Gerd Von Rundstedt
Op 12 December 1875 wordt Gerd Von Rundstedt geboren als zoon een Generaal-majoor in Sachsen-Anhalt. Gerd groeit op in een aristocratische familie en heeft niets te klagen tijdens zijn jeugd, hij wordt opgevoed door zowel zijn moeder als een kindermeisje. In 1886 gaat hij naar het gymnasium waarna hij in 1891 toe treedt tot het ‘preußische Kadettenkorps’. In 1893 wordt hij Officier van de ‘preußischen Infanterie’ en een jaar later volgt de bevordering naar ‘leutnant’. In 1909 treedt hij toe tot de ‘Generalstab’ in de functie van ‘Hauptmann’.
De eerste wereldoorlog beleeft Von Rundstedt als ‘Generalstabsoffizier’ in verschillende landen zoals Turkije en Frankrijk, waarbij ‘Planung und Bewegung von Heeresverbänden’ zijn specialiteit wordt. Na de oorlog gaat het leger flink op de schop en Von Rundstedt wordt opgenomen in de ‘Reichswehr”. Als de roerige jaren 20 aanbreken volgen er al snel bevorderingen voor de ambitieuze Von Rundstedt: 1920-Oberstleutnant, 1923-Oberst, 1925-Kommandeur des Infanterie-Regiments, 1927-Generalmajor, 1929-Generalleutnant. De jaren 30 verlopen relatief rustig, Von Rundstedt is werkzaam in Berlijn in de ‘Generalstab’. In 1938 wordt echter ook de invloed van Hitler duidelijk: Hij leidt een ‘Heeresgruppe’ die het sudetenland bezet houdt. In november van 1938 wordt Von Rundstedt verwijderd uit de Wehrmacht na kritiek op het beleid dat gevoerd wordt naar aanleiding van de verschillende bezettingen zoals het Rijnland, Sudetenland. Pas in de zomer van 1939 wordt hij weer geinstalleerd in de ‘Generalstab’.
Bij het begin van de 2e wereldoorlog leidt Von Rundstedt de ‘Heeresgruppe Sud’ die Polen innemen. Bij de invasie in Frankrijk is hij 1 van de bevelhebbers die toeslaat via het Ardennenoffensief, dit blijkt succesvol en Hitler eert enkele bevelhebbers waaronder Von Rundstedt met het Ritterkreuz. Tijdens de invasie in de Sovjet-Unie is hij wederom bevelhebber van zijn ‘Heeresgruppe Sud’, zijn winst is de inneming van de Krim en de Donezbecken. Als Von Rundstedt op 3 December 1941 zijn troepen terugtrekt krijgt hij het aan de stok met Hitler. Hitler is het niet eens met zijn beslissing en Von Reichenau wordt aangesteld als zijn opvolger.
In 1942 wordt hij weer geïnstalleerd, deze keer als ‘Oberbefehlshaber West und Chef der Heeresgruppe D’. Hij moet zich aan het Westfront bezig gaan houden met de voorgenomen invasie van de geallieerden in Frankrijk. Von Rundstedt krijgt het bevel om de befaamde ‘Atlantikwall’ in te richten tegen een eventuele invasie. Na de succesvolle invasie van de geallieerden ontneemt Hitler hem het bevelschap en Von Kluge neemt zijn ‘Heeresgruppe’ over. In September 1944 wordt Von Rundstedt weer teruggefloten naar het Westfront, en wederom kan hij de invasie in Frankrijk niet op zijn positie niet stoppen. In Oktober 1944 komt hij in conflict met Hitler, zonder Keitel op de hoogte te stellen verzoekt hij Hitler de oorlog te beëindigen. Wederom wordt Von Rundstedt ontslagen.
In Januari 1945 wordt hij weer opgeroepen om ondersteuning te bieden, ditmaal bij het Ardennenoffensief. Hij moet hier de geallieerde invasie stoppen, wat wederom mislukt. In Maart wordt hij alweer uit zijn positie ontheven, ditmaal na een conflict met de OKW van Keitel over de te voeren tactiek. In Mei wordt hij tenslotte gevangen genomen door Britse troepen en krijgsgevangen gemaakt.
Hij wordt in Engeland aangeklaagd wegens ‘Kriegsverbrechen’. Wegens gezondheidsproblemen wordt een proces uitgesteld, het komt uiteindelijk niet tot veroordeling, maar Von Rundstedt wordt wel gevangen gehouden tot 1949 waarna hij wegens ernstige gezondheidsproblemen wordt vrijgelaten.
In 1953 sterft Generalfeldmarshall Gerd Von Rundstedt op 78-jarige leeftijd in Hannover.
In 1991 verschijnt er nog een biografie over Gerd Von Rundstedt getiteld ‘The Last Prussian: A Biography of Field Marshal Gerd Von Rundstedt’
Onderscheidingen:
- Ritterkreuz (1): am 30.09.1939 als Generaloberst und OB der Heeresgruppe Süd (Aushändigung des Ritterkreuzes durch Adolf Hitler)
- Eichenlaub (519): am 01.07.1944 als Generalfeldmarschall und OB West
- Schwerter (133): am 18.02.1945 als Generalfeldmarschall und OB West
- Ritterkreuz des kgl. Preuss. Hausordens von Hohenzollern mit Schwertern
- 1939 EK I –S-: 21.09.1939
- 1939 EK II –S-: 16.09.1939
- 1914 EK I
- 1914 EK II
- Kgl. Preuss. Kronen-Orden IV Klasse
- Ritterkreuz II Klasse des Sachsen-Weimarischer Hausorden der Wachsamkeit oder vom weissen Falken
- Kgl. Preuss. Roter Adler-Orden IV Klasse
- Ritterkreuz I Klasse des Sachsen-Ernestinischer Hausorden
- Waldecksches Verdienstkreuz IV Klasse
- Schwarzburgisches Ehrenkreuz III Klasse
- Kaiser-Wilhelm-Erinnerungs-Medaille 1797-1897 (Centenarmedaille)
- Kgl. Bayer. Militär-Verdienstorden IV Klasse mit Schwertern
- Ritterkreuz I Klasse des kgl. Sächs. Albrechts-Orden mit Schwertern
- Kgl. Bayer. Militär-Verdienstkreuz I Klasse
- Lippisches Kriegsverdienstkreuz
- Kgl. Bayer. Militär-Verdienstkreuz IV Klasse mit der Krone und Schwertern
- Kaiserlich und Königlich Österr. Militär-Verdienstkreuz III Klasse mit der Kriegsdekoration
- Türkischer Eiserner Halbmond
- Preuss. Dienstauszeichnungskreuz
- Ehrenkreuz für Frontkämpfer
- Wehrmacht-Dienstauszeichnung I Klasse
- Eichenlaub zur Wehrmacht-Dienstauszeichnung I Klasse
- Grosskreuz des kgl. Ungar. Verdienstorden: 11.08.1937
- Grosskreuz des kgl. Italien. Orden der Krone: 07.06.1938
- Kgl. Jugoslw. Heisen-Orden II Klasse: 06.07.1938
- Medaille zur Erinnerung an den 1. Oktober 1938
- Rumän. Orden “Michael der Tapfere” III Klasse: 19.09.1941
- Rumän. Orden “Michael der Tapfere” II Klasse: 19.09.1941
- Rumän. Orden “Michael der Tapfere” I Klasse: 01.09.1942
- Nennung im Wehrmachtsbericht: 06.08.1941; 08.08.1941; 19.09.1941; 11.10.1941; 12.10.1941; 10.09.1943
