Mussolini van socialist naar anti-socialist

[magicdutchmen]

Weet niet of dit wel het geschikte forum is om dit onderwerp te behandelen maar misschien wel aardig.
Ik had een dvd gekocht die mij wel interessant leek: The story of facism.
Het volgende verhaal over Mussolini wordt dan in het kort uit de doeken gedaan:
De op 29 Juli in 1883 geboren Mussolini. Afkomstig uit een gezin waar het Socialisme hoogtij vierde ging zijn politieke ambitie ook al snel in die richting. Als oprichter van het Socialistische blaadje "The Class Struggle" (de klassenstrijd) baarde hij zoveel opzien dat hij uiteindelijk ?hoofdredacteur? van de Avanti werd in 1912. (De Avanti, op 25 December 1896 opgericht, en Italie sinds het dagblad dat zich als officiele stem had geprofileerd van het Socialisme).
Echter op 15 November 1914, (Nog voordat Italie de oorlog verklaard aan Oostenrijk) richt Mussolini zijn eigen blaadje op: Il Popolo d'Italia (Italie voor het Italiaanse volk). Dit vloeide voort uit het feit dat Mussolini brak met de socialistische partij. Daarna groeit Mussolini natuurlijk uit tot een Facist en een felle anti-socialist.
Nu mijn vraag dan; is er literatuur die nader beschrijft hoe deze splitsing tot stand is gekomen en waarom dat leidde tot een anti-socialistische houding van Mussolini.

Alvast bedankt.

[Veltro]

@magicdutchmen: allereerst over de DVD; het is een aardige docu, met wat kleine foutjes, maar zeker de moeite waard voor personen welke iets verder in de materie zijn. Waarom; de DVD is in het Engels overgedubt waardoor de tekst niet synchroon met de beelden loopt. Enkel als je de beelden weet te plaatsen kan je de tekst aan de beelden koppelen. Iemand die dit nog niet kan trekt de verkeerde conclusies. Verder is de beeldkwaliteit niet geweldig, maar de unieke beelden maken dit meer dan goed. Ik heb hem voor 7 euro gekocht en ben er zeer blij mee.

Over Mussolini; Mussolini was een vooraanstaande socialist, redacteur van het socialistische partijblad “Avanti” en vaak genoemd als toekomstig leider van de beweging. Mussolini hing het algemene socialistische idee aan van voor WO1, dat wanneer alle socialistische partijen van alle landen, verenigd in de Socialistische Internationale, zich zouden verenigen tegen de oorlog (chanteren van regeringen met opstand), omdat dit over de rug zou gaan van de gewone man, het vrede zou blijven.
Echter de Duitse, Franse, Britse etc. socialistische partijen lieten de Socialistische Internationale vallen en steunden hun regeringen ten gunste van oorlog. Het Italiaanse socialistische beleid van het chanteren van de Italiaanse regering had hiermee dus een stuk minder waarde.
Met het falen van de Socialistische Internationale verdween voor Mussolini ook het idee van een internationale socialistische opstand tegen de nationale regeringen tegen de oorlog.

Volgens hem moest nu het socialistische beleid ten aanzien van de oorlog worden gewijzigd. Ten eerste moest men met het verdwijnen van de Internationale nationalistischer gaan denken. Onderdelen van Italië waren bezet door andere mogendheden welke bevrijd konden worden. Ten tweede moest men goed en fout gaan onderscheiden. Machtige staten als Oostenrijk-Hongarije en Duitsland hebben kleine staten als Servië en België aangevallen. Maar het belangrijkste punt is dat een oorlog de socialistische partij aan de macht kon brengen. Oorlog leidt tot chaos welke een socialistische revolutie teweeg kon brengen.
Hij bracht deze punten onder de aandacht in de “Avanti” en tijdens vergaderingen. Deze ommekeer van pacifist tot intervenist werd door de socialistische partij niet gewaardeerd en hij moest het veld ruimen. Op 20 oktober gaf hij zijn redacteurschap en positie in de partij op.

Mussolini, nog steeds een vooraanstaande persoonlijkheid werd vervolgens gesteund door de Fransen en Britten om zijn eigen blad (Il Popolo D’Italia) uit te geven ter ondersteuning van zijn nieuwe visie (de Geallieerden konden Italiaanse steun in de oorlog goed gebruiken). Hij kreeg uiteindelijk gelijk…

Mussolini bestreed vervolgens de socialisten omdat deze hem in de weg zaten bij zijn weg naar de macht (machtige partij) en omdat de socialisten de tegenstanders waren van zijn aanhang en financieel ondersteuners.
Echter Mussolini is zelf in zijn hart altijd een socialist gebleven en veel grondbeginselen van het Fascisme komen overeen met het socialisme. Mussolini en het Fascisme zijn dus meer politieke tegenstanders van het socialisme dan ideologische.

Er zijn zeer veel boeken over Mussolini uitgegeven. Ik heb zelf een halve boekenkast vol enkel over Il Duce.
Een recent boek welke ik kan aanraden: Mussolini, A New Life van Nicholas Farrell. Er is ook een Nederlandse vertaling van. (over vertalingen gesproken: je Italiaans-Nederlandse vertalingen zijn niet allemaal correct).
In mijn verzameltopic staan ook heel veel boeken over Mussolini. Ik heb de achterflap dan overgetikt zodat je een beeld kan vormen over het boek.

Als je nog vragen hebt hoor ik het wel.

Veltro

[Moengoman]

Dan heb ik er nog één. Ik ken de feiten wel zo ongeveer, maar heb nooit goed begrepen hoe dat heeft kunnen gebeuren.
Het leidt geen twijfel dat Mussolini's Italië rond 1930 een grootmacht was in Europa. Nog in 1935 hoefde Mussolini alleen maar een paar divisies naar de Brennerpas te sturen om de Duitse annexatie van Oostenrijk (tijdelijk) tegen te houden.
Hoe is het toch mogelijk dat Italië in een paar jaar tijd afgleed naar de status van Duitslands vijfde wiel aan de wagen? Hoe werd Mussolini van een internationaal belangrijk staatsman - zelfs te München 1938 nog! - tot een marionet van Hitler? Ik heb wel eens gelezen dat Mussolini's gezondheid - met name maagklachten - een rol heeft gespeeld, maar dat weersprak je.

[magicdutchmen]

Bedankt Veltro, had wel een beetje gerekend op een reactie van onze Italie-kenner op dit forum
Ik was inderdaad ook niet zo te spreken over de kwaliteit van deze docu. Helaas zijn het geen zaken die je makelijk ergens via het internet kunt downloaden waardoor je al snel uitkomt bij de locale VanLeest.
Er zijn inderdaad boeken genoeg te vinden over Il Duce, helaas zijn deze ook vaak niet volledig en correct en/of moeilijk weg te lezen. Daarom bedank ik je ook voor onderstaande titel. Die zal ik zeker eens nader bekijken.

(over vertalingen gesproken: je Italiaans-Nederlandse vertalingen zijn niet allemaal correct).

Dat moet dan de fout van Wiki zijn, want die heb ik voor mijn topic geraadpleegd.

Nog even aan jou de vraag Veltro, aangezien je een halve boekenkast vol hebt over Mussolini: wat spreekt jou nou het meeste aan aan deze man die achteraf in de geschiedenisboeken is verguist. Maar ten tijde van regeren door bijvoorbeeld Mahatma Gandhi als "de toekomst van Italie" is uitgeroepen

[magicdutchmen]

Dan heb ik er nog één. Ik ken de feiten wel zo ongeveer, maar heb nooit goed begrepen hoe dat heeft kunnen gebeuren.
Het leidt geen twijfel dat Mussolini's Italië rond 1930 een grootmacht was in Europa. Nog in 1935 hoefde Mussolini alleen maar een paar divisies naar de Brennerpas te sturen om de Duitse annexatie van Oostenrijk (tijdelijk) tegen te houden.
Hoe is het toch mogelijk dat Italië in een paar jaar tijd afgleed naar de status van Duitslands vijfde wiel aan de wagen? Hoe werd Mussolini van een internationaal belangrijk staatsman - zelfs te München 1938 nog! - tot een marionet van Hitler? Ik heb wel eens gelezen dat Mussolini's gezondheid - met name maagklachten - een rol heeft gespeeld, maar dat weersprak je.

Ik had een reactie getypt, tot de computer crashte en mijn verhaal weg was. Veltro staat vast te trappelen om dit uit de doeken te doen

[Veltro]

@Moengoman; Allereerst is de onderlinge verhouding Mussolini-Hitler en ook Mussolini’s positie als staatsman afhankelijk van de internationale positie van Italië en Duitsland. De verandering tussen de verhoudingen van deze twee landen heeft te maken met industrieel potentieel en het volgen of leiden van politieke gebeurtenissen.

Italië was in de jaren voor en tijdens het Fascistische tijdperk (en zelfs nu nog) een middelmatige industriële en financiële speler in Europa. Grotendeels nog agrarisch, grote tegenstellingen tussen Noord en Zuid in een land dat pas bestaat sinds 1870, veel verouderde tradities, partijen (Adellijke families, Kerk, industriëlen, arbeiders) welken elkaar tegenwerkten etc etc.
Mussolini wist dit en wist ook dat hij alle partijen tevreden moest blijven houden om succesvol te blijven.

In het begin van de jaren 30 waren de meeste landen met hun eigen sociale/financiële problemen bezig. Het uitgelezen moment voor een kleine speler om grote dingen te bereiken. Mussolini had in de jaren 20 zijn binnenlands beleid op de rails gekregen en kon zich nu op het buitenland richten. Italië bundelde al haar krachten en kwam tot haar piek midden jaren 30 met als bekroning het Italiaanse Imperium door de inlijving van Ethiopië in 1936. Maar toen was de koek op. Italië had de financiële en industriële middelen niet om verder te groeien en deed een pas op de plaats. Italië had echter de internationale politiek met haar eigen agenda bepaald en gewonnen wat er te winnen viel.

Ongelukkig voor Italië kwam nu het moment van de grote wapenwedloop naar aanloop naar WO2.
Alle grootmachten, met voorop Duitsland, herbewapenden met nieuw materieel welke het Italiaanse ging overklassen. Mussolini wist het overklaste Italië nog met handige propaganda bij de Europese top te houden, maar dit was pure schijn.
Mussolini besefte echter ook dat als hij ooit zijn Romeinse Imperium wilde creëren dit ten koste moest gaan van Frankrijk en GB. Dit kon hij nooit op eigen kracht.
Nu kwam het moment dat grootmacht Duitsland op oorlog met deze 2 landen aanstuurde. Mussolini besloot dus met Hitler in zee te gaan. Mussolini maakte echter de inschattingsfout door te denken Hitler zijn Italiaanse agenda te kunnen laten uitvoeren. Hitler ging namelijk zijn eigen weg en veroorzaakte reeds de oorlog in 1939, terwijl 1943 als vroegste datum was afgesproken.
Mussolini als leider van een verzwakt land na 15 jaar van constante oorlog had nu de keus: afzien van het imperium of Hitler volgen en hopen op een snelle Duitse overwinning voordat de Italiaanse zwakte aan het licht kwam. Hij koos het laatste. Voor het Italiaanse volk, maar vooral ook voor de moedige Italiaanse soldaat in het veld de verkeerde keus.
Voeg bij een onvolledig, verouderd militair apparaat een corrupt officiers en ambtenaar corps en daar is een Italië welke Duitland om militaire steun moet vragen wat Mussolini veranderde in leidende staatsman tot volgende marionet.
Het grappige is dat het Italiaanse materieel welke in productie kwam in 1943 (verwachte start van de oorlog), goed opgewassen bleek tegen het materieel van de Geallieerden.

@magicdutchman; wat mij zo aanspreekt; het is een opmerkelijk verhaal.
Van een arme (gewelddadige) jongen uitgroeien tot belangrijk socialistische partijlid. Dit vervolgens weer opgeven vanwege je overtuiging en weer met niets beginnen en vervolgens uitgroeien tot immens populaire dictator welke vereerd wordt als een god. Internationaal het land op de kaart zetten met een beweging welke tot voorbeeld dient voor vele andere bewegingen, maar vervolgens de hebzucht laten overwinnen en het land in ellende laten storten. Uiteindelijk ondersteboven aan een balk van een benzinestation te eindigen bespuwd en verminkt, maar toch ook nu 60 jaar na dato nog vereerd te worden door vele Italianen.
Gedurende dit alles vijf kinderen krijgen, waarvan 1 sneuvelt en je eigen schoonzoon laten executeren. Toch vergeven worden door je familie en een kleindochter hebben welke nu een bekend Italiaans politica is.
Verder een gecompliceerd karakter: zegt iets, doet wat anders. Propagandeert Fascistische normen zoals het gezin, maar houd er vele maîtresses op na. Is het ene moment een bruut dan weer emotioneel.

Kortom een onnavolgbaar persoon waarover je niet uitgelezen raakt.

Veltro

[gamer0004]

Ik hoorde ergens dat toen Mussolini eenmaal was overgestapt één of andere hoge communistische piet de Italiaanse fascisten duidelijk maakte dat hij daar niet blij mee was en dat ze hem hadden moeten proberen te binden aan hun partij.

[Veltro]

@gamer0004; Nicola Bombacci een mede oprichter van de Italiaanse communistische partij in 1921 en vriend van Lenin heeft verteld dat Lenin tegen hem heeft gezegd dat volgens deze Mussolini de enige ware socialist van Italie was, welke men niet had moeten laten vallen, omdat enkel hij de revolutie had kunnen ontketenen.

Veltro

[gamer0004]

Dus het was toch Lenin zelf...