Concentratiekamp Flossenbürg werd geopend in 1938
De plaats van het kamp (en van de 100 subkampen) was zo gekozen dat de gevangenen als gratis arbeiders in de plaatselijke
granietgroeves en Messerschmitt-fabrieken konden worden gebruikt.
Pas in 2004 werd er serieus werk gemaakt het voormalige kampterrein voor bezichtiging geschikt te maken en nog steeds zijn er bouwactiviteiten.
Het hoofdgebouw in het Duits Kommandantur genoemd.
Hier huisvestte de kamp commandant maar ook de GESTAPO had hier zijn intrek.
Er achter zat het hek dat direct toegang gaf tot het kamp zelf, direct achter het hek zat de appelplaats van het kamp.
Op de foto is een boer te zien die op zijn ossenwagen een lijkkist vervoert (ik kom hier later op terug) ook zichtbaar Amerikaanse soldaten
van de 90th Infantry Division die het kamp op 23 april bereikten.
De paal links op de foto is bewaard gebleven en staat, zonder bord "Arbeit macht frei" achter op het terrein.
Een van de weinig overgebleven gebouwen is deze wasserij waar gevangen ook een keer per maand gedoucht werden terwijl hun kleding ontluisd werd.
De doucheruimte toen & nu.
In het gebouw zit nu een permanente expositie met veel foto's en persoonlijke verhalen van voormalige gevangenen.
Een van de weinige overgebleven wachttorens.
Deze herdenkingskapel werd opgebouwd met stenen van de afgebroken wachttorens en ingewijd op 25 mei 1947
De slachtoffers worden herdacht in de glas in lood ramen in de kapel.
Direct tegenover de kapel begint de Vallei des Doods die zijn naam dankt aan het feit dat er een schietbaan zat waar gevangenen
geëxecuteerd werden.
Verder deze as piramide, die de as bevat van duizenden gevangenen die in het nabij gelegen crematorium zijn verbrand.
Een monument voor de 1162 in Flossenburg omgekomen Nederlanders
Massagraven
Lichamen van overleden gevangenen werden via deze gang naar het crematorium vervoerd die in het lagergelegen gedeelte van het kamp lag.
Die gang kwam, via een doorgang in de muur, uit op deze "glijbaan" die bij het crematorium uitkwam.
Zo zag het er net na de oorlog uit, vanaf de andere kant gefotografeerd, het gebouw met de schoorsteen is het crematorium.
Een oven van het crematorium.
Een door de Amerikanen gemaakte foto uit 1945
september 2013 vanaf ongeveer dezelfde plaats.
Op deze plaats stond het kampbordeel, 15 vrouwen uit concentratiekamp Ravensbrück werden hier gedwongen te
werk gesteld voor een selectieve groep gevangen die hiervan gebruik mochten maken.
Na de oorlog hebben deze vrouwen nooit gesproken over deze ervaringen en tot in de jaren '90 ruste er een taboe op dit onderwerp.
Een paar meter verder het cellenblok waar o.a. Wilhelm Canaris, voormalig hoofd van de Duitse Abwehr gevangen zat, hij werd op 9 april 1945 opgehangen i.v.m. zijn betrokkenheid bij de aanslag op Hitler 20 juli 1944
Dit ophangen verliep moeizaam verklaard een van de SS bewakers na de oorlog:
„Bei dem kleinen Admiral hat es sehr lange gedauert. Er ist ein paar Mal rauf und runter gezogen worden.“
Op de plaats waar de executie plaatsvond hangt een plaquette met daarop ook de namen van medegevangenen die tegelijkertijd
werden opgehangen wegens betrokkenheid bij de aanslag op Hitler.
Hans Oster was een van de geëxecuteerden, hij is in Nederland vooral bekend als de
man die de Duitse aanvalsplannen van mei 1940 aan de Nederlandse ambassade in Berlijn doorgaf.
De werkzaamheden van de gevangenen vonden grotendeels plaats buiten het kamp in de steengroeve of in de hallen waar de
Messerschmitt Bf 109 geproduceerd werd.
Op deze foto gevangen die wachten op het middageten.
Een gerestaureerde Messerschmitt Bf 109
Een van de weinig overgebleven sporen van de Messerschmitt produktie, een karretje waar de wielen en stukken band van de BF 109 in verwerkt zijn.
De steengroeve is nog in gebruik.
Maar is gewoon te bezoeken.
Gevangenen aan het werk.
Veel van de originele bebouwing staat er nog.
Waaronder dit DEST gebouw waarin de bedrijfsleider en zijn staf gehuisvest waren, DEST = Deutsche Erd- und Steinwerke GmbH
en was een door de SS gerund bedrijf dat bouwmaterialen leverde voor de bouwprojecten van het Derde Rijk, later kwamen daar ook andere produktie activiteiten bij.
In het dorp Flossenbürg zijn nog steeds bedrijven die granieten producten maken en verkopen.
In april 1945 lagen het kamp en de omgeving vol met lijken van gevangenen o.a. van de slachtoffers van de dodenmars vanuit Flossenbürg
De bevolking van de omliggende dorpen kreeg opdracht de lijken te begraven.
Een deel werd begraven op een erebegraafplaats midden in het dorp, Eisenhower heeft laten vastleggen dat het dorp tot in lengte
van dagen moet zorgen dat de begraafplaats onderhouden wordt.
Het Flossenbürg-Hauptprozess vond plaats van 12 juni 1946 tot 22 januari 1947
In 12 gevallen werd de doodstraf opgelegd en uitgevoerd in de overige varieerden de straffen van levenslang tot
12 maanden en in 5 gevallen werd de verdachte vrijgesproken.
WELKOM OP MIJN TOEN & NU FACEBOOK PAGINA
Even serieus, ik heb wel eens verhalen gelezen over de arbeidsomstandigheden en pesterijen in dit kamp, te verschrikkelijk voor woorden...