gelijkaardige plekken als Kustrin

[jurgen]

Eén van de bijzonderste plekken die tegenwoordig nog getuigen van de ongelooflijke verwoestingen van de Tweede Wereldoorlog is wellicht Küstrin. Dit stadje werd in februari en maart 1945 compleet vernield en viel daarna decennia in een militair spergebied, waardoor niemand er mocht wonen. Zodoende is het tot op de dag van vandaag bewaard gebleven. Erg bijzonder.

Heeft echter iemand weet van nog dergelijke plekken, op een kleinere schaal weliswaar?

[patrickh]

Weliswaar in het klein, maar toch:

http://www.limburgsekastelen.nl/kastelen/kasteel?id=263

Het verhaal:

http://www.broekhuizen-broekhuizenvorst ... in1944.pdf

De ondergang van kasteel Broekhuizen 1944
Over kasteel tsroekhuizen geen legende of sage, geen liefdesverhaal
of ontvoeríng, nraar in kort bestek de trieste feiten die
er toe geleid hebben dat kasteel Broekh uizen verwoest werd.
We schrijven na)aar 1944. De slag om Overloon was door de
Duitsers verloren, Venray was door de geallieerden veroverd.
De inwoners van het dorp Broekhuizen kregen op 21 november
opdracht hun dorp te verlaten. Speciale eenheden 'yan het
Duitse leger verschenen om van dorp en l<asteel een ware vesting
te maken. Op 22 november werd het nog resterend
gedeelte van het bruggenhoofd op de westelijke Maasoever
opgegeven. De Duitse troepen trokken terugvia de veerponten
over de l\4aas en de brug te Venlo. ln enkele dorpen bleven
Duitsers achter om de opmars van de geallieerden te vertragerr.
ln Blerick en in BroekhLrizen moest echter stanei gehouden
worCen tot de laatste man en de iaatste l<ogel. ln Broekhuizen
was het een cornpagnie van het 20e regiment van de TeParachuiisten
dlvisie die deze eer te beurt viel. Zestien van deze
jonge fanalreke parachutisten (Fallschirmjaegers) kregen
opdracht het kasteel te verdedigen, Ce rest van de compagnie
moest proberen het overige deel van Broekhuizen te behouden.
De eerste aanr,ai op het kasteel.
Na de verovering van de Stokt (gehucht bij het dorp Broekhuizen)
gaf de bataljonscommandant van een Schotse eenheid op
27 noriember opdracht om de volgerrde morgen met een peloton
(ca 34 man) het kasteel aan te vallen en in te nemen. Nadat
de artillerie een .ruT iang het kasteel beschoten had, rukte het
peloton door een vl'aiei'loop ongehinderd op naar de grachten
rond het kasteel. Vanuit de grachten zou het kasteei stormenderhand
tenornen v,,orden. De eerste aanvalsgolf, de helft van
het i:eloton, vuerd ooor ie Duitsers ietteriijk rveggemaa!d
voordat ze het kasteel bereikte. Soldaten oie hun makkers te
hulp wilden kcmen raakten gewond of sneuvelden. Er bleef de
peiotonsccinn:andant, luitenant Liddell, niet anders over dan
terug te trekken. Zesten gesneuvelden en gewonden liet hij bij
het kasteel achter. Aan Duitse zijde sneuvelde één militair.
Op de terug'./,/eg kwamen de Schotten onder zr,vaar Duits
ar"tillerievuu r te Iigge n, waardoor één soldaat sneuvelde en een
zevental gewond raakte. Van het hele peloton waren na deze
aetie nog maar 6 of 7 soidaten inzetbaar. De Schotten werden
afgelost door een eenheid van de 11e Britse Pantserdivisie; het
3e Bataljon van het Monrnouthshire Reginrent. De commandant,
luitenant-kolonel Stockley, gewaa rsch uwd door de verliezen
van de Schotten. zette de aanval op het kasteei en het dorp
groot op. Om door de mijnenvelden te dringen liet hij 10 speciale
mijnen ruimtanks aanrukken. Drie regimenten geschut (72
stuks) en de kanonnen van 61 Sherman tanks moesten de weerstand
van de bezetters breken. Het werk zou afgemaakt rnoeten
worden door cirie compagrrieën !nfanter!sten.
Toen op 30 november de aanval op het kasteel geopend werd,
leek aanvankeiijk alles goed te verlopen. De mijnen ruimtanks
brachten de mijnen tot ontploffing, de tanks en de artillerie
zorgden ervoor dat de Duitsers geen kans knegen hun vuur op
de oprukkende infanteristen te richten. De bataljonscommandant,
die bang vras dat de tanks in het open veld een
makkelijk doelwit zouden vormen voor het Duitse anti-tank
geschut op de andere zijde';an de Maas, liet de Shermantanks
niet achter de mijnen ruimtanks oprukken zoals de gewoonte
was. ',evens gaf hij opdracht dat de mijnen ruimtanks terug
moesten keren nadat zij de infanterie veilig door het mijnenveld
hadden geloodst. Daar stonden toen de infanteristen op
het open veld; slechts de sporen van de tanks boden enige
bescherming. Vanuit het kasteel, de kerktoren van Arcen en
het missiehuis Sint Paul aldaaL kon iedere beweging van de
Britten nauwkeurig waargenomen worden. De talrijk aanwezige
Duitse artillerie tussen Wellerlooi en Velden bestookte met
kartets-granaten de op het veld liggende soldaten en veroorzaakte
grote verliezen. Militairen die naar het kasteel wilden
oprukken werden door de Duitsers in het kasteel op geweer- en
mitrailleurvuur onthaald. Sommige militairen raakten in
paniek en renden of kropen terug. Wie buiten de gebaande
paden kwam werd een slachtoffer van de mijnen en verloor
een been of arm. De verbinding tussen de aanvallers en het
hoofdkwartier viel weg. Een officier die poolshoogte ging
nemen sneuvelde voordat hij zijn gevechtswagen kon verlaten.
Hetzelfde lot trof de ondercommandant. Omdat hij nog steeds
geen berichten doorkreeg over de stand van zaken, reed de
commandant in zijn tank naar de voorste linie. Bij een groepje
in dekking liggende militairen gekomen verliet hij de tank, trok
zijn revolver en gaf opdracht hem te volgen. ln looppas ging het
naar de brug die toegang gaf tot het kasteel. Vlak voordat die
bereikt werd brandde het Duitse vuur los. De bataljonscommandant
en de compagniecommandant sneuvelden.
Groot was de verwarring op het slagveld en in het hoofdkwartier.
Een tankcommandant reed naar het kasteel en meldde dat
de commandant gesneuveld was. Meer tanks reden via de
gebaande paden naar het kasteel en begonnen het van zeer
dichtbij onder vuur te nemen. Van de zolder werden de Duitsers
naar de verdieping gedreven, vervolgens naar de begane
grond en de kelders. Pas toen de keldermuren, met een dikte
van ongeveer anderhalve metel onder het geweld scheuren
gingen vertonen kwamen de jonge parachutisten tot bezinning
en besloten de strijd op te geven. Eén voor één kwamen zij met
de handen boven hun hoofd naar buiten om zich aan de Britten
over te geven.
Ook de strijd om het dorp Broekhuizen verliep voor de Britten
allesbehalve voorspoedlg. Blj de acties die de Britten moesten
voeren om de Duitsers uit de gemeente Broekhuizen {ruim
1000 inwoners in 1944) te verdrijven, leden zij tussen 26
november en 2 december enorme verliezen: 41 gesneuvelden,
140 gewonden, 16 krijgsgevangenen. De militairen die aan
deze slag om Broekhuizen deelnamen zullen het dan ook wel
niet eens zijn met de slotzin in het oorlogsdagboek van het 3e
Bat. The Monmouthshire Regiment: "Ondanks tegenslagen in
het begin, slaagde de operatie volkomen". Het kasteel werd
zwaar beschadigd en tijdens de wintermaanden van 1944/45
hadden regen, sneeuw en vorst vrij spel in het kasteel. Na de
bevrijding gaf de eigenaar van het kasteel, burgemeester Berger
uit Venlo, toestemming om hout uit het kasteel te gebruiken
om er onderkomens van te bouwen voor de inwoners van
Broekhuizen. Het al beschadigde kasteel verviel daarna binnen
enkele jaren tot een ruïne.
STHKBBV.

[patrickh]

En in het groot:

Oradour

http://www.strijdbewijs.nl/oradour/oradour.htm

[Erik]

Ook in de buurt van Venray:
kasteel Gijsteren (Engels bombardement, 1944) Wordt deze jaren gerestaureerd/heropgebouwd.
kasteel Blitterswijck (ook 1944) Geen herbouwplannen, kasteel is totaal verdwenen, kasteelterrein is toegankelijk.

De lijst is echter veel langer. Heel veel kastelen en landhuizen verdwenen in de laatste oorlogsjaren en werden niet meer herbouwd en vaak geruimd.

(Patrick, heb je jouw inzending ergens vandaan geplukt? Zitten wel heel rare spellingsdwalingen in! )

[patrickh]

Gekopieerd idd van internet, bron staat erbij

[senders221]

Oradour is echt een aanrader. Ben daar 2 jaar geleden geweest echt heel indrukwekkend en er zit een mooi museum bij!