koos24 schreef:Volgens mij heb ik het boek een keer gelezen, maar staan er echt onwaarheden in?
Koos, dit is heel ingewikkelde materie om te verklaren. Daarom hoop ik dat je het niet erg vindt dat ik slechts een paar kleine voorbeelden noem waarbij je dan moet bedenken dat er letterlijk honderden van deze kleine leugentjes instaan die echter allemaal bij elkaar de geschiedenis van Peiper en zijn eenheid ernstig verdraaien.
In het boek schrijft Agte dat in het huis in Rottach am Tegernsee ook de jood Nathan woonde. Dit geeft natuurlijk een beeld van Peiper als iemand die joden in zijn omgeving in bescherming nam. Recent onderzoek van een andere auteur legt de feiten duidelijker neer: uit een gesprek met de dochter van deze joodse man blijkt dat haar vader wel de eigenaar van het huis was maar dat de SS het huis in beslag had genomen en dat hij in een concentratiekamp zat toen Peiper het huis bewoonde. Agte wist dit en het is zijn politieke agenda die bepaalde hoe hij het opschreef. Agte geeft selectieve informatie. Manipulatie van de beschikbare informatie. Een ander voorbeeld is zijn beschrijving van Himmler. Agte schrijft dat er geen echte definitieve wetenschappelijke biografie van Himmler bestaat (dat is waar) en dat een echte psychologische analyse van Himmler buiten het doel van het boek over Peiper ligt (dat is natuurlijk ook waar). Maar dan gaat Agte in op allerlei veronderstelde positieve karakter eigenschappen van de Reichsführer. Dat hij goed kon luisteren, veel interessegebieden had en een gezonde leefstijl, etc. Dit is natuurlijk ook waar maar totaal onbelangrijk in het kader van een boek over Peiper. Daarentegen spreekt Agte met geen woord over Himmler's betrokkenheid bij de gruwelijke kanten van het Derde Rijk. Op die manier zet hij , hier en daar zelfs met behulp van leugentjes, Himmler neer als een geweldige, inspirerende joviale en vriendelijke man. Gewoon door selectief informatie te geven of juist weg te laten. Wat Himmler betreft is bij Agte ook Peiper's rol als adjudant van de Reichsführer onderbelicht, als een periode die er niet toe zou doen.
De reden voor deze manipulaties is duidelijk. Agte bevindt zich in het extreemrechtse kamp en zijn doel is positieve beeldvorming. De Waffen-SS als eerbare soldaten, dat kan ik voor een deel nog begrijpen maar waar het voor mij fout gaat is waar de waarheid geweld wordt aangedaan. Men mag elk beeld van de SS schilderen als het maar een feitelijke weergave is van de werkelijkheid.
koos24 schreef:Ik bedoel ondercommandanten verliezen in de strijd gebeurde natuurlijk heel vaak, vooral toen Duitsland aan het verliezen was maar maakt je dat tot een slechte bevelvoerder?
Hierop ingaan is echt een heel verhaal Koos. In het kort komt het erop neer dat Peiper een briljante aanvoerder van een bataljon infanterie was - als commandant van III./SS-PGR 2 LSSAH was hij werkelijk onovertroffen - maar dat al snel bleek dat hij als commandant van een grotere eenheid, het Panzerregiment en later een Kampfgruppe, duidelijk tekort schoot. Dit werd door zijn beschermheren binnen de SS gecamoufleert met allerlei onterechte hoge onderscheidingen voor Peiper en zijn ondergeschikten (Diefenthal, Preuss, e.a.) en door de schuld voor tegenvallers af te schuiven op anderen. Agte met zijn manipulatieve manier van brongebruik maakt echter ook hier een geweldige prestatie van zijn held Peiper van. Zo wordt de gesneuvelde Schönberger de zondebok voor de ramp in de Oekraïne. Natuurlijk zijn er verliezen Koos, maar in november 1943 waren ze echt voor een groot deel onnodig. Peiper - onervaren in het juiste gebruik van tanks - maakte er een puinhoop van.
Een aanrader (binnenkort komt de derde, aangevulde druk uit)...
