Joris Van Severen en het Verdinaso.

De persoonlijke verhalen uit de oorlog & Historische Figuren
Gebruikersavatar
thePiano
Lid
Berichten: 39
Lid geworden op: 24 jan 2004, 13:28
Locatie: Antwerpen
Contacteer:

Joris Van Severen en het Verdinaso.

Bericht door thePiano »

Een erg interessant onderwerp is het Verdinaso van Joris Van Severen. Bekend is zijn Groot-Nederlands ideaal, maar belangrijker voor ons is wel hoe hij dacht dat ideaal te bereiken. Van Severen was een antidemocraat en antisemiet, en geloofde in een geordende staat geschoeid op paramilitaire leest.

Hieronder vertel ik een stukje over hoe een en ander in zijn werk moest gaan, en hoe ver van Severen is geraakt. Van Severen overleed al op 20 mei 1940 in Abbeville, en kan moeilijk een collaborateur genoemd worden. Maar zijn sympathieën voor het naziregime (en dat van het fascistische Italië onder Mussolini) waren al lang duidelijk.


De Dietsche Militanten Orde (D.M.O.),
tot 1934 de Dietsche Militie (D.M.) genoemd en vanaf mei 1941: Dietsche Militie-Zwarte Brigade (DM/ZB)


Afbeelding

Eveneens in die nieuwjaarstoespraak van Van Severen uit 1934 stelt hij "dat het Verdinaso de enige vertegenwoordiger in Dietsland is van de internationale fascistische beweging." De stijl en de rituelen van de nazi's met hun SA (Sturmabteilungen) en Benito Mussolini's fascistische Zwarthemden Militie (La Milizia Nazionale opgericht in 1923) wordt klakkeloos overgenomen in zijn Dietsche Militie.

Het blijft speculeren waar Joris Van Severen uiteindelijk met 'zijn' Verdinaso zou terecht zijn gekomen, moest hij niet vroegtijdig zijn doodgeschoten op 20 mei 1940 (zie verder). Dacht Joris Van Severen aan een staatsgreep? Zijn sympathieën voor Mussolini en Adolf Hitler steekt hij niet weg. In De West-Vlaming (de voorloper van Hier Dinaso!) en de De Vlag van 23 juli 1932 schrijft Van Severen, ten tijde van een staking in Wallonië, over die mogelijkheid waarbij hij zich duidelijk heeft laten inspireren door het boek Technique du coup d'Etat (1931) (Techniek van de Staatsgreep) door de Italiaanse fascist Curzio Malaparte (1898-1957).

Joris Van Severen: "Een der opwerpingen die de demo-federalisten graag tegen ons aanwenden is de volgende: u inrichten als voor een Staatsgreep is idioot, want geen enkel der faktoren die daartoe nodig zijn, beheersen wij, noch kunnen wij in afzienbare tijd beheersen, nl. het leger, de bankwereld, de grootindustrie, de rijkswacht enz. Zij voegen daarbij, met glimlachende zelfzekerheid: Mussolini had de grootindustrie met zich; Hitler heeft de grootsindustrie en de Rijksweer met zich... Ons antwoord daarop was altijd kort en afdoende: Het is niet omdat we thans die factoren niet beheersen, dat we niet alles moeten doen om ze zo spoedig mogelijk te beheersen. Daartoe is nodig een geheel andere methode dan uw 'Vlaams Front' of uw 'Concentratie'-methode. Daartoe nodig is ONZE methode; en we zetten bij herhaling onze methode uiteen. Methode van revolutionaire opbouw. Conservatief-revolutionaire methode. "

Joris Van Severen legt dan verder uit hoe een en ander in de praktijk moet verlopen: "De Waalse staking heeft een nieuw en schitterend bewijs geleverd van de juistheid van ons inzicht. Op twee dagen tijd ontwikkelt zich in een enkele of ten hoogste in twee provinciën een toestand die vereist dat in die twee provinciën de gehele rijkswacht samengetrokken wordt, samen met een paar legerregimenten. Gevolg: het gehele Vlaamse land was ontzet (onbezet). Met een naar onze methode georganiseerde macht van, laat ons zeggen: 25.000 man, kan in die omstandigheden een Staatsgreep lukken en, zonder buitenlandse tegenactie geconsolideerd worden. Maar met 100.000 of zelfs 200.000 kiezers en een twintigtal volksvertegenwoordigers kan niets gedaan worden.(..) Zegt mij: waar staan we met de 100.000 zogenaamd Vlaams-nationalistische kiezers, en hun tien of elf volksvertegenwoordigers? Ik zie reeds de veelbetekende glimlach der Dinaso's. "

Tijdens de Landdag in Roeselare op 12 juli 1932 krijgt het publiek voor het eerst ook de Dietsche Militie te zien, die dan ongeveer 250 koppen telt. Maar die 25.000 benodigde politieke militanten om zijn droom van een staatsgreep te plegen zal Van Severen nooit bij elkaar krijgen. De wet op de privé-milities van 29 juli 1934 noopt Joris Van Severen om zijn Dietsche Militie te ontbinden. Maar al een paar dagen, op 1 augustus 1934, vormt hij de D.M. om tot de Dietsche Militanten Orde, de D.M.O. Later, met de wet van 4 mei 1936, wordt ook het dragen van uniformen strafbaar om te beletten dat de manschappen' het voorkomen hebben van militaire troepen'. Het is diezelfde wet die veel later in de jaren zeventig nog eens wordt toegepast en tot een verbod op de Vlaamse Militanten Orde zal leiden.

Tegen 1940 zal de D.M.O. hooguit 800 militanten tellen. In vergelijking met de Zwarte Brigade, de militie van het VNV, die veel talrijker was, werd de D.M.O. meer geducht inzake opleiding en tucht, waar commandant Jef Françs en Van Severen wel zorg voor droegen.

Naast de D.M.O. bestond ook nog het Jongdinaso (ook Dinasojeugd genoemd) en die geleid werd door Leo Poppe en de jongste afdeling was het Kleindinaso. Ook bestond er ook de vrouwenbeweging bij de Dinaso's, Verdivro genoemd.

De D.M.O. zal -wat er dan nog van overbleef- in mei 1941 nadat het Verdinaso is opgegaan in het VNV, uiteindelijk worden samengevoegd met de Zwarte Brigade van het VNV, die wordt omgedoopt tot DM/ZB en geleid worden door commandant van Jef François, die boven zich toch nog Reimond Tollenaere moet dulden.

(lees er alles over op m'n webstek)
Nieuw op mijn website:
- Nieuwe Orde 10: Vlaams Blok veroordeeld. Het Arrest.
- Collaboratie 8: De DeVlag van Jef Van de Wiele.
Gebruikersavatar
Roel R.
Lid
Berichten: 5675
Lid geworden op: 21 sep 2003, 01:50
Contacteer:

Bericht door Roel R. »

Ik ontdek dit stuk nu pas, erg interessant!
Gebruikersavatar
Peter M
Lid
Berichten: 6271
Lid geworden op: 15 okt 2003, 18:09

Bericht door Peter M »

Volgens mij overwoog van Severen inderdaad een coup. Maar binnenkort weten we daar meer over. Zijn minares, Rachel Baes (+1983), hield immers zijn notities en dagboeken bij. Maar in haar testament is bepaald dat die dagboeken en dergelijk pas x-aantal jaar na zijn dood geopend mogen worden.
Gebruikersavatar
morituritesalutent
Lid
Berichten: 39
Lid geworden op: 17 jul 2004, 17:33
Locatie: Belgisch Limburg

Bericht door morituritesalutent »

De wet op de privé-milities van 29 juli 1934 noopt Joris Van Severen om zijn Dietsche Militie te ontbinden. Maar al een paar dagen, op 1 augustus 1934, vormt hij de D.M. om tot de Dietsche Militanten Orde, de D.M.O. Later, met de wet van 4 mei 1936, wordt ook het dragen van uniformen strafbaar om te beletten dat de manschappen' het voorkomen hebben van militaire troepen'. Het is diezelfde wet die veel later in de jaren zeventig nog eens wordt toegepast en tot een verbod op de Vlaamse Militanten Orde zal leiden.
Het is overigens ook deze wet die men naderhand heeft toegepast om de Belgische divisie van de Hell's Angels te snappen ...
Maar binnenkort weten we daar meer over. Zijn minares, Rachel Baes (+1983), hield immers zijn notities en dagboeken bij. Maar in haar testament is bepaald dat die dagboeken en dergelijk pas x-aantal jaar na zijn dood geopend mogen worden.
Daar zou ik inderdaad graag ook meer over vernemen ... militaristisch was hij in ieder geval wel! Toch moet je ook aanstippen dat het Verdinaso niet zo heel veel volgelingen had, het was eerder iets van de "Vlaanders" ... bedenk ook dat na het wegvallen van de sterke man, in casu Joris Van Severen, het Verdinaso in een korte tijdspanne in feite niet meer meespeelde op politiek gebied en er op een bepaald ogenblik zelfs 2 takken waren. Diegenen die de leer van Van Severen bleven volgen en zij die kozen voor de collaboratie en het merendeel van hen voor de Algemene SS (o.m. François)

Geert
Gebruikersavatar
Peter M
Lid
Berichten: 6271
Lid geworden op: 15 okt 2003, 18:09

Bericht door Peter M »

Had de DMO, qua opleiding dan, in staat geweest het Belgisch Leger te overtreffen?
Het Belgisch leger toen stelde niet veel voor, en van François' grote leiderscapaciteit bestaat over het algemeen weinig twijfel. Of is dat laatste uitsluitend in vergelijking met de andere Vlaamse milities?
Gebruikersavatar
morituritesalutent
Lid
Berichten: 39
Lid geworden op: 17 jul 2004, 17:33
Locatie: Belgisch Limburg

dieper ingaand

Bericht door morituritesalutent »

Peter,

François was een Leider, met een grote L, maar zoals al aangestipt waren er in het begin een 250 DMO-leden ... stel nog dat het er een 300 waren ... zij zouden België nooit hebben kunnen omverwerpen!

In ja, in vergelijk met de later Dietsche Militie - Zwarte Brigade, onder Tollenaere en later Van Steenlandt, denk ik toch wel dat de DMO "klein bier" was. Ook structureel was de DM-ZB beter georganiseerd.

Maar daarover kan je blijven discussiëren, want het Verdinaso viel weg, terwijl VNV en aanverwante organisaties, waaronder DM-ZB, konden floreren vanaf het begin van de bezetting. Hun doel was tenslotte ook die Belgische Staat omverwerpen, zij het met de hulp van de Duitse instanties ... bemerk in deze optiek ook de "Greep naar de Macht" (naar het gelijknamige boek van Bruno De Wever) van het VNV, die haar mannetjes wel kon plaatsen ...

Geert
Gebruikersavatar
Peter M
Lid
Berichten: 6271
Lid geworden op: 15 okt 2003, 18:09

Bericht door Peter M »

Daarbij komt natuurlijk dat de DM/ZB véél mooiere uniformen en insignes had :wink:
Gebruikersavatar
morituritesalutent
Lid
Berichten: 39
Lid geworden op: 17 jul 2004, 17:33
Locatie: Belgisch Limburg

DM-ZB

Bericht door morituritesalutent »

Oh ja Peter, oh ja :P

And soon ... very soon eh :)

Overigens, ze hadden ook schoon liedjesboeken =>

http://www.avmotion.be/toon/picture.asp?id=176[/url]
johan willaert
Lid
Berichten: 5573
Lid geworden op: 04 aug 2004, 12:37
Locatie: België
Gegeven: 4 keer
Ontvangen: 4 keer
Contacteer:

Boekjes....

Bericht door johan willaert »

Tja, ze hadden allemaal schoon liedjesboekjes......

Afbeelding



Johan
29th Let's Go!!!!!
Gebruikersavatar
morituritesalutent
Lid
Berichten: 39
Lid geworden op: 17 jul 2004, 17:33
Locatie: Belgisch Limburg

VNV

Bericht door morituritesalutent »

Mooie uitgave van het officiële VNV-liederenboekje ... overigens allemaal uitgegeven door het alom bekende en tijdens de bezetting alom aanwezige "Uitgeverij Volk en Staat", de opvolger van "Uitgeverij De Schelde" uit A'pen ...
Thomas
Lid
Berichten: 232
Lid geworden op: 02 nov 2003, 16:15

Bericht door Thomas »

DMO bood objectief gezien een veel lagere opleidingsgraad dan het ABL. Het voordeel van het ABL was dat ze allerlei wapentuig ter hunner beschikking had, terwijl de DMO het veelal moest hebben van doorgedreven sportoefeningen. Uiteindelijk kon je niet met een wapen omgaan. Leiderskwaliteiten van Jef François? Ja, veelal te situeren vóór de oorlog dan, maar later als Betreuer en uiteindelijk Divisionsjesus schijnt me zijn rol veeleer miniem te zijn geweest. Laat ons ook niet vergeten dat François het vaak niet kon vinden met de Duitse bestuursorganen. Feit is wel dat er uit de DMO-mannen enkele officieren van formaat zijn voortgekomen die hun weerga niet kenden, François was in augustus 1941 al vrij oud om nog militaire dienst te doen. Hij en de andere leidende figuren hebben wel een volkomen nieuwe generatie jonge soldaten voorgebracht die volkomen werden opgeleid naar de toenamalige moderne normen voor oorlogsvoering zoals die toen bestond in de Waffen-SS. Naar een toekomstig Vlaams leger ging het eerder de kant op met de Vlaamse Wacht, alhoewel de hoogste rijksleiding het dan weer niet had op het behoud van nationale legers.
Gebruikersavatar
willysproject
Lid
Berichten: 716
Lid geworden op: 24 feb 2005, 23:20

Re: Joris Van Severen en het Verdinaso.

Bericht door willysproject »

1. Even deze post opkrikken, want het is ronduit lasterlijk hoe bepaalde zaken hierboven uit hun context worden getrokken. Ongenadig wil ik bepaalde vooroordelen en leugens aan de kaak stellen waarmee men historische feiten poogt te verdraaien, en men de historische betekenis van de waarden waarin aanhangers van het Verdinaso en Joris van Severen in geloofden, vervalsen of belachelijk maken. Bijkomend wordt in het bovenstaande ook niet vermeld dat 1/3de van het Verdinaso in 1941 de kant van het verzet koos, en een andere derde de politiek voorgoed verliet.

Daar waar het Verdinaso zich in stijl door het Italiaanse Fascisme liet beïnvloeden, en zich in 1934 om propagandistische redenen, inderdaad de enige vertegenwoordiger van de internationale fascistische beweging noemde, keerde het zich vanaf 1935 tot aan 1940 steeds meer en meer af van het Fascisme en Nationaalsocialisme. Het nationaal-solidarisme van het Verdinaso voer een aparte koers binnen alle Nieuwe Orde-bewegingen. Het plaatste het individu hierbij niet ondergeschikt aan de Staat (zoals het Fascisme vooropstelde) en ging totaal niet op in de stelling dat het sociologisch begrip 'de Geschiedenis' een rassenstrijd was zoals het Nationaalsocialisme vooropstelde. Trouwens wil ik graag eerst eens vermelden dat tal van organisaties en personen aanvankelijk dweepten met Mussolini en/of Hitler. Ook dit mag niet worden onderkent. (Ook linksen -socialisten- wat ongetwijfeld de huidige politieke strekking is van de topicstarter.) Dergelijke details worden op de site van de topicstarter om een vreemde (?) reden precies angstvallig vergeten of verwaarloosd. Ook was het de Franstalige Waalse socialist Jules Destrée die de Joden die Duitsland ontvluchtten in de jaren '30 met 'springkhanen' vergeleek. Ook interessant omtrent dit onderwerp zijn de opmerking van de Belgische vorst, opgetekend door zijn persoonlijke secretaris, burggraaf Cappelle. Zijn dit dan ook allemaal antisemitische Nazi's? Of moet met eerst Vlaming zijn vooraleer van u de kwantificering 'antisemiet' te krijgen? Tevens was Adolf Hitler in de dertiger jaren door het Amerikaanse magazine 'Time' maar liefst twee maal uitgeroepen tot 'man of the year'. Waarom kon de gewone man dan geen zekere sympathie voor het onbekende, precies succesvolle regime kennen, zonder antisemiet te zijn of ooit zijn geweest?
De topicstarter poogt naast historische verdraaiingen bijgevolg ook sensatie te scheppen door een welbepaalde organisatie, die hij met alle zonden van Israël wil beladen, in een bepaald kader te plaatsen en dit door middel van een aantal losse flarden teksten wil onderbouwen. (Toevallig allemaal pré-1935, om de evidente reeds vermelde reden). Daarenboven wordt naar een website verwezen die eigenlijk niet tot doel heeft enige meerwaarde te geven aan de geschiedeniswetenschap, maar een site die een meer een hedendaags, politiek-electoraal doel heeft: met name een sfeer te scheppen die tot doel heeft het hedendaags Vlaams-nationalisme gelijk te stellen aan het Nationaalsocialisme in Duitsland in de jaren '30.
Er wordt maar in zeer bedekte termen gesproken over bepaalde Belgicistische Nieuwe Orde-bewegingen van het interbellum, voornamelijk het Légion Nationale, "die in de jaren '30 even antisemitisch was als de rest van de bevolking (Verdinaso, VNV, Rex) incluis, maar die als enig verschil met een Belgische tricolore vlag op straat kwam in plaats van met de leeuwenvlag". Let wel dat ik mijzelf in het voorgaande tussen aanhalingstekens plaats, daar het Verdinaso na de Nieuwe Marsrichting van 1934 de Leeuwenvlag eveneens bande en koos voor een meer voluntaristische (belgicistische) rijksgedachte (staatsnationalisme) en het op die manier het Benelux-avant-la-lettre propageerde. Dat het deze belgicistische Nieuwe Orde-bewegingen zoals het Légion Nationale waren, die na het eerste oorlogsjaar de kern van het Belgische verzet vormden kan menig jonge lezers tevens de wenkbrauwen doen fronsen. Daar de Duitse bezetter bij zijn nieuwe ordening van Europa de optie koos voor het Vlaams Nationale kamp te kiezen, diende het (antidemocratische) belgicistische Nieuwe Orde-kamp de kant van het geallieerde, democratisch-liberale kamp te kiezen. Een samenwerking met Groot-Brittanië die toch maar schoorvoetend, met enige tegenzin tot stand kwam. Over de positie van de Belgische Koning zal ik in deze korte bijdrage niet veel uitwijden. De Koning die inzag dat het geen zin had nutteloze mensenlevens op te offeren, en de onvoorwaardelijke capitulatie ondertekenden werd hierom enorm geliefd bij de bevolking. De gevluchte Belgische politiekers konden op minder bijval rekenen. Eens te meer zag men de bevestiging dat het vooroorlogse misprijzen tegenover het democratische partijenstelsel gegrond was, en dat dit stelsel van dan wel degelijk voor enige tijd afgedaan had.
Wanneer men historische gebeurtenissen zoals de topicstarter benadert vanuit een hedendaags denkkader, dan kan 'antidemocratie' of 'antidemocraat-zijn' inderdaad onverenigbaar zijn met onze samenleving. Maar deze houding is niet de juiste om aan geschiedenis te doen. Wie het zich bij het bestuderen van de geschiedenis, nodig acht zich te laten leiden door selectieve verontwaardiging, en daardoor het verhaal reduceert tot zwart-wit-verhoudingen, en de ervaring zich te willen opstellen als een procureur, of een rechter, of althans iemand die de geschiedenis vatbaar acht voor morele beoordeling, terwijl ze dat na verloop van tijd juist niet meer is, houdt zich bezig met een subjectieve beschouwing dat tot de orde van de morele categorieën behoort. Hollywood weet ook dat men geen publiek lokt met nuancering: de goeden moeten duidelijk herkenbaar de goeden zijn, en de slechten eveneens. Zodoende worden gesimplificeerde neigingen aangemoedigd en wordt het uit onwetendheid voortgekomen fanatisme impliciet bevorderd. Op den duur wordt de geschiedenis gereduceerd tot mythes, en als het in een zeker kader van indoctrinatie past, tot vormen van zelfhaat. De website van meneer is hier het sprekende voorbeeld van. Blijkbaar stelt de topicstarter zich tot doel de mensen te verwittigen omdat het niet opnieuw zou gebeuren. Waarvoor moeten de mensen dan voor verwittigd worden? Over het feit dat uit het verzet tegen de Duitse hegemonie over Europa ook de Amerikaanse suzereiniteit over Europa is voortgekomen? Wellicht niet, maar waar voor dan wel? Of geldt die waarschuwing enkel voor een selectie uit de geschiedenis, en moet eerst al het andere uit de geschiedenis worden weggewerkt? Blijkbaar is men al al goed bezig aan dat 'wegwerken' als ik die website aanschouw... Gelieve de dingen te bekijken zonder emotionele, en niets te zake doend waardeoordelen, want dat leidt blijkbaar enkel tot een zekere selectiviteit, en in een verder stadium tot vervalsing.

2. Na deze korte inleiding had ik nog graag een woordje willen uitwijden over 'het antidemocratisme van het Verdinaso'. Dit alles kaderde in de sfeer van het interbellum, de nasleep van de Eerste Wereldoorlog die aan miljoenen het leven kostte en de vaststelling dat er eigenlijk niets veranderd was, de crisis na de instorting van de beurs van Wall Street, en het groeiende besef dat het liberalisme, noch Marxisme mogelijks niet de juiste staatsinrichting was. Marxisme (en socialisme) betekenden immers het opdelen van het volk in elkaar bestrijdende fracties-klassen, en liberalisme beschouwde de arbeider als 'koopwaar'. Liberale-democratie was het gevolg van de Franse revolutie, en gebaseerd op de vrijheidsgedacht: "Vrijheid, gelijkheid, broederlijkheid... -en wat men vaak vergeet er bij te vermelden- ...of de dood". (Liberté, égalité, fraternité, ou la mort").

a. Vrijheid
De aanvaarding van dit principe veronderstelde dat het grootkapitaal om de vrijheid beschikt zich enkel te moeten bekommeren om de goedkoopst mogelijke productie, en bijgevolg slechts een minimum aan arbeiders moet in dienst nemen en slechts een hongerloon hoeft uit te betalen. Het vrijheidsprincipe heeft ook als gevolg het recht om door scherpe concurrentie de middenstand het leven onmogelijk te maken, en om de grotere ondernemingen aan haar heerschappij te onderwerpen. Het biedt de mogelijkheid om de gemeenschap uit te plunderen. Het recht van de staat om in deze wantoestanden in te grijpen is zeer beperkt want de staat mag de vrijheid van geen enkele geleding aantasten...
De vrijheid van de mensen wordt in feite uitgeschakeld door de maatschappelijke strijd, die eigenlijk het gevolg is van het streven naar vrijheid. La Tour du Pin schreef: " De eene helft van het Volk verweert zich razend tegen al wat door de andere helft als een recht wordt opgeëischt." Het Verdinaso trok de conclusie dat dit vrijheidsbeginsel op een verkeerde wijze aangewend werd omdat het absoluut gesteld is.
In werkelijkheid is de totale vrijheid immers een illusie. Het Verdinaso was van mening dat er slechts beperkte en welomschreven vrijheden konden bestaan, die eigen zijn aan de verschillende componenten van de gemeenschap. Zij moesten door de staat erkend, beschermd en indien nodig hersteld worden. (Dit laatste met name de zwakkere categorieën, voor wie het onmogelijk was groeperingen te vormen die hun eigen vrijheiden kunnen laten gelden.) De corporatief geordende staat diende zich in te spannen om de vrijheden van de verschillende geledingen zodanig te ordenen dat ze met elkaar in harmonie zouden leven en maximaal functioneren. Elke individu of deelgemeenschap had het recht om zich over de eigen aangelegenheden te bekommeren (als ze daartoe in staat zijn) (subsidiariteitsbeginsel), maar niet om op het terrein van de andere geledingen te komen. Hieruit volgde dat deze gemeenschappen, volgens het Verdinaso, wegens gebrek aan competentie hiertoe, niet over de vrijheid beschikten om in staatsaangelegenheden een beslissende rol te spelen. De staat werd op die manier als het ware bevrijd van de invloed van verschillende groeperingen, pressiegroepen, die hun vaak tegenstrijdige belangen langs die weg trachten te realiseren en de staat in de uitvoering van zijn eigen taak - de verzekering van het algemeen welzijn - hinderen. De onvermijdelijk hiermee gepaard gaande spanningen tussen de verschillende geledingen van de gemeenschap maakten volgens het Verdinaso een autoritair staatsgezag noodzakelijk: de vrijheid en het echte gezag die door een staat verkregen zouden worden, stelden hem, aldus het Verdinaso, optimaal in de gelegenheid zijn specifieke taak te vervullen.

b. Gelijkheid
Het Verdinaso keerde zich tegen dit -voor haar- utopisch- principe en stelde dat mensen in abstracto weliswaar gelijk zijn, maar dit in concreto nu eenmaal het geval niet is. Gezien de katholieke grondslagen van het Verdinaso bedoelde ze dat mensen voor God gelijk zijn. De maatschappelijke verhoudingen zijn echter aardse realiteiten, en deze moesten dan ook rekening houden met het wereldse leven.
Van bij de geboorde waren mensen volgens het Verdinaso met verschillende kwaliteiten toegerust. Het waren volgens het Verdinaso de meest begaafden die de vooruitgang van de mensheid op hun actief hebben, zodat moest worden erkend dat de beschaving een vrucht is van de ongelijkheid en NIET omgekeerd. Het principe van 'gelijkheid van alle mensen' druist volgens het Verdinaso dus in tegen de natuurlijke orde en houdt daarenboven de vooruitgang van de cultuur tegen. Daarenboven houdt het denkbeeld een onderwaardering in van ieder mens die toch over eigen kwaliteiten beschikt. De erkenning van ongelijkheid houdt volgens het Verdinaso geen misprijzen in ten opzichte van de minder begaafde: ook zij beschikken over zekere eigenschappen die hem mogelijk maken een eigen plaats in de samenleving te bekleden en een eigen taak te vervullen. Het Verdinaso zag zich in deze stelling ook gesteund door Paus Benedictus XV.
Het Diets nationaal-solidarisme van het Verdinaso ging uit van ongelijkheid, de verscheidenheid, en dus ook het verschil in waarde van de individuen, en van de door hen gevormde groepen. Het wilde ieder maatschappelijk element de plaats en de daaraan beantwoorde taak geven die het meest geschikt was voor zijn eigen gaven.

c. Broederlijkheid
Het Verdinaso was van mening dat de feitelijke gelijkheid en de ongebonden vrijheid illusies zijn, en was dan ook onmogelijk in staat om de broederschap van alle mensen als een natuurnoodzakelijk gevolg ervan te zien. Het meende ook dat de idee op zichzelf te vaag is om het theoretische niveau te verlaten en in praktijk tot concrete resultaten te leiden. Het denkbeeld bleek bij velen daarenboven louter sentimenteel te zijn, want het toonde zich -volgens het Verdinaso- niet zelden broos wanneer de toepassing er van voor een bepaald persoon een zeker nadeel tot gevolg kon hebben.
Volgens het Verdinaso lag de idee van universele broederlijkheid ook aan de basis van het denkbeeld van de volkssoevereiniteit, dat één van de hoofdbeginselen van de democratie uitmaakt. Tijdens het Ancien Régime beschouwden de heersers de anderen nog als onmondige kinderen tegenover wie zij een vaderlijke functie moeten uitoefenen. Van zodra echter verklaard werd dat alle mensen broeders zijn, lag de leiding van het volk in zijn eigen handen met als gevolg "... dat slechts datgene recht en orde is, wat door den 'volkswil' alsdusdanig is aangewezen." In tegenstelling tot de nogal verspreide mening als zou het volk in staat zijn om inzake staatkundige aangelegenheden een gezaghebbend woord mee te spreken, moest volgens het Verdinaso worden erkend dat de meeste mensen zich niet eens voor politiek interesseren en bijgevolg niet deskundig zijn op dit gebied. Voor een politiek onkundige massa was een staatsgezag dat zijn naam waardig was, en zijn taak ten bate van de gemeenschap uit zou oefenen een noodzaak. Ook hier zag het Verdinaso zich gesteund door de pauselijke leer, meerbepaald door deze van Leo XIII

3. Gezien de uitgesproken linkse signatuur van de topicstarter wil er nog aan toevoegen dat Van Severens antidemocratische gezindheid haar vroege wortels heeft in zijn aanvankelijke sympathie voor het linkse bolsjewisme. Tijdens de Eerste Wereldoorlog -een periode waarin Van Severen anarchistisch, flamingantistisch, antimilitarisisch -wat hij steeds in zekere zin gebleven is- en in zekere zin emotioneel bolsjewistisch was, hield hij aan het IJzerfront een dagboek bij waar men de aanzetten tot het Verdinaso al schemerend in kan herkennen:
- De methode wordt er al in vermeld; Evolutie van binnen uit, groeien van de nieuwe geest tot hij door de kracht der waarheid stilaan de kwade machten overrompelt;
- het kernprogramma;
- het (leninistische) model van de kaderpartij; De politiek bewuste keurploeg (minderheid) die de onbewuste massa zal leiden naar democratie. Hierbij ging het bij Van Severen niet om parlementair-democratische overtuiging in conventionele zin, maar om het typisch socialistisch linkse onderscheid tussen democratie als sociaal-economisch concept (sociale gelijkheid) en democratie als politiek begrip. (Wanneer men zonder enige degelijke opleiding of vorming dergelijke geschriften op letterlijke en hedendaagse manier interpreteert en opvat kan men inderdaad enige misopvattingen de wereld in sturen...) Omstreeks 1920 zal (de nog steeds linkse) Van Severen noteren dat voor de verwezenlijking van die democratie dictatuur nodig is om het ter waarheid te brengen, de dictatuur der geestespartij. De latere Verdinaso-leider zal ging getekend blijven door zijn aanvankelijke bewondering voor een aantal ideeën en verwezenlijkingen van de radicaal linkerzijde.
Het verhaal dat wel op de topicstarter zijn website te lezen krijgen gaat volledig voorbij aan dergelijke nauwkeurigheden en nuanceringen. Het mist ook elke academische nauwgezetheid. Ik merk duidelijk hedendaagse electoraal-opportunistische motieven, waarbij het zwart-wit-verhaal duidelijk naar voor moet komen, en de enige boodschap is: "hedendaags rechts stemmen = terug naar Auschwitz." (Daarbij wordt Vlaamsgezind in één adem gelijkgesteld met 'rechts'.)
Het democratisme waar de topicstarter voor staat houdt dus ook in dat wanneer een modale mediocre mediafiguur in de politiek stapt, zich bij een partij aansluit, en bij de verkiezingen 100.000 stemmen haalt, sowieso een zetel in het parlement of de senaat krijgt, ongeacht de competenties om zich überhaupt met politieke kwesties in te laten... De stelling: "Enkel de meest geschikten dienen zich met politiek in te laten", durft ik om politiek-correcte redenen niet te onderschrijven -wat de linkse schrijver Tom Lanoy in een tv-programma wél deed- daar dit statement is zuiver fascistisch is. (Tommeke besefde dit echter ongetwijfeld niet).
Wanneer tezelfdertijd -in dezelfde democratie- 2.000.000 Belgen om 'meer Vlaanderen' stemmen, dan kunnen bepaalde belangengroepen, loges, partijen, drukkingsgroepen, en initiatieven deze rechtmatige eis eenvoudigweg de kop in drukken alsof ze er nooit geweest is. Ook dat is democratie?

In de geest van het Verdinaso zou ik de topic-starter volgende boodschap willen meegeven: "Schoenmaker blijf bij uw leest". (In uw geval is dat zeker niet de geschiedeniswetenschap maar eerder electorale propaganda).

Om heerlijk antidemocratisch met de woorden van Joris van Severen te willen afsluiten, hier een commentaar van Van Severen uit 1939, enkele maanden voor zijn dood. Als men ze in hedendaagse spelling zou vertalen, en zou afdrukken in een Vlaamse krant, zou het waarschijnlijk niet opvallen:
"Het democratische regiem is een regiem waar de bevoegde kwaliteitsmensch, de werkelijk tot regeeren en besturen mensch, slechts uiterst moeilijk of zelden de commandoposten van den Staat kan bezetten en waar hij zijne taak slechts uiterst gebrekkig of helemaal niet kan volbrengen, wanneer hij er geplaatst wordt. Zoo is doorgaans, om niet te zeggen altijd, een democratische regeering eene regeering van onbekwamen of tot machteloosheid gedoemde bekwamen.

Oorzaak hier van is het partijensysteem dat aan den grondslag ligt van het democratische regiem en dit regiem volkomen beheerscht. Dit systeem laat tot de commandoposten van den Staat slechts diegenen toe die in de partij groot zijn geworden, door de partijen gevormd en gekneed en aldus de gewillige werktuigen ervan geworden zijn. Daartoe komen natuurlijk onbekwamen, de middelmatigen, de niet-kwaliteitsmenschen allereerst en voornamelijk in aanmerking.
Eene democratische regeering is altijd een soort 'supercomité' van de partijcomités, waar de ministers niets anders zijn dan de afgevaardigden hunner partij, waar ze al hunne krachten inspannen om zichzelf in hunne partij te handhaven, de belangen en het prestige van hunne partij in den ministerraad te handhaven en waar zij, ten voordeele van hunne onderscheidene partijen, door allerlei combinaties en manoeuvres, zoo lang mogelijk aan het roer trachten te blijven." (Hier Dinaso! 18.11.1939)


Afbeelding

Wat dan weer heel bedenkelijk is met betrekking tot de website van de topicstarter, zijn gesimplificeerde voorstelling van het ganse oorlogsgebeuren (inclusief de benadering van collaboratie en naoorlogs flamingantisme en gelijkschakeling met vooroorlogs nationaalsocialisme in Duitsland) en zijn daaruitvolgende idealisering van hedendaagse linkse partijen, is dat de topicstarter zelf fascistische principes hanteert: bij een negatieve commentaar, bedenking of kritiek op de guestbook wordt de bijdragen heel eenvoudig verwijderd. Enkel de min of meer rooskleurige commentaren kunnen blijven staan... :+
Laatst gewijzigd door willysproject op 10 apr 2010, 10:11, 1 keer totaal gewijzigd.
Gebruikersavatar
Veltro
Lid
Berichten: 1378
Lid geworden op: 26 jul 2005, 21:05

Re: Joris Van Severen en het Verdinaso.

Bericht door Veltro »

@willysproject,

Een zeer interresante tekst. Toch een kleine opmerking: Bij het Italiaanse Fascisme moet een onderscheid gemaakt worden tussen het programma voor en na de machtsovername. Het Italiaanse Fascisme was namelijk een opportunistische beweging welke haar programma aanpaste wanneer dit noodzakelijk was om aan de macht te komen/blijven. Zo veranderde de beweging van een Republikeinse naar een Koninklijke. Zo ook van een voorstander van het individu naar die van de staat.
Als ik de tekst hier lees, was het Verdinaso nog steeds Fascistisch, maar dan in de oorspronkelijke vorm. Met dit gegeven is het niet zozeer dat het Verdinaso zich ging afzetten van het Italiaans Fascisme, maar dat de Italianen zich verwijderden van het Fascisme en op weg gingen naar het Mussolinisme wat hun fataal werd.

Ik ben zeer benieuwd wanneer het Verdinaso kwam met de corporatief geordende staat zoals hieronder vermeld. Zoals misschien bekend was dit nieuwe basis van de Italiaans Fascistische staat. Echter omdat de Fascisten de corporaties niet de vrijheid gaven uit angst voor machtverlies werd de Fascistische theorie nooit in de praktijk uitgevoerd en werd het dan ook geen succes.

Veltro
Credere, Obbedire, Combattere!!!!Avanti!!!!Saluto Al Duce!!!!
Moengoman
Lid
Berichten: 838
Lid geworden op: 21 okt 2006, 05:07
Locatie: Moengo, Suriname

Re: Joris Van Severen en het Verdinaso.

Bericht door Moengoman »

Ik ben zelf uitgesproken links en zie totaal niet waarom Willy veronderstelt dat The Piano links zou zijn. En ik heb er zijn eerste post twee keer op doorgenomen. Wie de juiste interpretatie geeft van het gedachtengoed van Verdinaso kan ik niet beoordelen. Ik weet er te weinig van en ben ook niet genoeg geïnteresseerd, iets dat door Willy zeker niet is veranderd.
Maar ik wil wel opmerken dat Willy's post vol staat met nodeloze antipropaganda. Dat doet afbreuk. Ongenadige kritiek is prima, maar men diene zich tot de feiten te beperken en er geen irrelevante politieke veronderstellingen aan vast te knopen.
Dat laatste leidt dan ook tot een stompzinnige contradictie - eerst wordt Van Severen sympathie voor "het linkse bolsjewisme" toegedicht (bestaat er ook rechts bolsjewisme dan?) en in dezelfde adem wordt hij een anarchist genoemd in zijn vroege jaren. Voor rechts bevooroordeelde rakkers: bolsjewisme en anarchisme gaan niet samen. De anarchisten waren dan ook de eerste slachtoffers van Dzjerzjinsky na de oktoberrevolutie. Bakunin werd door Marx al uit de Eerste Internationale geknikkerd.
Dus, afgaande op Willy's analyse, geef ik voorlopig geen cent voor Van Severen's zogenaamde linkse wortels.
Gebruikersavatar
willysproject
Lid
Berichten: 716
Lid geworden op: 24 feb 2005, 23:20

Re: Joris Van Severen en het Verdinaso.

Bericht door willysproject »

De website van Mr Piano spreekt voor zich. Mogelijk ontbreekt u ook voldoende de voeling met de hedendaagse Belgische politiek om de ondertoon in zijn artikels te vatten, en de daarin steeds terugkerende snerende verwijzingen naar het volgens Mr Piano "exclusief Vlaams-nationale antidemocratisme" tijdens het interbellum. Waar het Mr. Piano om gaat is propageren dat alles wat Vlaamsvoelend is (en was) automatisch ook extreem-rechts, antisemitisch en anti-sociaal is. Zeg nu zelf, wat doet een banner met als titel: “Red de solidariteit” op een informatieve site over de Tweede Wereldoorlog? (“Red de solidariteit” was een campagne opgezet na de verkiezingen van juni 2007 waarbij men de door de meerderheid gewenste staatshervorming (meer bevoegdheden voor het regionale niveau) probeerde voor te stellen als het einde van België.

Een bloemlezing van enkele citaten uit Joris Van Severens oorlogsdagboek. Het zou echter wel verkeerd zijn Joris Van Severen theoretisch bolsjewist te noemen. Bij nalezen van zijn oorlogsdagboek kan men echter niet naast de sympathie en bewondering voor de bolsjewistische machtsgreep in Rusland, Lenin en Troski heen lezen. Hij bewonderde het volk dat de kracht vond zichzelf te overwinnen. Opkomen voor zwakken en onmondigen was voor Van Severen zo'n sterke impuls -mede door zijn katholieke overtuiging en vroege contacten met H. Verriest, dat het hem aan het IJzerfront tot flamigantistische inzet als tot een zeker ‘emotioneel’ bolsjewisme dreef. Pas op het einde van de oorlog werden dit emotioneel bolsjewisme verbonden met Vlaams-nationale motieven.

De eerste vermelding bij Joris van Severen van het begrip ‘antimilitarisme’ vinden we in zijn dagboek op 31 juli 1914, dus voor Duitsland aan België de oorlog verklaart. De bladzijde is beschadigd, en daardoor is de volledige passage niet geheel leesbaar. Een week later, op 6 augustus 1914 schreef hij een notitie die wel eenduidig is:“Ik vraag mij in angstig denken over mezelf en over de taak die mij in mijn later leven wacht, of ik me nu niet moet aanstellen als vrijwilliger om ’t vaderland tegen Duitsland te verdedigen. O die vervloekte liefde tot het leven en de vervloekte burgermoraal die ons heeft grootgemaakt! (…) Vaderlandsliefde? Rechtzinnig erkend. Neen, geloof ik: wel ’t antimilitarisme. Aan wie wie zal ik een licht vragen?” (OD, 6.8.1914). (OD = Oorlogsdagboek)
Wanneer de jonge Van Severen wat later beslist zijn kolkende gevoelens literair af te leiden, wat hij later vaak nog zal besluiten te doen, wil hij “een geweldig antimilitaristisch drama scheppen” (OD, 16.8.1914) en hij denkt ook na over de personages: “De held: een Jood. Echt nationalisme = rasliefde. Internationalisme” (OD, 17.8.1914).
Als hij begin september 1914 zijn oproepingsbrief krijgt, schrijft hij: “Waarom zou ik gaan strijden, ik die in de diepe grond van mijn wezen een verstokte antimilitarist ben? (OD, 5.9.1914).

Het is dit antimilitarisme dat hem tot sympathie drijft van alle oorlogstegenstanders. Hij ziet die in de eerste plaats verwoord bij de socialisten. Aanvankelijk lopen de begrippen socialisme, sociaal-democratie, marxisme, bolsjewisme en communisme in de geschriften van Joris van Severen door elkaar. Het is pas gaandeweg dat men een historisch, ideologisch en polemisch gebruik kan onderscheiden. Het (foute) bericht dat Karl Liebknecht werd geëxecuteerd, verwekt bij Van Severen grote beroering. Zijn dagboeknotitie verraadt ook enige kennis van het socialisme in Duitsland: “De dagbladen leren ons dat de keizer van Duitsland de grote socialist Liebknecht om zijn niet willen ingelegerd worden, doen doodschieten heeft. Schande en wee aan de keizer. Ik meen dat Liebknecht de zoon moet zijn van de beroemde Wilhelm Liebknecht een der 1ste persoonlijkheden van ’t Duits socialisme. De kracht van de vader is in de zoon als een geest, een spook aan ’t voortleven. (…) Liebknecht ik groete u met heel mijn menszijn. Mijn revolutionair zijn” (OD, 18.8.1914)

Verder zijn in zijn oorlogsdagboeken tal van pasages waarin met bewondering wordt geschreven over de gebeurtenissen in Rusland: de strijd van socialisme tegen imperialisme; en over de verwezenlijkingen van de Spartacusbund van Duitse socialistische oorlogstegenstanders, die zijn geliefde Karl Liebknecht met Rosa Luxemburg en Franz Mehringin in 1916 hebben gesticht. In één van zijn vele zelfbevragingen over de zin van de oorlog komt Van Severen “dieper en steviger” tot het bewustzijn “dat we enkel slaven zijn in een oorlog van leugen en valsheid, waar alles om de economische heerschappij gaat van Engeland of Duitsland” (OD, 4.12.1916). Zonder verdere commentaar noteert hij in zijn dagboek: “You know this war makes one a socialist. One is thinking continuously about the comfort and welfare of one’s men, consequently one sees their many grievances and one sympathises with them.’ (Letter written by Lieutenant Hon. v.T., Harmsworth, before killed.”) (OD, 26.12.1916). Aansluitend duikt in zijn dagboek voor het eerst de term anarchist op als zelfaanduiding, zij het dat hij de evolutie daar naartoe nog lopende acht: “Mijn geweten gaat aan’t zinken… of is’t aan ’t stijgen? Alle steungegevens wankelen. Alle gedachten draaien naar revolutie om. Alleen de flamigant blijft pal en hoog staan in mij. Ik word een reële anarchist, terwijl mijn godsdienst me blijft omhullen als een prachtige levende vorm. Waar ga ik naartoe? Wat zijn we? Wat zou een zegepraal zijn in deze oorlog? Waar is ’t kamp der beschaving? Waar is de waarheid onder de doodsmacht der woorden?” Zijn anarchisme voert hij dan terug op Nietzsche: “Katholiek gezind weer en atheïstisch anarchistisch! O mijn oude liefde voor Nietzsche!” (OD, 19.1.1917).

Het antimilitarisme, kwam in 1917 terug ter sprake in het dagboek van Joris van Severen. Nu blijft het niet bij gevoelsmatig en intellectueel afwijzen van het militarisme. Hij wil iets ondernemen: “Dat de oorlog toch maar aan zijn einde ging! We zullen een harde en antimilitaristische bond stichten, we zullen hevige tegenkantingen opstormen.” (OD, 20.5.1917), want “Ne sens-tu pas encore l’âme de cette époque-ci, mon Charles? L’extrémisme de l’antimilitarisme. Nous vivons une époque grandiose et merveilleuse d’intensité idéaliste.” (Fragment uit brief aan zijn frontkameraad Charles Gauzée).

Na de straf die hij oploopt ten gevolge van de Open Brief aan de Koning, krijgt Joris van Severen een opbeurend bericht van zijn vriend en medestander Karel de Schaepdryver (eén van de latere ‘Sublieme Deserteurs) die blijkbaar nog méér bolsjewistisch gezind is: “Ik heb één en ander over je laatste wedervaren vernomen. Je wordt een kranige, prachtige kerel. Er gloeit een heerlijke, heilige vlam in je ziel. Als de tijd van de sovjetten aanbreekt voor onze beweging, ik beweer je: al de kinkels en pummels en gek-verwaande junkers die de poten naar je hebben uitgstoken, zal ik, God van de hemel, het hart uit de balg wringen!...” Enkele weken later ontmoeten ze elkaar: “In de kelder, daar zitten ze, mijn Karel, P. en anderen. Hij komt buiten gesprongen en joelt het uit. Met zware, rijkoordloze schoenen, open zak, open hemd, en met een jonge baard die nog stekelig is en ros, karig en fel plebïsch. (…) Ik kon me niet weerhouden in hem het type te zien van de Russische revolutionair.
- Verduiveld, ge laat de baard schieten!
- Ja vriend, - en joelend – we hebben de Sovjetmannen gezien te Parijs hé, en ze droegen ook allen een baard. We moeten hem allemaal laten schieten.” (OD, 19.9.1917).

Zo goed als het kan, en met onvoorwaardelijke sympathie, blijft Van Severen de gebeurtenissen in Rusland volgen: “Ik ben vol bewondering voor Rusland. (…) Ten koste van hun eigen tijdelijk leven zullen de Russen hun gronddroom –de droom van een Nieuw Europa- bewerkstelligen: triomf van de ziel over alles.” (OD, 12.11. 1917) Naast een uitvoerige biografie over Lenin schrijft Van Severen tevens uitgebreid over Trotski: “Mijn bewondering voor die man groeit altijd maar breder (…) Zijn socialisme is rechtzinnig, zijn echt temperament is revolutionair socialisme (…) Hij valt de Duitse socialisten aan om de oorlogskredieten gestemd te hebben (…): ‘oorlog om nationale doeleinden heeft geen zin. De enige oorlog is de klassenstrijd. Zij zijn vechters. Allen gelijk’” (OD, 10.2.1918)

Enkele dagen later lezen we opnieuw dat Van Severens oorlogsweerzin hem Trotski en de de bolsjewisten doet bewonderen. “ ’t Naar de dood gaan, ’t vernietigen in zich, alle krachten… onmeedogend en de hel van gans het leven dat niets meer waard is (…) Het voelen aankomen, rap en fataal, van ’t einde van de wereld…” (OD, 13.2.1918). “Daartegen helpt alleen ‘een trotskimethode’, dat is het zekerste om dat levensdodende monster aan stukken te keren. Trotski! Hij komt eenvoudigweg te verklaren: ‘Er is niets tussen Rusland en Duitsland. Geen oorlog meer. We gaan dus demobiliseren. Geen verdrag, niets! Er is geen oorlog meer tussen ons, gedaan ermee. Wij gaan ’t nieuw leven beginnen’” (OD, 14.2.1918). Dit laatste doet Van Severen enkele maanden besluiten: “De bolsjewistische geest gaat aan ’t waaien over westelijk Europa” (OD, 7.11.1918). Aan het einde van de Eerste Wereldoorlog evolueert het bolsjewisme, vooral via zijn bewondering voor Trotski, meer en meer tot een concept voor binnenlands gebruik, en hierbij verbindt hij het dan ook meer en meer met Vlaams-nationale motieven In zijn dagboek wordt Lenin geciteerd om het sociale met nationale elementen te verbinden: “Our alliance is with the oppressed classes and the oppressed peoples” (OD, 30.11.1918).
Plaats reactie