saving private ryan

[johan willaert]

Wel een beetje raar,omdan het leven van 7 man op het spel te zetten,voor 1 man.

Dat is nu net waar de film ons wil doen over nadenken....

[Mauserwerke]

Bestond er in die tijd (dus ook in de 'draft') geen broederdienst of zo? Zou het dus werkelijk mogelijk zijn dat een moeder al haar zoons naar het oorlogs gebied moet zien gaan?

[Opgeheven account 3090]

volgens mij hadden deze jongens zich met zijn alle aangemeld.
Maar over die broerdienst weet ik niet zeker, volgens mij moest iedereen vechten.
Maar op een gegeven moment werden alle broers uit elkaar gehaald zodat de ouders niet al haar kinderen verloor als bijvoorbeeld het vliegtuig neerstorte.

Gr
Nick

[Bigshot]

Maar op een gegeven moment werden alle broers uit elkaar gehaald zodat de ouders niet al haar kinderen verloor als bijvoorbeeld het vliegtuig neerstorte.

Ik denk dat ik je nu even niet meer volg, Nick...

[johan willaert]

Bestond er in die tijd (dus ook in de 'draft') geen broederdienst of zo? Zou het dus werkelijk mogelijk zijn dat een moeder al haar zoons naar het oorlogs gebied moet zien gaan?

Alhoewel de legerleiding (en vooral de Navy) richtlijnen hadden om na de dood van de 5 Sullivan broers te vermijden dat broers samen in eenzelfde eenheid of schip dienden, werd er weinig rekening mee gehouden.

Er was een systeem om dienst te vermijden als men al verschillende familieleden in dienst had, maar dit werd door die generatie niet aangegrepen om geen dienst te doen. Jonge Amerikanen namen massaal en spontaan dienst bij het uitbreken van de oorlog.
Daarbij waren velen reeds bij de National Guard, die automatisch opgenomen werd in het reguliere leger na Pearl Harbor. (een heel bekend voorbeeld hiervan zijn de kerels uit Bedford die massaal sneuvelden op D-Day in A/116/29th Division. Nu is enkel Ray Nance hiervan nog in leven)
Het leger was tevens de plaats waar je elke dag eten en kledij had, en een stuk van de wereld kon zien.... De generatie die was opgegroeid tijdens de grote depressie was hier niet ongevoelig voor...
Dat er velen niet zouden terug keren drong pas later tot hen door...

Johan

[Bigshot]

Wanner zijn Roy Stevens en Bob Slaughter dan overleden, Johan?

Edit: ik weet trouwens niet zeker of Slaugther ook een 'Bedford boy' was.

[johan willaert]

Roy Stevens is gestorven op 01 Jan 07....

http://www.timesdispatch.com/servlet/Sa ... 5855934842


Slaughter zat in D/116th en woonde in Roanoke, Virginia

[Bigshot]

Hartelijk dank voor de moeite Johan!

Over Slaughter heb je ook helemaal gelijk!

[arneken]

ook een tragisch verhaal van de "bedford-boys". net uitgelezen ben onder de indruk. ze mogen dit dan ook wel eens verfilmen.

[debora]

dat is al gedaan:


De Bedford Boys
Auteur: Alex Kershaw
Uitgever: Uitgeverij BZZTôH
Uitgebracht: 2003, Nederlandse versie: 2004
ISBN: 9045300648

Omschrijving: “De Bedford Boys” vertelt het verhaal over hoe 19 jongens uit het Amerikaanse plattelandsstadje Bedford in de eerste aanvalsgolf op D-Day, 6 juni 1944, omkwamen. Het boek is geschreven door Alex Kershaw wiens werk goed te vergelijken is met dat van Stephen Ambrose. Kershaw schreef ook “The Last Gamble” over het Ardennenoffensief en “The Few” over een groep Amerikaanse vliegeniers die aan het begin van de Tweede Wereldoorlog vrijwillig toetraden tot de Britse R.A.F.

Bedford is een stadje in de staat Virginia met 3.000 inwoners. De bewoners vormen een hechte gemeenschap. Er heerst een vredige sfeer, zoals in veel andere stadjes op het platteland in de Verenigde Staten. Ook in Bedford is de economische depressie van grote invloed op het dagelijkse leven. Om wat extra dollars bij te verdienen, melden vele jongens zich aan bij de National Guard.

Op 7 december 1941 raakt Amerika vanwege de Japanse aanval op Pearl Harbor betrokken bij de Tweede Wereldoorlog. De jongens van de National Guard uit Bedford worden opgeroepen voor het Amerikaanse leger. Ze worden ingedeeld bij het 116e Infanterieregiment, aangevoerd door kolonel Charles D.W. Canham. De Bedford Boys volgen een intensieve opleiding en worden uiteindelijk verscheept naar Engeland, waar hun opleiding verder voortgezet wordt. Zij weten nog niet op welke manier zij zullen worden ingezet in het oorlogsgeweld.

Op 6 juni 1944, om half zeven ‘s ochtends, landden 180 mannen van de A Company op Omaha Beach in Normandië. Onder hen veel jongens uit Bedford. Wanneer de mannen hun landingsvaartuigen verlaten, worden ze door de Duitsers onthaald met hevig mitrailleurvuur. Al in de eerste minuten van de aanval vallen er aan geallieerde zijde veel doden en gewonden. Die dag vinden ook 19 jongens uit Bedford hun laatste rustplaats op Omaha Beach. In de militaire geschiedenis van de Verenigde Staten is dit verlies tot op heden het grootste dat één Amerikaanse gemeenschap in één dag trof.

Wanneer het vreselijke nieuws in Bedford arriveert, is het stadje in schok. Veel mensen hebben een dierbare verloren. Iedereen kent wel iemand die gesneuveld is. De dood van 19 jongens is een catastrofe die het stadje nooit helemaal te boven is gekomen. Zelfs tegenwoordig zijn er mensen die nog dagelijks treuren om de slachtoffers die toen vielen.

Voordat Kershaw begon met het schrijven van “De Bedford Boys” onderzocht hij de strijd die plaatsvond op Omaha Beach op de eerste dag van operatie Overlord. Vooral zijn gesprekken met veteranen en met nabestaanden van de gesneuvelde jongens in het plaatsje Bedford waren belangrijke bronnen. Hun herinneringen zijn uitgebeid verwerkt in dit boek. Daarbij is hij op ongeveer dezelfde wijze te werk gegaan als Stephen Ambrose, de schrijver van onder meer “Band of Brothers”.

In “Band of Brothers” volgt Ambrose de mannen van Easy Company van de 101ste luchtlandingsdivisie van hun training tot het einde van de oorlog. Kershaw doet hetzelfde met de mannen van Able Company van het 116de Infanterieregiment. Het verschil is echter dat Kershaw, in tegenstelling tot Ambrose, ook de situatie aan het thuisfront in zijn verhaal verwerkt. Dat geeft een extra dimensie aan het verhaal. Het is aangrijpend om te lezen hoe het leven van de bewoners van Bedford op 6 juni voorgoed veranderde door de dood van hun dierbaren. Verder volgt Ambrose de mannen van Easy Company tot het einde bij de oorlog. Kershaw doet dat niet omdat de meeste jongens uit Bedford voor die tijd al sneuvelden. Zijn verhaal stopt op het moment dat de geallieerde invasie eigenlijk net begonnen was.

Net als in “Band of Brothers” zijn in dit boek meerdere foto’s en overzichtskaartjes opgenomen. Verder bevat het een lijst van de jongens uit Bedford die betrokken waren bij D-Day, wie er sneuvelden en wie de strijd overleefden. Ook is een bibliografie opgenomen.

“De Bedford Boys” is een eervolle beschrijving van de slachtoffers en veteranen uit Bedford. Het is een aanrader voor iedereen die zich een beeld wil vormen van de verschrikkingen gedurende de eerste aanvalsgolf op D-Day. Ook de rustieke sfeer in het stadje Bedford gedurende de economische depressie is interessant beschreven. De wijze waarop er in dit stadje werd omgegaan met de dood van 19 bewoners is schrijnend en geeft een beeld van de verschrikkelijke gevolgen van een oorlog.

[Bram.T.]

dat is al gedaan:


De Bedford Boys
Auteur: Alex Kershaw
Uitgever: Uitgeverij BZZTôH
Uitgebracht: 2003, Nederlandse versie: 2004
ISBN: 9045300648

Omschrijving: “De Bedford Boys” vertelt het verhaal over hoe 19 jongens uit het Amerikaanse plattelandsstadje Bedford in de eerste aanvalsgolf op D-Day, 6 juni 1944, omkwamen. Het boek is geschreven door Alex Kershaw wiens werk goed te vergelijken is met dat van Stephen Ambrose. Kershaw schreef ook “The Last Gamble” over het Ardennenoffensief en “The Few” over een groep Amerikaanse vliegeniers die aan het begin van de Tweede Wereldoorlog vrijwillig toetraden tot de Britse R.A.F.

Bedford is een stadje in de staat Virginia met 3.000 inwoners. De bewoners vormen een hechte gemeenschap. Er heerst een vredige sfeer, zoals in veel andere stadjes op het platteland in de Verenigde Staten. Ook in Bedford is de economische depressie van grote invloed op het dagelijkse leven. Om wat extra dollars bij te verdienen, melden vele jongens zich aan bij de National Guard.

Op 7 december 1941 raakt Amerika vanwege de Japanse aanval op Pearl Harbor betrokken bij de Tweede Wereldoorlog. De jongens van de National Guard uit Bedford worden opgeroepen voor het Amerikaanse leger. Ze worden ingedeeld bij het 116e Infanterieregiment, aangevoerd door kolonel Charles D.W. Canham. De Bedford Boys volgen een intensieve opleiding en worden uiteindelijk verscheept naar Engeland, waar hun opleiding verder voortgezet wordt. Zij weten nog niet op welke manier zij zullen worden ingezet in het oorlogsgeweld.

Op 6 juni 1944, om half zeven ‘s ochtends, landden 180 mannen van de A Company op Omaha Beach in Normandië. Onder hen veel jongens uit Bedford. Wanneer de mannen hun landingsvaartuigen verlaten, worden ze door de Duitsers onthaald met hevig mitrailleurvuur. Al in de eerste minuten van de aanval vallen er aan geallieerde zijde veel doden en gewonden. Die dag vinden ook 19 jongens uit Bedford hun laatste rustplaats op Omaha Beach. In de militaire geschiedenis van de Verenigde Staten is dit verlies tot op heden het grootste dat één Amerikaanse gemeenschap in één dag trof.

Wanneer het vreselijke nieuws in Bedford arriveert, is het stadje in schok. Veel mensen hebben een dierbare verloren. Iedereen kent wel iemand die gesneuveld is. De dood van 19 jongens is een catastrofe die het stadje nooit helemaal te boven is gekomen. Zelfs tegenwoordig zijn er mensen die nog dagelijks treuren om de slachtoffers die toen vielen.

Voordat Kershaw begon met het schrijven van “De Bedford Boys” onderzocht hij de strijd die plaatsvond op Omaha Beach op de eerste dag van operatie Overlord. Vooral zijn gesprekken met veteranen en met nabestaanden van de gesneuvelde jongens in het plaatsje Bedford waren belangrijke bronnen. Hun herinneringen zijn uitgebeid verwerkt in dit boek. Daarbij is hij op ongeveer dezelfde wijze te werk gegaan als Stephen Ambrose, de schrijver van onder meer “Band of Brothers”.

In “Band of Brothers” volgt Ambrose de mannen van Easy Company van de 101ste luchtlandingsdivisie van hun training tot het einde van de oorlog. Kershaw doet hetzelfde met de mannen van Able Company van het 116de Infanterieregiment. Het verschil is echter dat Kershaw, in tegenstelling tot Ambrose, ook de situatie aan het thuisfront in zijn verhaal verwerkt. Dat geeft een extra dimensie aan het verhaal. Het is aangrijpend om te lezen hoe het leven van de bewoners van Bedford op 6 juni voorgoed veranderde door de dood van hun dierbaren. Verder volgt Ambrose de mannen van Easy Company tot het einde bij de oorlog. Kershaw doet dat niet omdat de meeste jongens uit Bedford voor die tijd al sneuvelden. Zijn verhaal stopt op het moment dat de geallieerde invasie eigenlijk net begonnen was.

Net als in “Band of Brothers” zijn in dit boek meerdere foto’s en overzichtskaartjes opgenomen. Verder bevat het een lijst van de jongens uit Bedford die betrokken waren bij D-Day, wie er sneuvelden en wie de strijd overleefden. Ook is een bibliografie opgenomen.

“De Bedford Boys” is een eervolle beschrijving van de slachtoffers en veteranen uit Bedford. Het is een aanrader voor iedereen die zich een beeld wil vormen van de verschrikkingen gedurende de eerste aanvalsgolf op D-Day. Ook de rustieke sfeer in het stadje Bedford gedurende de economische depressie is interessant beschreven. De wijze waarop er in dit stadje werd omgegaan met de dood van 19 bewoners is schrijnend en geeft een beeld van de verschrikkelijke gevolgen van een oorlog.

dat is toch het boek en niet de verfilming

[Airborne101]

De beste film is band of brothers


P.s Je links doen het niet

helemaal mee eens!

edgar ik ben het ook met jou helemaal eens!

[Bram.T.]

voor de liefhebbers
hij is vandaag op vt4

[jurgen]

voor de liefhebbers
hij is vandaag op vt4

22.25 uur (voor alle duidelijkheid)

[kiwii_17]

Dit is inderdaad een erg goeie film.