Ned.Indie 1942
De laatste vlucht van Dornier X1 van de Marine Luchtvaart Dienst vanuit het voormalige Ned. Indie
in 1942, uit het dagboek van Mevr S.Koens v/d Sloot (1906/1996)
Ateur: Frank Doeland met medewerking van Piet Koens (Canada) en Elly
Doeland-Koens (Australie)
Laten we beginnen met de introductie van de betreffende personen in dit verhaal.
Simon Koens (1906-1989) was van beroep electricien en maakte ook radio`s. Hij werkte op schepen in Amsterdam als electricien. Hij verloor op een dag zijn baan en op aanraden van zijn vader gaf hij zich op bij de luchtmacht waar ze burgers nodig hadden om het mechanische werk te doen. Na 12 maanden op proef werd Simon in 1929 aangenomen als korporaal vliegtuigmaker bij de Koninklijke marine Luchtvaart Dienst en op 22-10-1934 bevorderd tot Sergeant, 01-01-1944 bevorderd to Majoor, 01-01-1955 bevorderd tot Ltz.VK2, 01-01-58 bevordert tot Ltz VK oc. 05-07-1960 eervol ontslag. Onderscheidingen, ZM 01-03-1947 15009 Baton OV MvM, 212948/178753.oorlogsvluchten1940/45, OHK Javazee 1941/'42 MvM 191725/181348/10114. ZEM KB 82
Hij trad in het huwelijk met Sarah van de Sloot in 1928 in Den Helder en uit hun huwelijk zijn twee kinderen, een zoon Piet en een dochter Elizabeth (Elly) geboren.
In Januari 1931 Simon Koens word naar Nederlands Indie gezonden om daar vliegtuigen te monteren en na twee en een half jaar komt hij weer terug in Den Helder. Hij werd gelijk weer overgeplaatst naar vliegveld Iepenburg en werkte daar aan vliegtuig motoren en ook deed hij test vliegen aan de Europese kusten. Hij heeft dit een jaar lang gedaan. In 1938 Simon Koens werd naar Frederickshaven-Duitsland gezonden om daar bij Dornier de op Nederlandse specificaties gebouwde Dornier.vliegboten te inspecteren voor aflevering, deze vliegboten (Catalinas) waren bestemd om dienst te doen in Nederlands Indie. Een van de belangrijkste taken van de MLD in het uitgestrekte gebied van Ned. Indie was het uitvoeren van maritieme verkenningsvluchten.
Vanaf 1926 werd deze taak uitgevoord met Dornier "Wal" vliegboten een twee motorig toestel met een duw en trek schroef. Medio 1938 maakte de MLD een begin met het vervangen van de aanwezige ''Wal'' vliegboten door 37 Dornier Do-24K's (X1t/m X37) Eind 1940 beschikte de MLD in Ned. Indie over 34 van deze moderne , zogenaamde X-boten.
De Wal boten zijn inmiddels afgeschreven en de X-37 werd gebruikt als VIP-toestel. In 1938 Simon werd weer naar Nederlands Indie gezonden aan boord van een vrachtschip de "Kertosono" met een van de Voor Ned. Indie bestemde nieuwe vliegboten die door Dornier afgeleverd was, een paar weken later volgde zijn vrouw en kinderen hem en de ontmoeting was in Soerabaja op het mooie Eiland Java.
Simon spandeerde de meeste tijd met het proef vliegen over de eilanden rond Nieuw Guinea. De oorlog met Japan was op komst en Simon's vluchten waren nu voor het observeren van eilanden met missies en olie compagnieen van de Nederlanders en Engelsen. In Februari 1942 de oorlog was verklaard en op dat moment waren de X-boten verdeeld in acht groepen, GVT 1 tot GVT 8, waarvan 6 groepen waren ingedeeld voor het uitvoeren van verkennings vluchten. Twee groepen waren gestationeerd te Poelau Sambo en GVT-6 verzorgde de lucht verkenningen rond Soerabaja. De hoofdbasis van de Marine Luchtvaart Dienst was Morokrembangan met steunpunten in Tanjong Priok, Ambon, Tarakan en Prabat. Daarnaast waren een groot aantal hulp steunpunten waaronder 6 vliegtuig moederschepen bestaande uit gemilitariseerde gouvernement schepen. Op 16 dec begonnen de eerste luchtaanvallen op Ned. Indie, de Japanners bombardeerde schepen en de olie opslagplaatsen op menige eiland. In de omgeving van Soerabaja was het vol met vluchtelingen van de omliggende dorpen en kampongs en maakten gebruik van de schuilkelders tijdens de bombardementen. Grote getallen Nederlandse vliegtuigen werden door de Japanse gevechts vliegtuigen vernietigd en Simon was dag en nacht bezig met het vliegen van reddings vliegtuigen. Deze vliegtuigen hadden de ruimte voor 10 gewonden, plus de piloot en helper. Vele schepen waren door bombardementen onbruikbaar gemaak of gezonken door voltreffers, daardoor waren de vliegtuigen van groot belang voor eventuele evacuatie van militair personeel. Drie uur rijden van Soerabaja lagen de laatse drie Catalina watervliegtuigen (Dornier klasse) van de Koninklijke Marine in het meer "Garatie" met camouflage voor een nood evacuatie .
Op 2 Maart 1942 gaf Sarah Koens de sleutels van het huis en de auto aan vrienden die aan de andere kant van de stad woonde, en om 5 uur in de namiddag arriveerde Simon in een truck en haalde zijn familie op, met alleen maar een paar eigendommen in een klein koffertje reden ze naar de verborgen watervliegtuigen op het meer voor een vlugge start. Twintig mensen werden in een vliegboot gepropt dat voor 6 personen was gebouwd, in verband met het extra gewicht was het niet zeker of ze wel zouden kunnen opstijgen en een brug vermijden. Om 10 uur in de avond onder het geschuts geluid van de nabije vijand werden de motoren gestart en op volle kracht de steeg de laatste Dornier (Dornier1) op, wat zonder gebreken onder luid gejuich verliep. Na enige tijd vlogen ze over de Timor Zee wat was een zo genaamd veilig gebied was, namelijk de noord Australise kustlijn. Geduurende de tijd van 14 dagen werden meer dan 8000 vluchtelingen vanaf Tjilatjap via Broome naar Perth en andere plaatsen gevlogen met Dorniers en Catalinas. In de morgen van 3 Maart 1942 lande de Dornier1 (X-1) nabij de kust van Roebuck Bay, Broome West Australie. De mensen aan boord moesten een poosje geduld hebben want omdat het laag water was kon de aan de steiger gelegen reddingsboot niet bij de op +- 800 meter afstand liggende vliegboten komen. Terwijl de uit Java komende mensen hun schamele bezittingen bij elkaar scharrelen , word de stilte verstoord door het geronk van naderende Japanse gevechts vliegtuigen, (9 Zeros) even later gevolgd door het geblaf van mitrialleurs en voor dat men het beseft, worden de voor anker liggende met vliegboten door projectielen doorzeefd. 9 Japanse Navy O jagers ( Zeros) beschoten vliegboot na vliegboot tot dat alles in lichterlaaie stond, ook op het vliegveld aan wal werden Nederlandse vliegtuigen vernietigd, onder anderen een Lockheed van de KNIL, ook werden twee Japanse jagers door de Nederlanders neer geschoten. De in zee gesprongen evacuees probeerde zichzelf al zwemmende en duikende te zorgen dat ze niet door de kogels geraakt werden. Binnen enkele seconden was de baai een vuurzee met brandende vliegboten, de evacuees van Dornier1 ontdeden zich van kleding wat het gemakkelijker maakte om te zwemmen en duiken teneinde de vuurzee te ontkomen. Het 8 meter hoge eb en vloed van Broom en de sterke stroom maakte het zwemmen naar de kust onmogelijk en ze werden met de stroom mee gesleept. Na ongeveer 2 uur in het water werd de familie Koens en anderen door een Australise boot gered en waren de laatste van de overlevende die aan boord gehaald werden. Ze waren oog getuigen geweest van het verdrinken van vele mannen, vrouwen en kinderen, soms hele gezinnen en werden zo ongewillige deelnemers in de dag oorlog van Broom.
Het is me bekend dat 9 Nederlandse vliegtuigen, waaronder Dornier Do 24 vliegboten X.1, X.3, X.20, X.23, X.23, X.28, Convair PBY Catalinas Y.59, Y.60, Y.67 en Y.70 in Roebuck bay
vernield waren en in Carnot Bay de D.C.3 PK- ALO en PK-AFV neergeschoten (KNOILM (KLM) en op het vliegveld Broome de Lockheed Lodestar LT.9-18 Van de KNOILM .(Koninklijke Oost Indiese Luchtmacht) 48 Mensen lieten hierbij het leven waaronder 38 vermisten, 16 Marine personeel en de overige vrouwen en kinderen, ook waren er 32 gewonden. Volgens de Nederlandse statistieken zijn er nog 3 onbekende vrouwen en 5 onbekende kinderen gedood dit brengt het totale aantal gesneuvelde tot 56 personen. Om verder te gaan met Sarah's beschrijving: zo gauw de familie Koens voet aan wal zetten, werd Simon Koens naar het ziekenhuis in Broome getransporteerd met scherf verwondingen aan het gezicht nek en armen. De vrouwen werden voorzien met pyjamas en de mannen werden geholpen door Australise militairen. Nog Dezelfde dag werd Sarah en haar kinderen naar Port
Headland gevlogen waar ze voor 3 dagen met zichzelf moesten doorkomen, zonder enige help om de zenuwen op rust te brengen na dit voorval. Vervolgens werd de familie op 6 Maart naar Perth gevlogen waar een dame van het Rode Kruis de familie hulp verleende. Het mooie was dat deze dame bekend was in Den Helder, Sarah's geboorte stad en Sara kende de grootouders van de dame die daar een tabakswinkel hadden. Ze hielp Sarah om Simon te vinden die ondertussen opgenomen was in een ziekenhuis in Perth. Na een hele poos zoeken in verschillende ziekenhuizen werd hij de zelfde avond gevonden. Simon moest nog een week in dat ziekenhuis blijven daar ze dachten dat hij longonsteking zou
krijgen. Ondertussen was het voor Sarah en de kinderen mogelijk gemaakt om per schip de "Zaandam" naar Melbourne te gaan maar Sarah stond er op dat ook Simon mee zou gaan en Sarah zou hem aan boord verplegen. Aan boord werden de vrouwen en mannen in aparte kajuiten gebivakeerd maar op aandringen mocht Simon in de kajuit verblijven op een op de vloer gelegd bed. Na in Melbourne aangekomen te zijn werd voor hun een klein huisje gevonden in St. Kilda waar ze tijdelijk verblijf hadden. Simon was ondertussen genezen van zijn verwondingen en werd op20 Juli 1942 naar Amerika gezonden in verband met de aanschaf van nieuwe Catalina vliegboten voor de Marine Luchtvaart Dienst. De gehele familie ging per passagiers schip de "Matsonia" naar San Francisco, een reis van ongeveer 6 weken in die tijd.
Tijdens de reis waren er ook luchtaanvallen en werd last ondervonden van drijvende mijnen en niet te vergeten, grote stormen met golven zo hoog dat de schroef uit het water kwam. Het verblijf in San Francisco duurde maar een week en ze zaten al spoedig in de bus voor Corpus Christy, Texas. Woonruimte werd gevonden in Whitley Beach Corpus Christi waar ze gelijk een oorlog voerde met een Tornado en werden tijdelijk ge-evacueerd, gelukkig was er geen schade aan gericht. In December waren de Catalina vliegtuigen voor de Marine Luchtvaart Dienst klaar Ze moesten nu naar Miami, Florida gevlogen worden dit ging via Norfolk, Verginia. Als een verassing gingen Sarah en zes andere onderofficiers vrouwen met hun kinderen met een troepentransport trein naar Miami na twee dagen reizen kwamen ze 's avonds om 10 uur aan in New Orleans waar ze werden verteld dat ze de nacht op het station moesten door brengen, daar ze de volgende morgen met een andere trein naar Miami moesten reizen. Nadat een groep Amerikaanse soldaten vernomen hadden van de lange tocht van de vrouwen en kinderen werden ze door hun in de achterbak van een legerwagen gezet en werden naar een nabij gelegen klooster gebracht om de nacht door te brengen. Ook werden ze voorzien van een maaltijd en kregen ze de gelegenheid om een douche te nemen. De volgende morgen werden ze wakker gemaakt door een van de nonnen voor ontbijt, en even later kwamen de soldaten terug om ze naar het station te rijden waar ze op de naar Miami via Jacksonville vertrekkende trein stapte. De mannen waren de dag van te voren met hun vliegtuigen in Miami aangekomen en
waren verbaast en verheugd om hun families weer zo gauw terug te zien. Na een week samen te zijn was het uit met de pret want want het was terug naar het oorlogs terrein, namelijk Simon Koens vloog naar Colombo Ceilon (nu Sri Lanka) en de rest van de familie namen een 7 daagse busreis naar San Francisco. Een vriendin van Sarah, Kien Wijngaarden huurde een groot huis in Turk Street in de stad waar de twee families samen gingen wonen. Kien en haar familie waren ook overlevende van de
Broome aanval en haar man werkte met Simon. Met Simon ging het even anders want het werk in Colombo was hard en er werden lange dagen gemaakt, zowat elke dag en nacht en het eten was slecht, met het resultaat dat Simon in het Ziekenhuis van Kaapstad opgenomen werd met mogelijke tuberuelosis en verbleef daar 6 maanden.
Sarah wist niets van dit hele geval af want het duurden maanden voor dat de post aan kwam. Nadat Simon uit het ziekenhuis ontslagen was werd hij naar Engeland gezonden waar hij de rest van de oorlog met de Britse troepen werkte.
Toen in Augustes 1945 was de oorlog in Europa over en Simon kreeg een maand verlof om met zijn familie in Hanford (USA) door te brengen na bijna 3 jaar gescheiden van elkaar te zijn. In mij 1946 werd het mogelijk voor de familie om weer bij elkaar te komen met Simon in Engeland wat met de boot Queen Mary geschiede, waar ze in Southampton opgewacht werden door Simon. Sarah ging in Castricum (NL) wonen en Simon werd terug naar Engeland gezonden om de daar aangeschafte Fairy Firefly's gereed te maken voor Hr.Ms." Karel Doorman" om ingezet te worden in Nederlands Indie. Na enige tijd proef vloegen vertrekt Simon Koens op 29 Augustus 1946 aan boord van de "Karel Doorman" naar Nederlands Indie waar ze op 12 Nov.1946 aankwamen, Simon werd ingedeeld bij het 860 Squadron. Een jaar later is het weer terug naar Nederland waarr hij op het Vliegveld Valkenburg dienst doet. Op 10 September 1947 krijgt Simon de rang van Majoor vliegtuig maker en op 07-06 1948 is het weer terug naar de "Karel Doorman." gevolgd door overplaatsting naar de onderzee dienst (13-12-1948). Na een korte tijd weer een overplaatsing naar Valkenburg (21-01-1949) en op de 13-09-1949 weer terug naar de "Karel Doorman". Op 01-10-1951 krijgt Simon de rang van Opperste vliegtuigmaker gevolgd in 1954 tot Ltz 2 VK. In de volgende jaren (1954/1959) doet Simon dienst in Biak Nederlands Nieuw Ginea. en ook verscheidene malen naar Amerika. In 1959 keert Simon naar Nederland terug om daar zijn laatste jaar bij de Marine Luchtvaart Dienst op het hoofdkwartier in Den Haag uit te zitten. Simon Koens is in 1961 eervol uit de luchtmacht ontslagen en is in 1963 geemigreerd naar Australie, hij overleed daar in 1987
Hieronder een lijst van de passagiers die aan boord van de laatste vijf vluchten waren, de gesneuvelde met een + gemerkt. met CB (Carnot Bay) zijn van een D.C 3 met Kapitein Ivan
Smirnoff die daar verongelukt is.
Albinnus+ Amsterdam (3 kinderen)+, Arentz j.m. (moeder en kind)+, Baas Johanna+, Blaauw J.(CB)+, Blommert Sgt.J.+, Borgmeyer Sgt.P., Bosch Lt. M.+, Bosch Mevr.+, Bosch(kind)+, Brandeburg Sgt. L.+, Brandenburg (kind)+, Brandeburg Mevr.+, Brinkman Sgt. R.(CB), Catz Volkert, Cramerus Lt. P (CB), de Bruin H.+, de Bruin H. (vader)+, de Sera H.R.+, der Putte J.+, de Vroom H., Doorman Mevr., allas Lt. E., Gearadts P.+., Gerrits Sgt. (CB), Goudberg Lt., Hasselo Sgt. H., Heblij Sgt H.+, Heblij (kind)+, Heidsiek L.+, Hendrikse J.+, Hendrikse P.+, Hendrikse mevr.+, Hendrikz Lt. (CB)+, Hoffman, Hoogvliet.mevr.+, Hulsebos E., Jongerling P.+, Jutta mevr., Jutta Sgt.H., Koens S.J., Koens Elly, Koens Piet, Koens Sara., Kramer H., Kramer A.+, Kramer (kind)+, Kramer St.Off. A., Kuin E.+, Kuin Sturk A.+, Lacomble mevr.+, Lacomble (Zoon), Lippla mevr.+, Lippla H., Lippla Sgt J., Lokman mevr.+, Lokman
Sgr Maj.J.H., Lokman (5 kinderen)+, Maks Sgt.W., Moriem C.+, Muller (CB), Nijdam Lt. A., Piers F.+, Piers J., Piers C.+, Piers mevr.+, Polak Sgt Maj., Polak L., Polak mevr.+., Schraver J. Commandant., Schraver mevr., Sjerp B. Groep Commandant., Swartz L., Smirnoff Ivan Kapitein (CB), Smit Lt., Smithuysen E. Sgt., Stegenman J.G.Lt., van Aggelen J.+, van Aggelen J. Sgt., van den Box P.+, van der Burg L. Sgt (CB), van der Plassche F., van der Plassche F Jr., van der Plassche mevr., van der Tol K., van der Zande J., van der Zande mevr., van Emmerik Sgt+, van Emerik (kind)+., van Houten FL+., van Hulssen F. Kpl., van Lennen J., van Lennen mevr., van Persie J., van Persie Johanna, van Romond (CB), van Spreeuw E.+, van Tour C.+, van Tour A. Sgt.+, van Tour Ina+, van Tuyn J.(CB)+, van Tuyn mevr.+, van Tuyn C. Sgt. Maj. van Vliet A. Kpl., Visser (kind)+, Voorwinden W., Walters J.H.+, Weehuizen H. Kpl., Westrate M., Wijngaarden K., Wijgaarden R., Winkel W.F. Lt., Wissel F.J. Lt.
Een fortuin aan goud, juwelen en geld van de bemanning en evacuees is verloren geraak en nooit meer terug gevonden. Van Sarah Koens is alleen het aan de rand verschroeide paspoort terug gevonden. Van het goud, juwelen en geld wat in de zelfde zak zat is nooit terug gevonden. Hetzelfde geld voor vele andere die in deze ramp betrokken waren. Het verhaal gaat rond dat sommige van de achter geblevenen er rijk van zijn geworden, Zelfs Kapitein Ivan Smirnoff 's DC3 vliegtuig had Diamanten met een waarde van in die tijd $600.000 (nu $50.000.000) in waarde bestemd voor de Commomwealth Bank of Australia aan boord, dit was na het ongeluk gestolen en jaren later gedeeltelijk terug gevonden. plunderdering was er dus niet alleen in Irak in 2003 maar ook in 1942 tijdends de tweede wereldoorlog
© Nederland1940-1945.nl en Frank Doeland
========================================================================================
Ben benieuwd wat jullie ervan vinden, ik heb ook nog wat vragen over onderstaande tekst. Welke rangen en onderscheidingen heeft hij gehad?? (dikgedrukt) Deze man is een familid van Simon Koens en is een Australiaan, misschien zijn er engelse termen gebruikt. Iemand die mij kan helpen????
mechanische werk te doen. Na 12 maanden op proef werd Simon in 1929 aangenomen als korporaal vliegtuigmaker bij de Koninklijke marine Luchtvaart Dienst en op 22-10-1934 bevorderd tot
Sergeant, 01-01-1944 bevorderd to Majoor, 01-01-1955 bevorderd tot Ltz.VK2, 01-01-58 bevordert tot Ltz VK oc. 05-07-1960 eervol ontslag.
Onderscheidingen, ZM 01-03-1947 15009 Baton OV MvM, 212948/178753.oorlogsvluchten1940/45, OHK Javazee 1941/'42 MvM 191725/181348/10114. ZEM KB 82
Hij trad in het huwelijk met Sarah van de Sloot in 1928 in Den Helder en uit hun huwelijk zijn twee kinderen, een zoon Piet en een dochter Elizabeth (Elly) geboren.
