Wie was de beste bevelhebber van WOII?

[Veltro]

@Moengoman; "Feit blijft dat Guderian niet heeft gewonnen, Zjukov en Mannerheim wel."

Wat heeft Mannerheim dan gewonnen? Volgens mij stond Finland op het punt om overweldigd te worden door de Russen, waarop de Finnen van kant zijn gewisseld. Dit hebben de Italianen ook gedaan. Om dan gelijk te zeggen dat Badoglio gewonnen heeft


Veltro

[Moengoman]

Bij het vaststellen van winst en verlies moet men allereerst nagaan, wat de doelstellingen van de strijdende partijen waren.
Het doel van STAVKA was om Finland tot onvoorwaardelijke overgave te dwingen.
Het doel van het Finse leger was een aparte vrede met draaglijke voorwaarden. Het Finse leger heeft onder leiding van Mannerheim dit doel bereikt. Finland hoefde alleen Karelië af te staan (had het in de Winteroorlog ook al verloren), Petsamo (tegenwoordig Petsjenga) en een dunbevolkt grensgebied. Daarnaast moest het enkele marinebases aan de Sovjet-Unie verpachten. Verder kwam, itt tot Italië, er geen Russische/geallieerde soldaat op Finse bodem.

Veldslagen:
Tienhaara
Tali-Ihantala
Bay of Viipuri
Vuosalmi
Nietjärvi
Ilomantsi

Wikipedia is natuurlijk niet altijd betrouwbaar. Maar let op de uitgebreide bibliografie:

http://en.wikipedia.org/wiki/Continuati ... nsive_1944
http://en.wikipedia.org/wiki/Fourth_strategic_offensive
http://en.wikipedia.org/wiki/Battle_of_Ilomantsi

Na drie maanden heftige strijd en nederlagen (hadden de geallieerden tegen Italië geen last van) had Stalin geen zin meer om onderdelen van het Rode Leger naar Finland te sturen en sloot een wapenstilstand. Finland kwam niet achter het IJzeren Gordijn. Dat mogen we toch wel een overwinning noemen, vind je niet?

[Veltro]

@Moengoman; juist met het vaststellen van de doelstellingen kom ik met een negatieve uitkomst voor Finland. Een belangrijke voetnoot is dat wanneer de USSR haar doelstellingen niet heeft gehaald dit niet hoeft te betekenen dat Finland haar doelstellingen wel heeft gehaald.

1: De Winter Oorlog:
USSR doelstelling: Gehele annexatie van Finland als buffer tegen Nazi agressie + herstelling van pre-WO1 grenzen.
Doelstelling gedeeltelijk gehaald: 1/5 van het land in USSR handen + Hanko als militaire basis, allen functionerend als buffer.
Finland doelstelling: USSR agressie afwenden doormiddel van Internationale druk en behoud van de eenheid van Finland.
Doelstelling niet gehaald: 1/5 van het land bezet, defensieve werken verloren gegaan, oorlog niet afgewend.

2: De Vervolg Oorlog:
USSR doelstelling:
Als onderdeel van Barbarossa: USSR is verwikkeld in een strijd om te overleven.
Doelstelling gehaald + verdere gebiedsuitbreiding ten koste van Finland.
Finland doelstelling: Herstel van de grenzen van voor de Winter Oorlog, onafhankelijkheid.
Doelstelling gedeeltelijk gehaald: Finland blijft onafhankelijk. Mijn mening is dat dit gebeurd is, omdat Stalin meer interesse had in Duitsland en niet teveel tijd aan de zaak wilde besteden, aangezien Finland met de uitschakeling van Duitsland strategisch niet meer ter zake doet en belangrijker door de inmenging van de Britten en Amerikanen toen Finland om een wapenstilstand verzocht. Maar Finland moet wel weer meer grondgebied afstaan: Petsamo + Porkkala gebieden.

Samengevat: Al blijft Finland onafhankelijk (door inmenging van buitenaf), overal gezien komt het als verliezer uit de strijd: Minder grondgebied, Economisch en Militair zwakker en een beschadigde internationale reputatie.

Veltro

[Moengoman]

Wat voor bewijs heb je voor de inmenging van Britten en Amerikanen? Bronnen graag.
De democratische onafhankelijkheid van Finland was één der belangrijkste doelstellingen van het land gedurende WO-2. Als het Rode Leger in de periode juni-september zijn strategische doelstellingen had gehaald, had eventuele Brits-Amerikaanse inmenging niets uitgehaald. Finland had hetzelfde lot als Tsjechoslowakije en Polen ondergaan. Het is dus in de eerste, de tweede en ook wel in de derde plaats aan de prestaties van het Finse leger zelf (onder leiding van Mannerheim) te danken, dat het land een democratie bleef, zie de veldslagen hierboven genoemd.

Wat de Winteroorlog betreft heb je natuurlijk gelijk, die noemde ik dan ook niet. Al is 20% een rijkelijk overdreven schatting:

http://en.wikipedia.org/wiki/Image:Finn ... n_1944.png

Opgemerkt zij, dat Petsamo tijdens de Winteroorlog ook al werd veroverd door het Rode Leger. In het voorjaar van 1940 werd de stad teruggegeven, waarom weet ik niet.

Als je uitgaat van de doelstellingen van de Vervolgoorlog in 1941 heb je natuurlijk ook gelijk. Mijn punt is echter dat de Finse doelstellingen in februari 1944, toen het beleg van Leningrad werd opgeheven, drastisch werden bijgesteld. En die doelstellingen zijn gehaald. Dat kan geen enkel andere bondgenoot van Duitsland zeggen.

Stalin told a Finnish delegation in Moscow in 1947 that the Finns have a great indebtedness to their old Marshal. Due to him Finland was not occupied.
Meri, Veijo:"Suomen marsalka C.G.Mannerheim" (1990) p.397

[Veltro]

Over de inmenging van de Britten en Amerikanen; ik gaf duidelijk aan dat dit mijn mening is. Deze mening staaf ik met de volgende gedachtegang: De Westelijke Geallieerden hebben altijd garant gestaan voor de onafhankelijkheid van Finland. Inzake Wo2 was de USSR de agressor, wat werd veroordeeld door dezelfde Westelijke Geallieerden. Door deze agressie van de USSR, trok Finland ten strijde tegen de USSR samen met Duitsland. MAAR, Finland is nooit toegetreden tot de AS. Hierdoor had Finland een uitzonderingspositie door wezenlijk enkel tegen de USSR te vechten en niet eens vanuit opportunistisch uitgangspunt. GB heeft Finland symbolisch de oorlog verklaart uit solidariteit met de USSR. De VS heeft dit naar mijn weten niet eens gedaan.
Toen in 1944 Finland geïsoleerd dreigde te worden op het Oostfront en de USSR zich volledig wilde richten op Duitsland kan ik mij voorstellen dat de Westelijke Geallieerden zich hebben gemengd in het door Finland aangevraagde vredesproces om hun eer en geweten te redden.
Het idee dat Stalin militair gedwongen zou zijn om van de verovering van Finland af te zien is onzin. Finland kon zich defensief zeker nog staande houden in 1944, maar als Stalin had gewild had hij het Finse front statisch kunnen houden tot aan de Duitse nederlaag om vervolgens een oorlogsmoe en alleenstaand Finland te verpletteren in 1945. Dit precies zoals hij met de Japanners in het Verre Oosten heeft gedaan.
Het overleven van Finland is naar mijn mening een politieke gebeurtenis en zeker geen militaire.

Behoud van de onafhankelijkheid is voor elk land doelstelling nummer 1, immers zonder onafhankelijkheid ben je geen land, maar een provincie.
Maar als je onafhankelijkheid wezenlijk wordt bedreigd en je moet dit “afkopen” door de eenheid van het land te verliezen door gebieden af te staan, ben je geen winnaar, maar een verliezer.

“Mijn punt is echter dat de Finse doelstellingen in februari 1944, toen het beleg van Leningrad werd opgeheven, drastisch werden bijgesteld. En die doelstellingen zijn gehaald”
Dit vind ik de waarheid verbuigen om Finland als winnaar uit Wo2 te laten komen. Alle doelstellingen van de Vervolg Oorlog zijn niet gehaald, maar de bijgestelde doelstelling, het minimum namelijk onafhankelijkheid wel, dus Finland is een “winnaar” van Wo2…

“Dat kan geen enkel andere bondgenoot van Duitsland zeggen.”
Italië heeft zijn doelstellingen van 1944 ook gehaald, namelijk aansluiting bij de Geallieerden en verdrijving van de Duitsers uit Noord Italië en de uitschakeling van het Fascisme uit de Italiaanse samenleving. Dit ten kosten van haar Koloniën, gebieden in huidig Joegoslavië, reputatie en status. Maar de bijgestelde doelstelling is gehaald, dus Italië is een winnaar.

Veltro

[Moengoman]

Toen in 1944 Finland geïsoleerd dreigde te worden op het Oostfront en de USSR zich volledig wilde richten op Duitsland kan ik mij voorstellen dat

Wat jij je kunt voorstellen is een hypothese en geen feit waarop je een conclusie kunt bouwen. Feit is een reeks door de Finnen tegen de Sovjet-Unie gewonnen veldslagen, een feit dat jij systematisch negeert.
Italië heeft noch op eigen kracht de geallieerden buiten de deur gehouden noch op eigen kracht het Duitse leger verdreven. Finland heeft op eigen kracht het Rode Leger buiten de deur gehouden en in de Laplandoorlog de Duitsers naar Noorwegen gedreven. Ook dit verschil negeer jij systematisch.
Kortom, Finland heeft op eigen kracht overleefd, Italië niet. Het is een beetje min om deze bijzondere prestatie met de Italiaanse nederlaag en (dubbele) bezetting te vergelijken. Dan liggen Tito en Joegoslavië meer voor de hand.

[Veltro]

@Moengoman; als het niet geoorloofd is op een hypothese een conclusie te baseren heb ik op de universiteit toch iets fout gedaan….

Maar goed we dwalen met de discussie over de achtergrond en eventuele inmenging van de westelijke Geallieerden af van ons oorspronkelijke argument, namelijk jouw MENING dat Finland tot de winnaars van WO2 behoord.

Mijn eerste punt was dat Finland in het defensief was gedwongen, op het punt stond om overweldigd te worden en onder deze druk van kant is gewisseld.
Het overweldigd worden wil ik best nuanceren tot: niet instaat om een langdurige oorlog vol te houden en hierdoor zou zij geïsoleerd op den duur gaan bezwijken.
Maar goed het switchen van kant werd door jouw gerelativeerd door naar de doelstellingen te gaan kijken. Dit argument dat voor de MENING dat Finland een “winnaar” in WO2 zou zijn, heb ik weerlegd door daadwerkelijk de doelstellingen te bekijken. Ik plaats ze nogmaals, soms genuanceerd als je dat wil:

1: De Winter Oorlog:
USSR doelstelling: Gehele annexatie van Finland als buffer tegen Nazi agressie + herstelling van pre-WO1 grenzen.
Doelstelling gedeeltelijk gehaald: X PERCENTAGE van het land in USSR handen + Hanko als militaire basis, allen functionerend als buffer.
Finland doelstelling: USSR agressie afwenden doormiddel van Internationale druk en behoud van de eenheid van Finland.
Doelstelling niet gehaald: X PERCENTAGE van het land bezet, defensieve werken verloren gegaan, oorlog niet afgewend.

2: De Vervolg Oorlog:
USSR doelstelling:
Als onderdeel van Barbarossa: USSR is verwikkeld in een strijd om te overleven.
Doelstelling gehaald + verdere gebiedsuitbreiding ten koste van Finland.
Finland doelstelling: Herstel van de grenzen van voor de Winter Oorlog, onafhankelijkheid.
Doelstelling gedeeltelijk gehaald: Finland blijft onafhankelijk. Maar Finland moet wel weer meer grondgebied afstaan: Petsamo + Porkkala gebieden.

Toen volgde jouw onderbouwing “De democratische onafhankelijkheid van Finland was één der belangrijkste doelstellingen van het land gedurende WO-2”

Ik gaf toen aan:
Behoud van de onafhankelijkheid is voor elk land doelstelling nummer 1, immers zonder onafhankelijkheid ben je geen land, maar een provincie.
Maar als je onafhankelijkheid wezenlijk wordt bedreigd en je moet dit “afkopen” door de eenheid van het land te verliezen door gebieden af te staan, ben je geen winnaar, maar een verliezer.

Daarnaast wil ik nog aangeven dat onafhankelijkheid niet de belangrijkste doelstelling van Finland was. De belangrijkste was namelijk om buiten de oorlog te blijven. Dit mislukte (=verliezer), waardoor Finland enkel nog kon vechten voor haar onafhankelijkheid. Dit wist men uiteindelijk enkel af te kopen zoals ik eerder al aangaf.

In je laatste post het volgende:
“Feit is een reeks door de Finnen tegen de Sovjet-Unie gewonnen veldslagen, een feit dat jij systematisch negeert.”
Ik negeer niks. FEIT is echter dat met gewonnen veldslagen je niet een uiteindelijke winnaar bent. Tactisch gewonnen veldslagen uit het verleden tellen niet wanneer men strategisch gedwongen wordt een vredesverdrag te onderteken waarbij je moet inleveren…

“Italië heeft noch op eigen kracht de geallieerden buiten de deur gehouden noch op eigen kracht het Duitse leger verdreven. Finland heeft op eigen kracht het Rode Leger buiten de deur gehouden en in de Laplandoorlog de Duitsers naar Noorwegen gedreven. Ook dit verschil negeer jij systematisch. Kortom, Finland heeft op eigen kracht overleefd, Italië niet.”
Het punt dat ik hier maak is dat elke keer dat ik aangaf dat Finland in materieel, gebied, reputatie etc door WO2 achteruit is gegaan, jij dit ging weerleggen door op de doelstellingen te wijzen.
Toen ik toen aangaf dat Finland haar oorspronkelijke doelstellingen ook niet had gehaald gaf jij aan dat Finland haar gewijzigde doelstelling ten koste van wat verlies wel had gehaald.
Met bovenstaande alinea gaf ik aan dat zelfs de grootste verliezer haar gewijzigde doelstellingen kan halen. Finland heeft haar gewijzigde doelstellingen dan gehaald. Italië ook, dat de Geallieerden de zooi in Italië voor de Italianen gingen opruimen stond immers in de gewijzigde Italiaanse doelstelling.
Waarom wordt Italië dan toch als verliezer gezien: ze heeft haar oorspronkelijke doelstellingen niet gehaald en heeft qua materieel, gebied en reputatie ingeleverd…..net als Finland.

Het was weer vurig en voor mij het punt om uit de discussie te stappen.
Ik verwacht natuurlijk nog wel een goed punt wat spreekt voor Finland als winnaar in WO2.
Want ik blijf erbij en dat is een feit: Finland kwam slechter uit WO2 dan dat het er in knwam..

Veltro

[Mike.H]

Finland is zeker niet in reputatie achteruit gegaan, zeker de Finse soldaten niet, Stalin heeft zelfs op ze geproost, als je de quote nog moet kan ik hem je geven maar op het moment heb ik geen zin om te zoeken omdat je mijn punt denk ik wel snapt .

En doelstelling van elk NEUTRAAL land zijn oorlog te voorkomen, maar die voorkom je niet zomaar. Toen er wel oorlog kwam wisten ze de Sovjets niet maximaal 7 dagen op te houden, zoals Mannerheim voorspeld had, maar vele malen langer en volgens mij was de doelstelling van de Sovjets om Finland te bezetten en dit hebben ze toch echt voorkomen..

[Veltro]

@Mike.H; Wat betreft de reputatie kijk je nu alleen naar het militaire aspect. De reputatie waar ik het over heb is de reputatie van Finland als land van de Internationale gemeenschap.
Finland heeft zich in WO2 geschaard achter de AS landen en heeft in haar politiek een offensief karakter gepropagandeerd om zich veilig te voelen voor de USSR in de toekomst.
Dit heeft Finland geschaad in haar internationale reputatie. Daarnaast kan je met de soldaten met de beste reputatie nog altijd de oorlog verliezen

Dat Finland een geweldige militaire prestatie heeft neergezet, doet niets af van het feit dat Finland haar belangrijkste doelstelling, handhaving van neutraliteit niet heeft gehaald. In de discussie werd naar voren gehaald dat het behalen van doelstellingen je tot een winnaar maakt. Het niet behalen van de oorspronkelijke doelstelling ontkracht dus op dat punt dat Finland een winnaar van WO2 was.

Veltro

[Mike.H]

@Mike.H; Wat betreft de reputatie kijk je nu alleen naar het militaire aspect. De reputatie waar ik het over heb is de reputatie van Finland als land van de Internationale gemeenschap.
Finland heeft zich in WO2 geschaard achter de AS landen en heeft in haar politiek een offensief karakter gepropagandeerd om zich veilig te voelen voor de USSR in de toekomst.
Dit heeft Finland geschaad in haar internationale reputatie. Daarnaast kan je met de soldaten met de beste reputatie nog altijd de oorlog verliezen

Dat Finland een geweldige militaire prestatie heeft neergezet, doet niets af van het feit dat Finland haar belangrijkste doelstelling, handhaving van neutraliteit niet heeft gehaald. In de discussie werd naar voren gehaald dat het behalen van doelstellingen je tot een winnaar maakt. Het niet behalen van de oorspronkelijke doelstelling ontkracht dus op dat punt dat Finland een winnaar van WO2 was.

Veltro

Zoals de Sovjets eerst genoten van een goede reputatie tot aan Finland ? (dit bedoel ik niet alleen militair gezien, want ze werden ook uit de Volkenbond o.i.d. gezet)

Maar ik vind niet dat je Finland een verliezer van de oorlog kan noemen alleen omdat ze niet ervoor gezorgd werden dat ze neutraal bleven? ze werden zelf binnengevallen en hebben de oorlog niet zelf opgezocht, en dat landje van een paar miljoen inwoners heeft de Sovjet Unie buiten de deur gehouden.. dan ben je voor mij toch echt een winnaar.

+ Naar mijn weten was Finland geen AS lid, maar Co belligrent (weet niet of ik het wel goed schrijf)

[Veltro]

@Mike.H:

"Zoals de Sovjets eerst genoten van een goede reputatie tot aan Finland ? (dit bedoel ik niet alleen militair gezien, want ze werden ook uit de Volkenbond o.i.d. gezet)"

Precies Mike.H, maar WO2 stopte niet in 1939 De USSR werd gezien als een outcast vanaf haar ontstaan en dit verslechterde door haar acties in 1939.
MAAR aan het einde van WO2 was het een supermacht en had het een vaste zetel in de VN (opvolger Volkenbond). DUS de USSR is inderdaad wat betreft hun reputatie waarschijnlijk de grootste winnaar van WO2. Dit in tegenstelling met de Finnen.

Waar deze discussie mee begon was het punt dat Finland als winnaar van WO2 werd bestempeld.
Nu hou ik het simpel. Als winnaar win je iets, iets dat je vanuit je beginsituatie wint doormiddel van het behalen van je oorspronkelijke doelstelling.

WAT HEEFT FINLAND GEWONNEN UIT HAAR INITIELE SITUATIE VAN 1939!!

Wat betreft AS-lid; Finland was inderdaad geen AS lid en dit heb ik ook nooit beweerd. ik schreef "Finland heeft zich in WO2 geschaard achter de AS landen"

Veltro

[Mike.H]

oke, duidelijk Veltro, nu snap ik je wel helemaal

[marcston]

Mmm..

Alle bevelhebbers hier komen uit het westfront. Spruance bijvoorbeeld, Midway, Hailstone, Mariana turkey shoot en Leyte was ook een uitstekende commandant.

Of Jimmy Doolittle die zowel in het oosten (met de toky raid) een enorme prestatie neerzetten als in het westen bij de 8th airforce. Voor de oorlog was hij de eerste die met instrumenten opsteeg, vloog en landde. (zonder zicht buiten de cockpit). Dit geexperimenteer met techniek gaf de VS zeker een voorsprong.

Later zat hij bij de`15de en achtste luchtvloot waar hij een beslissende invloed had op taktieken die luchtoverwicht creerden. Ipv alleen bij de bommenwerpers te blijven mochten jagers ook aggressief strafen wat feitelijk het einde van de luftwaffe betekenden. Luchtoverwicht was zowel voor offensieve als logistieke operaties "KEY". Zonder die ingredienten kon je offensieve acties wel vergeten.


Van het lijstje ben ik geneigd voor Patton te gaan gezien zijn maneuvre in het Ardennenoffensief, snel draaien van de aanvalsrichting, zijn geslaagde poging om zijn leger in het geheim op te bouwen in Normandie. En last but not least zijn pioniersrol op het gebied van tanks in WO 1 was hij al commandant van het tanks trainingscentrum in Langres.

My 2 cents

[502]

Bij pagina 11 ben ik opgehouden met lezen...

Hitler, Stalin, Himmler, Eisenhower en al die andere politici horen in mijn mening geheel NIET in het rijtje van beste bevelhebber.Hun, met hun, ind. partijtjes risk, bemoeide zich ind met de gang van zaken aan het front en maakten besluiten waar jan soldaat z'n wenkbrauwen van deed fronzen. Moe wordt ik daarvan wanneer ik dat lees...
Het Russische regime vind ik al helemaal een zooitje. Daar worden hordes mensen door jan en alleman de dood in gejaagd.
Ik vind het communisme een achterlijker regime dan het nazisme dus ik zie hier dan ook totaal geen beste bevelhebber maar ik zeg ook weer niet dat zij er niet waren...

Mannerheim, meesterlijk zoals hij tegen de bolsjewisten strijd voer. Na het lezen van een boek over de Winteroorlog rezen mn haren te boven. Het lijkt wel of die Russen ook echt totaal geen lering uit de les trokken. ON-GE-LOOF-LIJK!!!

Patton was een woeste gek maar wel een erg goede, krachtige doorzetter. Ook vooraan te vinden in de linies!!! Zo hoort het ook. Daarintegen scheen het ook weer een etter van een vent te wezen...

Rommel was erg bekwaam en een volksheld...

Conclusie: Ik zou het niet weten. Niemand kan zoiets weten...naar mijn mening.

[Petrikov]

Ik vind Anthony McAuliffe de beste ik kan wel alles uitleggen over wat hij gedaan heeft en wie hij was maar ik ben gewoon op dit moment lui en laat Go2War2.nl het mooi uitleggen


Tijdens de oorlog
Op D-day, 6 juni 1944, werd de 101st Airborne Division ingezet in Normandië tijdens Operatie Overlord. De divisie moest de wegen die vanaf Utah Beach het binnenland in leidden vrij zien te krijgen voor de troepen die aan land kwamen vanuit zee. Ook McAuliffe, inmiddels opgeklommen tot de rang van Brigadier General, sprong met de 101st Airborne Division af boven Normandië. Hij had echter nooit een parachutistenopleiding gehad en dit was de eerste parachutesprong voor de commandant van de artillerie. Gelukkig voor hem bracht hij het er bij zijn eerste sprong zonder kleerscheuren vanaf. Na D-day moest de 101st Airborne Division Carentan veroveren. Dit dorpje werd echter verbeten verdedigd door de Duitsers. Op 12 juni 1944 coördineerde McAuliffe in opdracht van Major General Maxwell Taylor, de commandant van de divisie, de doorslaggevende aanval op Carentan. Halverwege juli werd de divisie overgeplaatst naar Engeland om te rusten en aanvullende troepen te krijgen om weer op volle sterkte te komen.

In september 1944 landde McAuliffe, nog steeds commandant van de artillerie van de 101st Airborne Division, per glider in Nederland tijdens operatie Market Garden, het plan van Field Marshal Bernard Montgomery om de bruggen op de route Eindhoven-Nijmegen-Arnhem te veroveren en zo over de Rijn te komen en Duitsland in te trekken. De divisie waar McAuliffe deel van uitmaakte, landde bij Eindhoven en leverde daar enkele bittere gevechten met de Duitsers. McAuliffe kwam echter pas twee dagen na het begin van de operatie aan in Nederland met de artillerie. De Duitsers probeerden de geallieerde corridor af te snijden zodat de troepen niet ontzet konden worden. Dit probeerden de Duitsers in het gebied van de 101st Airborne Division. Het was een verspreide aanval, waarvan het zwaartepunt bij Veghel lag. Major General Taylor was echter zelf niet in Veghel, maar McAuliffe toevallig wel, hij was op zoek naar een nieuwe commandopost voor de divisie. Taylor gaf McAuliffe het bevel over de verdediging van Veghel. De Duitsers deden meerdere pogingen om Veghel in te nemen, maar McAuliffe en zijn mannen hielden stand. Toen de divisie werd afgelost aan het front kregen de manschappen tijd om uit te rusten en op te knappen in Mourmelon. Major General Maxwell Taylor gebruikte deze rustperiode om een bruiloft bij te wonen in Engeland. McAuliffe werd de tijdelijke bevelhebber van de divisie.

Zaterdag 16 december 1944 lanceerden de Duitsers een groots tegenoffensief in de Ardennen. Dit offensief staat bekend als het Ardennenoffensief, de geallieerden gaven het de benaming ‘Battle of the Bulge’. De Duitse codenaam was ‘Wacht am Rhein’. De geallieerde linies waren dun en de aanval kwam onverwachts. De Duitsers konden in het begin vrij snel optrekken. Dwight Eisenhower, de geallieerde opperbevelhebber, was zich bewust van het belang om het belangrijke wegenknooppunt in de stad Bastogne in handen te houden en stuurde de 101st Airborne Division, onder bevel van McAuliffe, naar de stad om haar te verdedigen.

De 101st Airborne Division kreeg het zwaar te verduren tijdens de verdediging van de omsingelde stad Bastogne. De Duitsers waren in de meerderheid en beschikten over een veel betere uitrusting. De Amerikaanse troepen hadden tekort aan alles. Om hen te sparen stelt de Duitse bevelhebber McAuliffe een ultimatum. De Amerikanen konden zich overgeven of ze zouden worden verpletterd door de Duitsers. Major Alvin Jones, officier operaties van het 327th Glider Infantry Regiment gaf het ultimatum in de Heintzelkazerne aan de stafchef van McAuliffe, Lieutenant Colonel Ned. D. More. More liet het ultimatum lezen aan McAuliffe. Toen McAuliffe de eis tot overgave onder ogen kreeg was zijn allereerste reactie: ‘NUTS!’ Hij weigerde akkoord te gaan met de eis, maar hij wist niet wat een gepaste reactie was. De officieren die op dat ogenblik bij McAuliffe in de Heintzelkazerne waren, vonden McAuliffe’s eerste reactie het meest gepast. Daarom stuurde McAuliffe terug: “Aan de Duitse commandant: nuts! Van de Amerikaanse commandant.” Het zou één van de beroemdste uitspraken van de Tweede Wereldoorlog worden en het is de grootste oorzaak voor de bekendheid van McAuliffe. De Duitsers snapten echter niks van het antwoord van McAuliffe. Colonel Joseph H. Harper, commandant van het 327th Glider Infantry Regiment vertaalde het antwoord voor de Duitsers als “loop naar de duivel”. Uiteindelijk hielden de troepen bij Bastogne stand tot onderdelen van Pattons 3rd Army de omsingeling doorbraken.

Major General Maxwell Taylor, die het beleg van Bastogne vanaf de zijlijn had moeten volgen, nam het bevel over de divisie weer op zich nu de omsingeling doorbroken was. McAuliffe keerde terug naar zijn oude rol als commandant van de artillerie. Tijdens de laatste periode van de oorlog voerde McAuliffe het bevel over de 103rd Infantry Division. McAuliffe ontving voor zijn rol in de verdediging van Bastogne het Distinguished Service Cross, de op twee na hoogste onderscheiding in het Amerikaanse leger.

Na de oorlog
Na de oorlog bekleedde McAuliffe verschillende posities in het leger. Hij kreeg de leiding over het Army Chemical Corps. Deze organisatie houdt zich bezig met de verdediging tegen chemische en nucleaire aanvallen en voorziet het leger van de daarvoor benodigde uitrusting. Later kreeg hij ook de leiding over het Army Personnel, waar hij zich dus bezighield met de begeleiding van soldaten in actieve dienst en veteranen. In 1953 keerde McAuliffe terug naar Europa als bevelhebber van het Amerikaanse 7th Army. Hij werd in 1955 benoemd tot General. Later voerde McAuliffe ook nog het bevel over de in Europa gelegerde Amerikaanse troepen. McAuliffe verliet het leger in 1956. Hij ging aan de slag in de farmaceutische sector, bij de Cyanamid Corporation, een bedrijf waar geneesmiddelen werden geproduceerd. Daar werkte hij vanaf 1956 tot 1963. Ook was hij van 1960 tot 1963 voorzitter van de New York State Civil Defense Commission, waar hij zijn in het leger opgedane ervaring met verdediging kon toepassen op New York. Na zijn pensioen woonde McAuliffe in Chavy Chase, in de staat Maryland. Op 11 augustus 1975 overleed McAuliffe op de leeftijd van 77 jaar. Hij ligt samen met zijn vrouw, zoon en dochter begraven op Arlington National Cemetery.