Probleem: Meisje of je collectie

[iknowdintoo]

Er zijn op deze aarbol 2 miljard vrouwen en maar EEN 2e wereldoorlog

Tsjah, het wordt moeilijk om twee Tweede Wereldoorlogen te maken .

[Auke J.]

haha, ik ben extreem rood

Maar heb je je keuze al gemaakt?

Ik mijn keuze? Laten we over dat duistere pad maar niet beginnen. Voorlopig blijf ik nog wel even vrijgezel, gezien mijn terugkerende hang naar de meest onmogelijke liefdes

Mee eens! Ik ben op het gebied van dames heel kieskeurig, en mocht ik er dan eindelijk eentje vinden met een leuk karkater en een leuk uiterlijk dan zijn ze meestal omringd door jongens die dat ook opgemerkt hebben en hebben ze nauwelijks tijd in hun drukke leven..
Ach... zoals men al zegt, genoeg vrouwen, daar zit heus wel een match tussen!

[Cas]

Als een meisje je respecteerd en je neemt zoals je bent en jij dat ook naar een meisje doet zal er niet veel bijzonders aan de hand zijn.

Mijn vriendin intresseert zich voor andere dingen dan waar ik me voor interesseer, zij heeft een eigen paard, ik heb me wat ingelezen in zaken die met paarden en paardrijden te maken hebben, ga regelmatig mee. Als "tegenprestatie" gaat zij 1 x per jaar mee naar een museum, da's mijn dag zogezegd. Afgelopen jaar hebben we Diekirch, Poiteau en (de naam is me ontschoten) het museum met die tank d'r voor.

Mijn meisje gaat voor alles, maar dat is mijn mening

Conclusie : Intreseer je in je meisje dan intresseert ze zich ook voor jou !

[viny]

Leuk en intresant topic. Zelf heb ik ook eens zo'n probleem gehad, want wat moest een normaal standaard meisje nou met een jongen die dingen uit Nazi-Duitsland verzamelt. Mijn mening: leg het haar uit.

Mensen hebben snel voor oordelen wat heel erg jammer is, als je een duitse helm heb, ben je meteen Nazi! Nou natuurlijk weten wij allemaal dat dat natuurlijk niet waar is. Probeer het uit te leggen en ze zal er vanzelf respect voor krijgen en misschien nog wel een beetje interesse ook!

Wat je ook doet, verkoop je collectie niet! Ook al is het een lang duurende relatie, je zal er spijt van gaan krijgen als je de boel verkoopt, want ik neem aan dat je interesse niet zal afnemen na het ontmoeten van een dame. En dan nog, zal het wel snel uit gaan. Dan heb je alsnog geen collectie.

[Cas]

Wat niet wil zeggen overigens dat ik mijn collectie (al is die bescheiden) of als ik die al jaren had zou verkopen, e.e.a gaat wel op een lager pitje, zoals dat al 6 jaar met mijn collectie modelauto's is. Ik koop regelmatig, maar wil ik iets samen doen met mijn meisje dan krijgt dat voorrang

[Robbert A]

Mensen hebben snel voor oordelen wat heel erg jammer is, als je een duitse helm heb, ben je meteen Nazi! Nou natuurlijk weten wij allemaal dat dat natuurlijk niet waar is. Probeer het uit te leggen en ze zal er vanzelf respect voor krijgen en misschien nog wel een beetje interesse ook!

viny, daar ben ik het helemaal met je eens.
ik had een voorstel gedaan met mijn vader of ik een duitse helm mocht kopen, hij zei meteen dat dat een slecht idee was want de duitsers in de wo2 waren toch slecht of iets in die geest....
ik heb uitgelegt dat er toch nog goede duitsers waren....en toch nog bij die standpunt blijven...

maar ik zou gewoon zeggen dat het mijn intresse is, en haar dan confronteren met je collectie.
wie weet draaid ze bij, en misschien helemaal niet.
maar achter houden is al helemaal niet goed

[asjemenou]

Grappige stelling; Meisje of je (militaria) collectie. Mijn mening over deze stelling wordt al door verscheidene mensen op dit forum gedeeld. Nogmaals gezegd; als een meisje/vrouw werkelijk wat voor je voelt dan zal ze je accepteren zoals je bent en dus ook je interesses.
Hoe een relatie verder loopt is natuurlijk vooraf moeilijk te zeggen. Houd je je verzameling of doe je deze weg omdat je meer tijd in je vriendin wil stoppen dan in je verzameling. Zo’n keuze is persoonlijk. Wat vind je persoonlijk belangrijker?!
Ik heb toch wel mensen zien stoppen met verzamelen vanwege een nieuwe relatie. Geen van hen heeft er tot op heden spijt van gehad. Gelukkig maar voor hen, al hebben ze toch nog wel een bepaalde interesse overgehouden voor WOII.
Het kan ook anders. Ik heb ook iemand zien stoppen met verzamelen nadat zijn zoon doodziek werd. Zijn zoon heeft lang in het ziekenhuis gelegen en heeft het ternauwernood gered. Door dit voorval is hij (de vader) de dingen toch anders gaan zien. Z’n zoon was hem toch het liefste bezit en niet z’n militariaverzameling. De militaria kon ‘m daarna niets meer schelen. Hij heeft de hele boel van de hand gedaan.
Terugkomend op een (nieuwe) liefde. De meeste mensen trouwen in gemeenschap van goederen. Dit houdt dus in dat bij een eventuele scheiding, de partner een wettelijke aanspraak kan maken op een deel van jouw bezittingen dus ook op je militariaverzameling. Je grote lief kan dan ineens veranderen in iemand die jou tot op het bot kapot zou willen maken. Kan ze je nog harder treffen dan een deel van je militariaverzameling op te eisen? Al was het alleen maar om het te verkopen voor het geld.
Als je dit zou willen voorkomen, zou je kunnen overwegen om op huwelijkse voorwaarden te trouwen. Dan kan je vastleggen dat de militariaverzameling te allen tijde jouw eigendom blijft.

[anti repro]

meiden zat !

[asjemenou]

meiden zat !

Precies! Maar waarom is juist die éne meid zo bijzonder?! En als je maar blijft denken "meiden zat", dan zal je die éne bijzondere meid waarschijnlijk nooit vinden...

[Ruimteaapje]

Ik heb geen ware en geen collectie. Ik begrijp uit dit topic dat ik daardoor een heel rustig en probleemloos leven kan leiden

[asjemenou]

Ik heb geen ware en geen collectie. Ik begrijp uit dit topic dat ik daardoor een heel rustig en probleemloos leven kan leiden

Dat heb je goed begrepen Ruimteaapje. Ik heb echter wel een (militaria) collectie maar geen ware meer. Ondanks dat leid ik toch ook een rustig, probleemloos en tevreden leven. Ondanks dat mijn collectie nog steeds opgeborgen zit in dozen, geniet ik nog elke dag van het feit dat ik deze mooie collectie bezit.

[johan willaert]

Ik heb geen ware en geen collectie. Ik begrijp uit dit topic dat ik daardoor een heel rustig en probleemloos leven kan leiden

Niet noodzakelijk... Ik heb een ware en een waanzinnig grote collectie en alles gaat goed.....

[WW2 Vetaran]

Grappige stelling; Meisje of je (militaria) collectie. Mijn mening over deze stelling wordt al door verscheidene mensen op dit forum gedeeld. Nogmaals gezegd; als een meisje/vrouw werkelijk wat voor je voelt dan zal ze je accepteren zoals je bent en dus ook je interesses.
Hoe een relatie verder loopt is natuurlijk vooraf moeilijk te zeggen. Houd je je verzameling of doe je deze weg omdat je meer tijd in je vriendin wil stoppen dan in je verzameling. Zo’n keuze is persoonlijk. Wat vind je persoonlijk belangrijker?!
Ik heb toch wel mensen zien stoppen met verzamelen vanwege een nieuwe relatie. Geen van hen heeft er tot op heden spijt van gehad. Gelukkig maar voor hen, al hebben ze toch nog wel een bepaalde interesse overgehouden voor WOII.
Het kan ook anders. Ik heb ook iemand zien stoppen met verzamelen nadat zijn zoon doodziek werd. Zijn zoon heeft lang in het ziekenhuis gelegen en heeft het ternauwernood gered. Door dit voorval is hij (de vader) de dingen toch anders gaan zien. Z’n zoon was hem toch het liefste bezit en niet z’n militariaverzameling. De militaria kon ‘m daarna niets meer schelen. Hij heeft de hele boel van de hand gedaan.
Terugkomend op een (nieuwe) liefde. De meeste mensen trouwen in gemeenschap van goederen. Dit houdt dus in dat bij een eventuele scheiding, de partner een wettelijke aanspraak kan maken op een deel van jouw bezittingen dus ook op je militariaverzameling. Je grote lief kan dan ineens veranderen in iemand die jou tot op het bot kapot zou willen maken. Kan ze je nog harder treffen dan een deel van je militariaverzameling op te eisen? Al was het alleen maar om het te verkopen voor het geld.
Als je dit zou willen voorkomen, zou je kunnen overwegen om op huwelijkse voorwaarden te trouwen. Dan kan je vastleggen dat de militariaverzameling te allen tijde jouw eigendom blijft.

Of nog een goede oplossing is gewoon niet trouwen
Dan kan je vrouw ook niet jouw militair spul opeisen.

Om weer even ontopic te komen.
Heb al jaren een relatie en haar in het begin duidelijk uitgelegd dat ik wo2 spul verzamel en veel interesse er in heb.
In het begin vond ze het een beetje vreemd maar later goed want ze heeft tenslotte iets met jou en niet met je verzameling.
Ze gaat zelfs mee naar beursen en vraagt altijd geintereseerd in mijn nieuwe aanwinsten.
Dus beter kan ik het niet treffen

[asjemenou]

Of nog een goede oplossing is gewoon niet trouwen
Dan kan je vrouw ook niet jouw militair spul opeisen.

Om weer even ontopic te komen.
Heb al jaren een relatie en haar in het begin duidelijk uitgelegd dat ik wo2 spul verzamel en veel interesse er in heb.
In het begin vond ze het een beetje vreemd maar later goed want ze heeft tenslotte iets met jou en niet met je verzameling.
Ze gaat zelfs mee naar beursen en vraagt altijd geintereseerd in mijn nieuwe aanwinsten.
Dus beter kan ik het niet treffen

Mijn eerste reactie moet zeker niet al te dramatisch worden gelezen, doch het is wel iets om over na te denken. Zeker wanneer je zeldzame bezittingen hebt, waarvan je absoluut geen afstand zou willen doen. Of dat dan ook een goede reden zou moeten zijn om niet te trouwen wil ik niet zeggen. Het zou ook geen gek idee zijn om zoiets vast te leggen in een samenlevingscontract. Over vastleggen gesproken, het kan ook zinvol zijn om eens na te denken over wat er met je (waardevolle) objecten/verzameling moet gebeuren mocht je komen te overlijden. Tenslotte ontstaan de meeste familieruzies door het verdelen/opeisen van bezittingen van een overledene.

Wat de gelukkige getrouwde of samenwonende verzamelaars onder ons betreft; ik ben blij voor jullie.

[WW2 Vetaran]

Of nog een goede oplossing is gewoon niet trouwen
Dan kan je vrouw ook niet jouw militair spul opeisen.

Om weer even ontopic te komen.
Heb al jaren een relatie en haar in het begin duidelijk uitgelegd dat ik wo2 spul verzamel en veel interesse er in heb.
In het begin vond ze het een beetje vreemd maar later goed want ze heeft tenslotte iets met jou en niet met je verzameling.
Ze gaat zelfs mee naar beursen en vraagt altijd geintereseerd in mijn nieuwe aanwinsten.
Dus beter kan ik het niet treffen

Mijn eerste reactie moet zeker niet al te dramatisch worden gelezen, doch het is wel iets om over na te denken. Zeker wanneer je zeldzame bezittingen hebt, waarvan je absoluut geen afstand zou willen doen. Of dat dan ook een goede reden zou moeten zijn om niet te trouwen wil ik niet zeggen. Het zou ook geen gek idee zijn om zoiets vast te leggen in een samenlevingscontract. Over vastleggen gesproken, het kan ook zinvol zijn om eens na te denken over wat er met je (waardevolle) objecten/verzameling moet gebeuren mocht je komen te overlijden. Tenslotte ontstaan de meeste familieruzies door het verdelen/opeisen van bezittingen van een overledene.

Wat de gelukkige getrouwde of samenwonende verzamelaars onder ons betreft; ik ben blij voor jullie.

Dat doe ik ook zeker niet
En mocht het ooit is zo ver komen kan je altijd nog zeggen dat je het niet meer bezit