Nadat we 7 uur in de auto gezeten hebben, komen we aan in ons vakantiedorp, Ravenoville, op 6 km van Ste.-Mère-Eglise. Al gauw is alles uitgepakt en gaan we een beetje sightseeing doen in Ste.-Mère-Eglise (vanaf nu vermeldt als ‘Eglise’). Nadat ik de parachutist op de foto heb genomen, snel ik de vele WOII winkels binnen die zich in Eglise bevinden.
De eerste winkel is echter een grote teleurstelling : repro en namaak overheersen hier. De weinige originele spullen die zich hier bevinden, staan aan een belachelijk hoge prijs (Garand bajonetà€150). Mijn teleurstelling wordt nog groter als ik zie dat vele mensen in die namaak trappen! De tweede winkel verkocht enkel patches en badges. Originelen, zou je denken… maar niets is minder waar! ALLE patches en badges zijn (slecht) nagemaakt en de bodemvondsten die te koop staan, zijn te duur. Maar na de hel kwam de hemel in de vorm van een zalige winkel. In het uitstalraam staat een prachtige diorama met Dragon poppen. Op hoop van zegen stap ik de winkel binnen en juich ik van vreugde! Origineel en (meestal) aan een correcte prijs! Een greep uit het aanbod : Panzerschreck aan € 750, een lot van een para (naam vergeten) aan € 1000, Band Of Brothers props tussen € 10 en € 500, Engelse Lee Enfield bajonetten aan € 20,… Later in de week zal ik hier mijn aankopen komen doen. Nadat we ons goed een tweetal uurtjes in de stad hebben bevonden, besloten we om naar de batterijen van Azeville en Crisbecq te gaan. De zon groette ons fel bij de aakomst, waar er een prachtige en complete Willy’s Jeep stond, inclusief Browning .30 cal en patronen.
Helaas hebben deze batterijen veel te maken met vandalen en graffitispuiters (Marseille champion olé olé), en dus zijn de uniformen en de rest ondergebracht in de vele bunkers zelf, waar het bijna onmogelijk was om foto’s te trekken :
De batterij van Crisbecq stelde ons enigszins teleur vanwege de hoge commercialiseringsgraad. Dit is dus GEEN aanrader, in tegenstelling tot de batterij van Azeville, die beter onderhouden, en goedkoper is. Na dit bezoek gaan we nog even ons eten kopen in de ‘Super U’, een grote winkelketen, die de 60-jarige bevrijding sponsort in Eglise.
Zondag 11/7/04
Op zondag vertrokken we al vroeg naar het Airborne museum te Eglise.
Het begon al snel te regenen, dus renden we zo snel als we konden naar de hal waar dhet Horsa zweefvliegtuig stond. Deze zaal is een lust voor het oog! De Horsa is bijna intact en er zijn paratroeper poppen in de laadruimte gezet : 4 paratroepers, 2 piloten en een Medic van de 82ste 'All American' Luchtlandingsdivisie. In de vele vitrinekasten bevindt zich zowat al het klein materieel dat de 82ste Luchtlandingsdivisie bij zich had : Van wapens tot crickets. Ook Duits materiaal is er in grote getallen aanwezig. Aan de ingang van deze zaal staat er een 105mm Howitser opgesteld, en een Willy's Jeep waarvan het alarm verscheidene keren is afgegaan...
Op de buitenruimte staan er volgende voertuigen : een Sherman, een Haftrack en een AA(Anti-Aircraft)-gun.
In de tweede (zeer grote) zaal bevindt zich een C-47 transportvliegtuig, alsook vele wapens (Amerikaanse en Duitse, met ergens een verloren gelopen Russische PPSH41) en uniformen.
Aan de uitgang wordt er in de vorm van een filmpje de geschiedenis van de Luchtlandingsdivisies (82 en 101) verteld, alsmede de slag om Eglise.
Voor het oog is dit museum puur genot (raar gezegd, maar goed...)
Na het middagmaal reden we langs Utah Beach op weg naar het museum van Ste.-Marie-du-Mont (vanaf nu aangeduid als Mont), waar we heelaas, binnen geen foto's mochten trekken. In het museum zelf wordt er verteld over de troepen die aan land kwamen op Utah Beach, er bevinden zich landingsvaartuigen (LCVP) en nog enkele voertuigen. Ook dit museum is zeker de moeite waard! Buiten het museum staat er een Patton, allerlei soorten versperringen voor op het strand, alweer een Halftrack en een LCVP.
Maandag 12/7/04b]
Aangezien we ons op ongeveer 100 km van de Pegasus Brug bevinden, vertrekken we alvast om 8 uur. Daar aangekomen, zien we een stel Britse re-enactors die net als wij, het museum bezoeken.
Dit is een van de kleinere museums van Normandië, maar toch een van de betere. Binnen staan zoals overal, wapens en uniformen, en er is een zaal waar je een documentaire over de Britse luchtlandingsidvisie kan bekijken (zeer interessant, zeker doen!)Buiten staat er het volgende : een gereconstrueerde pontonbrug, de oude Pegasusbrug (zie foto), wat voertuigen, een AA-gun en een replica van een Horsa (naar mijn mening slecht afgewerkt, weinig details. In een loods liggen nog wat delen van neergestorte Horsas e.d. Een van de enigste PIAT's van Normandië ligt in dit museum (Engelse bazooka, zie foto)Dit museum is zeker je geld waar, en om te eten ga je best njaar het bekende cafeetje (naam vergeten)
's Namiddags gingen we naar het veelbelovende N°4 Commando museum
in Ouistreham. OPGELET : Dit museum ziet er gigantisch uit, maar bestaat slechts uit 1 zaal. 15 Euro voor 3 personen is pure afzetterij in vergelijking met wat er te vinden is. Zeer teleurstellend museum, zeker niet de moeite waard voor een doorwinterde WOII kenner. Het zeldzaamste wat zich in de zaal bevindt is een Sturmgewehr MP44.Hier mogen trouwens geen foto's genomen worden. De volgende halte is het musée du Mur Atlantique (Atlantikwall museum), ook in Ousitreham. Hier zijn we zelfs niet naar binnen geweest. Na de vorige teleurstelling bleek dit ook te duur (€20) voor wat het was. Dit museum krijgt van mij de stempel Commercialisé (gecommercialiseerd) opgedrukt : D-Day parfum? D-Day wijn? D-Day vlaggetjes? Weg ermee! Als wraak nam ik wat foto's van de buitenplaats :
Dinsdag 13/7/04
De volgende dag zetten we onze 'strandenreis' verder, beginnende in Arromanches, waar een van de twee Mulberry havens gebouwd was en waar er nog resten liggen. Het museum is redelijk, met een diorama-film, maar de uniformen en wapens zijn een deja-vu.
We zetten onze reis verder naar Pointe du Hoc, waar de kraters intact zijn gebleven. Slechts enkele bommen raakten de Duitse doelwitten, wat ook duidelijk zichtbaar is. Helaas was er bij het monument zelf gevaar op instorting, dus zijn er hekken geplaatst.
Iedereen is het verhaal van de Rangers wel bekend (denk ik), dus verveel ik jullie hiermee niet. (
)
Het volgende museum (Vierville-sur-Mer)is echt een must! Hoewel de voorwerpen, voertuigen, uniformen en wapens slordig opgesteld staan, en al maanden niet meer gekuist zijn, is dit een lust voor het oog. Er bevinden zich vele zeldzame uniformen (FJ), voorwerpen ( Enigma Codemachine, EK1) en voertuigen die in Normandië vrijwel niet te vinden zijn (Flakvierling)
Echt veel valt hier niet te vertellen, enkel dit : dit museum moet je gewoon bezoeken!
Het volgende museum is het musée des Epaves Sous-Marines du Debarquement (Museum van pgedoken voorwerpen) in Port-en-Bessin. Dit is een echt wannabe-museum : Het enige wat er is zijn 4 Shermans, een krabvlegeltank (ook Sherman, dus) en een M7 Priest. Niet de moeite waard dus. Rond 17.00 besluiten we het kerkhof te bezoeken. Gesloten. Dit kerkhof sluit om 17.00! Opgepast dus! Dan maar eens in Bayeux proberen. Gesloten. Dat zal dus voor morgen (en het volgende verslag) zijn.
