gevaren van de NSDAP
De Münchener Post was daar een van en werd op 9 maart 1933 door de SA vernield.
Het gebouw nu.
Het eerste gewapende verzet tegen Hitler kwam van Georg Elser
In de Türkenstrasse huurde hij een kamer en een kleine werkplaats en bouwde een bom waarmee hij probeert Hitler op te blazen tijdens een toespraak.
Zijn woonhuis
Zijn werkplaats.
Op 8 november 1939 mislukt zijn aanslag op Hitler omdat deze de bijeenkomst in de Bürgerbräukeller eerder verlaten had.
Hitler tijdens een toespraak in de Bürgerbräukeller.
De kelder na de aanslag.
Elser werd vrijwel direct opgepakt en in Sachsenhausen en uiteindelijk in Dachau opgesloten.
Zijn cel in Dachau.
Elser werd in april 1945 in Dachau geëxecuteerd.
In München is een plein naar hem vernoemd.
De Bürgerbräukeller is in 1979 afgebroken maar een plaquette herinnert aan de aanslag.
Op dit plein vond op 13 januari 1943 een zeldzame, spontane, demonstratie tegen het regiem plaats.
In de congreshal hield de Bayerischer Ministerpräsident Paul Giesler een toespraak.
Hij roept de vrouwelijke studenten op te stoppen met hun studie en in plaats daarvan de Fuhrer een kind te schenken.
" kommt es zu stürmischen Protesten, als NSDAP-Gauleiter Paul Giesler in seiner Rede fordert, künftig solle jede Studentin in jedem Universitätsjahr dem Führer ein Kind schenken"
Giesler moet zijn toespraak zelfs afbreken.
Het is vermoedelijk dit protest dat de studenten verzetsgroep Weiße Rose stimuleert in actie te komen op de universiteit van München.
De universiteit.
Broer en zus Hans und Sophie Scholl verspreiden op de avond van 18 februari 1943 pamfletten in de universiteit, het gaat om pamfletten gericht tegen het regiem en dit
is de tekst
Het is nog steeds onduidelijk of het expres of per ongeluk gebeurd maar een paar pamfletten vallen van de balustrade naar beneden en dit wordt gezien door conciërge Jakob Schmid die ze vasthoud en overdraagt aan de Gestapo.
Op deze galerij werden ze gezien door de conciërge
Broer en zus Hans en Sophie Scholl
Na hun arrestatie doorzoekt de politie hun woning aan de Franz-Joseph-Straße
Waar ze aan de achterzijde woonde.
Op 22 februari worden Hans en Sophie samen met Christoph Probst in de gerechtsgebouw ter dood veroordeeld.
De rechter was de beruchte "bloedrechter" Roland Freisler hier te zien in een ander proces.
In deze scene uit de film: Sophie Scholl - The Final Days is dit proces goed nagespeeld.
Nog dezelfde dag worden de 3 studenten onthoofd in de Stadelheim gevangenis die nog steeds in gebruik is.
Een paar honderd meter verder, op het Friedhof am Perlacher Forst liggen ze begraven in een gezamenlijk graf.
Een eindje verder is nog een massagraf.
Op de Universiteit van München is er nog veel ter nagedachtenis aan de Weiße Rose.
Pamfletten in koper op het plein voor het gebouw.
Binnen.
Zelfs een klein museum.
Met daarin de laatst overgebleven typemachine van de studentenverzetsgroep.
De conciërge die het balletje aan het rollen had gebracht ontving een beloning van 3000 mark en een promotie.
Na de oorlog werd hij gearresteerd en kreeg 5 jaar gevangenisstraf.
Hier een foto van Jakob Schmid voor de rechtbank in 1947
Rechter Roland Freisler kwam om tijdens een luchtaanval op Berlijn in februari 1945
Hier is hij te zien op archiefbeeld.
