormden de Amerikaanse interesses in dat gebied te beschermen.
De expansiedrift van Japan
Na de Eerste Wereldoorlog kwam de stabiliteit van de regio in het geding door de expansiedrift van de Japanners, die zelf nauwelijks grondstoffen bezaten en dus afhankelijk waren van andere Aziatische landen. Om hun afhankelijkheid van het buitenland te verminderen, keek Japan naar de mogelijkheid om andere gebieden zoals Mantsjoerije, China, Indochina en Indië (Indonesië), dat toen een Nederlandse kolonie was, te annexeren.
Bovenstaande gebieden hadden een overvloed aan grondstoffen als ijzer, kolen, rijst, rubber en olie, grondstoffen die Japan vrijwel niet bezat. In september 1931 ging Japan tot actie over en lijfde Mantsjoerije in; in 1932 hernoemden ze hun nieuwe 'provincie' Manchukuo.
De VS reageerde in het geheel niet op deze agressieve Japanse aanvallen in het Verre Oosten, hoewel Japan toch meerdere verdragen schond met zijn veroveringstocht. President Herbert Hoover geloofde in vrede met Japan en weigerde niet alleen militair in te grijpen, maar zette zelfs niet aan tot economische sancties.
President Herbert Hoover (1929-1933)
Deze non-actie vergrootte de moed van de Japanners, die van Amerika zwaardere sancties had verwacht. De Volkerenbond veroordeelde de Japanse agressie wel, maar Japan verweerde zich door te zeggen dat Europa al jaren dezelfde kolonisatiemethode gebruikte en daarvoor nooit gestraft was.
De reactie van president Roosevelt
Onder president Roosevelt nam de VS een ietwat andere houding ten opzicht van het Verre Oosten aan: door economische en militaire hulp aan China hoopte Amerika tegenwicht aan Japan te kunnen bieden. In 1935 moest men echter toegeven dat er geen houden meer aan de snelle opbouw van het Japanse leger en de Japanse vloot was.
President Franklin Delano Roosevelt (1933-1945)
In 1937 viel Japan China binnen (waardoor nog meer verdragen geschonden werden) en veroverde Shanghai en Nanking binnen een paar maanden. Weer kwam de Volkerenbond bijeen, maar toen de VS aankondigde eventuele sancties niet te steunen, werd de vergadering na een milde aanklacht tegen Japan snel ontbonden.
Persiflage op de verdragen die Japan schond
In december van 1937 vielen Japanse bommenwerpers een Amerikaans oorlogsschip aan, waardoor 3 doden en 43 gewonden vielen. De VS accepteerde de verontschuldigingen van Japan echter snel, waardoor het voor Japan duidelijk werd dat Amerika zich niet meer met de gebeurtenissen in het Verre Oosten ging bemoeien. Japan kon zonder tegenstand zijn gang gaan.
Roosevelt verordonneert het embargo
Tot 1939 althans, want in juli van dat jaar realiseerde de Secretary of State Cordell Hull zich dat de Amerikaanse exporten de Japanse oorlogsmachine alleen maar liet groeien. Hij begon te dreigen met een algemeen embargo, maar Roosevelt floot hem terug omdat hij bang was dat Japan in het geval van een embargo zijn olie met geweld van Nederlands Indië ging halen.
In 1940 moest Roosevelt, gedwongen door de oorlog in Europa, echter andere beslissingen gaan nemen. Nadat Frankrijk gevallen was en de collaboratie-regering in Vichy Japan uitnodigde de Franse territoria in Azië over te nemen, wist Roosevelt dat Nederlands Indië het volgende doel zou zijn. In september verordonneerde hij een embargo op ijzer en staal om zo de meer gematigden in Japan te overtuigen dat vijandschap met de VS geen goed idee was.
Kaart van Oost-Azië voor de aanval op Pearl Harbor, in 1941
Japan reageerde echter compleet anders: het sloot zich aan bij Duitsland en Italië en tekende een niet-aanvalsverdrag met de Sovjet-Unie, dat grensde aan Mantsjoerije. Nu was Roosevelt gedwongen zwaardere maatregelen te nemen. In juli 1941 bevroor hij de Japanse tegoeden in de VS en kondigde een algemeen embargo af van staal, olie en kerosine.
De laatste stappen naar Pearl Harbor
Dit was een gevoelige slag voor Japan, dat de Amerikaanse grondstoffen hard nodig had voor zijn uitbreidingsplannen in Azië. Gedurende de rest van 1941 onderhandelde Japan met de VS, maar zonder resultaat. Integendeel: de VS begon nu te eisen dat Japan zich terugtrok uit Indochina en China.
Japan begon toe te geven en beloofde, in ruil voor opheffing van de sancties, niet verder zuidwaarts te trekken, de Sovjet-Unie niet aan te vallen, en geen oorlogsverklaring aan de VS af te geven als zij in oorlog zou komen met Duitsland. Ook moest Amerika in ruil hiervoor zijn hulp aan Tsjang Kai-Sjek, de rebellenleider van de Chinezen, stopzetten. Roosevelt weigerde.
In oktober viel de Japanse regering en nam generaal Hideki Tojo, een agressieve militant, de macht over op het eiland. De oorlog begon nu steeds dichterbij te komen. In november 1941 probeerde Japan nog een laatste maal om de VS zover te krijgen de sancties stop te zetten. Roosevelt en Hull weigerden weer, waardoor Japan besloot dat oorlog onvermijdelijk was, en Pearl Harbor was het eerste doelwit.
kort genoeg
[/quote]-
monmax
- Lid
- Berichten: 453
- Lid geworden op: 26 nov 2002, 22:10
Voor zover mij bekend was het afkondigen van het olie embargo tegen Japan (door de VS) de uiteindelijke druppel. De dichtsbijzijnde oliebronnen lagen voor Japan in Nederlands Indië. Deze moest Japan dus hebben. Dit zou echter regelrechte oorlog met de VS betekenen. Daarom besloten de Japanners tot een preventieve aanval op de Amerikaanse zevende vloot in Pearl Harbor. Dit was de enige strijdmacht van betekenis die hun plannen kon dwarsbomen.
Zo beter?
Zo beter?
-
anne-marie
- Lid
- Berichten: 5
- Lid geworden op: 09 mar 2003, 15:20
-
lapijntje
- Lid
- Berichten: 234
- Lid geworden op: 22 okt 2002, 17:56
- Locatie: België (Bredene)
Je vraagstelling was dan ook niet erg duidelijk, en het spijt me als ik je opmerking over deze site iets te persoonlijk neem maar ik hoop dat je niet verwacht van ons dat we alles weten. Ik zou veel liever 5 maal dezelfde interessante tekst ontvangen dan dat mensen een antwoord op mijn vraag uitvinden.
'dat toch iemand de moeite heeft genomen op mijn vraag te antwoorden'
K wil anders gerust vanalles uit mijn duim zuigen, inspiratie genoeg, maar daarom is deze site juist zo interessant: het is een objectieve site geen fantasiesite.
Ik zie trouwens dat de vraag nog maar enkele dagen geleden gesteld is, gelieve dan ook een beetje geduld uit te oefenen.
Dat wilde ik nog eventjes kwijt.
'dat toch iemand de moeite heeft genomen op mijn vraag te antwoorden'
K wil anders gerust vanalles uit mijn duim zuigen, inspiratie genoeg, maar daarom is deze site juist zo interessant: het is een objectieve site geen fantasiesite.
Ik zie trouwens dat de vraag nog maar enkele dagen geleden gesteld is, gelieve dan ook een beetje geduld uit te oefenen.
Dat wilde ik nog eventjes kwijt.
Maar ik - met mijn kleine vleugeltjes - wil de hele wereld zonnig kleuren...