Bijzonder verhaal van veteraan of Opa

[special air service]

Hallo

Ik heb een site waar ik verhalen op plaats van personen die de tweede wereldoorlog hebben meegemaakt. Getuigenissen van de tweede wereldoorlog dus.

Ik zie dat jullie ook een verhaal hebben als u wil kan ik dit verhaal op mijn site plaatsen, anoniem of niet anoniem als u dit wil kan u dit verhaal opsturen naar gunnerdreesen@dreesenwo2.be

Of naar de site gaan: http://www.dreesenwo2.be, deze site is nog in zij beginfase en is nog maar twee maanden oud.


Bedankt


Gunner Dreesen

Ik zou evt het verhaal van mijn opa er op willen zetten maar ben nog steeds bezig dus wordt meer een soort vervolg verhaal steeds als ik nieuwe info heb.

Van de ander kan ik ook wel plaatsen. Zal ik hem nog eens vragen het hele verhaal te vertellen voordat ik dingen verzin/verdraai....

[Mohnke]

u stuurt het maar op als het klaar is

[special air service]

Ik weet niet wanneer ik hem weer spreek. Zodra ik het heb PM ik je wel.

[machtigeaal]

Keer wat van de andere kant

Mijn moeder komt uit Duitsland. Haar vader, mijn opa dus, heeft bij de hitlerjugend gezeten. Daarna bij de Wehrmacht gekomen en was gestationeerd op de Obersalzberg bij Berchtesgarden om de Adelaarsnest te bewaken en te beschermen. Hij zat in de eenheid die de Flak 88 bediende. Eind april 45 zich overgegeven en tot november 45 in een Amerikaans POW kamp gezeten. Tot de dag van vandaag is die dankbaar dat die in een Amerikaans POW terecht kwam en niet bij de Russen. Daar zijn vele van zijn kameraden nooit vandaan terug gekomen.

Exacte details weet ik niet, wil ze graag wel weten. Maar zoals bij zoveel veteranen praten ze er niet graag over. Hoop smerigheden zullen de meeste gezien en meegemaakt hebben wat een mens eigenlijk niet hoeft te zien .

Wel een hoop foto's gezien, uit prive omstandigheden zullen ze niet ingescand en op internet geplaatst worden.

In 2001 ben ik samen met mijn opa en oma op de Obersalzberg geweest. Veel is er verdwenen na de oorlog. Enkele plekken waar de Flak 88 stonden kregen we gevonden mbv wat oude en huidige kaarten.

Ik vond deze site

http://www.thirdreichruins.com/bgadenflak.htm

Moet eens vragen of die mensen op de foto's herkend, weet namelijk ook niet welke jaren deze zijn gemaakt. Hij zat er vanaf begin 44 tot einde oorlog.

Mijn opa en oma zijn nog beide gezond, wonen nog steeds in het huis dat ze zelf in 1953 hebben gebouwd en ik bezoek ze nog regelmatig en hun ons in Nederland ook nog steeds.

Andere mensen die Duitse familie hebben en zulke verhalen hebben?

[Tommy's]

Hallo

Ik heb een site waar ik verhalen op plaats van personen die de tweede wereldoorlog hebben meegemaakt. Getuigenissen van de tweede wereldoorlog dus.

Ik zie dat jullie ook een verhaal hebben als u wil kan ik dit verhaal op mijn site plaatsen, anoniem of niet anoniem als u dit wil kan u dit verhaal opsturen naar gunnerdreesen@dreesenwo2.be

Of naar de site gaan: http://www.dreesenwo2.be, deze site is nog in zij beginfase en is nog maar twee maanden oud.


Bedankt


Gunner Dreesen

Het verhaal van mijn opa mag er denk ik wel op, maar moet dan op zijn minst precies navragen wat er gebeurd is.
Ook weet ik niet zeker of hij het anoniem wil of niet.

Ik heb van hem en twee anderen het dagboek uit de WOII, geen van drie hebben echt iets speciaals gedaan, beetje passief verzet maar verder niks (op de ontsnapping van mijn opa na dan)
Een van de drie dagboeken is redelijk uitgebreid en bevat info over onder andere de prijzen voor eten en de stand van zaken qua oorlog.

Als je interesse hebt, moet je maar mailen dan zal ik het nodige navragen.

Pascal

[JelleVD]

Mijn opa heeft als 7-jarig jongentje het bombardement op Rotterdam meegemaakt. En zijn opa (de opa van mijn opa dus ) zat in doorvoerkamp Amersfoort (Opgepakt bij een razzia). Hij moest het pad bij de ingang/uitgang van het kamp vegen. Iedere dag veegde hij steeds een stukje verder van de ingang. De Duitsers die daar de wacht hielden wisten toch wel dat hij terugkwam. Maar op een dag is hij tijdens die veegdienst gevlucht en teruggekeerd naar Rotterdam.

Ik ken ook nog een Vietnamveteraan, wat ik van hem weet is dat hij gas in zijn gezicht heeft gekregen en dat hij af en toe last heeft van paniekaanvallen. Hij wil er niet over praten, maar dat begrijp ik ook wel.

Gr. Jelle

[david879]

Mijn "tante" heeft ook op 7jarige leeftijd het bombardement op Rotjeknor meegemaakt haar vader werkte int gemeente huis en regelde wel eens wat dingen met pbw's etc.

[Aldie32]

M'n ene opa zat in Indonesië waar hij één van de ergste jappenkampen heeft overleefd, m'n andere opa heb ik nooit gekend, die is in het begin van de oorlog 'verdwenen' (volgens betrouwbare bronnen is hij in Den Haag door de Duitsers gefusilleerd)
Deze onbekende opa was zelf van oorsprong een Duitser, maar woonde al jaren hier in Nederland, echter had hij nooit de Nederlandse nationaliteit aangenomen. Toen de oorlog begon wisten de Duitsers hem te achterhalen en werd hij opgeroepen voor dienst in het Duitse leger, wat hij als tegenstander van het Hitler-regime weigerde. Dat werd door de SS gezien als verraad en desertie...

Ik ken hem alleen van 1 foto, opa achter het drumstel, voor de rest weten we jammergenoeg niks van hem.

[Ewout]

Hoi iedereen,

Mijn opa nu 86 jaar, zat vroeger bij het verzet.
Hij kreeg op een dag een brief dat hij naar Duitsland moest gaan werken.
Dat wou hij natuurlijk niet en ging schuilen in een kelder.
2 weken later waar het bedrijf lag, was gebombardeerd door de Engelsen of Amerikanen, weet het niet meer zo goed.
Zal nog eens aan m'n opa details moeten vragen.
Ik heb nog een foto van hem, toen hij een stengun droeg en een armband met "oranje" erop.

Groetjes Ewout

[jeroen wo2]

Nu nog een Oranje armband voor bij de foto!
Als ik er een tegen kom tip ik je wel.

[jessedwo2]

mijn opa heeft 5 dagen op de grebbeberg gevochten, hij heeft 7 van zijn 9 (exclusief hijzelf) kameraden voor zijn ogen zien omkomen.

en mijn andere opa is een keer beschoten door de duitsers toen hij met mijn oma op de fiets naar de voetbal ging, ze zijn snel de sloot in gedoken en in een grote rioolbuis geschuild.

[Tommes]

Mijn oma (toen 12 )woonde in de oorlog met haar zussen en broers op de boerderij.. Op een dag was het weer zover bommenwerpers in de lucht die de stellingen n de buurt kwamen bombarderen, dus iedereen moest hals over kop de schuilkelder in.. (Die was aan het begin van de oorlog aangelegd achter het deel).. Dus daar zaten ze met zijn allen in de kelder zusjes, broers, ooms, nichtjes en tantes alles zat in de kelder.. Daar hebben ze dan gezeten tot dat de bommen niet meer vielen.. maar iedereen was natuurlijk benieuwd wat er geraakt was en wat neit.. Dus de kinderen als een gek naar buiten, nichtje en 2 broers voorop.. Mijn oma mocht niet mee van haar ouders, het was nog te gevaarlijk.. Mijn oma natuurlijk erg boos want de rest mocht wel.. Plots uit het niets kwam er een 2de golf bommenwerpers aangezet dus iedereen weer snel richting de kelders.. De broers en het nichtje van mijn oma waren te ver weg voor de kelder dus die zochten hun bescherming in een greppel.. Na het bombardement werd de grootste angst van de famillie werkelijkheid en bleek dat het nichtje van mijn oma was omgekomen door een bomscherf..

[Westwall]

Mijn oma (toen 12 )woonde in de oorlog met haar zussen en broers op de boerderij.. Op een dag was het weer zover bommenwerpers in de lucht die de stellingen n de buurt kwamen bombarderen, dus iedereen moest hals over kop de schuilkelder in.. (Die was aan het begin van de oorlog aangelegd achter het deel).. Dus daar zaten ze met zijn allen in de kelder zusjes, broers, ooms, nichtjes en tantes alles zat in de kelder.. Daar hebben ze dan gezeten tot dat de bommen niet meer vielen.. maar iedereen was natuurlijk benieuwd wat er geraakt was en wat neit.. Dus de kinderen als een gek naar buiten, nichtje en 2 broers voorop.. Mijn oma mocht niet mee van haar ouders, het was nog te gevaarlijk.. Mijn oma natuurlijk erg boos want de rest mocht wel.. Plots uit het niets kwam er een 2de golf bommenwerpers aangezet dus iedereen weer snel richting de kelders.. De broers en het nichtje van mijn oma waren te ver weg voor de kelder dus die zochten hun bescherming in een greppel.. Na het bombardement werd de grootste angst van de famillie werkelijkheid en bleek dat het nichtje van mijn oma was omgekomen door een bomscherf..

Wat een vreselijk verhaal

[SjoerdNijkerk]

Ik heb drie verhaaltjes.

- De tante van mijn vader is nu getrouwd met een Canadees, en die hebben elkaar vlak na de bevrijding leren kennen. Die man was toen Canadese soldaat en heeft dus geholpen een aantal landen te bevrijden. ( welke weet ik niet precies, ik weet niet waar de Canadezen zijn geweest in WO2 )

- Mijn opa heeft in een Jappenkamp op Indonesie gezeten en heeft daar moeten werken aan de beroemde Birma spoorlijn.

- De opa van mijn buurjongen woonde vroeger in Putten en is opgepakt bij de beroemde razzia van Putten. Hij is door de Duitsers meegevoerd en is 1 van de zeer weinigen die het heeft overleeft. Hij is namelijk uit de trein gesprongen. Hij staat vermeld in verschillende boeken en is nu het enige nog levende slachtoffer van de razzia.

[Jonkerman]

Mooie verhalen. Dat van de opa van je buurjongen vind ik erg mooi.