Melitta Gräfin Schenk von Stauffenberg werd op 9 januari 1903 geboren als Melitta Schiller in Krotoschin. Melitta was een Duitse pilote in de Tweede Wereldoorlog.

Melitta Gräfin Schenk von Stauffenberg
Opmerkelijk is dat Melitta de dochter was van de, uit een Joodse pels handelsfamilie stammende Pruisische beambte Micheal Schiller. Na de eerste Wereldoorlog verviel de provincie Posen waar de Schillers woonachtig waren aan Polen. De familie verhuisde naar Hirschberg. In 1922 begon Melitta met een opleiding Wiskunde, Techniek en Vliegtuigenmechanica aan de "Technische Hochschule Munchen".
Haar eerste baan vond ze in 1928 als gediplomeerd Ingenieur aan het "Deutschen Versuchsanstalt für Luftfahrt (DVL)" in Berlin-Adlershof. Gedurende acht jaar was Melitta bezig met het onderzoeken en experimenteren van en met Rotors. Ondertussen volgde ze een opleiding tot pilote, zodat ze de benodigde testvluchten zelf kon uitvoeren. Rond deze tijd leerde ze de Geschiedkundige Alexander Graf schenk von Stauffenberg kennen. waarmee ze in 1937 in het huwelijk trad.
1936 was een slecht jaar voor Melitta. Door de Joodse afkomst van haar familie mocht ze niet meer direct voor de Luftwaffe werken. Ze ging als ingenieur naar de Askanie-Werken in Berlin-Friedenau. Daar was ze werkzaam in het bedenken en testen van navigatie en stuur inrichtingen van de "Dornier Flugboote Do-18" en de "BV-139 van Blohm & Voss". Zijdelings was ze betrokken bij de "Askania-3 camera".

Dornier Flugboote Do-18

BV-139
Ondertussen bezat Melitta haar vliegbewijs voor alle klasse van Motor, Kunst en Zweefvliegtuigen. Op 28 Oktober 1937 werd ze als tweede vrouw in Duitsland, na Hanna Reitsch tot "Flugkapitän" benoemd.
Toen de Tweede Wereldoorlog uitbrak wou Melitta haar kunnen in dienst stellen van het "Deutsche Rotes Kreuz". De Duitsers hadden echter andere plannen met haar. Ze moest werken in het onderzoekscentrum van de luftwaffe te Rechlin am Muritzsee aan doelapparatuur voor de vizieren van jachtvliegtuigen. Om haar verbeteringen aan de apparaten zelf uit te kunnen proberen ondernam ze bijna 2500 jachtvluchten met de "Stuka" en de "Junkers Ju 88".

Stuka

Junkers Ju 88
Naast de vluchten liet ze zich ongeveer 15 maal per dag van 4000 meter hoogte uit een vliegtuig tot op 1000 meter vallen. Aangezien haar werk als "Kriegswichtig" werd gezien werd haar een "Gleichstellung mit arischen" Personen gegeven waarmee ze zichzelf en haar familie voor deportatie naar een "Konzentrationslager" beschermen kon.

Melitta inspecteert haar machine, Juni 1943
Vanaf 1942 zette Melitta haar gevaarlijke testvluchten voort. Ditmaal bij de " Technische Akademie der Luftwaffe" in Berlin-Gatow. Tijdens haar vluchten kwam het geregeld voor dat ze moest ontsnappen aan het vuur van geallieerde vliegtuigen. Op 22 Januari 1943 kreeg ze voor haar gevaarlijke en vooral belangrijke werk het "Eiserne Kreuz EK II. Klasse" en kort daarop het "Goldene Flugzeugführerabzeichen mit Brillanten“.

Eiserne Kreuz EK II. Klasse

Goldene Flugzeugführerabzeichen mit Brillanten
Begin 1944 zwaaide ze af met een beoordeling "zeer goed" . Daarna begon ze in Mei 1944 als "technische Leiterin" van het "Versuchsstelle für Flugsondergeräte"
Begin Juni 1944 nam haar zwager Claus Schenk von Stauffenberg contact met haar op. Hij weide haar in, in de plannen van de "Stauffenberg" groep om Hitler om te brengen. Hij verzocht haar om hem heen en weer naar het "FuhrerHauptquartier" te vliegen. Ze verklaarde zich ondanks gevaar voor eigen leven bereid hem te helpen.

Claus Schenk von Stauffenberg,
Tot haar spijt kon ze niet op tijd de beschikking krijgen over een vliegtuig met een goede reikwijdte. De "Stauffenberg-Attentat" van 20 Juli 1944 vond zonder haar plaats.
Na de mislukte Putsch werd Melitta samen met haar man Alexander in "Sippenhaftung" gesteld. Door haar diensten voor het Reich werd ze al na zes weken uit het "haft" vrijgelaten. Haar man en schoonzuster bleven in gevangenschap en werden naar een "Konzentrationslager" verplaatst. Melitta gebruikte haar positie en adellijke titel om ze te helpen zo goed ze kon.

Melitta inspecteert de elektronische leidingen in haar cockpit.
In April 1945 werd haar werk van Berlin-Gatow verplaatst naar Zuid Duitsland. Tijdens een testvlucht op 8 April 1945 in een "Bücker Bü 181" bij Straßkirchen werd haar vliegtuig afgeschoten door een Amerikaanse jachtvlieger. Melitta Gräfin Schenk von Stauffenberg stierf 2 uur later aan haar verwondingen.

Bücker Bü 181
Melitta Gräfin Schenk von Stauffenberg was een ware Patriot, net zoals haar man en zijn twee broers. Ze voelden zich boven alles trouw en Duitsland, dan pas aan het Nationaal Socialisme.

Melitta Schiller (1903 - 1945)
Melitta Gräfin Schenk von Stauffenberg
Gerhard Bracke: Melitta Gräfin Stauffenberg. Das Leben einer Fliegerin. Ullstein, 1993. ISBN 3548232000