belgie bestaat 175 jaar
-
- Lid
- Berichten: 176
- Lid geworden op: 17 jul 2004, 16:33
ENKELE PRO BALGISCHE ELEMENTEN WEERLEGT
Tegenwoordig lopen er in Vlaanderen niet zoveel vurige verdedigers van België meer rond. Gelukkig maar. Toch zijn er nog altijd veel teveel Vlamingen die het nut van Vlaamse onafhankelijkheid in twijfel trekken of zich uit koudwatervrees tegen het idee verzetten. Zij verdedigen België, niet omdat ze van die staat houden, maar omdat ze bang zijn voor verandering. Ze vinden dat ze het in de huidige toestand goed hebben en ze zouden die status-quo liefst behouden. Als je met zulke mensen praat, merk je dat ze zich niet voor de Belgische problematiek interesseren of er heel gebrekkig over geïnformeerd zijn. Als je hun vraagt naar argumenten voor het behoud van België, krijg je meestal vage, niet-rationele antwoorden als "We leven nu al in zo'n klein landje" of "Koning Albert is toch een sympathieke man?". De onwetendheid of misplaatste sentimentaliteit die tot zulke antwoorden leidt, is echter nog iets anders dan de houding van linkse "intellectuelen", die menen aan nestbevuiling te moeten doen en alles wat Vlaams is in het belachelijke trekken. Zij zijn bij voorbaat tégen het Vlaams-nationalisme en dus voor het behoud van België. Ze zijn meestal slecht geïnformeerd, want wie zich in de Belgische kwestie verdiept kan niet anders dan tot de conclusie komen dat België maar beter opgedoekt wordt. Niettemin doen ze op een zeldzaam moment nog een poging om argumenten aan te dragen voor hun houding. Aangezien die geen hout snijden, is het niet meteen moeilijk ze te weerleggen. Enkele voorbeelden:
"Vlaanderen is te klein om leefbaar te zijn."
Onzin natuurlijk. Vlaanderen is niet alleen leefbaar, het is zelfs één van de meest welvarende regio's ter wereld. En dat terwijl het de failliete regio Wallonië nog onderhoudt ook. Vlaanderen is als een vrachtwagen die rijdt met de handrem op, en dankzij de krachtige motor toch nog normaal lijkt te rijden. Zet die handrem af en je hebt het aards paradijs. Een open land in het hart van Europa, met een groot kapitaal aan grijze cellen en ondernemingszin, dat zich eindelijk kan oriënteren op Nederland en Scandinavië. Vlaanderen is trouwens niet echt kleiner dan België (7 of 10 miljoen inwoners maakt internationaal gezien weinig verschil). Er zijn heel wat Europese landen met minder inwoners dan Vlaanderen. In dit lijstje, dat de allerkleinsten niet eens meetelt, wordt dat duidelijk:
Vlaanderen (met Brussel) 6,9 mio Albanië 3,5 mio
Slowakije 5,4 mio Letland 2,3 mio
Denemarken 5,4 mio Macedonië 2,0 mio
Finland 5,3 mio Slovenië 2,0 mio
Noorwegen 4,6 mio Estland 1,4 mio
Kroatië 4,5 mio Cyprus 0,8 mio
Moldavië 4,4 mio Luxemburg 0,5 mio
Ierland 3,9 mio Malta 0,4 mio
Litouwen 3,6 mio IJsland 0,3 mio
"Nationalisme leidt tot geweld en barbarisme."
Niet noodzakelijk. Er zijn twee soorten nationalisme: volksnationalisme en staatsnationalisme. Staatsnationalisme is de gevaarlijke soort. Het is meestal gegrondvest op een geloof in de eigen superioriteit en een verheerlijking van geweld. Staatsnationalisme is het laagje vernis rond de machtshonger van een volk dat andere volkeren wil onderwerpen, en het ontaardt vaak in imperialisme of kolonialisme. Het echte, waarachtige nationalisme kan alleen volksnationalisme zijn, d.w.z. het streven naar de toepassing van het principe "elk volk zijn eigen staat". Het volksnationalisme gaat ervan uit dat ieder volk het recht heeft zijn lot in eigen handen te nemen en zelf zijn eigen zaken te regelen. Dit wil echter niet zeggen dat volksnationalisme altijd geweldloos is! Denken we maar aan de Baskische en Palestijnse terreurgroepen. Zij streven ook naar een eigen staat, en hun doelstellingen zijn volksnationalistisch volkomen gerechtvaardigd, maar hun middelen zijn verkeerd. Niets kan het ombrengen van onschuldige mensen rechtvaardigen. Het Vlaams-nationalisme is echter een voor de volle honderd procent geweldloos nationalisme. Meer nog, het is een uiting van overdreven braafheid! De Vlamingen zijn in België immers in de meerderheid, en zij zouden eigenlijk de Franstaligen naar hun pijpen moeten laten dansen. Als het dan botst, kunnen de Walen kiezen voor separatisme. Als België een normaal land was, dan zou het de natiestaat zijn van de Vlamingen en niet van de Franstaligen, net zoals het Verenigd Koninkrijk de natiestaat van de Engelsen is en niet van de Schotten of de Welshmen. Dat het de Vlamingen zijn die zich willen afscheiden, is het ultieme bewijs dat zij het de Walen echt niet lastig willen maken.
"Vlaams-nationalisten zijn onverdraagzame extreem-rechtse fascisten en collaborateurs."
Helaas wordt dit soort absurde, beledigende en schokkende zaken nog steeds -al dan niet verbloemd- gezegd of geïnsinueerd. De Vlaamse Beweging wordt ten onrechte door bepaalde linkse domkoppen en pseudo-intellectuelen geassocieerd met fascisme en nazisme. Hun schandalige beweringen baseren ze op een aantal politiek-correcte dogma's, die stuk voor stuk de waarheid geweld aandoen. Allereerst zou de Vlaamse Beweging zijn ontstaan uit kringen van collaborateurs. Niet waar! Ze is integendeel ontstaan uit cultuurminnaars die onze taal voor de gehele ondergang wilden behoeden, en uit de door en door vredelievende Frontbeweging, die op haar beurt ontstaan was vanuit de afschuwelijke gebeurtenissen van de Eerste Wereldoorlog - Vlaamse soldaten die door Franstalige officieren massaal als kanonnenvlees werden ingezet, maar na de oorlog de hun beloofde rechten konden vergeten. Doordat Vlaanderen in 1830 voor het eerst in de steek was gelaten door Engeland (koningin Victoria was familie van de nieuwe koning Leopold I), werd zowel tijdens de Eerste (activisme) als tijdens de Tweede Wereldoorlog (collaboratie) door een deel van de Vlaamse Beweging een strategisch verkeerde keuze gemaakt: samenwerking met de Duitsers om de Vlaamse rechten te verwezenlijken. Twee keer verloren de Duitsers de oorlog en deelden de Vlamingen in de klappen. Inderdaad heeft de Volksunie in haar beginjaren ook gerecruteerd uit kringen van slachtoffers van de repressie, maar dat komt omdat na de Tweede Wereldoorlog op een perverse en puur kwaadaardige manier werd afgerekend met àlle Vlaamsgezinden, of zij nu iets hadden misdaan of niet. Tegenwoordig wordt de Vlaamse Beweging vaak gelijkgesteld met de partij Vlaams Belang (voorheen Vlaams Blok genaamd), die op een doelbewuste en leugenachtige manier door links wordt afgeschilderd als "racistisch" of "fascistisch". Het VB is een rechtse, Vlaams-nationale, conservatieve en republikeinse volkspartij, die niets met fascisme te maken heeft. Het feit dat er een proces wegens racisme tegen die partij is ingespannen, was niet meer of niet minder dan een koele, beredeneerde poging om een lastige oppositiepartij, die de machtspositie van heel wat Belgische potverteerders bedreigt, uit te schakelen. Echte Vlaams-nationalisten zijn wars van het fascisme, met zijn centralisme, superioriteitstheorieën, veroveringsdrang en militarisme.
"Wij moeten solidair zijn met Wallonië."
Moéten wij dat? Nee, helemaal niet! Wij mógen dat. Solidariteit gebeurt namelijk op vrijwillige basis, is transparant en objectief te verantwoorden. Als solidariteit wordt afgedwongen, zoals in België, is het geen solidariteit meer maar afpersing. Meer dan dat, wij plegen haast economische zelfmoord! Er is geen enkele reden om aan te nemen dat een onafhankelijk Vlaanderen niet solidair zou zijn met de minderbedeelden in deze wereld. Maar die wonen niet in eerste instantie in Wallonië. België verplicht ons tot meer 'solidariteit' met Wallonië dan met andere Europese landen of met Derde Wereldlanden. Is dat ethisch verdedigbaar? Nee, dat is alleen verdedigbaar met een Belgisch staatsnationalisme: Eigen Belgisch volk eerst! Het is trouwens meer dan waarschijnlijk dat Vlaanderen, mocht Wallonië voor onafhankelijkheid opteren i.p.v. op te gaan in Frankrijk, op een doorzichtige manier zal investeren in ons nieuwe buurland. En reken maar dat Wallonië met dat soort van échte solidariteit veel beter af is.
"We willen niet in een soort Joegoslavische burgeroorlog terechtkomen."
De situatie is hier volkomen anders dan in voormalig Joegoslavië. Er zijn politieke spanningen tussen Vlamingen en Walen, maar er is geen sprake van echte haat. Er worden ook geen superioriteitstheorieën verkocht (althans toch niet in het Vlaamse kamp). Bovendien zijn er geen etnische of godsdienstige spanningen. De kans op een burgeroorlog in België is nul komma nul. Onze toestand is veel beter te vergelijken met die van Tsjechoslowakije of Zweden en Noorwegen. Een debat in het parlement, een unanieme stellingname van de Vlaamse politici en de ondertekening van het scheidingscontract, meer hoeft dat niet te zijn.
"We riskeren Brussel kwijt te raken."
Dit is een vrij redelijk argument. Hiervoor moet Vlaanderen heel erg op zijn hoede zijn. Het valt immers te verwachten dat de Walen bij het uiteenvallen van België zullen proberen om het onderste uit de kan te halen. Ze zullen trachten Brussel voor zich op te eisen, om zo een staat "Wallobrux" of "Rest-België" op te richten. Zo'n staat zou totaal onleefbaar zijn, want Brussel ligt volledig verankerd in Vlaams grondgebied en kan niet bestaan zonder Vlaanderen. Zijn luchthaven, water- en elektriciteitsvoorziening liggen op Vlaams grondgebied. Die strategische ligging zouden wij in het uiterste geval kunnen gebruiken om Brussel "uit te hongeren" en zo te dwingen bij Vlaanderen te komen. Zo'n scenario is uiteraard het slechtst denkbare, want we gaan ons niet eerst bevrijden uit een staat om dan een stad tegen zijn wil bij ons in te lijven. Bovendien zijn internationale sancties in zo'n geval nooit veraf. Veel verstandiger is het om een referendum uit te schrijven, waarin de Brusselaars zelf over hun toekomst kunnen beslissen. Als ze verstandig zijn, laten ze hun economische belangen primeren op hun emotionele stijgering. Een toekomst in het welvarende Vlaanderen, dat bovendien op voorhand duidelijk belooft dat Brussel zijn eigen karakter als tweetalige stad volledig mag behouden, is veel aantrekkelijker dan een toekomst als enclave van een socialistisch en verlieslatend Wallonië. Mocht de uitslag van het referendum toch slecht uitvallen, dan kan Vlaanderen zich nog steeds beroepen op het internationaal recht, dat veel begrip heeft voor de historische wortels van een stad, en dat zal erkennen dat het onder sociale druk verfranste Brussel Vlaams eigendom is. En dan is er nog de Europese Unie, die uit praktische overwegingen haar voorkeur zal uitspreken voor Brussel als Vlaamse hoofdstad. De euro-ambtenaren willen immers niet geconfronteerd worden met alle ongemakken die zo'n semi-onafhankelijk Brussel zou hebben: om te wonen en te reizen zouden zij dan immers steeds de grens Brussel-Vlaanderen moeten oversteken en met twee soorten wetten, politie enz. rekening moeten houden. Wat de belgicisten er niet bij vertellen: in de republiek Vlaanderen hebben we een redelijke kans om Brussel terug te winnen, maar in België zullen we de stad hoe dan ook kwijtraken. De Franstaligen hebben een heuse communautaire agenda om Brussel steeds verder uit Vlaanderen los te wrikken. De Franstalige kolonisatie zaait langzaam maar zeker verder uit naar de Rand rond Brussel, terwijl het op een dag met de Vlaamse aanwezigheid in Brussel definitief uit zal zijn. En dan kunnen we voorgoed een kruis maken over onze hoofdstad.
"We willen geen bekrompen Vlaanderen van navelstaarders met hoge muren eromheen."
Dit is gewoon te belachelijk voor woorden. Vlaanderen is een moderne, open natie, die haast alle handelspartners in hun eigen taal weet te bedienen. Het is centraal gelegen, ruimer bekabeld dan welk land ook, beschikt over onderwijs van hoge kwaliteit en heeft een zeer mobiele bevolking. Het heeft alle troeven in handen om het openste land van Europa te worden. Wie heeft er ooit gepleit voor een autarkisch Vlaanderen? Geen enkel land kan economisch zelfstandig bestaan, zeker Vlaanderen niet, dat het immers moet hebben van de export. Er is geen enkel gevaar voor dat het zichzelf zal opsluiten.
"Het heeft geen zin België te splitsen nu de EU steeds sterker wordt."
Nee, juist integendeel: nu de EU steeds meer bevoegdheden van de lidstaten overneemt, heeft het hoe langer hoe minder zin om het Belgische niveau in stand te houden. Momenteel wordt de Vlaming bestuurd door de gemeente, de provincie, de Vlaamse overheid, de Belgische overheid en de Europese Unie. En dat terwijl de rol van de provincies en van België uitgespeeld is. De provincies kunnen we eventueel vervangen door een systeem van kantons en/of vrijstaten, maar het Belgische niveau moet er tussenuit. Zo kunnen we de bevoegdheden netjes verdelen tussen Vlaanderen en de EU. Aangezien de Unie een gemeenschap is met gezamenlijke belangen en doelstellingen en solidariteit tussen de lidstaten, is het schaalvoordeel van grote landen heel relatief geworden. Grote staten zijn een relict uit het verleden, en ze staan meestal de efficiëntie en de democratie in de weg. Vlaanderen zal met zijn eenvoudige en doorzichtige staatsstructuur overigens veel sneller kunnen inspelen op gebeurtenissen in de EU en zal de Europese wetgeving ook sneller en vlotter in nationale wetgeving kunnen omzetten, omdat ze niet meer door alle onderdelen van het Belgisch labyrint zal moeten worden goedgekeurd. Eén van de grote problemen is dat Europa alleen nationale staten erkent, en dat Vlaanderen, wil het zijn stem laten horen, dus eerst een eigen staat zal moeten worden. Nu wordt immers alleen het "Belgische" standpunt gehoord, en aangezien Vlamingen en Walen het bijna nooit over dat standpunt eens kunnen worden, moet België zich doorgaans onthouden. Dit is voor zowel Vlamingen als Walen heel nadelig, want zo zijn ze allebei virtueel afwezig in het Europese debat. Tot overmaat van ramp zit Vlaanderen ook nog eens met een lastige Vlaams/Waalse toerbeurtregeling opgescheept waardoor het niet voortdurend aan de Europese onderhandelingstafel vertegenwoordigd is en al helemaal niet in de Europese Commissie (vorige zittingsperiode: Philippe Busquin, deze periode: Louis Michel, beiden Franstalig). Als 400.000 Maltezen hun eigen Commissaris hebben, waarom 6,9 miljoen Vlamingen dan niet?
"Wat dan met het koningshuis?"
Misschien spijtig voor de fans van Flup en Mathilleke, maar de rol van de Saksen-Coburgs is in een onafhankelijk Vlaanderen uitgespeeld. Althans, zij zullen niet langer moeten rekenen op hun ondemocratische statuut van overgeërfde macht en hun schandalig hoge dotaties (kroonprins Filip bijvoorbeeld ontvangt 800.000 euro per jaar om niets te doen - geld dat door de belastingbetaler moet worden opgehoest). Wenst de koninklijke clan in Vlaanderen te blijven wonen, dan zullen zij precies dezelfde rechten en plichten hebben als iedere andere Vlaming. Het is een ongerijmdheid te verwachten dat zes miljoen Vlamingen hun lot niet in eigen handen zouden mogen nemen omwille van de privileges van één, zij het "koninklijke", familie. Er zijn misschien nog royalisten die wegdromen bij de idylle van kastelen en prinselijke huwelijken, maar voor dat soort mensen zijn er de sensatieblaadjes en de buitenlandse vorstenhuizen. Een democratisch Vlaanderen heeft nood aan een democratisch bestuur, en dat wil dus zeggen een republikeinse staatsvorm. Geen koning die zijn macht dankt aan het feit dat hij toevallig uit de juiste ouders geboren is, maar een president die door het volk verkozen is.
"Men kent Vlaanderen niet in de wereld."
Onwaar. Vlaanderen heeft juist een veel positiever imago dan België. België is de grote onbekende. 170 jaar na zijn ontstaan is België bij heel veel buitenlanders nog steeds een blinde vlek in het visueel geheugen. Er bestaat niet zoiets als een Belgische identiteit, en er is dan ook geen beeld dat algemeen met België wordt geassocieerd. De bekendste Belg is Hercule Poirot, een fantasiefiguur. Dat zegt toch genoeg over het fictiegehalte van België zelf! Àls België al eens een keer in de schijnwerpers staat, dan heeft het te maken met pedofilie of politieke schandalen. Vlaanderen heeft daarentegen zijn geschiedenis mee. De Vlaamse schilders zijn wereldberoemd en Vlaanderen staat bekend om zijn vlijt. Het is meer Angelsaksisch georiënteerd, slaat door zijn nuchtere, pragmatische houding nooit een modderfiguur zoals België en wordt gerespecteerd omwille van zijn technologische capaciteiten. Het heeft dan ook veel betere kaarten om zich te profileren als nijvere, betrouwbare en open natie.
20 GOEDE REDENEN VOOR EEN VRIJ VLAENDEREN
1. België heeft een onoplosbaar nationaliteitenvraagstuk: er bestaat geen Belgisch volk! De twee belangrijkste volkeren binnen deze staat spreken niet alleen een andere taal, maar behoren ook tot verschillende culturen en hebben bovendien helemaal niet gekozen om met elkaar samen te leven.
2. België is gebaseerd op een onhoudbaar principe, namelijk de ontkenning van het feit dat het Vlaamse volksdeel in de meerderheid is en dat het Nederlands dus minstens even belangrijk is als het Frans.
3. Door de Belgische constructie wordt de Vlaamse meerderheid in een minderheidsrol gedwongen en heeft ze een harde strijd moeten leveren om haar taal als tweede officiële taal erkend te krijgen.
4. Zolang België bestaat zal Vlaanderen moeten blijven vechten tegen verfransing, aangezien de Franstaligen uitgaan van de superioriteit van hun eigen taal en cultuur en geen enkel respect tonen voor Vlaanderens taal en cultuur. Ze overtreden dan ook met genoegen elke taalwet in dit land.
5. Hoe langer België bestaat, hoe sterker Brussel zal worden losgeweekt uit Vlaanderen. De Vlaamse hoofdstad wordt hoe langer hoe meer ééntalig Frans, waardoor het steeds moeilijker zal worden om er aanspraak op te maken, en dat terwijl Brussel levensnoodzakelijk is voor Vlaanderen. Verfransing dreigt ook voor de rand rond Brussel en andere Vlaams-Brabantse gemeenten.
6. De 'wafelijzerpolitiek' (Als Vlaanderen iets krijgt, moet Wallonië voor hetzelfde bedrag iets krijgen, ongeacht of het iets nodig heeft of niet) heeft België met een astronomische staatsschuld opgezadeld. Deze politiek wordt nog steeds (in gematigde vorm) toegepast omdat Wallonië de kleingeestigheid en de hefbomen in huis heeft om Vlaanderen te chanteren en af te persen.
Inefficiëntie van het Belgische systeem
7. Vlaanderen en Wallonië zitten structureel anders in elkaar en hebben dus allebei behoefte aan een eigen beleid. Het federale niveau verhindert dit en creëert op die manier niets dan problemen.
8. Vlamingen en Walen hebben over zowat elk onderwerp tegenstrijdige meningen, omdat ze totaal verschillende zienswijzen en belangen hebben. Wallonië vult bovendien bepaalde begrippen anders in dan Vlaanderen, zodat er geen afspraken mee te maken zijn. Zo beschouwt het de taalgrens als bediscussieerbaar en op elk moment hertekenbaar.
9. Doordat Vlaanderen, ondanks zijn economisch en bevolkingsoverwicht, slechts 50% van de zetels in handen heeft, kan elke belangrijke beslissing door Wallonië worden geblokkeerd.
10. Communautaire vrede is slechts een illusie. Vlaanderen en Wallonië liggen voortdurend met elkaar in ruzie. Zolang België bestaat, zal er geen communautaire vrede zijn. De karakters 'botsen' gewoon, geen staatshervorming die daar wat aan kan veranderen.
11. De inefficiëntie van het Belgische systeem slorpt veel geld, tijd en energie op die veel beter op een andere manier zouden worden gebruikt.
12. Door de onvolledigheid van de staatshervorming is slechts een deel van de bevoegdheden over Vlaanderen in Vlaamse handen, terwijl een ander deel zich nog op het federale niveau bevindt. Dit leidt vaak tot ronduit belachelijke of ergerlijke situaties.
Economische wantoestanden
13. Wallonië probeert het maximale profijt te halen uit het Belgische 'solidariteitsprincipe'. Er bestaat een enorme en onophoudelijke geldstroom van Vlaanderen naar Wallonië, miljarden die voornamelijk via de sociale zekerheid worden versluisd. Over dit onderwerp wordt uiteraard angstvallig gezwegen.
14. De grootte van die geldstroom kan niet objectief worden verantwoord. Bovendien staat er niets tegenover, zelfs geen minimale vorm van dankbaarheid.
15. Vlaanderen is dus het slachtoffer van structurele diefstal. Vlaamse welvaart wordt Vlaanderen afhandig gemaakt en in Wallonië op een verkeerde, kwisterige manier verspild, zodat Wallonië altijd opnieuw Vlaams geld nodig heeft.
Universele rechten en democratie
16. Volgens het internationale volkerenrecht heeft elk volk recht op zelfbeschikking. Wat voor elk volk geldt, geldt ook voor de Vlamingen: wij hebben het onvervreemdbare recht onszelf te besturen.
17. België is ontstaan tegen de wil van de bevolking. De Vlamingen wilden helemaal niet dat de Zuidelijke Nederlanden zich van de Noordelijke Nederlanden afscheidden, en zij hebben nooit hun toestemming gegeven voor de oprichting van België. Naar onze mening is echter nooit gevraagd.
18. De Belgische grondwet is opgesteld zonder dat de Vlamingen daarbij werden geraadpleegd. Het is dus niet onze grondwet, en volgens het volkerenrecht is ze dan ook ongeldig.
19. België is een fundamenteel ondemocratische staat, waarin een Franstalige stem meer waard is dan een Vlaamse. Zo komt het dat een Franstalige partij die duizenden kiezers minder heeft dan een Vlaamse partij, toch meer parlementszetels krijgt.
20. België is bovendien een halve dictatuur, aangezien de Vlamingen op federaal niveau mee bestuurd worden door Walen die ze niet verkozen hebben en die ze dus ook niet kunnen wegstemmen.
Conclusie
De Franstaligen in dit land hebben nooit enige vorm respect opgebracht voor taal, cultuur en behoeften van de Vlamingen. Hoewel ze hun welvaart haast uitsluitend te danken hebben aan Vlaams geld, bijten ze de hand die hen voedt. Ondanks alles blijven ze een dominante rol opeisen binnen het Belgische staatsbestel. België is een belediging voor elke zichzelf respecterende Vlaming. Opdoeken die boel!
WANTOESTANDEN
Terwijl het huidige België een kampioen van het "politiek-correcte" denken en het antiracisme wil zijn, is het een in wezen racistische staat. Een staat die als diepste fundament het streven heeft om een perfecte satellietstaat van Frankrijk te zijn, een staat die de grenzen van de francofonie naar het noorden opschuift. België is ook vandaag nog even sterk als twee eeuwen geleden gericht op het inlijven van Vlaanderen bij het Franse grondgebied. Vandaag gebeurt dat door sluipende verfransing, d.w.z. dat de Franstaligen zoveel mogelijk Vlaamse gemeenten proberen te "veroveren" door er te gaan wonen en rechten op te eisen in plaats van zich aan te passen. Tegelijk probeert moederland Frankrijk in Vlaanderen te infiltreren door zoveel mogelijk bedrijven in handen te krijgen. Deze kolonisering van Vlaanderen gebeurt omwille van de fundamenteel racistische opvatting dat de Vlaamse taal en cultuur minderwaardig zouden zijn aan de Franse, en dat bijgevolg de Franstaligen wel baas mogen spelen over de Vlamingen, maar niet omgekeerd (hoewel dat niet meer dan logisch zou zijn, aangezien de Vlamingen de grote meerderheid van de bevolking vertegenwoordigen en als enigen de economie draaiende houden).
Vooral de Franstalige Brusselaars kennen niets dan minachting voor Vlaanderen. De tijden waarin in onze o zo verdraagzame hoofdstad rijkswachters die het waagden Nederlands te spreken door hun oversten werden uitgescholden voor "ménapiens" ("Menapiërs") en de Brusselaars steevast naar de Vlamingen verwezen met het scheldwoord "sales flamins" ("vuile Vlamingen"), liggen nog niet ver achter ons. We hebben het dan over eind jaren '70, toen de racistische anti-Vlaamse partij FDF haar hoogdagen beleefde. De tijd waarin aan de Brusselse ramen bordjes hingen met "Les gens distingués parlent le français" erop ("Beschaafde mensen spreken Frans"), en waarin FDF-affiches de Vlamingen doelbewust associeerden met de collaboratie en het nazisme door in gotische letters te schrijven "Brüssel Vlaams: jamais!" (let op de umlaut op het woord Brussel). De boodschap was duidelijk: de Vlamingen zijn barbaren die met de nazi's heulen en wij zullen nooit accepteren dat zij het hier (in hun eigen hoofdstad!) voor het zeggen krijgen.
België is ongetwijfeld het enige land ter wereld waar de belangrijkste bevolkingsgroep in zijn eigen hoofdstad geminacht en gehaat wordt, en er op de meeste plaatsen niet eens in zijn eigen taal terecht kan. Zo wordt men vandaag de dag in de meeste Brusselse ziekenhuizen nog steeds niet geholpen in het Nederlands. Sommige artsen weigeren zelfs Nederlandstalige kinderen te behandelen! Zulke schokkende toestanden zijn natuurlijk absurd en wreed, maar ze zijn de droevige realiteit. Het anti-Vlaamse racisme zit diep ingebakken in de Belgische staat, en kwam in het verleden vaak scherp tot uiting. Een paar feiten uit het Belgische verleden:
1. Na de Belgische Omwenteling
*In Vlaanderen bestond een groot ongenoegen over de scheiding met de Noordelijke Nederlanden. België was zo gehaat dat het het proportioneel grootste leger van Europa vormde (100.000 militairen op een bevolking van 3 miljoen), een leger dat handenvol geld kostte en bovendien vooral door uit Frankrijk afkomstige generaals werd geleid.
*Op 6 april 1934 werd dit leger losgelaten op de "vijanden van het regime", de Orangisten. Hun huizen werden geplunderd, hun eigendommen vernield en zijzelf werden mishandeld. Na deze terreurgolf durfde haast niemand nog een Heel-Nederlandse stem te laten horen.
*Het verlies van de Nederlandse koloniale handel betekende een enorme klap voor de Vlaamse economie. Vooral voor de havenarbeiders en de katoenproducenten was dit een ramp.
*Na het ontstaan van België verviel Vlaanderen op nauwelijks 30 jaar tijd van de rijkste regio in continentaal Europa tot een van de armste.
*Omdat de situatie in Vlaanderen zo uitzichtloos was geworden, kwam er een reusachtige emigratie op gang: 1 miljoen uitwijkelingen tussen 1850 en 1950 (een zesde à een vijfde van de Vlaamse bevolking).
*Hoewel Vlaanderen geteisterd werd door hongersnood en een Vlaamse arbeider ongeveer de helft verdiende van een Waalse, moest Vlaanderen het grootste deel van de belastingen betalen. Wallonië, toen nog de economische motor van het land, betaalde slechts 30 procent.
*Desondanks ging 55 procent van de overheidsinvesteringen naar Wallonië, dat voor minder inwoners een veel betere infrastructuur kreeg dan Vlaanderen (wegen, scholen,...).
2. Tijdens en na de Eerste Wereldoorlog
*Kolonel Olaerts riep sommige Vlaamse officieren tot de orde met de mededeling dat de taal van de officieren het Frans moest zijn en kolonel Mathieu verzekerde dat het geen schande was flamingant te zijn, maar een smet en dat na de oorlog alle flaminganten tegen de muur moesten.
*Commandant Jacobi was van mening dat de bevordering van het Nederlands de Duitse spionage hielp, en dat er zonder de Vlamingen nooit verraders zouden zijn geweest.
*Een majoor van de 2e linie vroeg: "Stuur me tenminste iemand die een beschaafde taal spreekt en geen negers. Het Vlaams is goed voor wilden."
*Wanneer Vlamingen voor de (Nederlandsonkundige) krijgsraad verschenen, kwamen er altijd tolken aan te pas die hun werk bijster slecht verrichtten en zo de situatie van de beklaagden nog meer verziekten.
*Het Belgisch leger bestond voor ongeveer 70% uit Vlamingen. Zij werden als slaven behandeld en het was hun bloed dat vloeide, maar Vlaanderen kreeg er niets voor in de plaats.
*Integendeel, de geallieerde overwinning werd door het regime aangegrepen om af te rekenen met de Vlaamsgezinden, ook met hen die niet met de Duitsers hadden gecollaboreerd. De volksmeute werd op hen losgelaten en ze werden het slachtoffer van allerhande gruwelijkheden.
3. Na de Tweede Wereldoorlog
*Na de bevrijding in september 1944 ruimde de vreugde al snel plaats voor een ongecontroleerde uitbarsting van haat en woede ten opzichte van de collaborateurs ('Zwarten') en iedereen die daarvoor werd aangezien. De agressie richtte zich ook tegen volledig onschuldige mensen met Vlaamse sympathieën, en er werden persoonlijke vetes beslecht.
*De straatrepressie bestond uit afschuwelijke brutaliteiten, een moderne rechtsstaat onwaardig. Willekeurige aanhoudingen, mishandeling, foltering, verkrachting, opsluiting in dierentuinkooien, vernedering (insmeren met pek, haar van vrouwen afknippen...) en vernieling van de volledige inboedel waren aan de orde van de dag.
*Met de graad van collaboreren werd geen rekening gehouden. Een relatie hebben met een Duits soldaat was even erg als samenwerken met de Gestapo.
*De overheidsrepressie was zo mogelijk nog harder. De wetgeving inzake collaboratie werd met terugwerkende kracht verzwaard en de doodstraf werd opnieuw ingevoerd. Duizenden mensen werden opgepakt en soms maandenlang in voorarrest geplaatst.
*Er werden 2.940 mensen ter dood veroordeeld, waarvan er 242 ook effectief geëxecuteerd werden. 50.000 mensen werden in de gevangenis opgesloten. Aan 3 procent van het electoraat - bijna uitsluitend Vlaams-nationalisten - werden de politieke rechten ontnomen.
*De militaire uitzonderingsrechtbanken die werden opgericht, gingen op zeer onprofessionele manier te werk: bevooroordeelde en onbekwame rechters legden talloze beschuldigden een veel te zware straf op. Ook hier speelde Vlamingenhaat weer een belangrijke rol.
*Velen werden tijdelijk of voorgoed uit hun ambt ontzet (=epuratie) en een groot deel van de mensen die vrijgesproken werden, verloor toch nog zijn burgerrechten en/of pensioen.
*Ondanks decennialange Vlaamse verzoeken weigert Franstalig België nog altijd amnestie te verlenen aan deze slachtoffers van de zwartste episode uit de Belgische geschiedenis. België kent voor deze mensen alleen blinde haat en geen vergeving of genade. Als er ooit amnestie komt, zal dat waarschijnlijk pas zijn nadat het laatste slachtoffer is overleden.
4. Tijdens de jaren '60 en '70
*Roger Nols, de verpersoonlijking van de Vlamingenhaat, werd in 1964 voor het FDF verkozen in de gemeenteraad van de Brusselse gemeente Schaarbeek met leuzen als "Schaarbeek Frans" en "Vlaamse imperialisten buiten". Hij schopte het tot Kamerlid en burgemeester van Schaarbeek. In die hoedanigheid nam hij tal van maatregelen om de Vlamingen in zijn gemeente te pesten. Zo was er de "lokettenkwestie": in plaats van aan alle loketten in het gemeentebestuur tweetalige ambtenaren te plaatsen, zoals wettelijk verplicht was, voorzag Nols slechts één loket, ergens in een duistere hoek, voor de Vlamingen. Ook probeerde hij door het afschaffen van een buslijn een Vlaams gemeenteschooltje te nekken en hield hij de bouw van een nieuw Nederlandstalig rijksinstituut tegen.
*José Happart, een PS-politicus, pestte in Voeren de Vlamingen het bloed van onder de nagels. Voeren is een Limburgse gemeente die pas na de hertekening van de taalgrens effectief van de provincie Limburg deel ging uitmaken. Daarvoor hoorde ze bij Luik. Het verlies van "hun" gemeente aan Vlaanderen zinde de Walen niet, en ze richtten de Action Fouronnaise ("Voerense Actie") op, een beweging die samenhangt met de partij Retour à Liège ("Terugkeer naar Luik"). Happart, een notoir Vlamingenhater die geen gebenedijd woord Nederlands sprak, wou absoluut burgermeester van Voeren worden, en hij lukte daar in januari 1984 ook in. Aangezien hij het taalexamen Nederlands weigerde, werd hij twee weken later ontslagen. Happart ging echter in beroep bij de Raad van State en kon zo aanblijven tot die in '86 besloot dat hij geen burgemeester kon blijven. Toch bleef hij burgemeester spelen, en in '87 viel de regering over zijn koppige gedrag. Zijn plaats werd ingenomen door zijn medestander Nico Droeven, die wél wat Nederlands kon.
Zo kan ik nog uren doorgegaan, de taalzuivering,de geldstromen, waarom Belgie geen democratie is,...
Tegenwoordig lopen er in Vlaanderen niet zoveel vurige verdedigers van België meer rond. Gelukkig maar. Toch zijn er nog altijd veel teveel Vlamingen die het nut van Vlaamse onafhankelijkheid in twijfel trekken of zich uit koudwatervrees tegen het idee verzetten. Zij verdedigen België, niet omdat ze van die staat houden, maar omdat ze bang zijn voor verandering. Ze vinden dat ze het in de huidige toestand goed hebben en ze zouden die status-quo liefst behouden. Als je met zulke mensen praat, merk je dat ze zich niet voor de Belgische problematiek interesseren of er heel gebrekkig over geïnformeerd zijn. Als je hun vraagt naar argumenten voor het behoud van België, krijg je meestal vage, niet-rationele antwoorden als "We leven nu al in zo'n klein landje" of "Koning Albert is toch een sympathieke man?". De onwetendheid of misplaatste sentimentaliteit die tot zulke antwoorden leidt, is echter nog iets anders dan de houding van linkse "intellectuelen", die menen aan nestbevuiling te moeten doen en alles wat Vlaams is in het belachelijke trekken. Zij zijn bij voorbaat tégen het Vlaams-nationalisme en dus voor het behoud van België. Ze zijn meestal slecht geïnformeerd, want wie zich in de Belgische kwestie verdiept kan niet anders dan tot de conclusie komen dat België maar beter opgedoekt wordt. Niettemin doen ze op een zeldzaam moment nog een poging om argumenten aan te dragen voor hun houding. Aangezien die geen hout snijden, is het niet meteen moeilijk ze te weerleggen. Enkele voorbeelden:
"Vlaanderen is te klein om leefbaar te zijn."
Onzin natuurlijk. Vlaanderen is niet alleen leefbaar, het is zelfs één van de meest welvarende regio's ter wereld. En dat terwijl het de failliete regio Wallonië nog onderhoudt ook. Vlaanderen is als een vrachtwagen die rijdt met de handrem op, en dankzij de krachtige motor toch nog normaal lijkt te rijden. Zet die handrem af en je hebt het aards paradijs. Een open land in het hart van Europa, met een groot kapitaal aan grijze cellen en ondernemingszin, dat zich eindelijk kan oriënteren op Nederland en Scandinavië. Vlaanderen is trouwens niet echt kleiner dan België (7 of 10 miljoen inwoners maakt internationaal gezien weinig verschil). Er zijn heel wat Europese landen met minder inwoners dan Vlaanderen. In dit lijstje, dat de allerkleinsten niet eens meetelt, wordt dat duidelijk:
Vlaanderen (met Brussel) 6,9 mio Albanië 3,5 mio
Slowakije 5,4 mio Letland 2,3 mio
Denemarken 5,4 mio Macedonië 2,0 mio
Finland 5,3 mio Slovenië 2,0 mio
Noorwegen 4,6 mio Estland 1,4 mio
Kroatië 4,5 mio Cyprus 0,8 mio
Moldavië 4,4 mio Luxemburg 0,5 mio
Ierland 3,9 mio Malta 0,4 mio
Litouwen 3,6 mio IJsland 0,3 mio
"Nationalisme leidt tot geweld en barbarisme."
Niet noodzakelijk. Er zijn twee soorten nationalisme: volksnationalisme en staatsnationalisme. Staatsnationalisme is de gevaarlijke soort. Het is meestal gegrondvest op een geloof in de eigen superioriteit en een verheerlijking van geweld. Staatsnationalisme is het laagje vernis rond de machtshonger van een volk dat andere volkeren wil onderwerpen, en het ontaardt vaak in imperialisme of kolonialisme. Het echte, waarachtige nationalisme kan alleen volksnationalisme zijn, d.w.z. het streven naar de toepassing van het principe "elk volk zijn eigen staat". Het volksnationalisme gaat ervan uit dat ieder volk het recht heeft zijn lot in eigen handen te nemen en zelf zijn eigen zaken te regelen. Dit wil echter niet zeggen dat volksnationalisme altijd geweldloos is! Denken we maar aan de Baskische en Palestijnse terreurgroepen. Zij streven ook naar een eigen staat, en hun doelstellingen zijn volksnationalistisch volkomen gerechtvaardigd, maar hun middelen zijn verkeerd. Niets kan het ombrengen van onschuldige mensen rechtvaardigen. Het Vlaams-nationalisme is echter een voor de volle honderd procent geweldloos nationalisme. Meer nog, het is een uiting van overdreven braafheid! De Vlamingen zijn in België immers in de meerderheid, en zij zouden eigenlijk de Franstaligen naar hun pijpen moeten laten dansen. Als het dan botst, kunnen de Walen kiezen voor separatisme. Als België een normaal land was, dan zou het de natiestaat zijn van de Vlamingen en niet van de Franstaligen, net zoals het Verenigd Koninkrijk de natiestaat van de Engelsen is en niet van de Schotten of de Welshmen. Dat het de Vlamingen zijn die zich willen afscheiden, is het ultieme bewijs dat zij het de Walen echt niet lastig willen maken.
"Vlaams-nationalisten zijn onverdraagzame extreem-rechtse fascisten en collaborateurs."
Helaas wordt dit soort absurde, beledigende en schokkende zaken nog steeds -al dan niet verbloemd- gezegd of geïnsinueerd. De Vlaamse Beweging wordt ten onrechte door bepaalde linkse domkoppen en pseudo-intellectuelen geassocieerd met fascisme en nazisme. Hun schandalige beweringen baseren ze op een aantal politiek-correcte dogma's, die stuk voor stuk de waarheid geweld aandoen. Allereerst zou de Vlaamse Beweging zijn ontstaan uit kringen van collaborateurs. Niet waar! Ze is integendeel ontstaan uit cultuurminnaars die onze taal voor de gehele ondergang wilden behoeden, en uit de door en door vredelievende Frontbeweging, die op haar beurt ontstaan was vanuit de afschuwelijke gebeurtenissen van de Eerste Wereldoorlog - Vlaamse soldaten die door Franstalige officieren massaal als kanonnenvlees werden ingezet, maar na de oorlog de hun beloofde rechten konden vergeten. Doordat Vlaanderen in 1830 voor het eerst in de steek was gelaten door Engeland (koningin Victoria was familie van de nieuwe koning Leopold I), werd zowel tijdens de Eerste (activisme) als tijdens de Tweede Wereldoorlog (collaboratie) door een deel van de Vlaamse Beweging een strategisch verkeerde keuze gemaakt: samenwerking met de Duitsers om de Vlaamse rechten te verwezenlijken. Twee keer verloren de Duitsers de oorlog en deelden de Vlamingen in de klappen. Inderdaad heeft de Volksunie in haar beginjaren ook gerecruteerd uit kringen van slachtoffers van de repressie, maar dat komt omdat na de Tweede Wereldoorlog op een perverse en puur kwaadaardige manier werd afgerekend met àlle Vlaamsgezinden, of zij nu iets hadden misdaan of niet. Tegenwoordig wordt de Vlaamse Beweging vaak gelijkgesteld met de partij Vlaams Belang (voorheen Vlaams Blok genaamd), die op een doelbewuste en leugenachtige manier door links wordt afgeschilderd als "racistisch" of "fascistisch". Het VB is een rechtse, Vlaams-nationale, conservatieve en republikeinse volkspartij, die niets met fascisme te maken heeft. Het feit dat er een proces wegens racisme tegen die partij is ingespannen, was niet meer of niet minder dan een koele, beredeneerde poging om een lastige oppositiepartij, die de machtspositie van heel wat Belgische potverteerders bedreigt, uit te schakelen. Echte Vlaams-nationalisten zijn wars van het fascisme, met zijn centralisme, superioriteitstheorieën, veroveringsdrang en militarisme.
"Wij moeten solidair zijn met Wallonië."
Moéten wij dat? Nee, helemaal niet! Wij mógen dat. Solidariteit gebeurt namelijk op vrijwillige basis, is transparant en objectief te verantwoorden. Als solidariteit wordt afgedwongen, zoals in België, is het geen solidariteit meer maar afpersing. Meer dan dat, wij plegen haast economische zelfmoord! Er is geen enkele reden om aan te nemen dat een onafhankelijk Vlaanderen niet solidair zou zijn met de minderbedeelden in deze wereld. Maar die wonen niet in eerste instantie in Wallonië. België verplicht ons tot meer 'solidariteit' met Wallonië dan met andere Europese landen of met Derde Wereldlanden. Is dat ethisch verdedigbaar? Nee, dat is alleen verdedigbaar met een Belgisch staatsnationalisme: Eigen Belgisch volk eerst! Het is trouwens meer dan waarschijnlijk dat Vlaanderen, mocht Wallonië voor onafhankelijkheid opteren i.p.v. op te gaan in Frankrijk, op een doorzichtige manier zal investeren in ons nieuwe buurland. En reken maar dat Wallonië met dat soort van échte solidariteit veel beter af is.
"We willen niet in een soort Joegoslavische burgeroorlog terechtkomen."
De situatie is hier volkomen anders dan in voormalig Joegoslavië. Er zijn politieke spanningen tussen Vlamingen en Walen, maar er is geen sprake van echte haat. Er worden ook geen superioriteitstheorieën verkocht (althans toch niet in het Vlaamse kamp). Bovendien zijn er geen etnische of godsdienstige spanningen. De kans op een burgeroorlog in België is nul komma nul. Onze toestand is veel beter te vergelijken met die van Tsjechoslowakije of Zweden en Noorwegen. Een debat in het parlement, een unanieme stellingname van de Vlaamse politici en de ondertekening van het scheidingscontract, meer hoeft dat niet te zijn.
"We riskeren Brussel kwijt te raken."
Dit is een vrij redelijk argument. Hiervoor moet Vlaanderen heel erg op zijn hoede zijn. Het valt immers te verwachten dat de Walen bij het uiteenvallen van België zullen proberen om het onderste uit de kan te halen. Ze zullen trachten Brussel voor zich op te eisen, om zo een staat "Wallobrux" of "Rest-België" op te richten. Zo'n staat zou totaal onleefbaar zijn, want Brussel ligt volledig verankerd in Vlaams grondgebied en kan niet bestaan zonder Vlaanderen. Zijn luchthaven, water- en elektriciteitsvoorziening liggen op Vlaams grondgebied. Die strategische ligging zouden wij in het uiterste geval kunnen gebruiken om Brussel "uit te hongeren" en zo te dwingen bij Vlaanderen te komen. Zo'n scenario is uiteraard het slechtst denkbare, want we gaan ons niet eerst bevrijden uit een staat om dan een stad tegen zijn wil bij ons in te lijven. Bovendien zijn internationale sancties in zo'n geval nooit veraf. Veel verstandiger is het om een referendum uit te schrijven, waarin de Brusselaars zelf over hun toekomst kunnen beslissen. Als ze verstandig zijn, laten ze hun economische belangen primeren op hun emotionele stijgering. Een toekomst in het welvarende Vlaanderen, dat bovendien op voorhand duidelijk belooft dat Brussel zijn eigen karakter als tweetalige stad volledig mag behouden, is veel aantrekkelijker dan een toekomst als enclave van een socialistisch en verlieslatend Wallonië. Mocht de uitslag van het referendum toch slecht uitvallen, dan kan Vlaanderen zich nog steeds beroepen op het internationaal recht, dat veel begrip heeft voor de historische wortels van een stad, en dat zal erkennen dat het onder sociale druk verfranste Brussel Vlaams eigendom is. En dan is er nog de Europese Unie, die uit praktische overwegingen haar voorkeur zal uitspreken voor Brussel als Vlaamse hoofdstad. De euro-ambtenaren willen immers niet geconfronteerd worden met alle ongemakken die zo'n semi-onafhankelijk Brussel zou hebben: om te wonen en te reizen zouden zij dan immers steeds de grens Brussel-Vlaanderen moeten oversteken en met twee soorten wetten, politie enz. rekening moeten houden. Wat de belgicisten er niet bij vertellen: in de republiek Vlaanderen hebben we een redelijke kans om Brussel terug te winnen, maar in België zullen we de stad hoe dan ook kwijtraken. De Franstaligen hebben een heuse communautaire agenda om Brussel steeds verder uit Vlaanderen los te wrikken. De Franstalige kolonisatie zaait langzaam maar zeker verder uit naar de Rand rond Brussel, terwijl het op een dag met de Vlaamse aanwezigheid in Brussel definitief uit zal zijn. En dan kunnen we voorgoed een kruis maken over onze hoofdstad.
"We willen geen bekrompen Vlaanderen van navelstaarders met hoge muren eromheen."
Dit is gewoon te belachelijk voor woorden. Vlaanderen is een moderne, open natie, die haast alle handelspartners in hun eigen taal weet te bedienen. Het is centraal gelegen, ruimer bekabeld dan welk land ook, beschikt over onderwijs van hoge kwaliteit en heeft een zeer mobiele bevolking. Het heeft alle troeven in handen om het openste land van Europa te worden. Wie heeft er ooit gepleit voor een autarkisch Vlaanderen? Geen enkel land kan economisch zelfstandig bestaan, zeker Vlaanderen niet, dat het immers moet hebben van de export. Er is geen enkel gevaar voor dat het zichzelf zal opsluiten.
"Het heeft geen zin België te splitsen nu de EU steeds sterker wordt."
Nee, juist integendeel: nu de EU steeds meer bevoegdheden van de lidstaten overneemt, heeft het hoe langer hoe minder zin om het Belgische niveau in stand te houden. Momenteel wordt de Vlaming bestuurd door de gemeente, de provincie, de Vlaamse overheid, de Belgische overheid en de Europese Unie. En dat terwijl de rol van de provincies en van België uitgespeeld is. De provincies kunnen we eventueel vervangen door een systeem van kantons en/of vrijstaten, maar het Belgische niveau moet er tussenuit. Zo kunnen we de bevoegdheden netjes verdelen tussen Vlaanderen en de EU. Aangezien de Unie een gemeenschap is met gezamenlijke belangen en doelstellingen en solidariteit tussen de lidstaten, is het schaalvoordeel van grote landen heel relatief geworden. Grote staten zijn een relict uit het verleden, en ze staan meestal de efficiëntie en de democratie in de weg. Vlaanderen zal met zijn eenvoudige en doorzichtige staatsstructuur overigens veel sneller kunnen inspelen op gebeurtenissen in de EU en zal de Europese wetgeving ook sneller en vlotter in nationale wetgeving kunnen omzetten, omdat ze niet meer door alle onderdelen van het Belgisch labyrint zal moeten worden goedgekeurd. Eén van de grote problemen is dat Europa alleen nationale staten erkent, en dat Vlaanderen, wil het zijn stem laten horen, dus eerst een eigen staat zal moeten worden. Nu wordt immers alleen het "Belgische" standpunt gehoord, en aangezien Vlamingen en Walen het bijna nooit over dat standpunt eens kunnen worden, moet België zich doorgaans onthouden. Dit is voor zowel Vlamingen als Walen heel nadelig, want zo zijn ze allebei virtueel afwezig in het Europese debat. Tot overmaat van ramp zit Vlaanderen ook nog eens met een lastige Vlaams/Waalse toerbeurtregeling opgescheept waardoor het niet voortdurend aan de Europese onderhandelingstafel vertegenwoordigd is en al helemaal niet in de Europese Commissie (vorige zittingsperiode: Philippe Busquin, deze periode: Louis Michel, beiden Franstalig). Als 400.000 Maltezen hun eigen Commissaris hebben, waarom 6,9 miljoen Vlamingen dan niet?
"Wat dan met het koningshuis?"
Misschien spijtig voor de fans van Flup en Mathilleke, maar de rol van de Saksen-Coburgs is in een onafhankelijk Vlaanderen uitgespeeld. Althans, zij zullen niet langer moeten rekenen op hun ondemocratische statuut van overgeërfde macht en hun schandalig hoge dotaties (kroonprins Filip bijvoorbeeld ontvangt 800.000 euro per jaar om niets te doen - geld dat door de belastingbetaler moet worden opgehoest). Wenst de koninklijke clan in Vlaanderen te blijven wonen, dan zullen zij precies dezelfde rechten en plichten hebben als iedere andere Vlaming. Het is een ongerijmdheid te verwachten dat zes miljoen Vlamingen hun lot niet in eigen handen zouden mogen nemen omwille van de privileges van één, zij het "koninklijke", familie. Er zijn misschien nog royalisten die wegdromen bij de idylle van kastelen en prinselijke huwelijken, maar voor dat soort mensen zijn er de sensatieblaadjes en de buitenlandse vorstenhuizen. Een democratisch Vlaanderen heeft nood aan een democratisch bestuur, en dat wil dus zeggen een republikeinse staatsvorm. Geen koning die zijn macht dankt aan het feit dat hij toevallig uit de juiste ouders geboren is, maar een president die door het volk verkozen is.
"Men kent Vlaanderen niet in de wereld."
Onwaar. Vlaanderen heeft juist een veel positiever imago dan België. België is de grote onbekende. 170 jaar na zijn ontstaan is België bij heel veel buitenlanders nog steeds een blinde vlek in het visueel geheugen. Er bestaat niet zoiets als een Belgische identiteit, en er is dan ook geen beeld dat algemeen met België wordt geassocieerd. De bekendste Belg is Hercule Poirot, een fantasiefiguur. Dat zegt toch genoeg over het fictiegehalte van België zelf! Àls België al eens een keer in de schijnwerpers staat, dan heeft het te maken met pedofilie of politieke schandalen. Vlaanderen heeft daarentegen zijn geschiedenis mee. De Vlaamse schilders zijn wereldberoemd en Vlaanderen staat bekend om zijn vlijt. Het is meer Angelsaksisch georiënteerd, slaat door zijn nuchtere, pragmatische houding nooit een modderfiguur zoals België en wordt gerespecteerd omwille van zijn technologische capaciteiten. Het heeft dan ook veel betere kaarten om zich te profileren als nijvere, betrouwbare en open natie.
20 GOEDE REDENEN VOOR EEN VRIJ VLAENDEREN
1. België heeft een onoplosbaar nationaliteitenvraagstuk: er bestaat geen Belgisch volk! De twee belangrijkste volkeren binnen deze staat spreken niet alleen een andere taal, maar behoren ook tot verschillende culturen en hebben bovendien helemaal niet gekozen om met elkaar samen te leven.
2. België is gebaseerd op een onhoudbaar principe, namelijk de ontkenning van het feit dat het Vlaamse volksdeel in de meerderheid is en dat het Nederlands dus minstens even belangrijk is als het Frans.
3. Door de Belgische constructie wordt de Vlaamse meerderheid in een minderheidsrol gedwongen en heeft ze een harde strijd moeten leveren om haar taal als tweede officiële taal erkend te krijgen.
4. Zolang België bestaat zal Vlaanderen moeten blijven vechten tegen verfransing, aangezien de Franstaligen uitgaan van de superioriteit van hun eigen taal en cultuur en geen enkel respect tonen voor Vlaanderens taal en cultuur. Ze overtreden dan ook met genoegen elke taalwet in dit land.
5. Hoe langer België bestaat, hoe sterker Brussel zal worden losgeweekt uit Vlaanderen. De Vlaamse hoofdstad wordt hoe langer hoe meer ééntalig Frans, waardoor het steeds moeilijker zal worden om er aanspraak op te maken, en dat terwijl Brussel levensnoodzakelijk is voor Vlaanderen. Verfransing dreigt ook voor de rand rond Brussel en andere Vlaams-Brabantse gemeenten.
6. De 'wafelijzerpolitiek' (Als Vlaanderen iets krijgt, moet Wallonië voor hetzelfde bedrag iets krijgen, ongeacht of het iets nodig heeft of niet) heeft België met een astronomische staatsschuld opgezadeld. Deze politiek wordt nog steeds (in gematigde vorm) toegepast omdat Wallonië de kleingeestigheid en de hefbomen in huis heeft om Vlaanderen te chanteren en af te persen.
Inefficiëntie van het Belgische systeem
7. Vlaanderen en Wallonië zitten structureel anders in elkaar en hebben dus allebei behoefte aan een eigen beleid. Het federale niveau verhindert dit en creëert op die manier niets dan problemen.
8. Vlamingen en Walen hebben over zowat elk onderwerp tegenstrijdige meningen, omdat ze totaal verschillende zienswijzen en belangen hebben. Wallonië vult bovendien bepaalde begrippen anders in dan Vlaanderen, zodat er geen afspraken mee te maken zijn. Zo beschouwt het de taalgrens als bediscussieerbaar en op elk moment hertekenbaar.
9. Doordat Vlaanderen, ondanks zijn economisch en bevolkingsoverwicht, slechts 50% van de zetels in handen heeft, kan elke belangrijke beslissing door Wallonië worden geblokkeerd.
10. Communautaire vrede is slechts een illusie. Vlaanderen en Wallonië liggen voortdurend met elkaar in ruzie. Zolang België bestaat, zal er geen communautaire vrede zijn. De karakters 'botsen' gewoon, geen staatshervorming die daar wat aan kan veranderen.
11. De inefficiëntie van het Belgische systeem slorpt veel geld, tijd en energie op die veel beter op een andere manier zouden worden gebruikt.
12. Door de onvolledigheid van de staatshervorming is slechts een deel van de bevoegdheden over Vlaanderen in Vlaamse handen, terwijl een ander deel zich nog op het federale niveau bevindt. Dit leidt vaak tot ronduit belachelijke of ergerlijke situaties.
Economische wantoestanden
13. Wallonië probeert het maximale profijt te halen uit het Belgische 'solidariteitsprincipe'. Er bestaat een enorme en onophoudelijke geldstroom van Vlaanderen naar Wallonië, miljarden die voornamelijk via de sociale zekerheid worden versluisd. Over dit onderwerp wordt uiteraard angstvallig gezwegen.
14. De grootte van die geldstroom kan niet objectief worden verantwoord. Bovendien staat er niets tegenover, zelfs geen minimale vorm van dankbaarheid.
15. Vlaanderen is dus het slachtoffer van structurele diefstal. Vlaamse welvaart wordt Vlaanderen afhandig gemaakt en in Wallonië op een verkeerde, kwisterige manier verspild, zodat Wallonië altijd opnieuw Vlaams geld nodig heeft.
Universele rechten en democratie
16. Volgens het internationale volkerenrecht heeft elk volk recht op zelfbeschikking. Wat voor elk volk geldt, geldt ook voor de Vlamingen: wij hebben het onvervreemdbare recht onszelf te besturen.
17. België is ontstaan tegen de wil van de bevolking. De Vlamingen wilden helemaal niet dat de Zuidelijke Nederlanden zich van de Noordelijke Nederlanden afscheidden, en zij hebben nooit hun toestemming gegeven voor de oprichting van België. Naar onze mening is echter nooit gevraagd.
18. De Belgische grondwet is opgesteld zonder dat de Vlamingen daarbij werden geraadpleegd. Het is dus niet onze grondwet, en volgens het volkerenrecht is ze dan ook ongeldig.
19. België is een fundamenteel ondemocratische staat, waarin een Franstalige stem meer waard is dan een Vlaamse. Zo komt het dat een Franstalige partij die duizenden kiezers minder heeft dan een Vlaamse partij, toch meer parlementszetels krijgt.
20. België is bovendien een halve dictatuur, aangezien de Vlamingen op federaal niveau mee bestuurd worden door Walen die ze niet verkozen hebben en die ze dus ook niet kunnen wegstemmen.
Conclusie
De Franstaligen in dit land hebben nooit enige vorm respect opgebracht voor taal, cultuur en behoeften van de Vlamingen. Hoewel ze hun welvaart haast uitsluitend te danken hebben aan Vlaams geld, bijten ze de hand die hen voedt. Ondanks alles blijven ze een dominante rol opeisen binnen het Belgische staatsbestel. België is een belediging voor elke zichzelf respecterende Vlaming. Opdoeken die boel!
WANTOESTANDEN
Terwijl het huidige België een kampioen van het "politiek-correcte" denken en het antiracisme wil zijn, is het een in wezen racistische staat. Een staat die als diepste fundament het streven heeft om een perfecte satellietstaat van Frankrijk te zijn, een staat die de grenzen van de francofonie naar het noorden opschuift. België is ook vandaag nog even sterk als twee eeuwen geleden gericht op het inlijven van Vlaanderen bij het Franse grondgebied. Vandaag gebeurt dat door sluipende verfransing, d.w.z. dat de Franstaligen zoveel mogelijk Vlaamse gemeenten proberen te "veroveren" door er te gaan wonen en rechten op te eisen in plaats van zich aan te passen. Tegelijk probeert moederland Frankrijk in Vlaanderen te infiltreren door zoveel mogelijk bedrijven in handen te krijgen. Deze kolonisering van Vlaanderen gebeurt omwille van de fundamenteel racistische opvatting dat de Vlaamse taal en cultuur minderwaardig zouden zijn aan de Franse, en dat bijgevolg de Franstaligen wel baas mogen spelen over de Vlamingen, maar niet omgekeerd (hoewel dat niet meer dan logisch zou zijn, aangezien de Vlamingen de grote meerderheid van de bevolking vertegenwoordigen en als enigen de economie draaiende houden).
Vooral de Franstalige Brusselaars kennen niets dan minachting voor Vlaanderen. De tijden waarin in onze o zo verdraagzame hoofdstad rijkswachters die het waagden Nederlands te spreken door hun oversten werden uitgescholden voor "ménapiens" ("Menapiërs") en de Brusselaars steevast naar de Vlamingen verwezen met het scheldwoord "sales flamins" ("vuile Vlamingen"), liggen nog niet ver achter ons. We hebben het dan over eind jaren '70, toen de racistische anti-Vlaamse partij FDF haar hoogdagen beleefde. De tijd waarin aan de Brusselse ramen bordjes hingen met "Les gens distingués parlent le français" erop ("Beschaafde mensen spreken Frans"), en waarin FDF-affiches de Vlamingen doelbewust associeerden met de collaboratie en het nazisme door in gotische letters te schrijven "Brüssel Vlaams: jamais!" (let op de umlaut op het woord Brussel). De boodschap was duidelijk: de Vlamingen zijn barbaren die met de nazi's heulen en wij zullen nooit accepteren dat zij het hier (in hun eigen hoofdstad!) voor het zeggen krijgen.
België is ongetwijfeld het enige land ter wereld waar de belangrijkste bevolkingsgroep in zijn eigen hoofdstad geminacht en gehaat wordt, en er op de meeste plaatsen niet eens in zijn eigen taal terecht kan. Zo wordt men vandaag de dag in de meeste Brusselse ziekenhuizen nog steeds niet geholpen in het Nederlands. Sommige artsen weigeren zelfs Nederlandstalige kinderen te behandelen! Zulke schokkende toestanden zijn natuurlijk absurd en wreed, maar ze zijn de droevige realiteit. Het anti-Vlaamse racisme zit diep ingebakken in de Belgische staat, en kwam in het verleden vaak scherp tot uiting. Een paar feiten uit het Belgische verleden:
1. Na de Belgische Omwenteling
*In Vlaanderen bestond een groot ongenoegen over de scheiding met de Noordelijke Nederlanden. België was zo gehaat dat het het proportioneel grootste leger van Europa vormde (100.000 militairen op een bevolking van 3 miljoen), een leger dat handenvol geld kostte en bovendien vooral door uit Frankrijk afkomstige generaals werd geleid.
*Op 6 april 1934 werd dit leger losgelaten op de "vijanden van het regime", de Orangisten. Hun huizen werden geplunderd, hun eigendommen vernield en zijzelf werden mishandeld. Na deze terreurgolf durfde haast niemand nog een Heel-Nederlandse stem te laten horen.
*Het verlies van de Nederlandse koloniale handel betekende een enorme klap voor de Vlaamse economie. Vooral voor de havenarbeiders en de katoenproducenten was dit een ramp.
*Na het ontstaan van België verviel Vlaanderen op nauwelijks 30 jaar tijd van de rijkste regio in continentaal Europa tot een van de armste.
*Omdat de situatie in Vlaanderen zo uitzichtloos was geworden, kwam er een reusachtige emigratie op gang: 1 miljoen uitwijkelingen tussen 1850 en 1950 (een zesde à een vijfde van de Vlaamse bevolking).
*Hoewel Vlaanderen geteisterd werd door hongersnood en een Vlaamse arbeider ongeveer de helft verdiende van een Waalse, moest Vlaanderen het grootste deel van de belastingen betalen. Wallonië, toen nog de economische motor van het land, betaalde slechts 30 procent.
*Desondanks ging 55 procent van de overheidsinvesteringen naar Wallonië, dat voor minder inwoners een veel betere infrastructuur kreeg dan Vlaanderen (wegen, scholen,...).
2. Tijdens en na de Eerste Wereldoorlog
*Kolonel Olaerts riep sommige Vlaamse officieren tot de orde met de mededeling dat de taal van de officieren het Frans moest zijn en kolonel Mathieu verzekerde dat het geen schande was flamingant te zijn, maar een smet en dat na de oorlog alle flaminganten tegen de muur moesten.
*Commandant Jacobi was van mening dat de bevordering van het Nederlands de Duitse spionage hielp, en dat er zonder de Vlamingen nooit verraders zouden zijn geweest.
*Een majoor van de 2e linie vroeg: "Stuur me tenminste iemand die een beschaafde taal spreekt en geen negers. Het Vlaams is goed voor wilden."
*Wanneer Vlamingen voor de (Nederlandsonkundige) krijgsraad verschenen, kwamen er altijd tolken aan te pas die hun werk bijster slecht verrichtten en zo de situatie van de beklaagden nog meer verziekten.
*Het Belgisch leger bestond voor ongeveer 70% uit Vlamingen. Zij werden als slaven behandeld en het was hun bloed dat vloeide, maar Vlaanderen kreeg er niets voor in de plaats.
*Integendeel, de geallieerde overwinning werd door het regime aangegrepen om af te rekenen met de Vlaamsgezinden, ook met hen die niet met de Duitsers hadden gecollaboreerd. De volksmeute werd op hen losgelaten en ze werden het slachtoffer van allerhande gruwelijkheden.
3. Na de Tweede Wereldoorlog
*Na de bevrijding in september 1944 ruimde de vreugde al snel plaats voor een ongecontroleerde uitbarsting van haat en woede ten opzichte van de collaborateurs ('Zwarten') en iedereen die daarvoor werd aangezien. De agressie richtte zich ook tegen volledig onschuldige mensen met Vlaamse sympathieën, en er werden persoonlijke vetes beslecht.
*De straatrepressie bestond uit afschuwelijke brutaliteiten, een moderne rechtsstaat onwaardig. Willekeurige aanhoudingen, mishandeling, foltering, verkrachting, opsluiting in dierentuinkooien, vernedering (insmeren met pek, haar van vrouwen afknippen...) en vernieling van de volledige inboedel waren aan de orde van de dag.
*Met de graad van collaboreren werd geen rekening gehouden. Een relatie hebben met een Duits soldaat was even erg als samenwerken met de Gestapo.
*De overheidsrepressie was zo mogelijk nog harder. De wetgeving inzake collaboratie werd met terugwerkende kracht verzwaard en de doodstraf werd opnieuw ingevoerd. Duizenden mensen werden opgepakt en soms maandenlang in voorarrest geplaatst.
*Er werden 2.940 mensen ter dood veroordeeld, waarvan er 242 ook effectief geëxecuteerd werden. 50.000 mensen werden in de gevangenis opgesloten. Aan 3 procent van het electoraat - bijna uitsluitend Vlaams-nationalisten - werden de politieke rechten ontnomen.
*De militaire uitzonderingsrechtbanken die werden opgericht, gingen op zeer onprofessionele manier te werk: bevooroordeelde en onbekwame rechters legden talloze beschuldigden een veel te zware straf op. Ook hier speelde Vlamingenhaat weer een belangrijke rol.
*Velen werden tijdelijk of voorgoed uit hun ambt ontzet (=epuratie) en een groot deel van de mensen die vrijgesproken werden, verloor toch nog zijn burgerrechten en/of pensioen.
*Ondanks decennialange Vlaamse verzoeken weigert Franstalig België nog altijd amnestie te verlenen aan deze slachtoffers van de zwartste episode uit de Belgische geschiedenis. België kent voor deze mensen alleen blinde haat en geen vergeving of genade. Als er ooit amnestie komt, zal dat waarschijnlijk pas zijn nadat het laatste slachtoffer is overleden.
4. Tijdens de jaren '60 en '70
*Roger Nols, de verpersoonlijking van de Vlamingenhaat, werd in 1964 voor het FDF verkozen in de gemeenteraad van de Brusselse gemeente Schaarbeek met leuzen als "Schaarbeek Frans" en "Vlaamse imperialisten buiten". Hij schopte het tot Kamerlid en burgemeester van Schaarbeek. In die hoedanigheid nam hij tal van maatregelen om de Vlamingen in zijn gemeente te pesten. Zo was er de "lokettenkwestie": in plaats van aan alle loketten in het gemeentebestuur tweetalige ambtenaren te plaatsen, zoals wettelijk verplicht was, voorzag Nols slechts één loket, ergens in een duistere hoek, voor de Vlamingen. Ook probeerde hij door het afschaffen van een buslijn een Vlaams gemeenteschooltje te nekken en hield hij de bouw van een nieuw Nederlandstalig rijksinstituut tegen.
*José Happart, een PS-politicus, pestte in Voeren de Vlamingen het bloed van onder de nagels. Voeren is een Limburgse gemeente die pas na de hertekening van de taalgrens effectief van de provincie Limburg deel ging uitmaken. Daarvoor hoorde ze bij Luik. Het verlies van "hun" gemeente aan Vlaanderen zinde de Walen niet, en ze richtten de Action Fouronnaise ("Voerense Actie") op, een beweging die samenhangt met de partij Retour à Liège ("Terugkeer naar Luik"). Happart, een notoir Vlamingenhater die geen gebenedijd woord Nederlands sprak, wou absoluut burgermeester van Voeren worden, en hij lukte daar in januari 1984 ook in. Aangezien hij het taalexamen Nederlands weigerde, werd hij twee weken later ontslagen. Happart ging echter in beroep bij de Raad van State en kon zo aanblijven tot die in '86 besloot dat hij geen burgemeester kon blijven. Toch bleef hij burgemeester spelen, en in '87 viel de regering over zijn koppige gedrag. Zijn plaats werd ingenomen door zijn medestander Nico Droeven, die wél wat Nederlands kon.
Zo kan ik nog uren doorgegaan, de taalzuivering,de geldstromen, waarom Belgie geen democratie is,...
- Peter M
- Lid
- Berichten: 6271
- Lid geworden op: 15 okt 2003, 18:09
Maar identiek dezelfde tekst zou ernstiger genomen worden nadat jij hem op een forum plaatste (met licht aangepaste titel)?Veteraan schreef:waarom ik geen bron vermeld heb
-Ik was bang dat hij -hoewel zeker correct- niet ernstig genomen zou worden
Overigens ben ik voor het voortbestaan van België als staat, waarvan de federale overheid alleen bevoegd is voor buitenlandse zaken en defentie en de rest gewestelijk geregeld moet worden. Zo kunnen Vlaanderen en Wallonië elkaar op veel vlakken aanvullen, zonder dat de één de ander economisch in de weg staat.
-
- Lid
- Berichten: 232
- Lid geworden op: 02 nov 2003, 16:15
Een geluk dat niet alle (zogezegde) "Vlaamsgezinden" zoals jij dachten, anders hadden we nu waarschijnlijk Frans gesproken.Gerd schreef:De gebrekkige taalkennis van ons koningshuis is inderdaad vaak ergerlijk, hoewel ik de indruk heb dat het (héél) stilaan de goede richting uitgaat.
Gerd
Verder ben je weer oeverloos naïef. Je zegt het bovenstaande op moment waar Fabiola haar lessen Nederlands heeft afgezegd en het dus volledig heeft opegeven (en ik druk me nog eufimistisch uit) om de taal van de meerderheid te spreken. Stilaan de goede kant uit? Sta me toe daar hartelijk mee te lachen.
-
- Lid
- Berichten: 248
- Lid geworden op: 16 jan 2005, 20:35
- Locatie: Vlaanderen
Nou Vlamingen, bestudeer deze tekst eens goed.antwerpx schreef:Is Deze site de jouwe? Indien niet had het netjes geweest je bron te vermelden.
Het wordt onze toekomst, zonder Wallonië.
Een zaak is niet noodzakelijkerwijs rechtvaardig omdat een mens er voor sterft (Oscar Wilde).
- Gerd
- Lid
- Berichten: 56
- Lid geworden op: 17 feb 2005, 17:10
- Contacteer:
Ik denk niet dat het aan u, Thomas, is om mijn Vlaamsgezindheid in twijfel te trekken. Vlaamsgezind zijn heeft niks te maken met mijn mening over het taalgebruik van het koningshuis. Ik vind het ook erg dat die mensen nog steeds geen goed Nederlands spreken, maar ik vind nog steeds dat het de laatste jaren wel wat verbeterd is. Waar ben ik overigens nog "overloos naïef"?
Wat mij betreft mag België gesplitst worden en als gevolg daarvan het koningshuis afgeschaft worden. Dat moet echter voor mij niet: zoals AntwerpX zei, een doorgedreven federalisering (dus ook wat sociale zekerheid betreft bv) vind ik ook een goede oplossing.
Ik weiger mij aan te sluiten bij de doemscenario's van Veteraan en Killroy. Het gaat heus niet zo slecht met Vlaanderen als jullie voorstellen. Dat er vandaag nog steeds wantoestanden bestaan zoals bv in sommige ziekenhuizen, is correct en heel jammer. In de "weerlegging van pro-Belgische argumenten" (zie http://members.lycos.nl/vlaamssiteje/argumenten.htm) kan ik mij absoluut vinden.
Maar om België als een soort van groot Franstalig complot tegen Vlaanderen te zien, is gewoon overdreven. Die opgesomde "feiten uit de Belgische geschiedenis" zijn mooie slogans en vaak slechts halve waarheden (en waarop gebaseerd?). Zie daarvoor ook mijn voorlaatste post, waarop ik overigens nog maar weinig reactie heb gezien.
Gerd
Wat mij betreft mag België gesplitst worden en als gevolg daarvan het koningshuis afgeschaft worden. Dat moet echter voor mij niet: zoals AntwerpX zei, een doorgedreven federalisering (dus ook wat sociale zekerheid betreft bv) vind ik ook een goede oplossing.
Ik weiger mij aan te sluiten bij de doemscenario's van Veteraan en Killroy. Het gaat heus niet zo slecht met Vlaanderen als jullie voorstellen. Dat er vandaag nog steeds wantoestanden bestaan zoals bv in sommige ziekenhuizen, is correct en heel jammer. In de "weerlegging van pro-Belgische argumenten" (zie http://members.lycos.nl/vlaamssiteje/argumenten.htm) kan ik mij absoluut vinden.
Maar om België als een soort van groot Franstalig complot tegen Vlaanderen te zien, is gewoon overdreven. Die opgesomde "feiten uit de Belgische geschiedenis" zijn mooie slogans en vaak slechts halve waarheden (en waarop gebaseerd?). Zie daarvoor ook mijn voorlaatste post, waarop ik overigens nog maar weinig reactie heb gezien.
Gerd
-
- Lid
- Berichten: 248
- Lid geworden op: 16 jan 2005, 20:35
- Locatie: Vlaanderen
Je hebt zowaar (bijna) gelijk.Gerd schreef: Die opgesomde "feiten uit de Belgische geschiedenis" zijn mooie slogans en vaak slechts halve waarheden (en waarop gebaseerd?). Zie daarvoor ook mijn voorlaatste post, waarop ik overigens nog maar weinig reactie heb gezien.
Ik zit in het zelfde schuitje.
Mijn post is eveneens zo goed als onbeantwoord gebleven.
Benevens wat gegoochel met data en cijfers, is er geen degelijke argumentatie naar voor gekomen op mijn bemerkingen.
Dat is de essentie van de zaak niet. Boudewijn zou nooit koning geworden zijn hadden de Vlamingen (die zo graag collaborateurs genoemd werden door die belgicisten en Walen natuurlijk...) niet massaal voor de terugkeer van Leopold III gestemd hadden en op die wijze het koningshuis in stand hielden...Gerd schreef:Killroy,
Ik ben het niet helemaal eens met je uitspraak over het koningshuis. Dat we nog steeds een koning hebben is niet te danken aan het "collaborateurs" uit Vlaanderen. Het is idd zo dat de Walen tegen de terugkomt van de Leopold III hebben gestemd en de Vlamingen voor (telkens maar met een kleine meerderheid). Het koningshuis zelf is echter niet ter discussie gesteld in die periode, wel de terugkeer van Leopold III. Ik meen niet dat de Walen veel problemen hebben gemaakt bij de troonsbestijging van Boudewijn.
Goed, je gaat daar een "beetje" mee akkoord. Pech, je kunt in dergelijke situaties niet grijs zijn. Overigens geven je data en cijfers de bevestiging van de regel weer.Gerd schreef:Verder ben ik het met je eens dat de Vlamingen en de Vlaamse taal het niet gemakkelijk hadden. Maar dat er geen plaats was voor de Vlaamse taal klopt niet echtt:
- 1873: Nederlands aanvaard in strafzaken
- 1878: Nederlands aanvaard in het openbaar bestuur
- 1883: Vlaamse taal in het Rijksmiddelbaar onderwijs in het leerplan opgenomen
-1898: Gelijksheidwet: Nederlands als officiële taal aanvaard.
Effe 'n klein vb. : pas in 1930 werd de Gentse Universiteit vervlaamst (dan nog niet gesproken hoe die vervlaamsing doorgevoerd werd) : bedenk nu even bij jezelf : dit heeft 100 (honderd !) lange jaren geduurd eer een volk zich kon ontwikkelen in zijn eigen taal. Een volk dat overigens een deel van zijn cultuur, kunst en intelligentie eeuwen terug naar de Nederlanden zag vertrekken ook al omwille van...overheersing.Gerd schreef:Na WOI is er een soort van tegenreactie op het activisme en de Frontbeweging. Ook toen al trachten de Duitsers de Vlamingen voor zich te winnen door enkele Vlaamse eisen in te willigen. Maar zelfs in die periode
- 1921: wet op het taalgebruik in bestuurszaken waarbij het territorialiteitsbeginsel werd aanvaard (dus geen tweetaligheid meer in Vlaanderen)
- 1930: volledige vernederlandsing Gentse universiteit.
Goed, hier ga je weer de contradictorische toer op als je zegt "Toch was dit voor veel Vlaamsgezinden onvoldoende".Gerd schreef:Toch was dat voor veel Vlaamsgezinden onvoldoende. Wanneer de Duitsers dan ons land veroverden en een Flamenpolitik begonnen te voeren, kan ik begrijpen dat vele Vlaamsgezinden zich daardoor hebben laten meeslepen. Ik wilde alleen maar zeggen dat velen nooit of te laat hebben ingezien dat de politiek van de Duitsers vooral gericht was op "Verdeel en heers". Uiteindelijk hebben de Vlaamsgezinde partijen zich alleen maar voor de Duitse kar laten spannen zonder dat ze dat zelf inzagen of er iets durfden aan te doen (door bv. uit de collaboratie te stappen). Hierdoor geraakte de Vlaamse zaak nog meer gecompromitteerd.
Wezenlijk was er niet zo veel veranderd : het succes van nationalistiche bewegingen zoals het Verdinaso waren hier niet vreemd aan. Overigens een beweging die lang onstond vooraleer de Duitsers België binnenvielen en opgericht werd, juist ja, in 1931, toen de Vlaamse misnoegdheid zijn top bereikte.
En ja, was het o.a. niet de Kerk die de Vlaamse jongens wees op hun plicht om het Bolsjewisme te bevechten aan de zijde van de Duitsers ?
Was Vlaanderen toen niet loyaal met de Kerk ? Natuurlijk werd de rekening na de oorlog gepresenteerd. "Onze Heilige Moeder de Kerk" bleef wel buiten schot...Daar kun je nog uren over door gaan.
Overigens kun je de daden van Léon Degrelle met zijn Rexisten niet zomaar voorbijlopen. Was hun doel niet een rechtstreekse aanval tegen Kerk en Staat ...? Collaboratie zei u ?
Natuurlijk, da's persoonlijk, geen mens die daar moet over oordelen.Gerd schreef:Wat ik over het Vlaams Belang schreef, is uiteraard mijn mening. Ieder stemt op wie hij wil.
Btw : de link kan niet geopend worden : (zie http://members.lycos.nl/vlaamssiteje/argumenten.htm )
Wat een geluk, na 175 jaar is er hoop !Gerd schreef:De gebrekkige taalkennis van ons koningshuis is inderdaad vaak ergerlijk, hoewel ik de indruk heb dat het (héél) stilaan de goede richting uitgaat.
Gerd
Een zaak is niet noodzakelijkerwijs rechtvaardig omdat een mens er voor sterft (Oscar Wilde).
-
- Lid
- Berichten: 122
- Lid geworden op: 17 dec 2004, 15:26
ik ben echt onder de indruk van de reacties op mijn vraag.
Maar toch: wij (noordelijke) Nederlanders voelen ons eigenlijk alleen maar Nederlander als er gevoetbald wordt ofzo. Verder denken wij dat wij het meest wijze en tolerante volk ter wereld zijn. (ahum).
Vervolgens spreken wij met iedereen overal een soort steenkolenengels, gaan overal op vakantie en maken daar veel lawaai. Verder vinden wij dat we een klein landje zijn dat bij korfballen en schaatsen iets voorstelt, maar verder nauwelijks.
En Europa komt (onafwendbaar), daar wil elk klein landje, volkje, minderheidsgroepje, zeker bij horen, of tenminste bij de NATO en het westen.
Dus ...?
Maar toch: wij (noordelijke) Nederlanders voelen ons eigenlijk alleen maar Nederlander als er gevoetbald wordt ofzo. Verder denken wij dat wij het meest wijze en tolerante volk ter wereld zijn. (ahum).
Vervolgens spreken wij met iedereen overal een soort steenkolenengels, gaan overal op vakantie en maken daar veel lawaai. Verder vinden wij dat we een klein landje zijn dat bij korfballen en schaatsen iets voorstelt, maar verder nauwelijks.
En Europa komt (onafwendbaar), daar wil elk klein landje, volkje, minderheidsgroepje, zeker bij horen, of tenminste bij de NATO en het westen.
Dus ...?
- Gerd
- Lid
- Berichten: 56
- Lid geworden op: 17 feb 2005, 17:10
- Contacteer:
Je vorige post handelde vooral over het feit dat het Vlaams in het begin van de 20ste eeuw nog helemaal genegeerd werd en geen plaats had in België. Met mijn "gegoochel van data en cijfers" dacht ik dat toch duidelijk met argumenten te hebben tegengesproken.Kilroy schreef:Mijn post is eveneens zo goed als onbeantwoord gebleven. Benevens wat gegoochel met data en cijfers, is er geen degelijke argumentatie naar voor gekomen op mijn bemerkingen.
Nu spreek je jezelf tegen. Enerzijds zeg je dat mijn reactie dat de toekomst van het koningshuis niet op het spel stond de essentie van de zaak niet is. Anderzijds zeg je dat de Vlamingen door "massaal " voor Leopold III en dus het instandhouden van het koningshuis hebben gestemd. Ik zeg nogmaals de toekomst van het koningshuis stond niet op het spel. Er was nl. al zonder problemen een regent aangesteld, prins Karel en die maakte ook deel uit van het koningshuis. Zoals gezegd was Leopold III omstreden en niet het koningshuis op zich.Killroy schreef: Dat is de essentie van de zaak niet. Boudewijn zou nooit koning geworden zijn hadden de Vlamingen (die zo graag collaborateurs genoemd werden door die belgicisten en Walen natuurlijk...) niet massaal voor de terugkeer van Leopold III gestemd hadden en op die wijze het koningshuis in stand hielden...
Je zei in je eerste stelling dat het Vlaams geen plaats had in de administratie, e.d. Ik heb met die data aangetoond dat dat gewoon fout was. Dat heeft niks te maken met "grijs" zijn. Ik wil dit ook niet rooskleuriger voorstellen dan het is: dat het Nederlands als officiële taal aanvaard was, had niet meer dan normaal moeten zijn. Dat is gewoon een basisrecht van de meerderheid van de Belgische bevolking. Dat dat allemaal zo lang heeft geduurd (zoals je terecht opmerkte bij de vernederlandsing van de Gentse universiteit), is gewoon een schande. Daarin treed ik je volledig en niet "een beetje" bij.Killroy schreef:Goed, je gaat daar een "beetje" mee akkoord. Pech, je kunt in dergelijke situaties niet grijs zijn. Overigens geven je data en cijfers de bevestiging van de regel weer.Gerd schreef:Verder ben ik het met je eens dat de Vlamingen en de Vlaamse taal het niet gemakkelijk hadden. Maar dat er geen plaats was voor de Vlaamse taal klopt niet echtt:
- 1873: Nederlands aanvaard in strafzaken
- 1878: Nederlands aanvaard in het openbaar bestuur
- 1883: Vlaamse taal in het Rijksmiddelbaar onderwijs in het leerplan opgenomen
-1898: Gelijksheidwet: Nederlands als officiële taal aanvaard.
Nee, ik ga hier niet de contradictorische toer op. De verwezenlijkingen die er waren, waren wél belangrijk. Maar dat dat voor veel Vlaamsgezinden niet voldoende was, is gewoon een feit. Het ging hier in feite alleen maar om basisrechten die allang hadden moeten ingewilligd zijn. Dat de Vlaamsgezinde partijen hun eisenpakket uitbreidden, vind ik een logische én terechte evolutie. Het Verdinaso was in die eisen verregaander.Killroy schreef:Goed, hier ga je weer de contradictorische toer op als je zegt "Toch was dit voor veel Vlaamsgezinden onvoldoende".Gerd schreef:Toch was dat voor veel Vlaamsgezinden onvoldoende. Wanneer de Duitsers dan ons land veroverden en een Flamenpolitik begonnen te voeren, kan ik begrijpen dat vele Vlaamsgezinden zich daardoor hebben laten meeslepen. Ik wilde alleen maar zeggen dat velen nooit of te laat hebben ingezien dat de politiek van de Duitsers vooral gericht was op "Verdeel en heers". Uiteindelijk hebben de Vlaamsgezinde partijen zich alleen maar voor de Duitse kar laten spannen zonder dat ze dat zelf inzagen of er iets durfden aan te doen (door bv. uit de collaboratie te stappen). Hierdoor geraakte de Vlaamse zaak nog meer gecompromitteerd.
Wezenlijk was er niet zo veel veranderd : het succes van nationalistiche bewegingen zoals het Verdinaso waren hier niet vreemd aan. Overigens een beweging die lang onstond vooraleer de Duitsers België binnenvielen en opgericht werd, juist ja, in 1931, toen de Vlaamse misnoegdheid zijn top bereikte.
Hier maak je een fout. De Kerk heeft in de jaren dertig opgeroepen om het goddeloze bolsjewsime te bestrijden. De Kerk heeft echter nooit opgeroepen om dat aan de zijde van de nazi's te doen. Het argument dat je hier gebruikt (de oproep van de Kerk tegen het bolsjewisme), hebben de Duitse bezetters ook tegen Van Roey gebruikt. Hij heeft de Militärverwaltung daarin duidelijk van antwoord gediend: de katholieke kerk verwierp elke samenwerking met de bezetter (ook tegen het bolsjewisme), want België werd nl. door een veel groter gevaar bedreigd dan het bolsjewisme.Killroy schreef: En ja, was het o.a. niet de Kerk die de Vlaamse jongens wees op hun plicht om het Bolsjewisme te bevechten aan de zijde van de Duitsers ?
Was Vlaanderen toen niet loyaal met de Kerk ? Natuurlijk werd de rekening na de oorlog gepresenteerd. "Onze Heilige Moeder de Kerk" bleef wel buiten schot...Daar kun je nog uren over door gaan.
Dat de Kerk tijdens de repressie buiten schot is gebleven, tja, zij hebben niet gecollaboreerd of opgeroepen tot collaboratie. Ik begrijp wel je achterliggende idee: een aantal Vlaamse jongens en mannen heeft ongetwijfeld onder invloed van de Kerk samen met de Duitsers de strijd tegen het Bolsjewisme aangebonden. Dat alleen is echter geen voldoende verklaring voor de (Vlaamse) collaboratie. De Belgische (dus zowel de Vlaamse als de Waalse) collaboratie was veel meer dan enkel loyaliteit aan de Kerk.
Ik loop daar niet aan voorbij. Ik ben goed genoeg op de hoogte van de geschiedenis van Rex en Degrelle. Ik zie alleen niet in wat die met deze discussie te maken heeft. Rex is trouwens ontstaan uit de Katholieke Actie. Zij hebben kortstondig succes gehad omdat ze, in een periode van crisis en dankzij Degrelles demagogie en redenaarstalent, bepaalde wantoestanden (bv corruptie) aankloegen. Toen bleek dat Rex vooral een dekmantel was voor Degrelles persoonlijke ambities, verloor hij snel de steun van de burgerlijke milieus die hem tot dan hadden het meest hadden gesteund.Killroy schreef:Overigens kun je de daden van Léon Degrelle met zijn Rexisten niet zomaar voorbijlopen. Was hun doel niet een rechtstreekse aanval tegen Kerk en Staat ...? Collaboratie zei u ?
Het gaat hier om dezelfde site als door Antwerp X aangehaald en waarvan Veteraan die tekst heeft gekopieerd.Killroy schreef: Btw : de link kan niet geopend worden : (zie http://members.lycos.nl/vlaamssiteje/argumenten.htm )
Gerd
-
- Lid
- Berichten: 248
- Lid geworden op: 16 jan 2005, 20:35
- Locatie: Vlaanderen
Ik heb voorgaande tekst wat ingekort, zoniet wordt heel de toestand onoverzichtelijk. Ik reken op je begrip.
Reeds van bij het ontstaan van België in 1830 moesten deze "toegevingen" gebeurd zijn. Het was immers de wens van de meerderheid. Niet door achteraf schoorvoetend het Vlaamse volk "faciliteiten" te geven, dat was al te laat.
Wat prins Karel betreft : was dit niet een tijdelijk compromis ?
Opvallend is dat het woord "onvoldoende" toch steeds de rode draad blijft in ons verhaal.
Ik meen dat de priesters vanaf de preekstoel de Vlaamse jonge mannen wezen op hun plicht om pakweg vanaf halfweg 1941 de Duitse rangen te vervoegen om samen tegen de Russen te gaan strijden.
Dat er reeds collaboratie voorafging aan die periode, is correct, maar de Vlaamse bewegingen die in de jaren '30 ontstonden waren duidelijk geïnspireerd op Italiaans fascisme en (later) Duits nazisme. Hun doel was helemaal anders gericht zolang er geen oorlog was (cq. VNV-Dietsland).
Dat het geen voldoende verschoning is voor bepaalde collaborateurs, kan ik inkomen.
Ach wat, de Belgische Rooms-Katholieke Kerk was de lakei van het Vaticaan onder Pius XII.
Dan zijn we wel uitgepraat dacht ik.
Btw, dat er wantoestanden en corruptie was, wat dacht je ?

Gerd schreef:
Je vorige post handelde vooral over het feit dat het Vlaams in het begin van de 20ste eeuw nog helemaal genegeerd werd en geen plaats had in België. Met mijn "gegoochel van data en cijfers" dacht ik dat toch duidelijk met argumenten te hebben tegengesproken.
Reeds van bij het ontstaan van België in 1830 moesten deze "toegevingen" gebeurd zijn. Het was immers de wens van de meerderheid. Niet door achteraf schoorvoetend het Vlaamse volk "faciliteiten" te geven, dat was al te laat.
Nee, ik bedoel maar dat het koningshuis in een zeer diepe crisis zou beland zijn moesten de Vlamingen niet de terugkomst van de koning ondersteund hebben. Wat dacht je dat er zou gebeurd zijn moesten beide gemeenschappen hun afkeer betuigd hebben voor de terugkeer van de koning ? Welke problemen zou dit opgeleverd hebben voor de troonopvolging dacht u ?Gerd schreef: Nu spreek je jezelf tegen. Enerzijds zeg je dat mijn reactie dat de toekomst van het koningshuis niet op het spel stond de essentie van de zaak niet is. Anderzijds zeg je dat de Vlamingen door "massaal " voor Leopold III en dus het instandhouden van het koningshuis hebben gestemd. Ik zeg nogmaals de toekomst van het koningshuis stond niet op het spel. Er was nl. al zonder problemen een regent aangesteld, prins Karel en die maakte ook deel uit van het koningshuis. Zoals gezegd was Leopold III omstreden en niet het koningshuis op zich.
Wat prins Karel betreft : was dit niet een tijdelijk compromis ?
Heerlijk om je mening hier te lezen.Gerd schreef:Je zei in je eerste stelling dat het Vlaams geen plaats had in de administratie, e.d. Ik heb met die data aangetoond dat dat gewoon fout was. Dat heeft niks te maken met "grijs" zijn. Ik wil dit ook niet rooskleuriger voorstellen dan het is : dat het Nederlands als officiële taal aanvaard was, had niet meer dan normaal moeten zijn. Dat is gewoon een basisrecht van de meerderheid van de Belgische bevolking. Dat dat allemaal zo lang heeft geduurd (zoals je terecht opmerkte bij de vernederlandsing van de Gentse universiteit), is gewoon een schande. Daarin treed ik je volledig en niet "een beetje" bij.
Opvallend is dat het woord "onvoldoende" toch steeds de rode draad blijft in ons verhaal.
Zie supra. Zijn we over eens, dacht ik.Gerd schreef:Nee, ik ga hier niet de contradictorische toer op. De verwezenlijkingen die er waren, waren wél belangrijk. Maar dat dat voor veel Vlaamsgezinden niet voldoende was, is gewoon een feit. Het ging hier in feite alleen maar om basisrechten die allang hadden moeten ingewilligd zijn. Dat de Vlaamsgezinde partijen hun eisenpakket uitbreidden, vind ik een logische én terechte evolutie. Het Verdinaso was in die eisen verregaander.
Opgeroepen in de jaren '30 ??Gerd schreef:Hier maak je een fout. De Kerk heeft in de jaren dertig opgeroepen om het goddeloze bolsjewsime te bestrijden. De Kerk heeft echter nooit opgeroepen om dat aan de zijde van de nazi's te doen. Het argument dat je hier gebruikt (de oproep van de Kerk tegen het bolsjewisme), hebben de Duitse bezetters ook tegen Van Roey gebruikt. Hij heeft de Militärverwaltung daarin duidelijk van antwoord gediend : de katholieke kerk verwierp elke samenwerking met de bezetter (ook tegen het bolsjewisme), want België werd nl. door een veel groter gevaar bedreigd dan het bolsjewisme.
Ik meen dat de priesters vanaf de preekstoel de Vlaamse jonge mannen wezen op hun plicht om pakweg vanaf halfweg 1941 de Duitse rangen te vervoegen om samen tegen de Russen te gaan strijden.
Dat er reeds collaboratie voorafging aan die periode, is correct, maar de Vlaamse bewegingen die in de jaren '30 ontstonden waren duidelijk geïnspireerd op Italiaans fascisme en (later) Duits nazisme. Hun doel was helemaal anders gericht zolang er geen oorlog was (cq. VNV-Dietsland).
Nee, de kerk moet ook durven toegeven dat ze verkeerd gedaan heeft en werkelijk aangezet heeft tot bestrijding van de "goddelozen" aan de zijde van de bezetter.Gerd schreef:Dat de Kerk tijdens de repressie buiten schot is gebleven, tja, zij hebben niet gecollaboreerd of opgeroepen tot collaboratie. Ik begrijp wel je achterliggende idee: een aantal Vlaamse jongens en mannen heeft ongetwijfeld onder invloed van de Kerk samen met de Duitsers de strijd tegen het Bolsjewisme aangebonden. Dat alleen is echter geen voldoende verklaring voor de (Vlaamse) collaboratie. De Belgische (dus zowel de Vlaamse als de Waalse) collaboratie was veel meer dan enkel loyaliteit aan de Kerk.
Dat het geen voldoende verschoning is voor bepaalde collaborateurs, kan ik inkomen.
Ach wat, de Belgische Rooms-Katholieke Kerk was de lakei van het Vaticaan onder Pius XII.
Dan zijn we wel uitgepraat dacht ik.
Rex heeft hier meer te maken met deze discussie als je vermoedt : nà de oorlog (en nu nog !) werden de Vlamingen (terecht of onterecht...) maar al te graag door de Walen en franstalige belgicisten het stigma opgeplakt van collaborateur. Ik wil enkel maar aantonen dat het tijdens de oorlog over de taalgrens ook niet allemaal koosjer was. Integendeel.Gerd schreef:Ik loop daar niet aan voorbij. Ik ben goed genoeg op de hoogte van de geschiedenis van Rex en Degrelle. Ik zie alleen niet in wat die met deze discussie te maken heeft. Rex is trouwens ontstaan uit de Katholieke Actie. Zij hebben kortstondig succes gehad omdat ze, in een periode van crisis en dankzij Degrelles demagogie en redenaarstalent, bepaalde wantoestanden (bv corruptie) aankloegen. Toen bleek dat Rex vooral een dekmantel was voor Degrelles persoonlijke ambities, verloor hij snel de steun van de burgerlijke milieus die hem tot dan hadden het meest hadden gesteund.
Btw, dat er wantoestanden en corruptie was, wat dacht je ?
Neem me niet kwalijk, had ik wellicht niet goed gezien.Gerd schreef: Btw : de link kan niet geopend worden : (zie http://members.lycos.nl/vlaamssiteje/argumenten.htm ) Het gaat hier om dezelfde site als door Antwerp X aangehaald en waarvan Veteraan die tekst heeft gekopieerd.
Een zaak is niet noodzakelijkerwijs rechtvaardig omdat een mens er voor sterft (Oscar Wilde).
-
- Lid
- Berichten: 232
- Lid geworden op: 02 nov 2003, 16:15
Ik krijg er zowaar haast hoofdpijn, hoe is de discussie in zo'n soep terecht geraakt? Kilroy is alvast te bewonderen om nog het hoofd te bieden aan de maalstroom van verwarde informatie.
Toch nog even inpikken op Gerd zijn vraag "waar ben ik dan nog naïef?". Wel, ik stel voor dat hij er eens een krant op natrekt (bijvoorbeeld de Standaard van vandaag op p. 13 onderaan) over de constante aanvallen tegen NVA en VB en deze feiten naast zijn eigen uitspraken legt zoals:
Verder denk ik dat alles zowat gezegd is in deze discussie. Wat de toekomst brengt kan niemand zeggen, maar ik hoop alleen dat Vlamingen de moed zullen vinden om de augiasstallen uit te mesten en de meest redelijke en goede staat zullen oprichten.
Toch nog even inpikken op Gerd zijn vraag "waar ben ik dan nog naïef?". Wel, ik stel voor dat hij er eens een krant op natrekt (bijvoorbeeld de Standaard van vandaag op p. 13 onderaan) over de constante aanvallen tegen NVA en VB en deze feiten naast zijn eigen uitspraken legt zoals:
Iedereen stemt op wie hij wil.
Hoe zijn dergelijke uitspraken nog voor realistisch te houden? Op een moment waar de grootste partij van het land wordt aangevallen met alle middelen, legaal en extralegaal, snap ik niet welke persoon nog bij zijn verstand zoiets kan zeggen.Maar om België als een soort van groot Franstalig complot tegen Vlaanderen te zien, is gewoon overdreven
Verder denk ik dat alles zowat gezegd is in deze discussie. Wat de toekomst brengt kan niemand zeggen, maar ik hoop alleen dat Vlamingen de moed zullen vinden om de augiasstallen uit te mesten en de meest redelijke en goede staat zullen oprichten.
- Peter M
- Lid
- Berichten: 6271
- Lid geworden op: 15 okt 2003, 18:09
Pater Rutten was al vóór de jaren '30 de Vlaamse scholen aan het rondtrekken om de jeugd te waarschuwen tegen het 'goddeloos bolsjewisme' Reken daarbij nog de pauselijke encycliek 'Divini Redemptoris' van 19 maart 1937 waarin de kerk officiëel het communisme veroordeelde en we kunnen concluderen dat het inderdaad al zeker vanaf de jaren '30 bezig was.Kilroy schreef: Opgeroepen in de jaren '30 ??
Ik meen dat de priesters vanaf de preekstoel de Vlaamse jonge mannen wezen op hun plicht om pakweg vanaf halfweg 1941 de Duitse rangen te vervoegen om samen tegen de Russen te gaan strijden.
Volgens mij waren er vanaf mei '40 meer anticommunistische pastoors die hun mond hielden dan dat er spraken.
-
- Lid
- Berichten: 248
- Lid geworden op: 16 jan 2005, 20:35
- Locatie: Vlaanderen
En ja, vergeet daarbij ook niet de "goodwill" van Pius XI tegenover het fascisme van Mussolini...antwerpx schreef: Pater Rutten was al vóór de jaren '30 de Vlaamse scholen aan het rondtrekken om de jeugd te waarschuwen tegen het 'goddeloos bolsjewisme' Reken daarbij nog de pauselijke encycliek 'Divini Redemptoris' van 19 maart 1937 waarin de kerk officiëel het communisme veroordeelde en we kunnen concluderen dat het inderdaad al zeker vanaf de jaren '30 bezig was.
Volgens mij waren er vanaf mei '40 meer anticommunistische pastoors die hun mond hielden dan dat er spraken.
Tsja, hoe nogmaals blijkt dat uitzonderingen de regel bevestigen...

Een zaak is niet noodzakelijkerwijs rechtvaardig omdat een mens er voor sterft (Oscar Wilde).
- Gerd
- Lid
- Berichten: 56
- Lid geworden op: 17 feb 2005, 17:10
- Contacteer:
Ik vond het juist een interessante en heldere discussie met goed geargumenteerde meningen en reacties, maar dat zal dan wel weer aan mij met "mijn maalstroom aan verwarde informatie" (sterk argument trouwens) liggen. Dit is echt wel een heel makkelijke sneer.Thomas schreef:Ik krijg er zowaar haast hoofdpijn, hoe is de discussie in zo'n soep terecht geraakt? Kilroy is alvast te bewonderen om nog het hoofd te bieden aan de maalstroom van verwarde informatie.
[quote"thomas"]Toch nog even inpikken op Gerd zijn vraag "waar ben ik dan nog naïef?". Wel, ik stel voor dat hij er eens een krant op natrekt (bijvoorbeeld de Standaard van vandaag op p. 13 onderaan) over de constante aanvallen tegen NVA en VB en deze feiten naast zijn eigen uitspraken legt[/quote]
Ik heb de Standaard niet gelezen, dus ik weet niet over welke uitspraak het gaat. Dat partijen als NVA en VB door bepaalde opinieschrijvers al dan niet terecht (want zoals gezegd heb ik het betreffende artikel niet gezien) op de korrel worden genomen, bewijst helemaal niets. Lees de kritiek op de andere (al dan niet Franstalige) partijen er dan ook maar eens op na. Daarvan zijn ook genoeg voorbeelden te vinden, maar die laat je wijselijk uit je commentaar. Ik geef maar één voorbeeldje: de vernietigende artikels die in de Vlaamse kranten zijn verschenen over onze Franstalige en totaal incompetetente minister Flahaut al gezien? Het zijn echt niet alleen de NVA en het VB die worden bekritiseerd.
Bij mijn weten en volgens mijn naaste omgeving ben ik nog steeds bij mijn volle verstand, dank u. Dat het VB vaak onder vuur ligt, is een vaststaand feit. Ze zijn echter vaak zelf de aanleiding van de commotie. Denk maar aan het feit dat het VB zich onthield in het Europees parlementthomas schreef: Hoe zijn dergelijke uitspraken nog voor realistisch te houden? Op een moment waar de grootste partij van het land wordt aangevallen met alle middelen, legaal en extralegaal, snap ik niet welke persoon nog bij zijn verstand zoiets kan zeggen.
bij de stemming van een resolutie goed waarin de holocaust en de massamoorden in vernietigingskampen worden veroordeeld en waarin bezorgdheid wordt uitgedrukt over de opkomst en het toenemende succes van xenofobe en extremistische partijen. Waarom willen ze zoiets niet goedkeuren? Bovendien erkennen ze de scheiding der machten niet , de basis van onze democratie. Want wat zei Annemans, een jurist, notabene? Dat de rechters van het Hof van Beroep mochten oppassen, want hun namen stonden in zijn geheugen gegrifd. En dan mag je geen kritiek verwachten? Ik dacht dat het VB vrije menuingsuiting een belangrijk thema vond.
Ondanks dat dit je misschien zal verbazen, kan ik dat alleen maar samen met je hopen. Alleen geven we waarschijnlijk wel een andere invulling aan die hoop.thomas schreef:Verder denk ik dat alles zowat gezegd is in deze discussie. Wat de toekomst brengt kan niemand zeggen, maar ik hoop alleen dat Vlamingen de moed zullen vinden om de augiasstallen uit te mesten en de meest redelijke en goede staat zullen oprichten.
@Killroy: De Kerk heeft tijdens WOII echt nooit (een enkele priester uitgezonderingd misschien) pgeroepen om met de nazi's tegen het bolsjewisme te gaan vechten. Dat klopt historisch echt niet. De houding van Pius XI is natuurlijk weer een andere zaak.
Gerd