Bijzonder verhaal van veteraan of Opa
-
- Lid
- Berichten: 32
- Lid geworden op: 08 jun 2006, 04:14
Hij heeft het me nooit zelf verteld, laat staan aan mijn Pa, maar na de dood van mijn Opa kwamen we een stuk tegen op het web over een missie waarbij hij destijds betrokken was. Het gaat over een missie naar de moerdijkbruggen, een bommenwerper die geescorteerd werd door twee fokkers. Een fokker storte neer, de andere fokker heeft het overleefd en had als staartschutter mijn Opa dus. Heel vreemd en indrukwekkend om dat zo te achterhalen.
Het hele verhaal is hier te lezen:
http://home.hccnet.nl/janbarry.brugman/crash.html
Het hele verhaal is hier te lezen:
http://home.hccnet.nl/janbarry.brugman/crash.html
- lexiebabe
- Lid
- Berichten: 287
- Lid geworden op: 08 okt 2003, 13:59
- Locatie: Alkmaar
Aan mijn vaderskant was er een bizarre situatie: een oom van mijn vader was gedwongen om dienst te nemen bij het NSKK, mijn oma werd zwanger van een Duitse onderofficier (mijn biologische opa) en haar moeder (mijn overgrootmoeder, oftewel de oma van mijn vader, ze was al jaren weduwe) hield onderduikers verborgen.
Het kleine broertje van mijn oma fokte konijnen. Nu wilde de familie één van de konijnen slachten. Een konijn werd vastgebonden en moest nu dood. Mijn opa was als onderofficier in bezit van een dienstpistool. Aan hem werd gevraagd of hij het konijn wilde doodschieten. Toen het puntje bij het paaltje kwam, kon hij het niet... (en dat terwijl hij tussen juni en november 1941 aan het Oostfront had gevochten!). Mijn oma's moeder vroeg toen of hij zijn pistool achter wilde laten, zodat ze iemand anders het konijn konden laten doodschieten. Zo gezegd, zo gedaan. Één van de onderduikers heeft vervolgens het konijn gedood. Later kreeg mijn opa zijn pistool weer terug.
Zowel mijn familie aan mijn vaders kant als aan mijn moeders kant, zat vol met verhalen over Duitsers. Opvallend genoeg had niemand een hekel gehad aan Duitsers ('Ze moesten wel, ze waren dienstplichtig' of 'Ze waren heel beleefd en vriendelijk'). En uiteraard hadden ze verzetsmensen gekend: nooit heb ik daar een goed woord over gehoord, altijd werden die weggezet als avonturiers en waaghalzen. Let wel, geen van mijn familie was pro-Duits of NSB'er.
Het kleine broertje van mijn oma fokte konijnen. Nu wilde de familie één van de konijnen slachten. Een konijn werd vastgebonden en moest nu dood. Mijn opa was als onderofficier in bezit van een dienstpistool. Aan hem werd gevraagd of hij het konijn wilde doodschieten. Toen het puntje bij het paaltje kwam, kon hij het niet... (en dat terwijl hij tussen juni en november 1941 aan het Oostfront had gevochten!). Mijn oma's moeder vroeg toen of hij zijn pistool achter wilde laten, zodat ze iemand anders het konijn konden laten doodschieten. Zo gezegd, zo gedaan. Één van de onderduikers heeft vervolgens het konijn gedood. Later kreeg mijn opa zijn pistool weer terug.
Zowel mijn familie aan mijn vaders kant als aan mijn moeders kant, zat vol met verhalen over Duitsers. Opvallend genoeg had niemand een hekel gehad aan Duitsers ('Ze moesten wel, ze waren dienstplichtig' of 'Ze waren heel beleefd en vriendelijk'). En uiteraard hadden ze verzetsmensen gekend: nooit heb ik daar een goed woord over gehoord, altijd werden die weggezet als avonturiers en waaghalzen. Let wel, geen van mijn familie was pro-Duits of NSB'er.
Foto's van Alkmaar 1939-1946, altijd welkom!
-
- Lid
- Berichten: 926
- Lid geworden op: 19 jul 2006, 15:50
- Locatie: Dirksland
Het probleem is met zulke verhalen zijn, als je het niet van de persoon zelf hoort maar van anderen dat er nogal snel wat dingetjes bijverzonnen worden of dingen worden aangedikt. (Dat heb ik zelf ook meegemaakt)
Het is ook zo als mensen echt dingen hebben meegemaakt dat ze daar in het algemeen niet snel over praten.
Mensen vergeten vaak dat aan de acties van sommige verzetshelden consequenties verbonden waren (bijv. executies van burgers). Maar daar hoor je nooit iemand over.
Mijn opa sprak nooit over de oorlog. Deze info heb ik van mijn tante. Dingen waar ik niet zeker van ben heb ik eruit gelaten (mijn tante heeft een sterke fantasie)
Dingen die ik wel zeker weet:
Mijn opa heeft als soldaat bij de Grebbeberg gevochten. Hij heeft zich overgegeven en is tewerk gesteld in Essen tot het eind van de oorlog.
Het is ook zo als mensen echt dingen hebben meegemaakt dat ze daar in het algemeen niet snel over praten.
Mensen vergeten vaak dat aan de acties van sommige verzetshelden consequenties verbonden waren (bijv. executies van burgers). Maar daar hoor je nooit iemand over.
Mijn opa sprak nooit over de oorlog. Deze info heb ik van mijn tante. Dingen waar ik niet zeker van ben heb ik eruit gelaten (mijn tante heeft een sterke fantasie)
Dingen die ik wel zeker weet:
Mijn opa heeft als soldaat bij de Grebbeberg gevochten. Hij heeft zich overgegeven en is tewerk gesteld in Essen tot het eind van de oorlog.
-
- Lid
- Berichten: 1057
- Lid geworden op: 05 sep 2004, 14:22
-
- Lid
- Berichten: 68
- Lid geworden op: 29 jun 2005, 13:58
- jeroen wo2
- Beste Signature 2008
- Berichten: 2210
- Lid geworden op: 25 mar 2006, 12:12
- Locatie: Zuid-Holland
-
- Lid
- Berichten: 1828
- Lid geworden op: 23 mei 2005, 16:09
- Locatie: Bergen Op Zoom
De broer van mijn opa is geexecuteerd omdat hij in het verzet zat. Zijn naam staat op het monument in roosendaal.
RIP!
RIP!
Master of Puppets - Custom Mannequins
https://www.facebook.com/FJM44" onclick="window.open(this.href);return false;
https://www.facebook.com/FJM44" onclick="window.open(this.href);return false;
- stengun
- Lid
- Berichten: 273
- Lid geworden op: 12 jan 2005, 17:43
- Locatie: N-Limburg
- Contacteer:
- Nick
- Lid
- Berichten: 2204
- Lid geworden op: 10 apr 2004, 20:32
Laatst heb ik weer eens met oma gepraat, waar er veel meer naar boven kwam. Mijn opa heeft dus bij de Grebbeberg gevochten. Hij zat daar ook aan het kanon, waardoor hij dus doof is geworden aan een kant.
Hij heeft het overleeft, maar een aantal van zijn "makkers" uit de buurt niet.
Hij ging ieder jaar met m'n oma naar de begraafplaats toe, om zijn gesneuvelde vrienden te bezoeken. Dat was iets waar hij naar toe leefde. Daarvoor legde hij al z'n werk thuis stil. Mijn ouders zijn wel eens met hem mee geweest.
Ook kon hij precies aanwijzen waar hij had gelegen. Ook waar de 'moffen' zaten. Hij had oa onderdak gehad van een vrouw bij een molen in de buurt. Daar heeft hij jaren na de oorlog nog contact mee gehad.
Ik weet helaas niet precies welke graven hij bezocht. Hij zat in het 15e Regiment Infanterie, 11e bataljon 2e Compagnie.
Ik heb 2 graven gevonden die volgens mij uit het zelfde onderdeel komen. Van een heb ik een foto:
Helaas stierf hij een jaar voor mijn geboorte...
Hij heeft het overleeft, maar een aantal van zijn "makkers" uit de buurt niet.
Hij ging ieder jaar met m'n oma naar de begraafplaats toe, om zijn gesneuvelde vrienden te bezoeken. Dat was iets waar hij naar toe leefde. Daarvoor legde hij al z'n werk thuis stil. Mijn ouders zijn wel eens met hem mee geweest.
Ook kon hij precies aanwijzen waar hij had gelegen. Ook waar de 'moffen' zaten. Hij had oa onderdak gehad van een vrouw bij een molen in de buurt. Daar heeft hij jaren na de oorlog nog contact mee gehad.
Ik weet helaas niet precies welke graven hij bezocht. Hij zat in het 15e Regiment Infanterie, 11e bataljon 2e Compagnie.
Ik heb 2 graven gevonden die volgens mij uit het zelfde onderdeel komen. Van een heb ik een foto:
Helaas stierf hij een jaar voor mijn geboorte...
Infanterie: Königin aller Waffen!
- jeroen wo2
- Beste Signature 2008
- Berichten: 2210
- Lid geworden op: 25 mar 2006, 12:12
- Locatie: Zuid-Holland
-
- Lid
- Berichten: 69
- Lid geworden op: 08 jul 2006, 07:56
- Locatie: het westland
mijn opa woonde in twello in de oorlog hij was toen 14 ze hadden een huis met een plat dak op dat dak hebben de duitsers een luchtafweer geschut op gezet. ook hebben ze heeld de schoorsteen vol gepropt met brood en anderen rommel omdat ze dan niet naar beneden hoefden later is de SD bij hun in huis getrokken dus werd mijn opa
en zijn ouders uit huis gezet later toen ze bevrijd waren hebben de canadezen er nog in gewoond en daarna mochten ze er weer in.
en zijn ouders uit huis gezet later toen ze bevrijd waren hebben de canadezen er nog in gewoond en daarna mochten ze er weer in.
Stand up ! Hook up ! Screaming Eagles, go
- rutger
- Lid
- Berichten: 1081
- Lid geworden op: 25 apr 2006, 18:43
- mark
- Lid
- Berichten: 266
- Lid geworden op: 09 jan 2005, 03:44
Heb ooit van mijn moeder gehoord dat haar moeder met stengunmagazijnen en handgranaten in de fietstassen rondgefietst heeft in Noord-Holland, want leuke jonge meisjes werden minder goed gecontroleerd. Kan t niet meer controleren of het waar is, oma is al een aantal jaartjes overleden.
Oma van mijn vaders' kant kwam laatst met allerlei foto's, documenten, brieven etc. van mijn opa op de proppen.
Hij was opgepakt voor arbeidsdienst in Duitsland en in 1945 met enkele kameraden ontsnapt uit het kamp en dwars door de linies naar de Amerikanen gegaan. Toen hebben ze zich aangesloten bij een Amerikaans aan- en afvoer onderdeel en zijn ze als burgerhulpen aangenomen.
Ik heb voor dat hij overleed een verhaal van mijn opa gehoord dat hij bijna is neergeschoten door een dronken Amerikaan die vroeg of hij 'Dutch' was, mijn opa dacht dat hij 'Deutch' zei en antwoordde ontkennend, gelukkig heeft de Yank niet geschoten.
Na de oorlog heeft mijn opa nog een tijdje geschreven met een Amerikaanse sergeant. Ik zal de naam eens opzoeken.
Mijn oma van mijn vaders kant heeft wel eens verteld dat ze als jong meisje een lift kreeg van een Canadeze motorrijder en dat ze 'doodsbang' was omdat het zo hard ging
Oma van mijn vaders' kant kwam laatst met allerlei foto's, documenten, brieven etc. van mijn opa op de proppen.
Hij was opgepakt voor arbeidsdienst in Duitsland en in 1945 met enkele kameraden ontsnapt uit het kamp en dwars door de linies naar de Amerikanen gegaan. Toen hebben ze zich aangesloten bij een Amerikaans aan- en afvoer onderdeel en zijn ze als burgerhulpen aangenomen.
Ik heb voor dat hij overleed een verhaal van mijn opa gehoord dat hij bijna is neergeschoten door een dronken Amerikaan die vroeg of hij 'Dutch' was, mijn opa dacht dat hij 'Deutch' zei en antwoordde ontkennend, gelukkig heeft de Yank niet geschoten.
Na de oorlog heeft mijn opa nog een tijdje geschreven met een Amerikaanse sergeant. Ik zal de naam eens opzoeken.
Mijn oma van mijn vaders kant heeft wel eens verteld dat ze als jong meisje een lift kreeg van een Canadeze motorrijder en dat ze 'doodsbang' was omdat het zo hard ging
'signatures are like assholes, everybody's got one'