De Slag Bij Stalingrad

[woutmans]

Heren/Dames,

Ik heb mij de laatste tijd met veel bewondering mogen verdiepen in de Slag om Stalingrad, Onwijs intressant!!

Maar wat ik mij nou afvroeg,

Waarom verliezen de Duitsers de Slag om Stalingrad ?

Met vriendelijke groet,

Woutmans

[Auke]

Ik heb mij de laatste tijd met veel bewondering mogen verdiepen in de Slag om Stalingrad, Onwijs intressant!!

Mee eens!

Maar wat ik mij nou afvroeg,

Waarom verliezen de Duitsers de Slag om Stalingrad ?

Door verschillende redenen.

De Duitse landmachtgroep in het zuiden van de Sovjet-Unie, Heeresgruppe Süd, werd in twee kleinere Heeresgruppen gesplitst. Deze trokken van elkaar weg: een naar de Kaukasus, een naar Stalingrad. Dit was een verkeerde beslissing van Hitler, die te ongeduldig was. Oorspronkelijk zou het einddoel de Kaukasus zijn, een Stalingrad zou onderweg veroverd worden om zo de noordelijke flank van de speerpunt veilig te stellen. Nu de troepen gesplitst werden werden de aanvoerslijnen veel te lang en verliep de bevoorrading traag, waardoor ook de legers voor Stalingrad vertraagd werden. Hierdoor kregen de Sovjets meer tijd zich te organiseren.

Verder stuurde Hitler steeds meer divisies naar de stad, toen bleek dat de Sovjets standhielden. De zwakkere bondgenoten, de Italianen, Hongaren en Roemenen moesten nu de zeer lange, open noordelijke en zuidoostelijke flank verdedigen.

De Sovjets braken hier door in hun tegenoffensief. Ze omsingelden het 6. Armee, maar deze kreeg geen toestemming uit te breken. Göring beloofde Hitler dat hij het leger wel kon bevoorraden met een luchtbrug, wat hij uiteraard niet kon waarmaken. Een ontzettingsleger werd op pad gestuurd om contact te maken met het 6. Armee, maar doordat deze laatste niet uitbrak moest het ontzettingsleger een te grote afstand afleggen en werd het teruggeworpen.

Hitler had het 6. Armee nadrukkelijk verboden uit te breken, het moest standhouden. Dit ging uiteraard niet vanwege de bevoorradingsproblemen, de hevige tegenaanvallen en de kou. Hierdoor ging het 6. Armee ten onder.

De Slag om Stalingrad in een notendop! Als je nog vragen hebt roep je maar.

[Veltro]

Wat betreft de Italianen kan men niet echt spreken van een zwakke bondgenoot op het Oostfront. De Italiaanse strijdmacht was zeker capabel en krachtig, maar de Duitsers hebben haar de das omgedaan. Allereerst bezat het oostfront voor de Italianen geen topprioriteit en nog belangrijker de Italianen waren verzonden als ondersteunend mobiel korps voor de Werhmacht. Dat de Duitsers de Italianen een andere taak toebedeelden, die niet matchte met Italiaanse voorzieningen en groter was dan haar capaciteiten lag geheel aan de Duitse strategie. Dit heeft dus niets te maken met de eventuele Italiaanse zwakte.
In een ander topic schreef ik het volgende:

Dat was het Corpo Spedzione Italiana Russia (CSIR) onder leiding van luitenant generaal Messe in 1941. Het waren 62.000 man onderverdeeld in 2 gemotoriseede infanterie divisies (Pasubio en Torino), een gemotoriseerde cavalery divisie (Principe Amadeo Duca d'Aosta) waarvan 2 bereden regimenten en een tank groep. Dit korps was de creme de la creme van wat de Italianen konden bieden. Het korps maakte daarom ook een goede indruk bij de Duitsers. Ze veroverden enkele dorpen en steden in de Oekraine.
Voor het prestige zond Mussolini in 1942 nog 7 divisies naar Rusland en vormde samen met de CSIR het Italiaanse 8ste leger. Deze rukte als onderdeel van Leger Groep B op naar de Don. De Italianen lagen langs de Chir rivier bij Stalingrad toen de Russen operatie Uranus lanceerden waarbij ze de Roemenen van Leger Groep B vernietigden. De Italianen moesten toen over een breder front verdedigen en werden vernietigd door de aantallen van het Russische Vatutin's Zuid-West front en het Voronezh front. De overlevenden werden teruggetrokken naar Italie slechts enkele bleven in Rusland voor anti-partizanen oorlogsvoering.
De verliezen: 85.000 doden, 30.000 gewonden uit 229.000, 1.200 vernietigde kanonnen uit 1.340, 18.200 voertuigen uit 22.000.
Vele historici beweren als dit leger niet uit prestige oogpunt naar Rusland was gegaan maar naar Afrika, dat dan de Italianen Egypte hadden veroverd. Helemaal sneu wordt het dat niet alleen Mussolini hierdoor Egypte niet heeft veroverd maar dat de Italianen en de Roemenen de schuld kregen van het debacle bij Stalingrad. Het Italiaanse leger werd hierdoor definitief als onbetrouwbaar en ongeschikt gezien door de Duitsers.

Veltro

[woutmans]

Super bedankt voor deze antwoorden !!

Wat ik mij nog afvroeg:

De Sovjetlegers weten uit verslagen positie toch de eind overwinning te pakken. Is dit te wijtten aan de Duitsers (qua vechten moeten zij immers nieuwe tactieken toepassen i.p.v Blitzkrieg) of is dit te wijtten aan de Russen die met een onverschrikte tactiek (mensen gewoon in de strijd gooien, bewapend of niet) de Duitsers gewoon uitputten ?

Wat een onwijs gaaf forum !

met vriendelijke groet,
Woutmans

[Auke]

De Sovjetlegers weten uit verslagen positie toch de eind overwinning te pakken. Is dit te wijtten aan de Duitsers (qua vechten moeten zij immers nieuwe tactieken toepassen i.p.v Blitzkrieg) of is dit te wijtten aan de Russen die met een onverschrikte tactiek (mensen gewoon in de strijd gooien, bewapend of niet) de Duitsers gewoon uitputten ?

De Sovjets ontwikkelden nieuwe tactieken in Stalingrad. Grote eenheden waren niet efficient in de stad, en daarom werd de stoottroep bedacht. Een stoottroep was een zeer goed uitgeruste groep soldaten die gebruikt werd om doelen in de stad te veroveren.

De Duitsers daarentegen wisten niet goed hoe ze zich moesten aanpassen aan de gevechten in de stad. De Blitzkrieg-tactiek was nutteloos en voertuigen en tanks bleken ook nutteloos te zijn in de stad.

Het moreel heeft ook een grote rol gespeeld. In alle Sovjeteenheden waren politieke officieren aanwezig die de soldaten leerden dat het moederland en de vlag boven hun eigen leven stonden. Ook was er 'geen land achter de Volga'. De soldaten hadden twee keuzes: standhouden of sterven. Deze mening werd er door de politieke officieren ingedreund.

De Duitsers begonnen goed gemotiveerd aan de slag, toen het offensief nog succesvol verliep. Toen de situatie op een impasse uitliep en er al talloze doden waren gevallen begonnen veel soldaten moedeloos te worden. Na de omsingeling, de tevergeefs ontzettingspoging, de mislukte luchtbrug, de kou en de hevige tegenaanvallen daalde het Duitse moreel helemaal snel.

(...) of is dit te wijtten aan de Russen die met een onverschrikte tactiek (mensen gewoon in de strijd gooien, bewapend of niet) (...)

Aan het begin van het zomeroffensief, toen de Sovjets wanhopig probeerden orde op zaken te stellen, werden meerdere malen onbewapende soldaten in de strijd gegooid, in de hoop de Duitsers tot stoppen te brengen. Al snel kregen de Sovjets echter door dat de soldaten kostbaar waren. Dit kwam met name doordat Stalingrad omsingeld was en nieuwe troepen lastiger aangevoerd konden worden. Enemy at the Gates-taferelen zijn dus een beetje onrealistisch.

[woutmans]

[quote]
Enemy at the Gates-taferelen zijn dus een beetje onrealistisch.
[/quote]



Ja, inderdaad, een van de dingen die de intresse in de slag heben opgewekt.

[woutmans]

overigens zie ik nu pas dat jij de webmaster bent van de Stalingradbattle-site... :>

geweldig !!

[woutmans]

In de aanloop van Operatie Barbarossa, is er nog geprobeerd naast het niet aanvallen verdrag om een oorlog te voorkomen ? Dit zal dan van Sovjet zijde gekomen moeten zijn, aangezien Hitler al aangegeven had in Mein Kampf dat hij lebensraum nodig had in het Oosten...

[Zhukov]

In de aanloop van Operatie Barbarossa, is er nog geprobeerd naast het niet aanvallen verdrag om een oorlog te voorkomen ? Dit zal dan van Sovjet zijde gekomen moeten zijn, aangezien Hitler al aangegeven had in Mein Kampf dat hij lebensraum nodig had in het Oosten...

Je bedoelt het Molotov-Ribbentrop Pact. Een overeenkomst tussen nazi-Duitsland en de Sovjet Unie om elkaar niet aan te vallen.

Wie de onderhandelingen over dit pact zijn begonnen doet niet zo ter zake, punt is dat zowel Duitsland als de Sovjet Unie er een voordeel uit konden halen.

Aan de ene kant wilde Duitsland de zekerheid dat het tijdens een oorlog in het Westen niet in de rug werd aangevallen door de Sovjet Unie. Dankzij het pact wist Hitler dat hij zijn hele leger op West-Europa (Frankrijk) kon richten en aan de oostgrens slechts een kleine groep paraat hoefde te houden.

Aan de andere kant wilde de Sovjet Unie de zekerheid dat het niet door Hitler aangevallen zou worden. Tenminste niet op korte termijn. Stalin had juist de Grote Zuiveringen afgerond. Zuiveringen die het Rode Leger tot in de kern hadden geraakt en die het leger achterliet zonder bekwame bevelhebbers. Het Rode Leger moest vrijwel opnieuw worden opgebouwd. Er was gebrek aan riching, leiding en structuur. Dit moest Stalin eerst op orde krijgen voor het een mogelijke oorlog met Duitsland zou kunnen winnen. Dankzij het non-agressie pact kreeg Stalin de tijd om het Rode Leger weer een klein beetje vorm te geven.

Daarbij moet niet worden vergeten dat in het pact bovendien de verdeling van Polen werd vastgelegd. Duitsland de ene helft, de Sovjet Unie de andere. Dit kwam tegemoet aan de Duitse wens lebensraum im Osten te verkrijgen en aan de Russische wens een extra buffer tussen Duitsland en Rusland te leggen.

[Auke]

Wie de onderhandelingen over dit pact zijn begonnen doet niet zo ter zake, punt is dat zowel Duitsland als de Sovjet Unie er een voordeel uit konden halen.

Vind ik wel. Het was Duitsland die de Sovjet-Unie benaderde. Zij hadden de plannen voor de aanval op Polen al afgerond en wilden niet van twee kanten (de Sovjet-Unie en het westen) kunnen worden aangevallen.

Verder had de Sovjet-Unie al maandenlang onderhandeld met Frankrijk en GB over een pact tussen deze drie landen om zo sterker te staan tegenover Hitler. Stalin wilde daarnaast ook graag dat de Sovjet-Unie uit haar isolement zou komen. De Britten en de Fransen zagen de Sovjets echter niet als hun gelijke, namen de besprekingen niet serieus en zo mislukten de onderhandelingen.

Omdat Stalin toch graag een pact wilde hebben om uit het isolement te komen was hij aangenaam verrast door het aanbod van de Duitsers. En zoals Zhukov al zei; Stalin kon een vrede met Duitsland wel gebruiken na de zuiveringen in het leger.

Het pact werd op het allerlaatste moment ondertekend. De Duitsers hadden haast, omdat ze Polen al snel binnen zouden vallen. In een geheim onderdeel van het pact werd ook de verdeling van Oost-Europa vastgelegd, en kort nadat de Duitsers Polen binnenvielen kwamen de Sovjets uit het Oosten.

[PanzerMeister]

Discussie niet echt meer on topic meer als niemand dit erg vind ik ook niet!
Is al eens in een topic besproken, maar toch leidt deze er weer naar:
Ik vraag mij eigenlijk af hoe de zaken verlopen zouden zijn mocht Hitler zijn Barbarossa idee uitgesteld hebben en als laatste "droom" afwerken (na engeland, afrika...). Zou Stalin laten begaan hebben, met het idee dat hij zijn rijk kon versterken tegen een "te late" Duitse inval, of zou hij zelf aangevallen hebben (na uitdrukkelijke smeekbeden van de geallieerden)?