Nederlands-indie (periode 1945-1950)

[earlymb]

Zoals ik al zei, zijn stamboek (de basis van alles) kun je opvragen bij het Nationaal Archief; de staat van dienst bij het semi-statisch archief van Defensie in Kerkrade. Ook het NIMH kan je mogelijk helpen met wat informatie.

[Erik]

Kan ik ook ergens de staat van dienst( of hoe het ook alweer heet) opvragen?

De archieven berusten bij ABP, volgens mij in Kerkrade.

o ja nog een vraag is het vreemd als de DPL soldaat in dit geval vloeiend Maleis sprak? en hier nooit in mee in aanraking is geweest voor 1945?

Nee, dat is niet vreemd. Maleis werd in Nederland ook wel onderwezen. Daarnaast kregen de mannen in de paar maanden dat ze op de boor zaten ook Maleise les. Daar zijn nog veel aardige lesboekjes van in omloop. Veel mannen konden zich op de pasar wel redden op het moment dat ze van boord gingen.

[laurens jan]

Hey Erik,

Oke want ik heb zelfs veteranen horen zeggen dat ze van de taal niks begrepen.
Ook over de lessen Maleis aan boor wordt weinig goeds vertelt.....

[SOLDIER Wessel]

Mijn opa is een Nederlands-Indier en heeft in een kamp gezeten
Hij heeft zich heel erg opgewonden, toen hij op 8 oktober 1971 dit op tv zag.
http://www.youtube.com/watch?v=tEcR22cor_k
Wat vinden jullie hier nou van?

[stekker]

Mijn pa was hier ook erg kwaad over, later ook nog woedend over de bezoeken van Poncke Princen aan Nederland.

[Erik]

Oke want ik heb zelfs veteranen horen zeggen dat ze van de taal niks begrepen.
Ook over de lessen Maleis aan boor wordt weinig goeds vertelt.....

Nu zijn er natuurlijk 100.000 man naar de Oost geweest, ik heb ook veel veteranen gesproken en er waren er (inderdaad echt niet allemaal) die wel wat hadden aan de lessen aan boord. Ik ken de lesboekjes ook; ik heb er een stel. De één is wat moeilijker dan de ander, dat klopt.
Jan Soldaat uit Twente zal er weinig aan gehad hebben, militairen met een MULO of HBS (meestal dus (onder)officieren) zullen er wellicht wat meer gevoel voor gehad hebben. Je moet er ook aardigheid in hebben natuurlijk.

Van mijn eigen uitzending naar Bosnië weet ik dat er soldaten waren die zonder onderwijsmethode maar met de hulp van algemene boekjes, tijdschriften en de Bosnisch-kroatische meisjes van achter de bar toch wat Servo-kroatisch leerden!