Dodo schreef:
Compleet van de pot gerukt en zeer bizar. Waarom zou het niet wenselijk zijn dat de landen zelfstandig worden? Economisch is het niet echt zinvol om uitzendingen te doen. Zeker naar landen zoals Afghanistan! Afghanistan heeft geen enkele waardevolle grondstof die wij zouden kunnen plunderen.
Behalve olie...
De Westerse economie is er één van vrijhandel. Geen idee hoe dit invloed zou hebben om bijvoorbeeld de genocide in Rwanda...
De westerse economie is er een van verre vreemde landen dwingen tot (voor ons) lucratieve handel. Dat is waarom wij zo rijk zijn en andere delen van de wereld zo arm. Die armoede houdt de dwang tot oneerlijke handelsverdragen met het westen in stand.
En nog steeds kom je niet met voorbeelden van Nederlandse soldaten die plunderen of onderdrukken. Daar was jij immers van overtuigd. Je hebt ook geen reden geschreven waarom je deze voorbeelden niet zou geven, dus eigenlijk heb ik geen zin meer om te reageren als jij belangrijke punten over het hoofd ziet..
Die gaf ik eerder dus al. Het hele trieste feit is niet dat we soldaten sturen om te plunderen. Het trieste feit is dat we op wetmatige manier hele volkeren de hongersnood in dwingen. Vervolgens sturen we soldaten om te zorgen dat het allemaal niet helemaal uit de hand loopt. Want wie kan iets verdienen aan een dode werknemer? Die soldaten staan daar dus om ervoor te zorgen dat het hele systeem van uitbuiting niet kapot gaat door te zorgen dat de landen zelf geen nieuwe orde scheppen.
Charly schreef:
Echter wordt die orde meestal op een nogal geweldadige wijze doormiddel van opeenvolgende burgeroorlogen geschapen. Kijk naar de Afrikaanse landen bijvoorbeeld waar de Westerse landen niet veel intresse in tonen en waar de Westerse landen dus ook niet (snel) ingrijpen, daar is heel veel bloed al vergoten om 'orde te scheppen' .... en ik zie die vreedzame orde daar in Afrika ook nog niet echt om de hoek kijken.
Er is in de westerse landen ook veel bloed vergoten om die orde te scheppen. Overigens is er wel degelijk interesse in die afrikaanse landen hoor. Westerse bedrijven plunderen daar de natuurlijke bronnen en omdat ze het rijkst zijn kunnen ze door middel van geweld die situatie in stand houden. Je leest het alleen niet in de media...net zoals je over een jaar of 20 niets meer zult lezen over Irak.
Arjen ik deel je mening dat we als mensen beter met elkaar overweg zouden moeten gaan en dat we als mensen ook in vrede met elkaar moeten leven echter sluit ik mijn ogen niet voor de realiteit en ga niet dromen over hoe het zou moeten zijn met enorme leuke theorieen.
Dat is wel wat je doet. Je ziet de realiteit al heel erg lang niet meer denk ik. Je droomt van een ideaal dat niet bestaat: de gedachte dat regeringen (in jouw gedachtewereld de westerse) goede intenties hebben en mensen willen helpen. Dit terwijl ze gebouwd zijn op de stenen van winstbejag en machtswellust.
Wat ik trouwens wel grappig vind en een beetje opmerkelijk is dat jij duidelijk tegen iedere vorm van geweld bent maar dat je toch intresse toont in WOII want ik denk niet dat je uitsluitend op dit forum bent om alleen maar TEGEN oorlog te discusseren.
Mijn interesse begon met het wapentuig ten tijde van WOII en de ideologie"en die duidelijk verschillende machtsblokken in de hand werkten. Mijn vader is een wees uit Duitsland. Hij is geadopteerd door een Nederlandse (adellijke) familie. Mijn grootvader heeft in de kriegsmarine gevochten. Juist door al deze factoren heb ik een uniek gezichtspunt op de hele situatie gekregen. Want is het niet zo dat je als kind je ouders idoleert? Mijn vader en grootvader moesten dus wel "de goeien" geweest zijn. Op jonge leeftijd kwam ik er echter achter dat dit niet het geval was. Mijn grootvader had gevochten voor een regime dat systematisch een volk wilde vernietigen.
Uiteraard begreep ik dat mijn vader (en zijn adoptie ouders) dit niet gedaan hadden en zo kreeg ik het voor elkaar om een nieuwe partij tot "goed" te bestempelen. Namelijk in dit geval de nederlandse adel en bourgeoisie. Ik ging mezelf dus interesseren voor de nederlandse adel en begreep dat ook daar niet veel goeds aan was. Onderdrukking van de massa was wederom troef. Een ander deel van mijn vaders adoptie familie was wat men de bourgeoisie noemt; of ook wel de derde stand. Het leek me dat gezien deze in opstand was gekomen tegen het repressieve beleid van de adel dat deze groep dan toch wel iets goeds in zich moest hebben. Niet dus.
Deze groep is feitelijk slechts reactionair geweest en handelde uit winstbejag. De reden voor revolutie van de derde stand was niets anders dan een opstand tegen het feit een niet adellijk persoon weinig kans had om echt geld en echte macht te vergaren. (Dankzij deze groep is de nederlandse regering geworden wat het is trouwens.)
Gedesillusioneerd ben ik op zoek gegaan naar mooiere ideologie"en. Communisme bijvoorbeeld. Het is echter zo jammer dat in deze ideologie"en het individu het onderspit moet delven ten bate van de meerderheid. Overigens zien we ook hier dat de top in en in corrupt is, dan wel wordt. Ik heb alles gezien en bekeken. Ik begreep niet waarom er zelfs niet 1 was die wel een goed effect had. En toen begreep ik het: de intenties waren niet goed. Als de intenties goed zijn, dan ga je toch op zoek naar iets dat wel werkt in plaats van vast te houden aan wat niet werkt? De vraag die toen overbleef was een hele simpele: waarom komen alleen mensen "aan de macht" die slechte intenties hebben? Het antwoord was een veel simpelere dan ik ooit had gedacht: degenen die echt goeie intenties hebben, hebben geen intentie om te regeren over een ander. De enigen die zichzelf aanbieden zijn dus degenen die wel geldzuchtig of machtswellustig zijn. En hierin zag ik opeens wat er al die tijd verkeerd gegaan was in de menselijke geschiedenis. Het is de drang om te regeren die dwingt een ander te controleren. Want de gedachte van de regeerder is: wat nu als de rest dezelfde intenties heeft als ik? In mijn ogen is het daardoor zo dat het gebrek aan de intentie om te regeren het enige is dat een goed effect kan hebben.
Dit alles ben ik mijzelf steeds meer gaan realiseren en ik heb steeds meer redenaties gevonden om dit te onderbouwen. Waar ik ook kijk; alle redenen om op deze manier met onszelf en elkaar om te gaan blijken eigenlijk te zeggen dat dit niet kan werken. Ik heb echt gezocht naar een manier die wel zou werken; maar ik ben tot de conclusie gekomen dat de enige weg die ons overblijft de weg van niet-dwang moet zijn.
Om je vraag te beantwoorden: ja, het enige dat ik hier nog doe tegenwoordig is pogen om mensen aan het verstand te peuteren dat oorlog iets is dat geen goed gevolg kan hebben, dat regeringen een mechanisme zijn die geen goed gevolg kunnen hebben, omdat de intentie er een van dwang is..uit angst dat de ander zal dwingen. Waar anders zou ik deze mening moeten verkondigen dan op en forum waar politieke ideologie de kern van de zaak is?
