Joachim Peiper: Huis & Dood

[Ruimteaapje]

Precies, maar om één of andere reden doen de "Peiper groupies" er alles aan om hem af te schilderen als een vaderlandslievende houwdegen die voor Duitsland vocht zonder politieke motivatie of interesse. En dus komen ze met onzin over dat hij joden redde en geen lid was van de nsdap. Allemaal onzin, allemaal niet waar. Maar de websites en fora waar ze dat soort verhalen verkondigen zijn talrijk.

[LEO]

Leerrijk topic, zo zie je maar dat je meerdere klokken moet horen luiden.

[Ruimteaapje]

In opdracht van de SD/Gestapo verzamelde Peiper's bataljon in 1943 in Piemonte (Italië) een groep van ongeveer 400 Joden voor deportatie. De populaire fabel stelt dat zich onder deze Joden een groep uit Berlijn bevond die Peiper om redding smeekten, die daarop besloot ze niet op transport te sturen. Jaren later, tijdens het proces tegen Peiper, zou zijn advocaat een rabbi uit Berlijn - die inmiddels in Israël woonde - hebben ingevlogen om voor zijn cliënt te pleiten. De dankbare rabbi zou dit hebben gedaan en dit zou het bewijs zijn dat Peiper geen fanatieke nazi was maar een eervolle soldaat.

De waarheid is helaas anders.

Ik werkte een tijdje enigszins samen met onderzoekers en auteurs Jens Westemeier en Danny Parker. Beide hebben ongeveer elke bladzijde archiefmateriaal over Peiper gelezen en hun conclusie is duidelijk. Helemaal nergens in de processtukken is een spoor te vinden van de rabbi of zijn getuigenis. Er heeft alsoluut geen rabbi een getuigenis afgegeven tijdens welk proces tegen Peiper dan ook. Ook in de correspondentie van Peiper's verdediging - de advocaat Willis Everett - is helemaal niets te vinden over een ingevlogen rabbi of zelfs maar contact met hem. Uiteindelijk bleek het hele verhaal terug te voeren op een verzinsel van Peiper zelf uit begin jaren zeventig. Het fabel duikt voor het eerst op in een interview dat hij gaf aan de auteur Charles Whiting die het kritiekloos noteerde en geloofde. Daarna is het verhaal een eigen leven gaan leiden onder mensen die de reputatie van de SS willen schoonwassen.

Overigens klopt het wel dat zich Joden uit Berlijn in de groep gedeporteerden bevonden. Ze stierven in Auschwitz.

[Mike S.]

Een tip voor mensen die geïnteresseerd zijn in Peiper – de info op het internet is voor het grootste gedeelte bs! Er zijn – ook op dit forum - enkele bruikbare topics te vinden maar voor de rest is het erg gekleurd, eenzijdig of eenvoudigweg foutief.

Ik kan een hele lijst opnoemen van feiten en mythes. Timo heeft al enkele aangegeven.

Om enkele details te geven:
Gegevens uit het Bundesarchiv geven duidelijk aan dat Peiper weldegelijk lid was van de NSDAP – 1 Maart 1938 is hij met lidmaatschapnr. 5508134 in de Partij opgenomen. Of hijzelf het belangrijk vond is een andere vraag.

Was Peiper overtuigd Nazi? Ja - heeft het na de oorlog duidelijk in een interview aangegeven. Maakt hem dit een misdadiger? Neen, alleen 1 van de miljoenen.

Was Peiper op de hoogte van de KZ en ‘Endlösung’ – en was hij daar ook getuige van?
Ja – hij heeft bv. de KZs Dachau en Flossenbürg bezocht in zijn functie als 1. Adjudant van Reichsheini. Zie verder ook:
http://www.stiwotforum.nl/viewtopic.php ... sc&start=0

Was hijzelf en zijn eenheid verantwoordelijk voor oorlogsmisdaden?
Ja! Boves(I) was een oorlogsmisdaad - Ik heb goed contact met beide auteurs Parker&Westemeier en heb beide in contact gebracht met een overlevende van het verzamelkamp Borgo in Italie waaruit duidelijk blijkt dat Peiper’s eenheden verantwoordelijk waren voor arrestatie en verzamelen van Joden in dit specifieke gebied.

Malmedy(B) was een oorlogsmisdaad. Of hijzelf bevel heeft gegeven? (Zeer waarschijnlijk) niet. Was hij later ervan op de hoogte? Ja. Heeft hij ook maar iets gedaan om de schuldigen te pakken te krijgen? Neen. Heeft hijzelf bevel gegeven om US krijgsgevangenen te executeren? Ja – o.a. Petit Thier.

Peiper was niet alleen onverbiddelijk voor zijn tegenstanders maar ook voor ‘eigen’ troepen.
(zie: http://www.stiwotforum.nl/viewtopic.php?t=8770 )



Zomaar enkele punten.

Voor de duidelijkheid – ik kan alles met documenten en/of getuigenverslagen onderbouwen

[Moengoman]

Hier hebben we een nazi die wel ronduit uitkwam voor zijn wandaden.

http://www.go2war2.nl/artikel/1619/Verh ... endorf.htm

Het is even doorbijten af en toe, als de organisatie het onderwerp is. De gedeelten over uitmoorden zijn gruwelijk.

[Jennay]

Joachim Peiper was inderdaad een "rare". Hij veranderde zijn naam in "Jochen" omdat dit Duitser klonk. Ook opmerkelijk is dat hij nooit lid is geweest van de NSDAP. Peiper was een kind van Nazi Duitsland en daardoor bijna automatisch een Nazi met alle bijbehorende vergiftigde denkbeelden. Hij was echter zeker geen lafbek en streed altijd met open vizier, zowel tijdens de strijd als tijdens zijn detentie en de jaren daarna. Hij wilde in 1945, toen Hitler de Leibstandarte hun distinctieven ontnam deze verzamelde distinctieven naar de Führerbunker in Berlijn versturen in een po... Peiper heeft ver na de oorlog en kort voor zijn overlijden contact gehad met een voormalige gevangene van hem. Deze voormalige luitenant, thans dokter, Lyle Bouck Jr. laat zich bepaald niet negatief uit over Peiper. Integendeel. Hij stond in 1944 als gevangene oog in oog met Peiper. Deze Lyle Bouck Jr. en Peiper waren het er over eens dat er in de strijd nogal eens iets mis ging en dat beide zijden soms liever geen krijgsgevangenen maakten. Te lastig. Alle partijen hebben zich hier tijdens WOII aan schuldig gemaakt, de ene partij waarschijnlijk meer dan de andere. Ook de voormalige Amerikaanse kapitein James Megelas beschrijft in zijn boek dat de dood van een kameraad een reden kon zijn voor zijn eenheid om even een weekje geen krijgsgevangenen te maken. Iedere Duitser werd dan zonder pardon afgeknald. Het afschieten van gevangenen was dus niet iets waar alleen de SS en de Russische NKVD patent op hadden.
Peiper bekleede na zijn vrijlating een zeer hoge functie bij Porsche totdat de vakbonden hier lucht van kregen en hij aldus werd ontslagen. Ditzelfde gebeurde later bij Volkswagen en Peiper raakte steeds meer teleurgesteld in het na oorlogse Duitsland. Peiper was reeds in 1940 in de streek geweest in Frankrijk waar hij zich in 1969 vestigde. Hij was er al sinds 1940 van gecharmeerd. Peiper heeft in 1940 een Franse krijgsgevangene, ene Gauthier, geholpen om uit Duitsland naar naar Frankrijk terug te keren. In 1969 verkocht de nog altijd dankbare Gauthier een stuk grond in het dorpje Traves aan Peiper. Zijn buurman, ene Herr Ketelhut, was ook een voormalige SS-er. Er word beweerd dat Peiper zijn belagers kalm opwachtte op de veranda van zijn huis met een van Herr Ketelhut geleend geweer. Er kleeft zeker een smet aan Peiper, hij wist bijvoorbeeld van de vergassing van Joden maar was wederom geen "poep in de broek" en gaf dit gegeven na de oorlog dan ook gewoon toe. Voor de rest was hij een zeer kundig militair, indien hij in de USA was geboren was hij nu hoogstwaarschijnlijk een gevierde held. Het is immers altijd de overwinnaar wie de geschiedenisboeken mag gaan schrijven.....

[Ruimteaapje]

Ook opmerkelijk is dat hij nooit lid is geweest van de NSDAP.

Peiper was gewoon lid van de partij onder NSDAP-nummer 5508134 (1 maart 1938). De ledenlijst waarin Peiper voorkomt bevindt zich gewoon in het Bundesarchiv.

Hij wilde in 1945, toen Hitler de Leibstandarte hun distinctieven ontnam deze verzamelde distinctieven naar de Führerbunker in Berlijn versturen in een po...

Dit is een fabel. Het bericht dat Hitler hen de armbanden wilde afpakken hebben de mannen nooit te horen gekregen.

Peiper bekleede na zijn vrijlating een zeer hoge functie bij Porsche totdat de vakbonden hier lucht van kregen en hij aldus werd ontslagen. Ditzelfde gebeurde later bij Volkswagen en Peiper raakte steeds meer teleurgesteld in het na oorlogse Duitsland.

Ook niet waar. Peiper was gewoon manager en wilde een hogere positie dan Ferdi Porsche hem mocht geven en daardoor kreeg hij onenigheid met de leiding van het bedrijf en met zijn collega's. Was hij gewoon manager gebleven dan had hij van Ferdi Porsche hoger loon gekregen plus nog wat voordelen maar hij stond op die hogere functie. Peiper wilde Porsche aan zijn belofte houden, dreigde met een proces maar kwam overeen dat hij zou opstappen met doorbetaling van zes maanden loon. De dossiers bestaan gewoon nog waarin dit uitvoerig wordt beschreven. Later werd hij vertegenwoordiger bij Volkswagen maar daar werd zijn contract niet verlengt. Ondertussen was hij in staat van beschuldiging gesteld vanwege Boves, verhoord (net als Otto Günsche), het werd duidelijk dat justitie er verder niets mee zou doen maar alles bij elkaar had Peiper het gehad met Duitsland en toen is hij naar Frankrijk vertrokken.

Peiper was reeds in 1940 in de streek geweest in Frankrijk waar hij zich in 1969 vestigde. Hij was er al sinds 1940 van gecharmeerd. Peiper heeft in 1940 een Franse krijgsgevangene, ene Gauthier, geholpen om uit Duitsland naar naar Frankrijk terug te keren. In 1969 verkocht de nog altijd dankbare Gauthier een stuk grond in het dorpje Traves aan Peiper.

Bewijzen voor wat je hier stelt graag. Wat is je bron? Naar mijn weten heeft hij dat stuk land gekocht na een tip van een Duitse vriend van hem (ik meen Hübner).

Er kleeft zeker een smet aan Peiper, hij wist bijvoorbeeld van de vergassing van Joden maar was wederom geen "poep in de broek" en gaf dit gegeven na de oorlog dan ook gewoon toe.

Ja, maar hij gaf dit niet zo "gewoon" toe als jij het stelt. In een verklaring onder ede tijdens het proces tegen dr. Best beschreef hij dit. Verder heeft Peiper vooral heel veel verwarring gesticht door allerlei verdraaide en verzonnen verhalen en feitjes (de rabbi, dat hij geen partijlid was, over Baugnez, etc.)

[Ruimteaapje]

Hier overigens de pagina uit een originele lijst met NSDAP-nummers van Leibstandarte soldaten. Peiper is nummer 1314 in de lijst en heeft NSDAP-nummer 5508134. (Bundesarchiv-Militärarchiv) Hij vroeg het partijlidmaatschap op 10 december 1937 aan en was per 3 maart 1938 lid.

[Ruimteaapje]

Via google kom ik het verhaal over die "Gauthier" enkel tegen in een neo-nazistische nieuwsbrief vol onzin over Peiper (oa ook het door "Jennay" aangehaalde verhaal over Porsche en Volkswagen), en in een artikel op Stormfront. Vergeet het hele Gauthier verhaal. Het is een verzinsel van de Peiper "groupies"

[Jennay]

Ook opmerkelijk is dat hij nooit lid is geweest van de NSDAP.

Peiper was gewoon lid van de partij onder NSDAP-nummer 5508134 (1 maart 1938). De ledenlijst waarin Peiper voorkomt bevindt zich gewoon in het Bundesarchiv.

Hij wilde in 1945, toen Hitler de Leibstandarte hun distinctieven ontnam deze verzamelde distinctieven naar de Führerbunker in Berlijn versturen in een po...

Dit is een fabel. Het bericht dat Hitler hen de armbanden wilde afpakken hebben de mannen nooit te horen gekregen.

Peiper bekleede na zijn vrijlating een zeer hoge functie bij Porsche totdat de vakbonden hier lucht van kregen en hij aldus werd ontslagen. Ditzelfde gebeurde later bij Volkswagen en Peiper raakte steeds meer teleurgesteld in het na oorlogse Duitsland.

Ook niet waar. Peiper was gewoon manager en wilde een hogere positie dan Ferdi Porsche hem mocht geven en daardoor kreeg hij onenigheid met de leiding van het bedrijf en met zijn collega's. Was hij gewoon manager gebleven dan had hij van Ferdi Porsche hoger loon gekregen plus nog wat voordelen maar hij stond op die hogere functie. Peiper wilde Porsche aan zijn belofte houden, dreigde met een proces maar kwam overeen dat hij zou opstappen met doorbetaling van zes maanden loon. De dossiers bestaan gewoon nog waarin dit uitvoerig wordt beschreven. Later werd hij vertegenwoordiger bij Volkswagen maar daar werd zijn contract niet verlengt. Ondertussen was hij in staat van beschuldiging gesteld vanwege Boves, verhoord (net als Otto Günsche), het werd duidelijk dat justitie er verder niets mee zou doen maar alles bij elkaar had Peiper het gehad met Duitsland en toen is hij naar Frankrijk vertrokken.

Peiper was reeds in 1940 in de streek geweest in Frankrijk waar hij zich in 1969 vestigde. Hij was er al sinds 1940 van gecharmeerd. Peiper heeft in 1940 een Franse krijgsgevangene, ene Gauthier, geholpen om uit Duitsland naar naar Frankrijk terug te keren. In 1969 verkocht de nog altijd dankbare Gauthier een stuk grond in het dorpje Traves aan Peiper.

Bewijzen voor wat je hier stelt graag. Wat is je bron? Naar mijn weten heeft hij dat stuk land gekocht na een tip van een Duitse vriend van hem (ik meen Hübner). Hoi ruimteaapje. Dit bewijzen lijkt mij volledig onmogelijk. Dat zul je met mij eens zijn. Mijn bron hiervoor is het boek "het Ardennenoffensief" van Alex Kershaw.

Er kleeft zeker een smet aan Peiper, hij wist bijvoorbeeld van de vergassing van Joden maar was wederom geen "poep in de broek" en gaf dit gegeven na de oorlog dan ook gewoon toe.

Ja, maar hij gaf dit niet zo "gewoon" toe als jij het stelt. In een verklaring onder ede tijdens het proces tegen dr. Best beschreef hij dit. Verder heeft Peiper vooral heel veel verwarring gesticht door allerlei verdraaide en verzonnen verhalen en feitjes (de rabbi, dat hij geen partijlid was, over Baugnez, etc.)

[Ruimteaapje]

Toch is dat lastig want de bewijzen dat het niet zo gegaan is zijn erg sterk. Agte, Westemeier maar bijvoorbeeld ook Mike Smeets hebben het niet over dit verhaal en het zegt hun ook niets. Ik zal het Danny (Parker) vragen maar ik betwijfel dat die het verhaal wel kent. Hoe Kershaw erbij komt weet ik niet.

[Mike S.]

Heb dit Gauthier verhaal toch wat verder uitgezocht. Het schijnt dat Albert Gauthier, wonende in Chancey, een pro-Petain en Vichy aanhanger was die Peiper in Reutlingen - tijdens zijn VW tijd - ontmoet zou hebben. Peiper zou idd. voorgeslagen hebben om hem als franse krijgsgevangene terug te laten keren naar zijn familie. Hij zou diegene zijn geweest die Peiper het stuk grond in Traves ter verkoop aanbood. Het was in ieder geval een andere goede bekende van Peiper die hem op de hoogte bracht van het gebied Haute-Saone - dicht bij de duitse grens, dun bevolkt en relatief goedkoop. Parker geeft als bron een interview met een inwoner van Traves aan. De originele bron is vooralsnog onbekend.

[Ruimteaapje]

Mike, bedankt voor het navragen cq nakijken. Dan hoef ik het Danny niet meer te vragen. Persoonlijke bemoeienis van Peiper met een krijgsgevangene blijft toch een vreemd verhaal vind ik.

[Mike S.]

Timo, ben ik volledig met je eens. Ben benieuwd of andere bronnen dit bevestigen. Kershaw heeft dit in ieder geval uit Whiting's 'Jochen Peiper' boek.

[Ruimteaapje]

Hmm, dan stamt het misschien wel uit dezelfde gesprekken met Peiper waarin Whiting ook hoorde over de rabbi. Mogelijk weer een wazig verhaal door Peiper zelf de wereld ingeholpen?