Mooie tekst van Wim Kan

[Sjoerd]

Ik zat vanavond tv te kijken en toen zapte ik ineens langs het programma Hoge Bomen op Nederland1. Het ging over Wim Kan. En daar kwam ook zijn protestliedje uit 1971 voorbij. Het liedje waarin hij protestert tegen het staatsbezoek van de Japanse Keizer. Ik vond het een schitterende tekst, dus ik heb hem gezocht om hier te posten:

'Er leven haast geen mensen meer'

Er leven niet veel mensen meer die het hebben meegemaakt
De vijand heeft er ongeveer eenderde afgemaakt
Die slapen in een jutezak, de Birmahemel is hun dak
De kampen zijn verlaten, leeg de cellen
Er leven niet veel mensen meer die het kunnen navertellen

Wat aan die railroad is gebeurd weten de doden alleen
Daar, onder elke dwarsligger ligt welgeteld er één
Maar die houdt in de Birmagrond tot in de eeuwigheid zijn mond
Wat hier gebeurde had hij nooit kunnen voorspellen
Er leven niet veel mensen meer die het kunnen navertellen

Die alles weten nog van toen: de drie pagodenpas
De dodenspoorlijn bij Rangoon, ontvluchten, hoe dat was
Je werd zonder te zijn verhoord op keizerlijk bevel vermoord
Maar wie wil dat nu nog ten toon stellen
Er leven haast geen mensen meer die het kunnen navertellen

En toch leeft er nog altijd een die het navertellen kan
Die de geschiedenis kent als geen één: de keizer van Japan
Nou hij niet opgehangen is had op Soestdijk toen aan de dis
Tenminste toch eens iemand kunnen vragen hoe dat zat destijds in Birma
Aan die railroad, met die doden, en die ziekten, en die honger en die cellen

Wat had hij dat
Terwijl hij at
Mooi kunnen vertellen

(Wim Kan 1971)