Die dag zou de bloedigste dag in de Engels krijgsgeschiedenis worden.
In 1915 wou het Franse opperbevel een groot gezamenlijk offensief met de Engels in het volgende jaar in de omgeving waar de twee leger naast elkaar lagen.
Dit was bij de plaats Maricourt.
De slag werd door de Engels de slag aan de Somme genoemd maar de rivier lag helmaal niet in hun sector de rivier liep door de Franse sector.
Douglas Haig was helemaal niet zo blij met dit offensief bij de Somme
Maar omdat de Duister zins februari bezig waren Verdun te bestoken en generaal "papa" Joffre wou dat de Engels hielpen om door een offensief de druk van de ketel te halen bij Verdun.
Haig zag meer in een groot offensief bij Ieper wat later in 1917 ook gebeurde wat later bekend werd als de slag bij Passendalen of de 3e slag om Ieper.
Uit eindelijk ging Haig akkoord en vroeg zijn chef-staf Rawlinson om alles te voor berijden.
De datum was geplant op 30 juni maar deze datum werd niet gehaald door problemen in de logistiek en het weer.
De nieuwe datum was 24 uur later 1 juli 1916 om 07:30 Am.
Voor het offensief was er een bombardement van 7 dagen aan de gang die bedoelt om de Duister in hun schuilkelders en het prikkeldraad te vernietigen.
Maar de op zet van het bombardement mislukte totaal
Het prikkeldraad was niet kapot en de Duister zaten zo diep onder de grond dat ze het overleefd hebben.
Een bij komend nadeel van het bombardement was dat de grond een totalen kapot geschoten was waar door het moeilijk was om door op te rukken.
Om 10 voor half 8 zweeg het geschut (dit was 5 min te vroeg omdat niet alle de klokken synchroon liepen) en om 5 voor half vlogen er een paar groten mijnen de lucht in.
Om 07:30 kwamen de mannen uit hun loopgraven en liepen recht op in rijen naar de Duitse eerste linie.
Er was verteld door hoger hand dat er geen Duitser meer zou leven dus ze hoefde niet te vrezen
Maar toen ze uit de loopgraaf kwamen zagen dat het prikkeldraad niet was vernielt en nog erger was dat de Duister nog leefde.
De Duister open de natuurlijk het vuur waar door vrijwel direct de eerste slachtoffers vielen.
Rond 10 uur had het Engelse leger al meer dan 30.000 dode en gewonden en aan het einde van de eerste juli waren dit er 60.000.
Dit levert een rekensom op van een gemiddelde 500 per minuut!
De doelen die gesteld waren voor de eerste dag zijn bijna nergens behaald alleen bij Carnoy en in de Franse waren de doelen bereikt.
Bijvoorbeeld bij Thiepval rukte de Ulsters op naar de Schwaben redout en namen deze ook in maar met veel verliezen maar om dat het bataljon naast hun niet instaat, was op te rukken lag hun rechter flank open waardoor ze moesten terug trekken.
Dus de winst van terrein waren ze weer kwijt.
Bij Carnoy was er een kapitein die bevel had over een bataljon van zeer jongen "Pals"
The 8 East Surrays
Pals bataljons waren nieuwe rekruten die uit een plaats, stad, fabriek of sport club kwamen die gelijk tijdig dienst genomen hadden na de op roep van Lord kitcherner.
Kapitein W.P. Neville was bang dat het moraal van zijn jongens in het gedrang zou komen en hij bedacht een plan.
Hij gaf elk bataljon een bal en loofde een prijs uit wie de bal het dichts bij de Duitse loopgraaf kon krijgen.
Hij zelf nam de aftrap en werd vrij wel meteen in zijn hoofd geraakt en met hem vielen ook veel van jongens uit het bataljon.
De slag aan de Somme duurde nog voort tot november 1916 toen de slag tot stilstand kwam in de modder bij de Butte de Warlencourt.
In 1917 werd pas het hoofddoel van 1916 de stad Bapaume door de Australiërs in genomen.
De Engelse hadden 200.000 dode en de Duitsers 120.000 doden aan het einde van de slag.
Links:
http://www.unfortunate-region.org/
http://www.fylde.demon.co.uk/tomintro.htm
http://www.worldwar1.com/sfsomme.htm
http://perso.wanadoo.fr/zanzeo/index.htm
Ps dit topic staat ook op http://forum.fok.nl/
Ik wil niet de 2e Gavrilo Princip worden…… En zodoende de grondlegger van de website: 
