Vandaag "Letters from Iwo Jima" in de bioscoop gaan zien (samen met O'Neal).
Een erg goede film, vind ik. Deze film heeft veel meer persoonlijkheid dan zijn tegenhanger "Flags Of Our Fathers".
In die film ging het verhaal vooral rond het hele gebeuren rond de bekende foto, terwijl deze film uitsluitend draait rond het dramatische verhaal dat zich afspeelde in de Japanse bunkers. Het centrale thema is hier toch dat het verhaal verteld wordt aan de hand van brieven die de Japanse soldaten aan hun families schreven (deze brieven zouden uiteindelijk hun eindpost niet halen...)
Zoals ik gehoopt had is deze film op het vlak van emoties en sfeer een waar meesterwerk.
Knap dat een Amerikaanse regisseur twee films maakt over hetzelfde onderwerp en dat de anderstalige versie het haalt van de Amerikaanse film.
Als je de beide films als aparte delen bekijkt, moet ik toch wel zeggen dat de Japanners deze slag hebben gewonnen...
Eindconclusie: een echte aanrader...

"War means tears to thousands of mothers eyes when their sons go to fight and lose their lives"
Voorheen bekend als "Brigadeführer Von Pratt" op dit forum.