Joachim Peiper: Huis & Dood

[staf]

Peiper heeft waarschijnlijk ook fouten gemaakt tijdens de oorlog, wie niet.
Patton sloeg (zijn eigen) soldaten die niet naar het front durfden terug te keren.(soldaten leden onder stress,angst)
Het proces tegen Joachim Peiper heeft nogal een donkere zijde vind ik, zijn advocaat (Amerikaans militair) wou hem nog voor zijn dood spreken i.v.m nieuwe informatie en getuigenissen omtrent het voorval te Baugnez.
Zijn dood kan ik omschrijven als een laffe daad, Peiper was iemand die streed met een open vizier en nam altijd zijn verantwoordelijkheid.(zie proces Malmedy)
Hij had zijn straf gekregen en die ook onderdaan.
Hij streed voor zijn vaderland en zijn idealen, wie deed dat niet tijdens WOII.

[Ruimteaapje]

Een groot deel van die "donkere zijde" is het gevolg van de fabels die zijn advocaten (Everett en Aschenauer) de wereld ingeholpen hebben. Als ik iets donker vind is het Peiper's rol als adjudant van Himmler en zijn rol in het nazisme en de Holocaust. Hij was een goed commandant van infanteristen maar een mislukte aanvoerder van tanks. Een zeer moedig soldaat en een overtuigd nationaal-socialist. Heel anders dan het beeld van apolitieke houwdegen die de cultus wil doen geloven. Peiper die met open vizier streed voor zijn vaderland en idealen dat klinkt mij teveel naar de HIAG mantra's en de "laatste gevallen kameraad" cultus van zijn rechtsextreme fans. Maar goed, het was ook Peiper die na de oorlog tegen een journalist zei dat hij een nazi was en altijd nazi zal blijven. Daarmee doet hij het goed in die hoek.

zijn advocaat (Amerikaans militair) wou hem nog voor zijn dood spreken i.v.m nieuwe informatie en getuigenissen omtrent het voorval te Baugnez.

Wat wil je impliceren? Everett stierf al in 1960. Welke "nieuwe informatie"?

[Moengoman]

Maar goed, het was ook Peiper die na de oorlog tegen een journalist zei dat hij een nazi was en altijd nazi zal blijven.

Daar kan ik nog wel respect voor opbrengen, itt tot die lafbekken die de Holocaust etcetera ontkennen of zich wentelen in schuldgevoelens (zoals Speer). Ik weet van Peiper eigenlijk helemaal niets af.

[LEO]

Vanwaar de plotse ommekeer in Peipers loopbaan ? Van adjudant van Himmler (wat het ook inhoudelijk moge geweest zijn ) naar de zelfgevraagde job van frontsoldaat in het Oosten. Of de val van de hemel naar de hel ?

Gehuwd zijnde met een secretaresse van Himmler kan ik toch moeilijk aannemen dat hij zijn zoontje Heinrich noemde uit idolatie voor zijn broodheer.
En over deze periode is er inderdaad weinig lectuur te vinden.

[Ruimteaapje]

Leo, Himmler was niet zozeer zijn broodheer. Peiper was het troetelkind van de Reichsheini en er was een verregaande persoonlijke vriendschap tussen hun beide en tussen Peiper en veel andere mannen uit de politieke top van het Derde Rijk. Adjudant moet je inhoudelijk zien als zijn agenda plannen en bijhouden, hem in die hoedanigheid vergezellen op zijn reizen en om meteen maar die link duidelijk te maken: Peiper was aanwezig bij besprekingen van Himmler over het liquideren van de Poolse intelligentia en joden en hij bezocht bijvoorbeeld als adjudant in het gevolg van Himmler concentratiekampen en was getuige van experimenten met gaskamers. Hij beschreef na de oorlog emotieloos hoe hij door het ruitje in de deur van een gaskamer toekeek hoe de vergassing verliep.

[LEO]

Hey, Ruimteaapje. Peiper wordt steeds meer een mysterie voor me.
Hij was dus doordrongen van het nazistische gedachtengoed. Maar waarom ontvluchte hij dan het gepreviligeerde wereldje van de Nazi-top ?
Het moet voor hem toch een allesveranderende beslissing geweest zijn om zich te profileren als frontsoldaat. Of wou hij zijn gedachtengoed
op een actievere manier aan de man brengen.
Zoals je reeds aangaf was hij niet zo een denderende pantsercommandant ( tactisch bezien dan veronderstel ik). Toch werdt hij gewaardeerd
door zijn mannen, zoals blijkt uit de ondervragingen in Schwabisch Hall en Dachau.
Ook zijn beslissing om in Frankrijk te gaan wonen is controversiëel. Het na-oorlogse Frankrijk van De Gaulle was voorzien van een stevige
communistische partij, uitgerekend in de kleine dorpen. Hij ging wonen tussen zijn vroegere vijanden. Of zocht hij het risiko zelf op ?
En volgens het boek van G.Cuppens is het nooit bewezen dat het gevonden lijk dat van Peiper zou zijn geweest.
Toch raadselachtig allemaal.

Groeten.

[Ruimteaapje]

Peiper was gewoon militair in de Leibstandarte. De divisie, dus niet de ceremoniële eenheid. Voor en na zijn dienst als adjudant diende hij gewoon aan het front. Veelbelovende officieren met de juist connectie tot de "incrowd" dienden bij toerbeurt als adjudant bij Hitler, Himmler, en andere partijbonzen. Het is dus niet zo dat hij koos voor het front: hij werd simpelweg overgeplaatst van de veldeenheid naar de post bij Himmler en na een bepaalde periode weer terug naar zijn eenheid.

[LEO]

Ohw, een gewone mutatie dus. Ik begreep dat hij via via bij Himmler terecht was gekomen.
Tx Ruimteaapje.

[staf]

Het was niet de advocaat van Peiper, maar de schrijver (Gerd Cuppens) van het boek Massacre de Malmedy die hem net voor ziin dood wou contacteren i.v.m nieuwe info die de man had ontdekt omtrent de slachting te Baugnez.

[Ruimteaapje]

We gaan nu van zijn advocaat naar een schrijver. Je stelde dat eerst anders. Maar om welke "nieuwe info" moest dat dan gaan? Wat je stelt is namelijk nogal warrig. Peiper overleed in 1976 en dat is ruim tien jaar voor het verschijnen van de eerste editie van "Massacre a Malmédy" (een pastiche van informatie die hij van Jean-Paul Pallud "leende" plus zijn interviews met vooral Duitse veteranen). Als Cuppens "nieuwe info" had waarover hij Peiper in 1976 nog wilde spreken dan heeft hij alle tijd gehad om dit in de eerste versie van zijn boek te verwerken. Begin jaren negentig werkte Cuppens tot zijn dood aan een tweede, herziene versie van zijn boek maar er stonden in zijn manuscript geen wereldschokkende nieuwe feiten die Baugnez in een heel ander licht stellen.

[staf]

Ik heb die info ook maar van het net genomen, zoek ook naar info over Peiper, maar op het net vindt je veel zaken die niet blijken te kloppen.
Zijn er geen boeken in het Nederlands te verkrijgen over Peiper?
Heeft Peiper het rechtstreekse bevel gegeven voor die executie te Baugnez?
Hebben die gevangenen geen ontsnappingspogingen gedaan en zijn ze daarom door de SS'ers neergeschoten?
Het boek van Cuppens bestaat dat ook in het Nederlands en waar is dat dan te verkrijgen?

[Ruimteaapje]

Op internet ontwikkelde zich een persoonsverheerlijking rond Peiper als "de laatste gevallene" waarin men hem wil neerzetten als een houwdegen die vocht voor volk en vaderland maar zonder politieke motivatie. Allerlei fabels worden om die reden opgevoerd op allerhande websites, waaronder allerlei onzin over het persoonlijk redden van Joden (inclusief zogenaamde getuigenis van een rabbi - een fabel die Peiper overigens zelf de wereld in hielp), het argument dat hij geen lid was van de NSDAP en dus geen nazi (hij was wel degelijk lid en hij was wel degelijk een nazi) en een heleboel bewust gezaaide verwarring over Baugnez/Malmédy. Was Peiper schuldig aan Baugnez? Waarschijnlijk niet. Dat is het lullige: zijn straf was terecht alleen had hij hem voor allerlei misdragingen kunnen krijgen maar hij kreeg hem uiteindelijk voor een zaak waarin hij waarschijnlijk (let wel: waarschijnlijk!) geen directe schuld had.

Boeken over Peiper zijn er niet in het Nederlands. Ja, het boek van Cuppens is (of was) er in het Nederlands maar daaruit krijg je ook geen eerlijk beeld van wat er destijds gebeurd is. Simpelweg omdat betrokkenen steeds weer met andere versies van het gebeurde kwamen en de waarheid langzamerhand meenemen in hun graven. Als je Peiper wil benaderen, als je genoeg informatie wil hebben om zelf een oordeel te vellen, zul je in ieder geval twee boeken moeten lezen: de biografie over Peiper geschreven door Patrick Agte en de biografie geschreven door Jens Westemeier. Let wel dat Agte een neonazi is met nauwe banden met de veteranen. Hij heeft een agenda waarin hij Peiper wil witwassen en met dat doel is hij zeer selectief met de informatie die hij wel en de informatie die hij niet gebruikte voor zijn boek. Daar tegenover staat Westemeier: ooit een gelover in de mythe rond Peiper, maar door archiefonderzoek en interviews met veteranen en getuigen ging hij Peiper steeds duidelijker zien in zijn ware hoedanigheid. Hij dook alle informatie op die Agte bewust onvermeld liet en maakt in zijn boek duidelijk dat Peiper veel meer was dan gewoon een soldaat: dat Peiper zeer nauwe banden had met de partijtop en simpelweg in mentaliteit, morele waarden en normen en in doen een nazi was. Nadeel is wel dat Westemeier gedurende zijn jaren van onderzoek, door de feiten die hij over Peiper boven tafel kreeg, een dusdanige afkeer tegen hem ontwikkelde dat hij het niet voor elkaar heeft gekregen om een objectief boek te schrijven. Waar Agte bewust liegt en verdraait om zijn held wit te wassen, daar schiet Westemeier veel te ver door in conclusies die hij trekt betreffende zijn van zijn voetstuk gevallen held. Maar de waarheid ligt niet in het midden. Als je de waarheid zoekt lees dan Westemeier maar leer om te gaan met zijn voortdurende uitwijdingen over hoe duivels het nazisme was.

[Moengoman]

Allerlei fabels worden om die reden opgevoerd op allerhande websites, waaronder allerlei onzin over het persoonlijk redden van Joden (inclusief zogenaamde getuigenis van een rabbi - een fabel die Peiper overigens zelf de wereld in hielp), het argument dat hij geen lid was van de NSDAP en dus geen nazi (hij was wel degelijk lid en hij was wel degelijk een nazi) en een heleboel bewust gezaaide verwarring over Baugnez/Malmédy.

Dus ook Peiper was na de nederlaag een leugenachtige draaikont? Dacht ik nog wel de eerste nazi te hebben gevonden die openlijk voor zijn zaak uitkwam. Mijn vooroordeel dat nazi's een miserabel stelletje hypocrieten zijn is weer bevestigd.

[Ruimteaapje]

Ja en nee. Hij maakte er geen geheim van dat hij een nazi was en altijd zou blijven. Daarmee gaf hij al veel meer toe dan de meeste andere Duitsers na de oorlog deden. Maar hij waakte er wel voor dat hij zoveel mogelijk buiten schot bleef waar het zijn betrokkenheid bij de wandaden van het Derde Rijk betrof en om die reden nam hij weleens een loopje met de feiten.

[staf]

Een officier van de SS is toch gewoon een nazi, die mannen kegen een zware opleiding in één van de Junkerscholen, waar ook veel politieke leerstof in de opleiding zat.