Mobilisatie-lied
Tekst: J.B. Schepers - Muziek: Philip Loots
De oorlogsfakkel brandt alom, de wereld is in nood,
de dood komt aan met slaande trom, bloed verwt de velden rood.
Maar wij staan pal aan onze grens, et wapen in de hand;
slechts vrede en vrijheid zijn de wens van 't vrije Nederland.
Wel drong de schrik de harten in, de zorg voor 't grote leed,
maar 't heil van Land en Koningin snel 't wapen grijpen deed.
Zo stroomde oud en jong soldaat kloek saam van alle kant,
bereid tot strijden voor de Staat, voor 't vrije Nederland.
Wij allen dienen nu tezaam, wij, burgers en soldaat:
wij strijden voor de goede naam van deze kleine Staat.
Als 't oorlogswee geëindigd is en Neêrlands vlag hield stand,
dan leeft ons volk verjongd en fris, in 't vrije Nederland.
Als broeders helpen wij elkaar, wij zijn als één gezin,
elk op zijn post aan 't werken naar de wens der Koningin.
Een eensgezinde wil bezielt ons al, van grens tot strand:
't behoud, wat ook de krijg vernielt, van 't vrije Nederland
Aan 'n Landweerman,
brief van z'n vrouw
M'n lieve Sander,
Nou de jongens slapen, -
Ze kunnen soms toch zoo rumoerig zijn.
Ze hebben óók niet veel, die arme schapen
Schrijf ik je gauw een briefje, ventje-mij
Dat j'over ons gerust gerust kan wezen,
Hoewel 't niet van 'n leien dakje gaat.
Je moet m'n briefjes maar heel dikwijls lezen
Als je soms uren-lang op schildwacht staat.
Ik weet je denkt geheel niet aan je eigen
Als je 'nou kou en ongemak doorstaat,
Of soms het noodigste je niet kan krijgen
Als men je uren excerceeren laat.
Dat je bij ons steeds bent met je gedachten
En dat je pieken wat ons lot zal zijn
Als wij je nou nog langer moeten wachten
De weet 'et, dat doet je het meeste pijn.
M'n ouê heer, die laat nie's van zich hooren
Die heeft de pee in da'k je heb getrouwd
Hij dacht: 'k was voor zoo'n kale niet geboren
Maar, vent, het heeft me nog geen uur berouwd
En 't Comité, daar ben ik bang voor, weetje,
'k Had anders daar m'n best wel voor gedaan
Maar onze meubels, en ons nieuwe kleedje
En die paar centen die op 't boekje staan
Je kleine Leida die is om te zoenen!
Och, man-ne-man, wat is dat kind een schat
En onze Lex loopt weer op stukke'schoenen
Maar heeft een vijf voor z'n dictee gehad.
Johan gaat aardig uit'et fransen vertalen.
't Klinkt zoo komiek als hij die woorden leest
Als je bedenkt, hè, dat die generalen
Toch allemaal óók kinderen zijn geweest.
Maar als 't gevaar voorbij is, lieve Sander,
Al heb ik maar een drooge boterham,
Nietwaar, dan gaan we nooit weer van elkander
ok Zou het besterven als dat weer e's kwam
Zeg, denk je dat 'et nou nog lang kan duren
Wat hebben ze toch aan die moordpartij
Nou schei 'k er uit... 'k ben moe... al twalefure
Een zoen... een zoen,.. en nog een,
dáág je Lei
Herre de Vos, 23 Februari 1915
Daar komen de jongens van Holland ‘an.
Marschlied voor het gemobiliseerde Nederlandsche leger
Tekst: A. Loosjes - Muziek: V. Loosjes
Daar komen de jongens van Holland ‘an,
De grond en de huizen, ze trillen ervan,
De meisjes en vrouwen, ze trillen voor twee,
Ze zuchten: "och hadden we toch gauw maar weer vreê !"
Kom, sta niet te huilen om zoon of om man,
Want grienen, daar houden soldaten niet van.
De jongens van Holland, ze lijken tam,
Zoo zacht en zoo zoet en gedwee als een lam,
Maar wil soms een vreemde hier baas zijn in huis,
Dan geven ze’m netjes van katoen op zijn buis;
En wil hij niet weg, dan laten ze hem staan
Maar schieten hem straks uit het water vandaan.
Daar komen de jongens van Holland ‘an,
De grond en de huizen, ze trillen ervan,
Maar wie er ook trillen, ze trillen niet mee,
Er was nooit een Hollandsche soldaat die dat dee’
Zij vechten niet graag, maar alleen als het moet,
Dan slaan zij erop, en dan vechten zij goed!
Het Fort
Militaire coupletten van Landweer-sergeant Henri Overduin
Wat is het beste wat men kent ? - Het Fort.
Waar wordt elk militair verwend? - In 't Fort.
Waar werk je tot je de slaap overmant,
En visch je aan den wallekant?
In 't Fort, 't Fort, 't Fort. (bis.)
Waar wordt een ieder vetgemest? - In 't Fort.
Waar wordt met bier je dorst gelescht? - In 't Fort.
Waar vindt een ieder man het fijn,
Als hij kan trekken aan de lijn?
In 't Fort, enz.
Waar moet je vroeg, om vijf uur, op ? - In 't Fort.
En bik je als ontbijt je soepie op ? - In 't Fort.
Waar kost het scheren je geen duit,
En mag je elken avond uit?
In 't Fort, enz.
Waar komt Zondags de dominee? - In 't Fort.
En brengt z'n muzikanten mee ? - In 't Fort.
Waar schillen ze piepers en eten ze vort,
En zingen daarbij, dat je naar er van wordt,
In 't Fort, enz.
Waar kan je je vrouw zien aan de poort ? - In 't Fort.
En hoor je vaak praatjes ongehoord ? - In 't Fort,
Waar zwommen ze zonder zwembroek aan,
Als men dat niet was tegengegaan?
In 't Fort, enz.
Waar wordt gedamd één tegen zeventien man ? - In 't Fort.
Daaronder een spion, die er niks van kan ? - In 't Fort.
Waar speelt in de poterne de gramophoon?
En is twintig centen je dagelijksch loon ?
In 't Fort, enz.
Waar krijg je een bruingekleurd werkpak? - In 't Fort.
En zie je d'r uit als kurkezak? - In 't Fort.
Waar hoor je vaak de dolste praat,
En scheur je je broek aan 't prikkeldraad ?
In 't Fort, enz.
Maar waar ben je toch allemaal tevrêe? - In 't Fort.
Met den commandant, die leeft met ons mee, - In 't Fort.
En daarom, komt de vijand voor de gracht,
Dan krijgt hij een ontvangst, zooals hij nooit had gedacht,
In 't Fort, enz.
Waar mag dus nooit de vijand in? - In 't Fort.
En zullen we strijden verheugd van zin ? - In 't Fort.
Waar zal de leus zijn: liever dood dan geknecht?
En sneuvelen we dan liever allen flink in het gevecht
Voor ons Fort, ons Fort! (bis)
Gevloekt zij de oorlog
of
De strijd tusschen Duitschland en België.
Een felle strijd is weer bereid,
Tusschen Europeesche staten,
In ieder land vindt het een schand,
Oorlog ja zal men steeds haten.
Volkeren gaan elkaar vermoorden,
Onschuldig bloed roept in accoorden:
Refrein: Waarom is er geen vrede,
Moet er steeds oorlog zijn.
Daar wordt zooveel geleden
Op het slagveld ziet men bitter lîjn.
Vaders van huisgezinnen
Trekken ten strijde heen.
Vrouwen en kinderen treuren thuis.
O oorlog, o schrikwekkend kruis.
DE SLAG BIJ LUIK.
Een wreede slag ziet men bij dag,
Bij honderden ziet men ze vallen,
Hun brekend oog gericht omhoog,
Hoort hoe de kanonnen knallen.
En ver van huis, van maagd en vriend,
Van vader, moeder, vrouw en kind.
Refrein:.....
SLACHTOFFERS VAN DEN OORLOG.
Geen mannen meer, wat een oneer.
Ziet gij die jeugdige knapen,
Van moeders haard wreed weggeschaard
Hanteeren het bloedige wapen
Hun jeugdig bloed ziet men thans vloeien,
Uit breede wond den grond besproeien.
Refrein:.....
DE TRANEN VAN DE OUDERS DER SLACHTOFFERS.
Daar in de schuur, bij 't knappend vuur,
Zitten twee grijsaards te droomen,
Hun eenigst kind, door hen bemind,
Moest onder de wapens komen.
Op zekeren dag hun leed was groot,
Hun eenigst kind, hun zoon was dood.
Refrein:.....
DE BELOONING VAN DEN MOED DER SOLDAAT.
Ziet gij dien man zoo goed hij kan,
Strompelend gaan op twee krukken,
Hij was een held op het slagveld,
Schoot men zijn beenen aan stukken.
En voor zijn moed prijkt op zijn borst
Het 'Moed, Beleid' voor Land en Vorst.
Refrein:.....