Deze soldaten bevoorrade het front in de ardennen met brandstof.
Elke dag zat hun shift erop rond 17u en gingen dan terug naar Neeroeteren/limburg waar ze dan bleven overnachten .
Op oudjaarsavond werd er ondanks lief en leed toch gefeest.
Mijn moeder 15 jaar toen,grootvader,(grootmoeder was toen al overleden)enkele nonkels en de 3engelse brachten samen
oudjaarsavond door.
Enkele straten verder woonde een tante van mij die toen al gehuwd was.
Ook zij waren met een aantal personen aan het feesten en na middernacht kreeg mijn tante het idee om naar het oudershuis te trekken voor nieuwjaar te gaan wensen.
Het oudershuis was te bereiken van achter via enkele weiden en veldwegjes.
Opeens werd er achter op de deur gebonkt en de engelse soldaten dachten dat de duitsers terug waren.
In een aanpalende kamer waar de soldaten sliepen ritste ze hun wapens te voorschijn schreeuwde tegen de aanwezigen dat ze moesten gaan liggen ,maar deze bleven stokstijf staan van angst.
De soldaten duwde toen zelf de aanwezigen onder tafel etc..,waarna 1 van mijn nonkels de deur uit het slot moest doen. dit gebeurde alles op een paar seconden.
Toen de deur openging stond daar mijn tante met haar aanhang allen lijkbleek en de flessen drank die ze mee hadden om te vieren kletterde tegen de grond.
Gelukkig hadden de 3 engelse de koelbloedigheid (die ook plat lagen schietensklaar ) om de trekker niet over te halen.
Achteraf hebben ze nieuwjaar nog doorgevierd
maar ik kan me wel indenken dat het heel anders had kunnen aflopen.Zover een 1ste verhaal van mijn moeder in de oorlogs jaren.
Groetjes, Peke.
