Net als de nazis wilde de communisten inderdaad een nieuwe manier van regeren opzetten en waren veel anti-democratisch.Wilco Vermeer schreef:En de steun om op dat moment een repressief politieapparaat in te stellen, immers de DUitse samenleving en haar leiders hadden bescherming nodig.
Tevens was nu toch wel bewezen dat die communisten (van der Lubbe was immers communist) niet te vertrouwen waren en dus opgepakt dienden te worden. Ze wilden immers de gevestigde orde omverwerpen.
Helaas gingen nazis ook achter socialisten aan die meestal voor democratie zijn.
In ieder geval gebruikte de nazis de brand dus inderdaad om de mensen nog banger te maken voor de communistische revolutie, niet geheel onterecht omdat het land al sinds 1918 zo instabiel was dat iedere groep de macht had kunnen proberen te grijpen.
Maar zeker is dat de nazis de angst voor de communisten zwaar overdreven om zo rechtse maar ook confessionele en gematigde mensen naar zich toe te trekken.
Dit was vooral belangrijk om geldschieters binnen te lokken.
Want met mooie idealen voor arbeiders krijg je geen miljoenen binnen.
De naam Nationaal Sociaal Democratische Arbeiders Partij is dus ongelovelijk onterecht en huichelachtig, ten eerste mag duidelijk zijn dat de NSDAP democratie graag gebruikte om macht te krijgen maar het het liefst daarna afschaften.
Sociaal waren ze nauwelijks en voor arbeiders deden ze ook weinig, dit was allemaal nep om stemmen te winnen bij hen die het meeste ontevreden waren in Duitsland toendertijd.
Kijk maar naar de rechtse kapitalisten, de grootgrondbezitters en de industrie leiders die het nazisme aan het nodige geld hielpen, zij wisten dat de arbeiders met de NSDAP niet veel meer macht kreeg en belangrijker ze wisten dat zij die de macht hadden deze niet zouden verliezen.
