Afscheidsbrieven Magda en Joseph Goebbels

[Roel R.]

Letter form Dr. Joseph Goebbels to Harald Quant, april 28, 1945.

Started in the Führerbunker on april 28, 1945.

Dear Harald,

we are locked down in the Führerbunker at the Reichschancellory and we are fighting for ou lives and honor.

How will this fight end, god only knows, But I know it will end for us with honor and glory, dead or alive . I do not think we will se each other again, because of this, this will be the last words you will receive from me. I hope, if you come out [alive] from this war, that you will honor both your mother and I, as is not necesary for us to survive to influence our people.

You will be the only one left to carry on with our family traditions. Always act in a way not to ashame us. Germany will resist [survive] this war, but only if our people has in its eyes examples to guide them. and this is the example that we want to give. You can be proud to have a mother like you have now, last night the fhuherer gave her the golden party pin he has carried during years on his jacket, and I think she deserves it. in the future, you will have only one mission: be worth of the great sacrifice we are willing to make. I know you will. Don't let the noise that the world is about to start disorientate you. One day, the lies will fall under their own weight, and truth will triumph over them, the hour will come in which we will be above all, clean and whitout guilt, [(mancha: culpa)] like our faith and task were.

Goodbye dear Harald!! If we meet again, depends on god, if is not to be, I will always be proud of having belonged to a family, that, even in adversity, and up to the last moment, has been faithful to the Führer and his pure and holy cause.

my best wishes and dearest greetings

papa [dad, not as strict as father, but not as wartm as "Daddy"]


******

Letter from Magda Goebbels to Harald Quandt
28 de abril de 1945.

April 28, 1945
written on the fuhrer's bunker
My dear son:

it has been six days since we arrived here, at the Fuhrer's bunker, papa, your six brothers and I, to put the only possible and honorable end to our nacionalsocialist life. I do not know if you will ever receive this letter. perhaps there will be one human soul that will allow me to send you my last goodbye: I want you to know I am besides yoru papa agaisnt his will, and this past sunday the fuhrer still wanted to help me get out of here. You know your mother, we carry the same blood, I did not had to think it a minute, our magnificent idea[ls] are falling down, and with them, all I ever knew about beauty, admirable, noble and good.

The world that will come afther the fuhrer and nationalsocialism does not deserves that one wants to live on it. because of that, I have brought the children with me, the life that comes ahead is not worth for them to live it, and a grateful god will understand that I myself set them free. You wil live and I ask only one thing form you, that you never ever forget you are a german, never do against [your] honor, and thru your life, see that our deaths won't be in vain.

The children are marvelous, in our circumstances, as primitive as they are, they take care of themselves, if they have to sleep on the floor, if they can clean themselves, if they can eat at all, and what they can eat, if, never a word of complaint or crying . the explosions shake the bunker , The elders protect the young and their presence is a blessing, even if only because they bring a smile now and then to the fuhrer.

Last night, the fuhrer took off his golden party pin and pinned it to me. I am proud and Happy. May god bring me strenght to complete the last and hardest [task]. We have only one objective: be loyal to the Fuhrer to death and be able to end our lives with him is a grace of destiny which we never counted with.

Harald, my dear boy, I wil tell you the best thing I have learnt in life: be loyal [truthful]:loyal to yourself, loyal to men, and loyal to your fatherland.

[(new page, over)]

it is difficult to start a new page, who knows if I can fill it, I would like to give you so much love and strength, and take away all the pain for our loss. be proud of us and try to remember us with pride and happiness, We all have to die..isn't more beautiful to live les, but with honor and valiant than to have a long live in shameful conditions?

I must finish, Hanna Reitsch is taking this letter, she is leaving again, I embrace you with my most sweet, deep and maternal love.

My dear son,live for Germany!
your Mother

Gezien op axishistory,

[Dodo]

Het duitse rijk is vernietigd, de russen zijn in Berlijn, en nog steeds geloven ze in de Führer en het nationaal socialisme. Ze weten enkel wel zeker dat ze dood gaan...

Raar volk, die nationaal socialisten...

[Giel]

Totaal geosedeerd, komaan, die kinderen nog liever dood dan ze te laten doorleven in een ander regime

Ik zou wel graag die partijpin van den adolf gehad hebben

[Peter M]

Totaal geosedeerd, komaan, die kinderen nog liever dood dan ze te laten doorleven in een ander regime

Wat zou er van die kinderen gekomen zijn na de oorlog? Met zulke klinkende namen, nergens meer werk vinden, uitgestoten en uitgespuwd worden door de maatschappij. Ik zou mijn kinderen het niet willen aandoen...

[KevinP]

Wat zou er van die kinderen gekomen zijn na de oorlog? Met zulke klinkende namen, nergens meer werk vinden, uitgestoten en uitgespuwd worden door de maatschappij. Ik zou mijn kinderen het niet willen aandoen...

Dan zijn er nog meerdere mogelijkheden die beter zijn dan het vermoorden van je eigen kinderen...

De kinderen van Hess, Göring, Himmler en Bormann hadden hetzelfde probleem maar hebben allemaal wel hun leven opgepakt na de oorlog.

[Peter M]

Dan zijn er nog meerdere mogelijkheden die beter zijn dan het vermoorden van je eigen kinderen...

De kinderen van Hess, Göring, Himmler en Bormann hadden hetzelfde probleem maar hebben allemaal wel hun leven opgepakt na de oorlog.

De nazi-top wist goed genoeg aan welke beestachtigheden de Russen zich in oost-Duitsland zich zondigden. Je kinderen slachtoffer laten worden van massaverkrachtingen en verminkingen, misschien wel van een lynchpartij, of ze zacht laten inslapen...

Hoe moest de nazi-top op voorhand trouwens weten dat hun kinderen hun leven op zouden kunnen oppakken na de oorlog? Zij zullen ook wel geweten hebben welke klopjacht er gehouden werd tegen de bekende figuren, hun kinderen zouden daar (in hun gedachten) ook niet van gespaard blijven.

PS: Gudrun Himmler vind ik nu niet bepaald hét voorbeeld van iemand die haar leven heeft opgepakt.....

[Brianlinden]

Gudrun Himmler ??? Ik weet alleen dat het de docher is van H. Himmler. Wat is er meer mis mee dan ?

[Peter M]

Mvr. Himmler is een graag geziene gast op neonazistische feestjes, en is vastbesloten om haar vader's gedachtengoed voor te doen leven.

[Brianlinden]

Mvr. Himmler is een graag geziene gast op neonazistische feestjes, en is vastbesloten om haar vader's gedachtengoed voor te doen leven.

Damn...dom wijf zeg hebben ze nou niks geleerd !

[junior]

En wat dan met Tony Van Dijck, de laatste leider van de Algemene-SS Vlaanderen? Hij heeft na zijn gevangenschap toch zijn weg naar de top bereikt? Hij is toch bankdirecteur geworden, en door wat, door zijn leiderschap in de SS.
Junior.

[Peter M]

En bij welke bank was dat precies?

[junior]

Ik weet niet of dat terzake doet... Is dat dan niet reclame voor die bank?

[Peter M]

Kan ook gerust via pb, ik wil gewoon mijn vermoedens staven

[Miesjel]

Als we niet aan reclame mochten doen zou niemand hier kunnen spreken over internet bankieren en wo2 verkoopsites..

Dus vertel maar gewoon welke bank het is jr.

[Roel R.]

Theoretisch gezien is er helemaal niets mis met een gevangenen die zijn straf heeft uitgezeten.