Grouping WO I overgrootvader

[Mr Mojo Risin]

Beste forumleden,

Ik heb een vraagje m.b.t. de waarde van de spullen van mijn overgrootvader van de Eerste Wereldoorlog. Ik ben al sinds ik klein was gefascineerd door z'n medailles e.d. Nu ik militaria (weliswaar US WWII) verzamel, zou ik ook wel eens graag weten wat de waarde van deze spullen zijn buiten de enorme emotionele waarde die deze spullen hebben.

Maar laat ons het nu bekijken als een gewone grouping, alle objecten komen dus van een en dezelfde persoon. De objecten zijn:
- Belgische medailles (zie foto, weliswaar niet de beste kwaliteit), o.a. het Vuurkruis, Oorlogskruis, IJzermedaille, Overwinningsmedaille, Herinneringsmedaille en verschillende ridderordes. Bij elke medaille zit ook het bijhorende diploma.
- het Guldenboek der Vuurkaart (uiteraard staat dit op naam) uit 1937, dit boek was in zeer slechte staat en ondergaat momenteel wel restauratie
- de Vuurkaart
- een grote medaille, zoals deze verwerkt is in de voorkant van het Guldenboek (afbeelding van een soldaat, met o.a. de vermelding 'Den IJzer niet over')
-verdere nog wat kleinere pins die overeenkomen met de medailles (althans daar ga ik van uit) en een foto en een schilderij van hem in een kader



Graag jullie oordeel.

Bedankt,

Harald

[davy]

Dat is een schitterende groep en zeker als er alle documenten bij zijn.
Als je alles los zou kopen heb ik zo enkele richtprijzen, maar omdat alles van dezelfde persoon is met bewijs (documenten), is zo'n groep een pak meer waard.
Guldenboek der vuurkaart 60 à 100 euro,
Vuurkaart 25 euro,
Penning 'Yzer niet over' 20 à 40 euro,
de onderste medailles (Herinneringsmedaille, Vuurkruis, Ijzermedaille, Overwinningsmedaille, ...) 8 à 10 euro per stuk,
Oorlogskruis met Palm (hier 2) 25 à 35 euro,
van de Ordes heb ik geen gedacht.

Een groep om te koesteren.
Groeten, Davy

[Mr Mojo Risin]

Bedankt. Koesteren doe ik ze zeker!

[Jan Klaassen]

Mooie, grote set!!
Mooi ook dat het in de familie blijft en is gebleven

[Mr Mojo Risin]

Na lange tijd blaas ik dit topic wat nieuw leven in. Vorig jaar ben ik naar het archief van het Belgisch leger getrokken en heb er het persoonlijk dossier van mijn overgrootvader opgevraagd. Volgende informatie deel ik dus nog graag met jullie:

Mijn overgrootvader heette Raymond Surdiacourt, stamboeknummer 56068. Hij werd geboren te Parieke op 4 februari 1890. In 1910 werd hij opgeroepen om zijn legerdienst te volbrengen. Bij het uitbreken van WO I werd hij opnieuw onder de wapens geroepen. Hij werd ingedeeld bij het 1ste Regiment karabiniers van de 6de Divisie en op 30 juni 1914 kwam hij aan bij zijn eenheid. Hier zou hij 4 jaar en 6 maanden deel van uitmaken. Over de exacte eenheid bestaat wat onduidelijkheid. In een opsomming van het verloop van zijn militaire loopbaan staat vermeld 1 augustus 1914: "présent à la 4/I du 1e Carabiniers". Dit duidt volgens mij dan op de 4de Compagnie van het Iste Bataljon. Op 12 juli 1918: "présent au 6ième Batallion de renfort d'instruction à la Panne". Vanaf 22 juli 1918: "présent à la 9ième compagnie du 1e Carabiniers". Deze laatste eenheid staat duidelijker vermeld op zijn demobilisatiedocumenten: 9de Compagnie, IIIde Bataljon, 1ste Regiment karabiniers van de 6de Divisie. Op 1 februari 1918 werd hem zijn achtste frontstreep toegekend en op 16 augustus ontving hij het oorlogskruis. Dit zou zijn eenheid zijn tot zijn demobilisatie op 10 september 1919.

Op 1 april 1923 op voorlopig verlof gesteld voor één jaar wegens medische redenen. De reden hiervoor waren lichamelijke letsels die hij had opgelopen tijdens de militaire dienst. Dit wordt omschreven als "refroidissement à Roulers, le 16 octobre 1918" Dit kan vertaald worden als een zware verkoudheid o.i.d en resulteerde in een longontsteking en wat wordt aangeduid als pyothorax of pleuraal empyeem aan de linkerlong. Hierbij hoopt eerst vocht en daarna pus zich op in de pleuraholte van de long. Symptomen zijn zijn koorts, pijn in de borst of in de rug, hoesten, zweten en kortademigheid. Dit kan behandelt worden door drainage van de aangetaste long, maar in het geval van Raymond werd er overgegaan tot opereren en het grootste deel van zijn linkerlong werd verwijderd. Hij kwam uit de oorlog als oorlogsinvalide met 50% invaliditeit.

Raymond Surdiacourt sprak nooit met één woord tegen zijn familie over zijn ervaringen aan het front. Als er iets over de oorlog in de krant stond of op televisie te zien was, miste hij dit echter nooit. Hij was de rest van zijn leven landbouwer op zijn boerderij in Brakel en maakte ook nog eens de Tweede Wereldoorlog door. Hij overleed op 17 februari 1978, dag op dag 44 na zijn opperbevelhebber Albert I.

Spoedig volgen meer foto's van alle voorwerpen die in bezit van mijn familie zijn. Moest iemand meer informatie hebben over de eenheid of wat dan ook, is die altijd welkom.

[asjemenou]

Een interessant stukje familiegeschiedenis wat zeker bewaard behoort te blijven. De loopgraven van WOI waren niet echt een gezonde plaats om te verblijven. De beschietingen en gevechten even buiten beschouwing gelaten. Dat je overgrootvader niet sprak over zijn oorlogservaring is niet zo vreemd. Hij kwam immers toch uit de oorlog als een invalide en zal dit waarschijnlijk beleefd hebben als een traumatische ervaring. Tegenwoordig noemen we dit PTSS.

[Mr Mojo Risin]

Natuurlijk is het niet vreemd. Daardoor kan ik wel enkel maar afgaan op wat zijn dossier me kan vertellen.

[Mr Mojo Risin]

Hierbij de foto's van de overige items!

Om te beginnen het Guldenboek der Vuurkaart:

Hier de print van de vuurkaart in het boek. De eigenlijk vuurkaart is ook in mijn bezit:

De vermelding in het boek:

Een portretfoto van mijn overgrootvader in uniform:

Een uitvergroting van dezelfde foto. Het lichaam is getekend en het hoofd is erop geprint op een of andere manier. Het onderschrift luidt: "Souvenier de la guerre 1914-1915", dus dit stamt uit 1915. Ik kon niet vermijden dat ik er zelf opstond in de weerspiegeling.

[Mr Mojo Risin]

En dan verder:

De penning die bij de vuurkaart hoort:

Een gegraveerde mortiergranaat (althans dat denk ik):

En nog een betere foto van de medailles. Op dit kussen lagen zijn onderscheidingen trouwens op zijn kist bij de begrafenis in 1978:

[asjemenou]

Het guldenboek der vuurkaart en de vuurkaart zelf, wat zijn de functies hier precies van? Staan in het guldenboek personen vermeld die een bepaalde onderscheiding hebben behaald?
Wat de erfenis van je overgrootvader betreft, zeker de moeite waard om dit zo bij elkaar te houden. Helaas zie je maar al te vaak dat door desinteresse van nabestaanden dit soort nalatenschappen uit elkaar vallen. De kans dat het dan weer met elkaar verenigd word is dan ook erg klein.
Dit soort WOI nalatenschappen zijn momenteel wel erg actueel in België lijkt mij zo? Dit jaar is het immers honderd jaar geleden dat de 1e wereldoorlog uitbrak.

[Mr Mojo Risin]

Iedereen die onder voor had gelegen tijdens WO I kreeg het Vuurkruis (2de medaille van links onderste rij) en de vuurkaart. Daarnaast kon je tegen betaling opgenomen worden in het Guldenboek der Vuurkaart en een exemplaar ontvangen. Niet iedereen die een vuurkaart had, deed dit ook omwille van het kostenplaatje. Dus niet iedereen met een vuurkaart staat in het boek.
Hier is een mooie site over het boek met veel info: http://www.tenboome.webruimtehosting.ne ... ecttotaal/

[asjemenou]

Bedankt voor de uitleg en de informatieve weblink. Ik heb in ieder geval weer iets bijgeleerd.