mijn onderzoek richt zich primair op de Duitse bezetting van Breda, waarbij ik er niet aan ontkom andere aspecten natuurlijk ook te behandelen.
In de oorlog zijn er in Breda meerdere militairen en verzetslieden geexecuteerd, in mei 1940 twee (vermeende) deserteurs van het Nederlandse leger door een Hollandse onderofficier, verzetslieden van "de post op de vloeiweide", zij werden op de oude schietbaan in het mastbosch omgebracht. In hetzelfde bos is nog een executieplaats. Deze is echter niet zo bekend, vergeten eigenlijk een argeloze wandelaar zal het muurtje misschien opvallen, maar door het bord: " niet betreden, heide gebied" worden tegengehouden om eens nader bij het muurtje te gaan kijken.
Met zekerheid kan ik zeggen dat hier 2 Duitsers zijn geexecuteerd, door eigen troepen. Mijn onderzoek richt zich nu op nog drie anderen, welke met enige zekerheid hier ook zijn omgebracht, een derde heer en twee vrouwen.
Op 8 februari 1944 werden Felix en Friedrich (achternamen publiceer ik bewust nog even niet) in een vrachtwagen naar het Mastbos gebracht. Daar werden zij door de kogels van het vuurpeloton omgebracht. De door het Duitse commando opgegeven reden is: Communistische aggitatie, oftewel communistisch denkbeelden/ideeen.
Het muurtje is speciaal voor deze executies aangelegd, het Mastbos was in WO2 grotendeels een No-go gebied voor burgers, naarmate de oorlog vorderde werd de houtkap hier geintensiveerd en werden er versperringen aangelegt voor (eventueel) naderende geallieerde legers. Russische krijgsgevangenen werden hiervoor tewerkgesteld in het bos. Rond het bos lagen ook de commandoposten van het leger welke Breda in 1944 verdedigde, in het bos werd ondermeer een groot deel van het wagenpark van de Duitse eenheden in de stad ondergebracht. Tevens was het bos in 1940 al bemijnd door de Franse verdedigers ervan. Al met al niet een locatie waar burgers nu eens rustig een wandelingetje maakten.
(in volgende delen van m'n beschrijving zal ik nog een aantal punten uit bovenstaande beschrijving van het Mastbos uitdiepen.)
Wat nu nog rest van het muurtje is een anderhalf meter hoge "stapel" bakstenen, diverse stukken hebben reeds losgelaten en liggen her en der om het muurtje verspreidt. Hier een foto impressie:
Het muurtje met de begroeiing.
Een van de kogelgaten welke het muurtje "siert".
