Donderdag 5 mei:
Onze tocht begint in St.-Mère-Eglise. Eenmaal toegekomen zie je onmiddellijk dat de een zijn dood de ander zijn brood is. Het is het ene winkeltje naast het andere!!! Je moet er gewoon eens binnengaan om rond te kijken. Er zitten leuke dingen tussen, maar ook veel 'brol'. Maar goed. We lopen door naar de kerk en daar hing natuurlijk onzen John Wink . De kerk moet je ook eens binnengaan. Er hangen 2 mooie glasramen die verwijzen naar de landing. Dan zijn we naar het museum geweest. Is echt een aanrader. Er is een grote collectie aan materiaal aanwezig. De grote stukken zijn ook indrukwekkend. Daarna nog even de shop binnen om nog wat lectuur te kopen en een souvenirtje Cool .
Van St.-Mère-Eglise gaan we richting Crisbecq. Dit is een marinekustbatterij waarvan nog bijna alles rechtstaat. Ook de moeite waard om te bezoeken!! In sommige binkers staan taferelen uitgebeeld van in die tijd. Echt mooi gedaan!
Van Crisbecq ging het dan naar Azeville. Dat was een grote teleurstelling. Het museum was nog niet open dus liepen we even rond in de andere bunkers. Daar kwam ik een beetje boos. Het krioelt er van de uitwerpselen van dieren!!! Niet alleen rond de bunkers, maar ook erin. Omdat ik al zo boos was zijn we zelf niet naar het museum geweest.
De rit ging verder naar Les Dunes de Varreville. Daat staat nog een tank en een Half-Track, een monument en een reeks bunkers. Jammergenoeg bijna allemaal verzand of afgesloten. Sad
Daarna nog een beetje doorgereden naar St.-Marie-Du-Mont. Daar staan ook enkele monumenten, een landingsvaartuig (LCVP), enkele artilleriestukken,... Het museium is mooi en goed maar niet indrukwekkend. Er staan wel mooie voertuigen zoals een DUKW. Eventjes op het strand lopen doet ook raar als je weet dat er 60 jaar geleden zwaar werd gevochten op de plaats waar je zelf staat.
Om de dag af te sluiten zijn we nog naar La Cambe geweest. Het Duitse militaire kerkhof. Het is ook iets indrukwekkends!! Het monument in het midden, al die platte stenen, dan die vredestuin,..
Het was een leuke eerste dag en we hadden al veel gezien.
Vrijdag 6 mei:
Deze dag begon net als die ervoor, in hetzelfde huisje als de eerste nacht in de omgeving van Carentan. Maar deze keer gingen we de andere kant uit. Richting Omaha Beach. Maar voor we daar waren eerst naar Pointe du Hoc.
Een prachtige plaats, schitterend onderhouden!!
Als je toekomt ligt er een prachtige parking met een onthaalcentrum. Je wandelt verder op mooie paden en komt al snel de eerste bomkraters tegen bij een plein (ik denk dat er daar plechtigheden worden gehouden).
Als je verder wandelt kom je terecht op het 'slagveld'. Het is echt enorm!!!
De ene bomkrater naast de andere, de een wat dieper dan de ander..
Er zitten er sommige in van waarschijnlijk een meter of 4. Je woandelt verder en ziet op sommige plaatsen uitkijkposten in de vorm van een Tobruk. Dan kom je bij de open beddingen en de bunkers. Sommige zijn volledig venield, andere zijn nog in perfecte staan en zijn de moeite waard om binnen te gaan!! Op een van de bunkers staat een 'stelling' waar je op kan en dan krijg je een machtig uitzicht en bij klaar weer zie je heel goed Utah Beach. Helemaal vooraan staat dan de vuurleidingsbunker. Jammergenoeg afgesloten wegens instortingsgevaar Crying or Very sad . Dat is heel jammer want zo kan je ook niet meer aan het monument. Je kan hier echt wel een uur of twee, drie rondlopen.
Dan hebben we onze reis verder gezet richting Omaha Beach. We kwamen aan in Vierville-Sur-Mer. Onze wagen op de parking geparkeerd en beginnen wandelen. Je ziet onmiddellijk 3 monumenten op een parking en in de duinen ernaast zie je al resten van widerstandsnesten. Wat mij ook opvalt is dat er duidelijk minder winkeltjes zijn met souvenirtjes!!!
Op Omaha Beach hebben we niet lang rondgelopen. Jammergenoeg.
Volgens mij is er nog heel veel te zien. We zijn wel naar St.-Laurent-Sur-Mer geweest daar eventjes op het strand geweest, foto's getrokken en doorgereden naar Le Ruquet. Een kleine bunker waarvan het kanon nog altijd aanwezig is. Tussendoor nog eventjes gestopt in een museum. Het is toch een mooi museum met weer een hele collectie aan materiaal! Een aanrader! Je ziet alledaagse taferelen uitgebeeld uit die tijd. En om de voormiddag af te sluiten zijn we naar het Amerikaans kerkhof geweest. Dat was geen goed idee want we hadden veel te weinig tijd. Wel nog snel een foto genomen van Roosevelt en van de gebroeders Niland en dan weg. Het is wel een indrukwekken iets dat kerkhof. Als je toekomt op het rondpunt en je rijd verder is het alsof je in een kasteel zal terechtkomen. Prachtige tuin, schitterend onderhouden,...!!!
In de namiddag dan doorgereden naar Arromanches. Ja hallo Shocked Zo een drukte!!! Wel een mooi plaatsje en die haven is toch ook indrukwekkend, maar wat weer opvalt zijn de souvenirwinkeltjes Wink . De musea hebben we niet bezocht omdat we geen tijd meer hadden.
Zaterdag 7 mei:
We beginnen onze dag te Sommervieu, in de beurt van Bayeux, met een bezoekje aan het museum in Bayeux. Jammergenoeg was het museum gesloten. Crying or Very sad Toch nog even enkele foto's genomen van de voertuigen buiten en dan terugkeren naar het Brits kerkhof. Dat was echt een prachtig iets. Je rijd over een slecht aangelegde baan en plotseling krijg je een mooi stuk, aangelegd in kasseien met aan de ene kant een monument voor vermiste soldaten en aan de andere kant een prachtig kerkhof. Als je daar rondloopt kom je echt alle nationaliteiten tegen. Je ziet Russen, Polen, Fransen, Duitsers,.. Als je daar wandelt zie je voor je The Stone of Remebrance in het midden met aan elke kant een klein huisje en grafstenen. Als je doorwandelt kom je terecht in een grote cirkel omgeven door grafstenen en in het midden The Cross of Sacrafice. Echt prachtig aangelegd!!
Daarna reden we door naar naar de Pegasus Bridge maar onderweg nog even gestopt in Bény-Sur-Mer bij het Canadese kerkhof. Dat was ook een mooi kerkhof. Er staan 2 uitkijktorens een klein pleintje ervoor en dan de graven in rijen. Het is eenvoudig maar wel heel mooi!!
En op onze weg nog even gestopt in Douvres. Daar staat een radarstation met de bemanningsverblijven enzo nog aanwezig. Jammergenoeg ook gesloten Sad .
En da kwamen we bij de Pegasus Bridge aan. Ja dat was nog eens iets moois!! Je komt toe, voor je ligt een prachtige brug, links van je staat café Gondrée en rechts staat een tank. We gingen eerst het café binnen om wat kaartjes te kopen en een rond te kijken. Het is echt wel de moeite waard!! Er staan veel foto's, materiaal, kaarten,... Aan de overkant van de straat staat een leuk restaurant met alweer foto's van de landing. Een heel goed restaurant trouwens Wink . Na het eten stonden we nog eventjes voor een een brug die omhoog wou Wink Very Happy en dan reden we naar het museum. Is ook een mooi museum. Je krijgt alles te zien over de landingen met de zweefvliegtuigen van de nacht van 6 juni. Er staat heel veel materiaal en ook de doedelzak van Bill Millin. Eenmaal buiten zie je veel artileriemateriaal staan alsook de echte Pegasusbrug, een zweefvliegtuig, en resten van zweefvliegtuigen. Het doet echt raar om zo op die brug te lopen en te weten dat er op deze brug 60 jaar geleden gevochten werd. Na het rondlopen in dit prachtige museum hebben we onze laatste plaats bezocht en dat was de batterij van Merville.
Dat was een grote teleurstelling!!! Er was maar 1 bunker toegankelijk en daar was het museum in gevestigd, 2 andere waren ook nog toegankelijk en de rest was afgesloten of stond onder water!!!!!! Een grote teleurstelling hoewel het museum toch mooi ingericht was.
Zo dit was mijn korte verslag over mijn reisje naar Normandië en ik ga zeker nog eens terug want er is nog zoveel te zien!!!
