ANTWERPEN - Familie van neergeschoten knaap ontgoocheld over lichte straf en vergoeding
Fonne Smeulders, gewezen gemeenteraadslid en schepen (wethouder) in Kalmthout en nog steeds provincieraadslid voor Antwerpen, die in december 2001 tijdens een schietoefening in zijn achtertuin per ongeluk zijn buurjongetje Viktor van der Werf doodschoot, is woensdag door de correctionele rechtbank van Antwerpen veroordeeld tot 10 maanden met uitstel. Het openbaar ministerie had een celstraf van 1 jaar gevorderd en van de zware schadevergoeding van 250.000 euro die de familie had gevraagd, is slechts een klein deel toegekend: de wettelijk voorziene bedragen. Maar de ouders van Viktor zijn eveneens ontgoocheld over de (in hun ogen te) lichte straf en overwegen beroep aan te tekenen.
In het vonnis gaf de rechter aan Smeulders een flinke uitbrander: "In de kerstperiode, wanneer iedereen thuis is, is het heel onvoorzichtig om in de tuin schietoefeningen te gaan houden. Ook het argument dat de ervaren schutter die meneer Smeulders is niet wist dat het projectiel zo ver kon dragen, houdt geen steek. Hij had moeten stilstaan bij de mogelijke tragische gevolgen". Een verzachtende omstandigheid was dan weer het feit dat er toch enig schuldinzicht en spijt was bij de gewezen wethouder.
Smeuders zelf wenste aanvankelijk geen commentaar te geven ("Mijn woorden zouden toch maar verdraaid worden weergegeven"). Toen dat er toch kwam, klonk het eerder als zelfbeklag: " Ik zal mijn lot zelf moeten dragen. Ik zou er alles voor over hebben om aan het gezin hun zoontje te kunnen teruggeven, maar ook ik kan de klok niet terugdraaien", beklaagde de man zich. Op de vraag of hij nu, na een correctionele veroordeling, automatisch moet terugtrekken als provincieraadslid, wenste hij niet te antwoorden.
Vader en moeder van der Werft toonden zich teleurgesteld na de uitspraak: "Is dat wel een straf, wanneer je geen dag echt in de gevangenis moet zitten? En voor de schadevergoeding heeft de rechtbank zich gebaseerd op de tabellen voor verkeersslachtoffers. Dit was toch geen verkeersongeval?" De burgerlijke partij beraadt zich dus ernstig over beroep en ziet zich bovendien, naar eigen zeggen, verplicht een advocaat te nemen voor een proces tegen de rechtsbijstandverzekeraar.
TER HERINNERING:
Oud-schepen van Kalmthout Fonne Smeulders hoorde vorige maand een gevangenisstraf van een jaar en een boete van 500 euro tegen zich vorderen voor het schietongeluk waarbij op 23 december 2001 de 6-jarige Victor van der Werf dodelijk getroffen werd. De familie van de kleine jongen eiste een uitzonderlijk hoge schadevergoeding en motiveerde dat ook. “Wij vragen niet alleen geld, maar ook hulp”, stelde hun advocaat. “Mijn cliënten worden verzwolgen door hun verdriet en dat uit zich ook lichamelijk.”
De dood van de kleine Victor heeft het gezin van der Werf gesloopt. “Een kind verliezen is altijd erg, maar als dat op een gewelddadige manier gebeurt, zijn het verdriet en het lijden bijna onoverkomelijk”, sprak meester De Cock. De ouders lijden aan chronische posttraumatische stress, hebben relatieproblemen en worden verteerd door schuldgevoelens. Het totale bedrag van de morele schadevergoeding dat werd gevraagd voor de ouders, de drie dochters en de grootouders, bedroeg 250.000 euro. Maar daar bovenop eisten de getormenteerde ouders ook nog eens de kosten van ondermeer de rouwkleding, de verhuis terug naar Leeuwarden, de renovatie van hun huis en de verblijfskosten van de pony die in een manège moet verblijven, omdat er aan het nieuwe huis geen stal is.
Surrogaat
Voor de KBC, die de familiale verzekeraar van Smeulders is, zijn deze vorderingen onaanvaardbaar. “Er is geen oorzakelijk verband tussen de verhuis naar Nederland en de feiten. Ook de 30.000 euro die de ouders eisen in naam van hun jongste dochter Valérie, vind ik overdreven. Het meisje was op dat moment zelfs nog niet geboren.”
Volgens meester De Cock zou het meisje er ook nooit gekomen zijn, als Victor nog had geleefd. “De ouders probeerden wanhopig om hun gezin terug te reconstrueren. Ze hadden gehoopt op een jongen, maar het werd een meisje. Valérie is een surrogaat voor haar overleden broertje en zal daar in de toekomst vast nog onder lijden, vandaar de schadevergoeding”
De dramatische feiten gebeurden midden in de kerstperiode. Op 23 december 2001 was de 6-jarige Victor samen met zijn zusje aan het spelen in de tuin achter het huis in Kalmthout. Buurman Smeulders was op dat moment zijn pistool aan het testen.
Hij gebruikte een kartonnen doos als doelwit, maar de eerste kogel die hij afvuurde, miste al meteen het doel. Na 157 meter ketste het projectiel af op de bevroren grond, doorboorde een loods en trof 12 meter verderop de kleine Victor in het hoofd. Hij vocht nog drie dagen voor zijn leven, maar overleed uiteindelijk aan zijn verwondingen. “Dit is een schoolvoorbeeld van wat de rampzalige gevolgen kunnen zijn van onverantwoord wapengebruik”, zegde de procureur.
Olifant
Volgens het verslag van de wapendeskundige was er een kans van één op de honderd miljoen dat het afgevuurde schot raak was. “Victor’s dood was een afschuwelijke speling van het noodlot”, pleitte Jef Vermassen, de advocaat van Smeulders. “Als we het volledige Antwerpse politiekorps op de plaats van mijn cliënt hadden gezet en een olifant op de plek van Victor, dan nog zou geen enkele kogel die zij afvuurden die olifant kunnen raken.” Smeulders dacht dat zijn wapen maar een reikwijdte van 60 meter had. “Hij weet dat hij niet in open lucht had mogen oefenen, maar voor die zware onvoorzichtigheid moet hij nu de rest van zijn leven boeten. Een gevangenisstraf zal daar niets aan veranderen, want mijn cliënt heeft sowieso levenslang. Ik vraag dan ook een opschorting van straf.”
“Het spijt me verschrikkelijk”
De ouders van de kleine Victor zijn altijd al verbolgen geweest over de schijnbaar onverschillige houding van hun buurman. Maar de relatie raakte pas goed verzuurd, toen de verdediging een nieuw ballistisch onderzoek vroeg. Volgens de advocaten van Smeulders was het helemaal niet zeker dat de kogel uit het wapen van de oud-schepen kwam. Het nieuwe verslag liet daar echter geen twijfel over bestaan, waardoor de beklaagde zijn schuld wel moest bekennen. “Het spijt me verschrikkelijk”, verklaarde hij tijdens de zitting. “Ik voel elke dag mee met de ouders van Victor. Zijn dood heeft ook mijn leven veranderd.” Maar zijn excuses waren gericht aan dovemansoren. “Wij hebben Fonne altijd ervaren als iemand die enorm veel zelfmedelijden heeft”, sprak de advocaat in naam van de ouders. Vader Menno was ook niet te spreken over de noodlottheorie van de verdediging. “Wij geloven niet in een duistere macht van bovenaf die besliste dat onze zoon moest sterven. Het was een menselijke daad, geen noodlot.”
(Tamara Van Hasselt)
Bron(nen): PagiA
Correctionele rechtbank
Media Services (
http://www.mediaservices.be/)
hehehe, maar idd leuk, kijk nu nog meer naar oud en nieuw uit
En past ook mooi bij het RAF thema vind ik.
